All Chapters of DANGEROUS มาเฟียกุมรัก: Chapter 111 - Chapter 120

Camping 🏕 บ้านไม้กลางป่าตั้งอยู่ในที่ดินตระกูลมาร์ติเนซ เป็นบ้านพักตากอากาศสองชั้นขนาดใหญ่ ถูกสร้างขึ้นตามคำสั่งอีวาน เพื่อใช้สำหรับพักผ่อนจากกิจกรรมล่าสัตว์กับกลุ่มเพื่อนสนิท บ้านหลังนี้จึงมีถึงหกห้องนอน การดีไซน์ห้องนอนแต่ละห้องก็เป็นตามความต้องการของหกหนุ่ม และยังมีห้องนั่งเล่น รวมถึงมีห้องใต้ดิน การล่าสัตว์จบลงแล้วสามสาวมีผู้ติดตามคอยดูแลอยู่ห่าง ๆ ไม่ได้เข้าไปวุ่นวายในเส้นทาง ถึงสองสาวอย่างขนมปัง ดิสนีย์ ไม่ได้ไล่ล่าสัตว์ตัวไหนเลยก็ตาม ส่วนเนเรียก็ยิงนกไปได้สองตัว นอกนั้นพวกเธอก็เดินเล่นแล้วออกมารอหนุ่ม ๆ ที่บ้านพักตากอากาศกับบอดี้การ์ดหนุ่มหลายคน“ทานมาการองกันไหมครับ เดี๋ยวผมไปเอาออกมาให้ครับ” อาร์มอกับบอดี้การ์ดของหนุ่ม ๆ แก๊งบรูทิชคอยดูแลผู้หญิงทั้งสามคนอย่างใกล้ชิด ถึงจะอยู่ในเขตตระกูลมาร์ติเนซที่ไม่มีใครเข้ามาได้แต่กับพวกสัตว์ไม่ใช่แบบนั้น“หรือนายหญิงอยากทานขนมปังทาแยมสตรอว์เบอร์รี่ไหมครับ”“เอาทั้งคู่มาไว้ก็ได้อาร์มอ” ขนมปังเอ่ยบอก เธอกำลังอร่อยกับน้ำส้มคั้นถ้ามีขนมด้วยยิ่งดี“เสียงนกร้องนี่ไพเราะจัง”“พวกพี่ ๆ เขาคงจริงจังกันมากเลยนะคะ”ดิสนีย์ชวนคุย ขยับขาไปตามจังหว

แคมป์ปิ้ง 🏕 เมื่ออาหาร เครื่องดื่ม และของทานเล่นถูกจัดเตรียมพร้อมเรียบร้อยสำหรับรับประทาน ทุกคนก็เริ่มเข้ามานั่งล้อมวงรอบกองไฟเป็นรูปวงกลม ลำดับการนั่ง ให้คาร์ลเตอร์เป็นจุดแรก ต่อมาถัดมาทางซ้ายมือคือเคอร์วิน เรนเดล ลูเซียโน่ ขนมปัง อีวาน เนเรีย ดิสนีย์ เจริค ที่นั่งติดอยู่ทางขวามือคาร์ลเตอร์ “ลองกินอันนี้ดู” อีวานหั่นสเต๊กเนื้อวัวให้ขนมปังลองชิม เขามองแก้มเนียนเคี้ยวตุ่ย ๆ “อื้ม! อร่อยค่ะ” “อร่อยก็กินเยอะ ๆ น้ำหนักเธอลงไปเยอะเลยนะจากที่อุ้มเมื่อวาน” “คะ!!!” “แฮ่ม! เพื่อนยังนั่นกันอยู่ตรงนี้เนอะ” ลูเซียโน่ยิ้มมุมปากมองอีวานมันทำเหมือนตรงนี้มีแค่มันกับน้องไปได้ไอ้นี่ “อ้าว มีมึงอยู่ตรงนี้ด้วยเหรอ กูมองไม่เห็น คิดว่าเป็นอากาศ” “ขนมปังดูเอานะครับคนแบบนี้” ลูเซียโน่หันหน้าฟ้องขนมปัง ทำหน้าล้อเลียนอีวานเมื่อโดนดุ “อีวานทำไมพูดกับเพื่อนแบบนั้นคะไม่น่ารักเลย” ขนมปังหันมองตาขวาง “พี่ลูเซียโน่จะเสียใจนะคะ” พอเธอพูดประโยคนั้นจบอีวานก็เอื้อมมือไปประคองใบหน้าเธอให้หันมามองเขาแล้วเอ่ยพูดน้ำเสียงจริงจัง “อย่าไปสนใจความรู้สึกมันหรือใคร สนใจแค่ฉันก็พอนี่ไม่ใช่คำขอแต่

หมับ! “ไอ้ขายาวฝากหยิบมาให้ฉันด้วยนะ ฉันก็อยากดื่มไวน์เหมือนกันอะ” เนเรียยื่นมือออกไปจับแขนอีวานก่อนที่เขาจะได้ลุกออกไป เธอแค่จะวานให้เขาหยิบแก้วไวน์มาให้เธอด้วยเหมือนกัน แต่การกระทำนี้ดูจะสร้างความไม่พอใจให้ขนมปังอย่างแรง “โอเค ยัยขาสั้น” “โอ๊ย ไอ้บ้านี่อย่ามาผลักหัวฉันนะ!” อีวานผลักหัวเพื่อนสาวคนสนิทเบา ๆ ขนมปังมองทุกอิริยาบถของทั้งคู่ข่มอารมณ์ความหึงที่ผุดขึ้นมาจนหน้าเธอแดงก่ำ! ‘ใจเย็นไว้ขนมปัง’ ‘ท่อนเอาไว้ว่าเขาเป็นเพื่อนกัน’ “ถ้าไม่ให้ผลักจะให้ดึงเหรอยัยขาสั้น” “ก็ลูบหัวฉันเหมือนที่ลูบหัวสาว ๆ สิจ๊ะ!” ขนมปังเบือนหน้าหันหนีไปอีกทางไม่อยากมองความสนิทสนมระหว่างอีวานกับเพื่อนสาวแสนสวยของเขาที่หยอกล้อกันตาอหน้าเธอ จนเกิดความรู้สึกหึง.. ‘บอกฉันว่าอย่าสนใจใครแต่ตัวเองกับหยอกล้อกับเพื่อนตัวเองไม่แคร์กันเลย!’ “ไหนลองลูบหน่อยสิคะคุณอีวาน” “พูดไร้สาระเนเรีย” อีวานกวาดสายตาไปมองทางขนมปังทันทีว่าเธอมีท่าทีอย่างไรกับคำพูดเนเรีย ขนมปังถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ เขาก็รู้ได้เลยว่าเธอกำลังไม่พอใจ “ไร้สาระอะไร ความจริงทั้งนั้น” “คนต่อไปจะเป็นสาวชนชาติไหนล่ะคะคุณเพื่อน”

อีวานยังคงไม่หยุดกลั่นแกล้งร่างบางที่นอนอยู่ใต้ร่างหนาของตน มาเฟียหนุ่มขยับแก่นกายตอกเข้าไปจนสุดโคนจนชนกับผนังมดลูกแล้วชักออกจนถึงปลายแล้วกระแทกลงไปอีกครั้ง“อื้อออ๊างง อ๊ะ อีวาน ก็บอกว่าหายหนาวแล้วไงคะ”“แต่ฉันยังหนาวอยู่เลย”“โกหก คนโกหก”“หื้ม โกหกอะไร”“ลองจับดูไหมว่าตัวฉันเย็น”“อีวาน!!”เขาดึงมือเธอขึ้นมาจับแก่นกายที่ดึงออกมาวางบนท้องเธอ มันทั้งอุ่นและแข็งสู้มือขนมปัง.. “เป็นไงเย็นไหม”“คนนิสัยไม่ดีหยุดทำเลยนะ ฉันจะนอนแล้ว” เธอดึงมือกลับแล้วใช้สองมือดันไปยังหน้าอกแกร่งที่โน้มเข้ามาอย่างใกล้ชิดแต่พอให้เธอจับแก่นกายเสร็จ เขาก็ยัดมันกลับเข้าไปในตัวเธออีกครั้งพรวดปัก!“อื้ออ!! อีวานหยุด”“ไม่อยากให้ทำต่อจริงเหรอ?”อีวานใช้แขนหนึ่งข้างยันกับเตียง ส่วนอีกมือเลื่อนมันลงไปใช้นิ้วเขี่ยติ่งเนื้อที่ทำให้เธอไม่อาจทนต้านทานไว้ เธอเหมือนจะเหลวละลายไปกับที่นอน มันมีความสุขมากทุกครั้งที่เขาสัมผัสติ่งสีชมพูของเธอ“อื้อ ไม่อยาก”“คิดดูอีกที”อีวานขยับแก่นกายเข้าออกช้า ๆ แต่เข้าสุดออกสุดทุกครั้ง แล้วยังมีการกระแทกท่อนเอ็นลงไปจนเนื้อกระทบกันจนเกิดเสียง“อีวาน อีวาน”เสียงหวานร้องครางกระเส่า แอ่

เช้าวันใหม่เริ่มขึ้นอีกวัน และวันนี้ท้องฟ้าสว่างสดใสกว่าทุกวัน พระอาทิตย์สาดส่องแสงแดดอบอุ่นในยามเช้าตรู่กระทบกับเปลือกตาปลุกให้ร่างบางตื่นจากภวังค์“อื้มม..”เธอกะพริบตาปริบ ๆ ปรับโฟกัสให้มองเห็นชัดขึ้น เมื่อหันมาทางซ้ายก็พบใบหน้าหล่อเหลาของอีวานนอนตะแคงข้างจดจ้องเธออยู่ก่อน“อรุนสวัสดิ์ตอนเช้าค่ะ”“อรุนสวัสดิ์ครับ”อีวานขยับตัวขึ้นคร่อมเธอแล้วสอดใส่แก่นกายใหญ่ที่ตื่นตัวอยู่ในตอนเช้าเข้าไปทักทายช่องทางรักอันคับแคบ“อื้อออีวานคะ..”น้ำเสียงหวานร้องครางแผ่วเบา มือเล็กดันอยู่บนหน้าอกแกร่งของชายหนุ่ม ยิ่งเธอดันเขายิ่งทิ้งตัวลงมา น้ำหนักที่มากกว่ากับแรงอันน้อยนิดยังไงก็สู้ไม่ไหว“ว่าไงคนดี..”ใบหน้าที่โน้มลงมาใกล้จนริมฝีปากแนบชิดใบหูเล็ก เขากระซิบถามจนขนมปังสัมผัสได้ถึงลมหายใจกระเซ่าเร่าร้อน“คิดจะทำอะไรคะ มันเช้าแล้วนะ”“ก็แค่ทักทาย”ยกสะโพกออกแล้วกดแก่นกายเข้าไปซ้ำด้านในอีกรอบอย่างเชื่องช้า แต่ทำเธอเสียวซ่านจนกัดปาก“คุณมันผู้ชายนิสัยไม่ดี”“ถึงฉันจะเป็นผู้ชายนิสัยไม่ดี แต่ก็พร้อมปกป้องและทำลายทุกคนเพื่อเธอนะ”อีวานสามารถฆ่าคนทั้งโลกเพื่อเธอได้ถ้าเธอต้องการโดยที่ไม่สนใจเลยว่านั่นจะเป็นค