All Chapters of เด็กเลี้ยงของภูริทัศน์: Chapter 31 - Chapter 40

บ้านใหญ่คมเดชที่จอดรถเรียบร้อยก็เดินมาหาแม่บ้านทันที เขาต้องการเจอนายเดี๋ยวนี้"พี่จันทร์ นายล่ะ""อยู่ห้องทำงานแหนะ เรียกหาคุณเดชแต่เช้าแล้วค่ะ""อ้อขอบคุณครับ แล้วนี่พี่ทำอะไรอยู่ไหม ฉันมีเรื่องไหว้วาน"ป้าจันทร์ส่ายหน้า เดชเลยเอ่ยในสิ่งที่เขาไหว้วานทำเอาคนแก่กว่าเอามือทาบอก นี่ไปได้กันตอนไหนเนี่ย ห่างจนแทบจะเป็นพ่อลูกกันได้เลย คนสมัยนี้รักข้ามรุ่นกันเลยหรือไง"ได้ๆ คุณเดชอย่าห่วงเลย เดี๋ยวเสร็จแล้วอิฉันจะไปจัดการให้ค่ะ"คมเดชเดินไปที่ห้องทำงานของภูริทัศน์ เขากำลังดูแผนงานในมืออยู่ สาขาใหม่ที่จะเปิดต้องการคนมาดูแล กระทั่งลูกน้องคนสนิทเข้ามาภูริทัศน์จึงเงยหน้าแล้วเอ่ยถาม"เดี๋ยวมาของมึง กูโทรตั้งแต่สิบโมง นี่จะบ่ายแล้วเพิ่งเสด็จมา แหม่ข้าวใหม่ปลามันจริงนะมึง""แหม่คนมีเมียนี่ครับนาย ไม่ใช่พวกเมียทิ้งหอบเสื้อผ้าหนีจะสี่ปีแล้วยังหาไม่เจอ""ไอ้เดช ไอ้เวรอ้อนตีนหรือมึงน่ะ""เอาน่านายใจเย็นๆ ผมมีเรื่องที่นายอยากรู้มาบอกด้วย""อืม แล้วเรื่องมึงกับลูกสาวบุญเติมล่ะจะเอาไง""ผมให้พี่จันทร์แกเอาวันเดือนปีเกิดผมกับเมียไปให้หลวงพ่อดูฤกษ์แต่งงานแล้วครับ นายเป็นเถ้าแก่ไปสู่ขอกระแตให้

สี่ปีแล้วที่ภูริทัศน์ใช้ห้องนี้เป็นห้องนอนของเขา อณาคินที่ออกมาดื่มน้ำเห็นเพื่อนรักเข้าไปยังห้องรับรองแขกก็แปลกใจ ก่อนจะเดินไปหา แต่รามที่เดินออกมาเห็นและพอจะรู้อะไรมาบ้างแม้จะไม่มากก็รั้งแขนรุ่นน้องเอาไว้ก่อนจะเอ่ย"อย่าไปกวนใจมัน มึงไปนอนเถอะ""พี่ราม มันไม่นอนห้องตัวเองมานอนห้องเอาไว้รับแขกทำไม""เอาน่า มันเป็นเจ้าของบ้านจะนอนตรงไหนก็ช่างมันเถอะ มึงกับกูเป็นแขกก็อย่าเสือกให้มากนัก ขี้สงสัยจริงๆมึงเป็นผู้หญิงหรือไง หยุมหยิมจัง"สองคนเถียงกันเรียบร้อยก็ไปห้องใครห้องมัน คมเดชที่เพิ่งกลับมาจากการสืบข่าวก็ถอนหายใจ มีเพียงเขาที่รู้ว่าทำไมนายถึงนอนห้องนี้ทุกวัน จากนั้นก็เดินกลับไปเพื่อกลับบ้านเมียรุ่งขึ้นภูริทัศน์ตื่นแต่เช้าวันนี้ต้องเข้ากรุงเทพพาแม่ไปตรวจสุขภาพ ให้มาอยู่ด้วยกันก็ไม่ยอมมา แม่กับพ่อชอบอยู่ที่นั่นเพราะเวลาหลานโทรหาจะได้ไม่ต้องมาฟังเขาบ่น ย่ากับปู่ตามใจเกินไปมันถึงเอาแต่ใจ กระทั่งคมเดชเดินมาหาก่อนจะเอ่ยกับเขา"นายครับ คุณลูกปลาฝากท้องโรงพยาบาลเดียวกับที่นายแม่รักษาตัวอยู่ครับ หมอประจำชื่อ วิภาดา""อืม เรื่องเมียมึงกูไปจัดการให้แล้ว วันนี้กูจะขึ้นกรุง

แพรชมพูที่ตอนนี้เอาลูกสาวเข้านอนเรียบร้อยแล้วก็เปิดไอแพดทำงาน เธอนัดเจอกับคุณราเมศเจ้าของโครงการ Perfect House รอจนพระพายหลับสนิทจะโทรลงไปหาพยาบาลว่าลูกปลาเป็นอย่างไรบ้างมีข้อความส่งมาจากทัศน์ดนัยว่าตอนนี้เขาขึ้นเครื่องเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้ตีสาม12ชั่วโมงก็น่าจะมาถึงบ่ายสามกว่าจะออกจากสนามบินมาถึงก็คงประมาณห้าโมงเย็น กำลังจะโทรลงไปแต่พยาบาลโทรขึ้นมาบอกว่าลูกปลาตอนนี้มีเพียงสัญญาณเตือนแต่ปากมดลูกยังไม่เปิดRRRRRRRR."ฮัลโหลค่ะ แพรพูดค่ะ""คุณแพรคะ มันสัญญาณเตือนว่าถึงกำหนดคลอดแต่ตอนนี้ปากมดลูกยังไม่เปิดนะคะ อาจจะบ่ายๆหรือดึกๆ หากปากมดลูกเปิดแล้วจะแจ้งอีกทีนะคะ""ขอบคุณมากค่ะ แพรฝากด้วยนะคะ"จากนั้นแพรชมพูก็วางสายและไปนอนกอดลูกสาว พระพายซุกหน้าเข้ากับอกคุณแม่ แพรชมพูนอนหลับไปแล้ว พรุ่งนี้เธอมีเรื่องให้ต้องทำหลายอย่าง หากพี่ทัศน์มาถึงเธอจะได้ติดต่อทางราเมศเพื่อนัดหมายงานแปดโมงเช้าพีรดลที่ตื่นแต่เช้าเพื่อมาพาคุณย่าและเมียไปโรงพยาบาล วันนี้ย่าตรวจตามนัดส่วนมะนาวก็ไปฝากครรภ์ ภูริทัศน์เห็นว่าลุกชายทำหน้าที่อาสาพาไปจึงได้ให้พีรดลไปก่อน ขากลับเขาจะแวะไปรับแม่ของเขาเอง พี

พีรดลกับลูกปลามองหน้ากัน ทำไมทุกคนพูดจาแปลกๆ ทำไมแพรถึงดูรังเกียจเขากับคุณป๋า และแสดงออกอย่างชัดเจน ที่งงมากกว่าใครคือมะนาว เรื่องมันแปลกๆ คำพูดแต่ละคนก็แปลกๆ แต่เธอไม่คิดมากได้แต่เอ่ยเบาๆ"สงสารแพรจัง เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวไม่ง่ายเลย แพรมะนาวขออวยพรให้หวังว่าแพรจะเจอรักครั้งใหม่ไวๆได้คนดีที่พร้อมดูแลแพรกับลูกนะ""รักครั้งใหม่อะไรเพ้อเจ้อ ไม่มีทางหรอก"ภูริทัศน์พูดจบก็สาวเท้าเดินไปจ่ายเงินให้มารดา เจอที่นี่แถมสนิทกับเจ้าของไข้ของคุณพ่อ เธอหนีฉันไม่พ้นแล้ว ทั้งแม่ทั้งลูกฉันต้องได้กลับมาพีรดลกับลูกปลามองหน้ากัน คุณป๋าเป็นอะไร ทำอย่างกับหึงยายแพรอย่างนั้นแหละ หลังจากเจอกันเกื้อกูลรู้ดีว่าน้องสาวคนนี้กำลังมีเรื่องคิดมาก เจ้าตัวน้อยตักข้าวเข้าปากตุ้ยๆ แพรวพิลาศเอาใจหลานสาวแต่ก็อดห่วงแม่ของยายหนูไม่ได้ สามีบอกว่าวันนี้เธอเจอกับพ่อของพระพาย"แพรอย่าคิดมากเลย""แพรกลัวค่ะ กลัวเขาจะแย่งลูกไปจากแพร เขาทำได้ทุกอย่าที่เขาอยากทำ เขาชอบเอาชนะ ชอบสร้างความลำบากให้คนอื่น""ในใบเกิดไม่มีชื่อของเขา แพรอย่ากลัวไปเลย ตามกฏหมายหากไม่จดทะเบียนสมรส ลูกเป็นสิทธิ์ของแม่โดยชอบธร

แพรชมพูขับบรถมายังที่นัดหมายกับราเมศ วันนี้เธอจะขึ้นไปดูด้านบนของตึกที่ทำงานด้วย พระพายมักไปดูงานกับคุณแม่เสมอ แต่พักหลังลูกปลาท้องแก่ใกล้คลอดพระพายเลยอยู่กับป้าปลา แพรชมพูไม่รับงานนอกสถานที่บ่อยนักส่วนมากจะจะทำงานผ่านอินเทอร์เน็ตมากกว่า กระทั่งสิบโมงสองแม่ลูกก็มาถึงสถานที่นัดหมาย แพรชมพูกดหายเจ้าของโครงการทันที ด้านหลังรถอีกคันขับตามมาห่างๆเมื่อถึงที่หมายก็โทรรายงานเจ้านาย ภูริทัศน์เห็นเบอร์โทรที่โทรเข้ามาก็กดรับทันที คมเดชมองกระจกหลังก่อนจะถอนหายใจเบาๆ เขาตื่นตีสี่เพื่อลงมากรุงเทพตามคำสั่งนายเอาเอกสารการประมูลมาให้ ข้างๆเมียสาวนั่งหลับสัปหงกเพราะตื่นแต่เช้า นายนะนายไม่รู้จักเห็นใจข้าวใหม่ปลามันบ้างเลยRRRRRRR"ว่าไงไอ้กร""เอ่อ ผมตามมาจนถึงตึกที่นายจะมาวันนี้ครับ เห็นรถคุณรามเลี้ยวเข้ามาแล้วครับนาย เอ่อ..ผู้หญิงกับเด็กลงมาจากรถกำลังคุยกับคุณรามอยู่ครับนาย เหมือนจะรู้จักกัน""มึงอยู่ในรถอย่่าลงไป เมียกูฉลาดเดี๋ยวรู้ตัว เดี๋ยวกูโทรหาพี่รามเอง กูกำลังไป"ภูริทัศน์วางสายไปแล้ว ก็บอกเดชให้เร่งจากนั้นก็กดโทรออกไปหารุ่นพี่ทันที เขาจำได้ว่าแพรชมพูจบสาขา