All Chapters of Wife of Mr. Azrael Alcazar : Chapter 1 - Chapter 10

Alora's POV Maaga akong natulog nang araw na iyon, nagising nga lang ako sa gitna ng gabi dahil sa isang panaginip. Para bang hinahabol ako ng mga naranasan ko sa kamay ni Koen, sa kamay ng lalaking dumukot sa akin. Lumabas ako at dumiretso sa kusina, madilim na dahil patay ang mga ilaw kaya naman dahan-dahan ang hakbang ko para wala akong magising. Ayon nga lang ay hindi ko napigilang sumigaw noong may mabangga ako. Madilim pero alam kong tao iyon kaya naman imbes na dugo ang dumaloy sa katawan ko ay napalitan iyon ng takot. Handa na akong tumakbo pero napatigil rin nang hawakan ako ng nabangga ko. "It's me." Kasabay ng pagbigkas ni Azrael ng mga salitang iyon ay ang pagbukas ng ilaw. Hindi nawala ang takot ko dahil mas nadagdagan pa iyon. Nakapalibot sa amin ang mga tauhan niya habang ang mga baril nila ay nakatutok sa akin. Agad na nanginig ang buong katawan ko at nagtago sa likod ng taong hawak ang palapulsuhan ko. Nagsimula na ring magsitulo ang mga luha ko hanggang s

Alora's POV Sa mga kunting ginagawa ni Azrael para sa akin katulad na lamang nang pagbibigay niya ng bulaklak at pasalubong sa tuwing umuuwi siya galing sa trabaho, ang paglabas namin ng bahay paminsan-minsan at ang mga pag-uusap namin sa iba't-ibang mga bagay ay naging daan iyon para dahan-dahan akong maging komportable sa kanya. Masaya ako kapag kasama ko siya at hindi lang yun, ramdam ko rin na ligtas ako kapag malapit kami sa isa't-isa. Iyon din siguro ang dahilan kung bakit sa anim na buwan kong pananatili sa bahay niya ay hindi ko naisipang umalis dahil kahit minsan ay inaatake ako ng trauma ko ay hindi niya ako pinabayaan. "Bakit may d-dugo ang kamay mo?" isang hakbang paatras ang ginawa ko. Gusto kong tingnan ang kamay niya pero ang dugo ang tumigil sa akin. Bigla na lang bumalik sa isip ko ang isang pangyayari. I was at my room noong pumasok ang mga tauhan ni Koen at sinimulan nila akong paluin ng isang bakal. Normal na iyon para sa akin dahil walang araw ang lumilipas

Alora's POV Nakatakas kami sa lugar na iyon dahil na rin sa hidden exit na alam ni Azrael. Marami rin ang nasugatan at natamaan sa mga tauhan ni Azrael pero nanalo naman sila sa mga tauhan ni Koen. "Simula noong sinabi mo ang pangalan niya, hinigpitan ko pa lalo ang pagmamasid sa bawat galaw at negosyo nila." panimula niya habang naglalakad papunta sa sofa at nakasunod lang ako sa kanya. "Especially him, alam kong kapag gusto niya ang isang bagay hindi niya iyon susukuan and I was very sure that he will come after you and I was right." Tumingin lang ako sa kanya. Hindi ko alam kung matutuwa ba ako o ano dahil pinapayagan niya akong lumabas ng bahay at mag-enjoy kahit alam niyang delikado ang lagay ko. "Alam kong malaking risk ang ginagawa ko sa bawat araw na isinasama kita sa labas pero gusto ko lang mag-enjoy ka. Kasama mo naman ako, I will protect you." Hinawakan niya ang kamay ko at tinignan ko lang iyon. Oo nga at kasama ko siya pero paano na lang kung hindi kami makatakas?

Alora's POV Tatlong araw na simula noong nalaman kong buntis ako at wala pa ring nakakaalam maliban sa akin. Hindi pa rin umuuwi sa bansa si Azrael at habang tumatagal ay mas dumadami rin ang tauhan niya dito sa bahay. "Manang may boiled egg po ba diyan?" Kakapasok ko lang sa kusina at ibinigay naman agad sa akin ni Manang ang hinihingi ko. Dinampot ko rin ang ketchup at dinala iyon sa kwarto ko. Doon sa may veranda kinain ko ang dala kong boiled egg habang sinasawsaw iyon sa ketchup. Maganda ang view doon pero mas agaw pansin ang mga tauhan ni Azrael na nagkakalat sa kahit saang parte ng bakuran. "Calem kailan ba uuwi si Azrael?" inip kong sabi, hindi ko alam pero naiinis ako. "Hindi pa raw naayos yung problema kaya hindi pa rin sure kung kailan siya makakauwi." Nakakainis naman ang boss niya. Parang walang iniwang pamilya dito sa pinas! Sabagay hindi naman pala ako ang tunay niyang asawa kaya wala akong karapatang magreklamo. Dumaan pa ang mga araw pero wala pa ring Azrae

Alora's POV Sa pader kung saan namin kinuha ang picture na siyang unang masisilayan kapag pumasok ka sa bahay ay doon inilagay ang litrato namin ni Azrael. Nakalagay iyon sa kulay ginto na frame at isinabit doon. "Do you like it?" Tumango ako bilang sagot sa tanong ni Azrael. Hindi ako tumingin sa kanya dahil ang atensyon ko ay nasa litrato naming dalawa. Masaya pareho ang ekspresyon sa mga mukha namin. Ang titig sa bawat isa ay tila ba kaming dalawa lang ang tao sa mundo kaya naman hindi ko maiwasang nakaramdam ng kakaibang saya. "Yung sunod na picture natin saan na ilalagay?" Sobrang laki kase nitong unang picture namin kaya naman wala nang masyadong space ang pader. Kung gagawin talaga namin ang sinabi niya na magpi-picture kami gamit ang iba't-ibang traditional na damit ng bawat bansa ay hindi ko alam kung saan niya ilalagay ang mga iyon. "Marami namang parte ang bahay natin. Ilalagay natin sa bawat sulok para palagi mong makita ang gwapo kong mukha," proud niyang sabi lalong