บททั้งหมดของ My Hot Sugar Daddy (Filipino): บทที่ 61 - บทที่ 70

PAULINE Sinuot na naming dalawa ni Matthew ang suot naming damit makalipas ang ilang minuto na pagpapahinga namin. Natatawa na lang talaga kaming dalawa habang nagbibihis. "We have to make sure that there'll be no traces of what we did this morning," sabi niya sa akin na nakangiti. Tiningnan ko ang hinigaan namin at nakita ko na wala namang maiiwan kaming bakas doon ng aming ginawa ni Matthew. I cleared my throat and said, "Wala naman tayong maiiwan na bakas ng ginawa natin kanina. Malinis naman at walang kalat, 'di ba? Saksi lang ang kubong 'to sa ginawa natin pero wala tayong iiwan na bakas na makikita ng mga ibang tao na kapag pumunta dito. Ang nangyaring 'yon sa atin lang na dalawa."He smiled again."I know but we need to make sure, Pauline," sabi niya sa akin. Tumango ako sa kanya kaysa makipag-argue pa ako o ano. "Okay," matipid na sabi ko sa kanya. Sinigurado nga niya na walang maiiwan na bakas sa kubong 'yon bago kami umalis. Wala naman talaga kahit kalat. Iyong hinubad

PAULINE Ang puso ko tumatalon sa tuwa nang matanggap ko ang certificate of enrollment sa pamantasan kung saan ako mag-aaral ng kolehiyo. Hindi ako makapaniwala sa nangyayari sa akin ngayon. Hindi maalis ang ngiti sa mga labi ko nang lumalabas ako sa registrar. Shit! Ito na talaga 'yon. Makakapag-aral na talaga ako sa kolehiyo. Actually, mag-aaral na talaga dahil enrolled na ako dahil itong hawak ko na certificate of enrollment ay ang patunay na enrolled na ako. Kulang na lang talaga ay tumalon ako sa sobrang tuwa. Nahihiya naman ako na gawin 'yon kaya pinigilan ko ang aking sarili na gawin. Baka kung ano pa ang isipin ng mga makakakita sa akin. Gusto kong hanapin 'yong guard na nakilala ko dito sa pamantasan na 'to. Naisip ko na sa susunod ko na lang siya hahanapin kapag may oras ako. Naghihintay na kasi sa akin si Matthew sa loob ng kotse niya. Baka pagalitan pa niya ako kung saan pa ako pumunta nito na ayaw ko naman ngang mangyari. Doon lang siya sa loob ng kotse niya naghintay s

PAULINE May kausap na isang lalaki si Matthew na guwapo rin. Akala ko pa naman ay kung sino ang kikitain niya ngunit 'yon lang pala na lalaki. Kinabahan pa nga ako ngunit 'yon lang naman pala. Ang inaasahan ko kasi na puwedeng makita ko ay babae ngunit hindi 'yon ang nakita ko. Lalaki lang naman pala. Akala ko ay kung ano, eh. Nakahinga ako nang maluwag matapos kong makita kung sino ang kausap ni Matthew na dahilan kung bakit niya iniwan muna ako saglit sa loob. Mukhang seryoso ang pinag-uusapan nilang dalawa ng lalaking 'yon na kausap niya na hindi naman nagkakalayo ang edad sa kanya. Sa tingin ko nga ay ka-edad niya lang ang lalaking 'yon. Naisip ko na baka isa sa mga kaibigan niya ang kausap niya. Posible ngang ganoon. I took a deep breath again and after that I decided to go back inside the bookstore. Iniwan ko na siya doon kausap ang lalaking 'yon. Hindi naman niya ako nakita dahil sinigurado ko na hindi niya ako makikita. Nagpatuloy ako sa pamimili pagkapasok ko muli sa loob n

PAULINE Inubos na lang namin ang kinakain, hindi na kami naglakad-lakad o pumunta pa sa kung saan na dalawa. Wala kaming imikan ni Matthew hanggang sa sumakay kami sa kotse niya. Hindi ko man siya tanungin ay batid ko na galit o naiinis siya sa akin dahil sa sinabi kong 'yon sa kanya. Expected ko naman 'yon sa kanya lalo na 'yon ang nasabi ko. Hindi naman siguro siya matutuwa, depende pa rin 'yon sa kanya kung ano ang pang-iintindi niya.Nakakabingi ang katahimikan sa loob ng kotse niya. Hanggang sa makarating kami sa bahay niya ay wala pa rin kaming dalawa na imikan. Hindi ko naman siya iniintindi. Kukunin ko na sana 'yong mga pinamili namin na gamit ko sa pag-aaral sa kolehiyo ngunit bigla niya akong inunahan na kunin 'yon. Walang sabi-sabi na kinuha niya 'yon pagkatapos ay naglakad siya papasok sa loob ng bahay niya. Huli akong pumasok sa loob ng bahay niya. Dumiretso kaagad siya sa taas para ilagay doon ang mga gamit ko na binili namin. He'll go into his room for sure. Doon na

MATTHEW Nagpapansinan na kaming dalawa ni Pauline dahil siya ang naunang nakipag-usap sa akin. Galit ako sa kanya dahil sa pagrereklamo niyang 'yon sa akin. She doesn't want to do what I want. Well, kung iisipin ay may punto naman nga siya ngunit dahil sa may gusto akong mapangyari ay nagawa kong magalit at mainis sa kanya. Nagpasya na rin akong hindi pumunta sa birthday party ng girlfriend ng isa sa mga kaibigan ko na si Edward James dahil sa kanya. Ayaw ko naman na mag-isa lang ako na pumunta doon. Gusto ko siyang kasama ngunit ayaw naman na niya dahil sa kadahilanan ngang 'yon. Ayaw na raw kasi niya na magpanggap kami. Niloloko lang raw namin ang aming sarili hindi naman ang ibang tao na kung iisipin ay tama naman talaga siya.Tinawagan ko si Edward James dalawang araw bago sumapit ang araw ng Sabado para sabihin sa kanya na hindi ako makakapunta. Nag-imbento na lang ako sa kanya ng dahilan na hindi ako makakapunta na pinaniwalaan naman nga niya. Okay lang raw kung hindi ako maka