All Chapters of RED ROSES: ALTHEA (Book #2) : Chapter 21 - Chapter 30

Chapter 21Darren POVNagpasama sa akin si Kurt sa Aurora Market. May mahalaga daw siyang gagawin doon, kaya kahit nagtataka ako, sinamahan ko na lang siya. Alam kong hindi niya gusto ang amoy ng palengke, kaya lalo akong nagduda kung ano talaga ang sadya niya.Habang naglalakad kami, nauna siya ng bahagya sa akin. Dahil andito na rin naman ako, naisip kong bumili na lang ng mga kailangan para sa misis ko. Matapos akong mamili, natanaw ko si Kurt na nakatitig sa isang policewoman. Napailing ako—hindi na ako nagulat. Mukhang ito pala ang tunay niyang pakay dito.Sinipat ko ang babae. Maganda siya. Singkit ang mata, mapupula at manipis ang labi, matangos ang ilong, at may magandang hugis ang kanyang mukha. Pero siyempre, para sa akin, mas maganda pa rin ang misis ko.Nang marinig ko ang mga pinagsasabi ni Kurt, napa-facepalm na lang ako. Hindi talaga marunong dumiskarte ang mokong. Sa halip na ligawan nang maayos, mas lalo pang nainis sa kanya ang babae.Tapos, bago ko pa siya mapigilan

Chapter 23Darren POV"Patay na, nagalit ang dragon!" bulong ko sa sarili ko habang nagmamadali kaming tatlo na tumakbo palabas ng silid.Ang totoo, ako ang may pakana ng pag-upload ng video. Kinuhaan ko kasi si Kurt nang sinuntok siya ni Althea sa palengke. Pagkakita ko ng video, agad kong ipinakita kina Brandon at Jason, at syempre, ano pa bang aasahan ko? Pinilit nila akong i-upload ito. At dahil napakagaling kong kaibigan, sumang-ayon ako.At hindi ko inakala na magiging viral agad!Maraming comments ang nagsasabing “Astig ni girl!” at may iba pang “Akin ka na lang, pogi!” na parang inaagaw si Kurt. Ang saya basahin, pero siguradong hindi magiging masaya si Kurt kapag nalaman niya.Pagdating namin sa sala, nagtatawanan kami nang biglang..."At tinatawanan niyo pa talaga ako?"Nanigas kami sa kinatatayuan namin.Dahan-dahan kaming lumingon, at nakita namin si Kurt na nakatayo sa likuran namin, nakapamewang, at nakakunot ang noo.Wala kaming masabi.Nagkatinginan kaming tatlo."Buti

Chapter 25Angie POVNasa bahay na kami ni Kayla, at ang ganda ng kanyang mansyon! Maraming tao ang nagkakasiya-siya rito. Nagtanong kami sa isang kasambahay niya, "Excuse me, miss. Andyan ba ang bday celebrant?" "Opo, ma'am," sagot niya. "Pwede makisuyo pa, palabasin dito. Sabihin mo, andito sina Althea at Angie." Pumasok na siya sa loob, at hindi nagtagal, bumungad sa amin si Kayla na malaki na ang tiyan. Parang kabuwanan na niya ngayong buwan."Ay, mga bruha, buti naisipan ninyong puntahan ako," sabi niya, na may halong katatawanan. "Hehehe, laman mo naman ang trabaho namin," sagot ni Thea. Tinawanan lang namin ito habang papasok kami sa loob, at nagkukuwentuhan pa kami."Buti at hindi ninyo nakalimutan ang bday ko. Katulad noong kasal ko, alam ninyo ang lungkot ko noon dahil hindi kayo nakasipot," sabi ni Kayla. "Sorrr, Kayla, may biglaang operation kasi," sagot ni Althea. "Okey lang, ipakilala ko sa inyo ang asawa ko at ang mga kaibigan niya. Sigurado akong may mapupusoan kayo do

Chapter 27Habang nagbibihis ako, hindi ko maiwasang mailang. Ang suot ko ay sobrang revealing — litaw na litaw ang katawan ko. Buti na lang at kahit papaano ay maayos ang hubog ng katawan ko."Thea, halika na!" tawag ni Angie."Wait lang!" sagot ko. Sumilip muna ako sa pintuan bago lumabas.Paglabas ko, sabay-sabay silang napatingin."Wow!" sabay nilang sabi."Pwede bang isuot ko na lang itong bathrobe?" tanong ko, nahihiya."Sige, kung yan ang gusto mo," sagot ni Kayla. "Pero sure ako, may mai-in love talaga ngayong gabi!""Ano raw?" tanong ko, kunot-noo."Ah, wala! Tara na!" sagot ni Angie, sabay hagikgik.Pagdating namin sa pool, may ilang mga bisitang lalaki na naliligo na. Mga kaibigan daw ni Darren, asawa ni Kayla. Napansin ko rin si Mr. Asungot — may kausap siyang babae. Hindi ko mapigilang mapailing."Tsk. Mas maganda pa naman ako dyan," sabi ko sa isip ko.Pero agad kong pinalis ang ideyang ‘yon. Ano bang paki ko kung may kausap siya? Hindi ako nagseselos! Never!Naputol ang

Chapter 29 Althea POV Nabigla ako nang bigla na lang akong hinila ni Mr. McCain papasok sa isang guestroom. Hindi ko inaasahan ang sumunod—niyakap niya ako nang mahigpit. Hindi ko maintindihan kung bakit ko nagustuhan ang yakap na iyon, o kung gaano katagal niya akong hinawakan. Ilang minuto? Ilang oras? Basta ang alam ko, parang may kung anong init na kumalat sa dibdib ko. Dahan-dahan siyang kumalas at tumingin sa akin. Doon ko napansin—ang mga mata niya. Parang mata ni John. Hindi kaya...? Pero imposible! Imposible kung siya nga si John. Tumikhim ako para mawala ang parang nakabara sa aking lalamunan. “Ehem… bakit mo ako dinala dito, Mr. McCain?” “Gusto lang kitang tanungin,” sagot niya. “Tanungin? Tungkol saan?” “Tungkol sa kwintas at singsing. Pero huwag mo munang sagutin.” Inabot niya sa akin ang isang puting T-shirt. “Isuot mo muna ito. Maligo ka muna, lalabas muna ako para makapag-ayos ka.” Doon ko lang naalala—naka-bikini pa pala ako, at basa pa. Namula ako sa hiya ka