All Chapters of RED ROSES: ALTHEA (Book #2) : Chapter 11 - Chapter 20

Chapter 12 Lumipas ang mga buwan, unti-unting bumalik sa ayos ang lahat. Ang kumpanya ko ay muling lumakas, at ang tiwalang nawala dahil sa mga kagagawan ni Mila ay naibalik ko. Mas naging maingat ako sa pagpili ng mga taong pinagkakatiwalaan ko, at siniguradong wala nang makakapasok na tulad niya sa kumpanya ko. Ang Red Roses, na dati’y palaging nasa anino, ay tila nawala na rin. Wala na akong natanggap na kahit anong impormasyon o kahit anong galaw mula sa kanila. Ganun din ang unknown number na dati’y nagbibigay sa akin ng impormasyon—hindi na muling tumawag o nagpadala ng mensahe. Pero sa kabila ng katahimikang ito, alam kong hindi pa rin ako dapat maging kampante. Isang gabi, habang nakatayo ako sa rooftop ng opisina, nagmamasid sa lungsod na puno ng ilaw, napaisip ako. Talaga bang tapos na ang laban? O isang panibagong laro ang magsisimula? Napangisi ako. Anuman ang mangyari, hindi ako kailanman papayag na muling magamit o malinlang. Kung may paparating na bagyo, haharap

Chapter 14"Oww...!" ngise kong sabi hanggang may kumatok tumingin ako sa kanya. "You want more?" tanong ko dito, agad namang napalitan ang inis niyo ng mapang-akit na ng ito. "Wait!" saka ako pumunta sa pintuan at agad kong pinatuloy ang PA ko sa loob. " Sir ito na ang gamit mo ang flight natin ay 10:30 pm, mas inagahan ko para makaalis kayo agad," sabi nito sa akin. " Okay! Oh wait, Sofia, I mean, Lovely meet my PA wag kang mag alala, I'm sure, na hindi ka mabibitin. Clark ikaw na bahala sa kanya," sabi ko dito. Saka pumunta sa banyo para maligo rinig na rinig ko ang pag hiyaw sa babae nga nasasarapan ito palaging nag mumura si Clark tulad ko mahilig din ito sa mga babae rinig ko ang salpukan nilang dalawa. "Ayan na ayan na! Ughhh my gosh you so good. Aaahhh," mukhang nilabasan na ito base sa kanyang ungol na narating nito ang kanyang gustong maabot. Ilang sandali ay may kumatok sa pintuan ng banyo. "Sir tayo na may 45 minutes lang tayo," sabi nito kaya agad ko tinapos an

Chapter 16 Althea POV Hinihingal ako habang hinahabol ang mga magnanakaw. Bigla silang nagpaputok ng baril, at tinamaan ang isa sa mga kasama ko. Agad kong sinabihan ang iba na ihatid siya sa SPO1, habang ako na ang magpapatuloy sa paghabol. Sa di kalayuan, may patrol motorcycle akong natanaw. Agad kong pinara ang pulis, kinuha ang motor, at mabilis itong pinaandar. Sa malayo, nakita ko ang sasakyan ng mga suspek, kaya pinabilis ko pa ang takbo. Nang lumapit ako, agad kong binaril ang gulong ng kanilang sasakyan. Nawalan ito ng kontrol, gumewang-gewang, at tuluyang sumalpok sa isang poste. Walang sinayang na sandali—agad akong lumapit at binaril ang mga kamay nilang may hawak na baril. Isa sa kanila ang pilit pang bumunot ng armas, pero sinipa ko siya ng malakas, dahilan para tumilapon siya sa lupa. Ang isa naman ay mabilis kong inundayan ng suntok sa sentido, dahilan para mawalan siya ng malay. Mabilis akong nag-radio sa mga kasamahan ko. "All clear." Ilang minuto lang,

Chapter 18Kurt POVKanina pa ako nakatitig sa kanya, at hindi ko maintindihan kung bakit hindi ako nagsasawang gawin iyon. May kakaiba sa babaeng ito—malamig ang kanyang presensya, pero sa kabila noon, may isang bagay sa kanya na hindi ko maalis sa isip ko.Tangina. Ano bang nangyayari sa akin?Noon pa man, hindi ako nauubusan ng babae. Isang tingin ko lang, bumibigay na sila. Pero siya? Isang titig niya lang sa akin, parang nahuli niya ako sa akto ng isang krimen. Napansin pala niya na kanina pa ako nakatitig. Agad kong iniwas ang tingin at umalis bago pa ako lalong mahuli sa bitag ng sarili kong pag-iisip.Lumipas ang limang araw, at mula nang makita ko siya, parang nawala ang gana kong makipaglaro sa ibang babae. Dati, wala akong pakialam kung sino ang kasama ko sa kama, basta matanggal lang ang init ng katawan ko. Pero ngayon?Siya ang pumapasok sa isip ko.Siya ang naiisip ko sa tuwing may babaeng lumalapit sa akin.At mas lalong nakakabaliw dahil hindi ko matanggap na naaapektu

Chapter 20Althea POVInis na inis ako sa lalaking ito!Habang nagmamaneho ako ng motor pabalik sa presinto, hindi ko mapigilan ang iritasyon ko sa kakulitan ni Kurt. Ano ba ang problema ng lalaking ‘yon? Akala niya ba maiinis ako sa pambobola niya? Ha! Hindi niya ako kilala.Nasa kalagitnaan ako ng pagmumuni-muni nang biglang may anim na lalaki ang humarang sa daan ko. Agad akong nagpreno, bumaba sa motor, at tinanggal ang helmet ko. Napansin kong nagkatinginan sila, at halatang nagulat sa itsura ko."Mga pare, kung ganito kaganda ang gugulpihin natin, aba, mas mabuti pang dalhin na lang natin ‘to sa kama!" isa sa kanila ang natawa habang tumingin sa mga kasama niya."Oo nga! Baka mag-enjoy pa tayo."Napailing ako. Mga walang modo."Tsk..." Napangisi ako nang mapang-akit. "Sige. Kung matamaan ninyo ako kahit isang beses, bibigay ako sa inyo."Nagkatinginan sila na parang mga hayok na aso. Mukhang gustong-gusto nila ang ideya ko."Pero..." tinuloy ko, pinatagal ang suspense. "Kung hin