บททั้งหมดของ His Fake Wife: บทที่ 181 - บทที่ 190

Elizabeth's Point of View "Is it true?" Naupo si Cassy sa tabi ko, dala ang panibagong baso ng Beach Bomb. Her cheeks were red and I know it's not because of the sunburn. Kahit na nababad kami sa init ng araw kaninang hapon, hindi ganito kapula ang pisngi niya. Obviously dahil sa lasing na siya kaya namumula ang pisngi niya. Kapansin-pansin rin na namumungay na ang kaniyang mata. Sinabi ko naman sa kanila na sa loob na lang kami ng cottage uminom para hindi sila agad malasing. Pero nagpumilit si Nicole na sa labas kami para daw mas maganda ang tanawin habang nag-iinuman at nang madali lang ma-setup ang barbecue party na gusto niya. Lalo pa at bilog na bilog ngayon ang malaking buwan sa kalangitan. "What?" I looked at her for a moment and examined her face. Cassy is very pretty and I sometimes hate her angelic face. Kasi parang hindi siya gagawa ng kahit na anong kalokohan sa hitsura niyang iyan. Muli siyang sumimsim sa kaniyang inumin. "That you were Primo's first real

The party was great to be honest, but it was tiring.Sa flat bed ay magkatabing nakahiga si Cassy at Nicole. Kapwa lasing at namumula ang mga mukha.Mabuti na lamang at naiakyat pa namin si Cassy sa cottage kahit na lasing na lasing siya at ayaw na sanang magmulat ng mga mata.Tatlong bote ng Beach Bomb ang naubos namin kaya hindi na nakakapagtaka na makakatulog sila agad. Lalo na si Nicole na pilit na inubos ang natitirang alak sa container kahit na sinabi ko naman sa kaniya na mas matapang iyon. Ngunit hindi naman nakinig.Malakas pa naman ang tama ng ganoong klaseng alak.Pero ang kagandahan nito, hindi malala ang hangover kinabukasan kaya mas advantage pa rin naman.I grabbed my towel and wrapped it around my body. Hindi pa rin ako makatulog kaya nagpasya na akong lumabas saglit nang makapagpahangin.Tinulak ko ang sliding door at agad naman umihip ang malamig na hangin papasok sa loob ng cottage. Narinig kong umungol si Nicole, kaya napasulyap ako ng tingin sa kaniya. Hinila niya

Elizabeth's Point of View Nang mag-umaga, iritang-irita ako kay Nicole at Zychi. They're sending me weird looks like they always did when they want to say something, but couldn't. And in exchange for that, I give them the worst death glares I could muster, so they will understand that I don't appreciate them glancing at me like that. Effected naman iyon kahit paano dahil nag-iiwas sila ng tingin pero maya't maya ay ibabalik na naman ang tingin sa akin. Nakakairita. Sa hapag-kainan ay tahimik kaming lahat. Magkatabing nakaupo si Nicole at Zychie at kami naman ni Cassy ang magkatabi. Sa harap ko ay si Nicole, at katapat naman ni Cassy ang kaniyang fiancé. Nang hindi na makayanan ang ginagawa nila, ibinaba ko ang kubyertos sa pinggan at tinitigan silang mag-pinsan. Tumingin din sila sa akin, ngayon ay biglang naging tensyunado si Nicole. "What's wrong? Ayaw mo nang kumain? O gusto mo ng ibang—" "Ano ba’ng problema niyo?" Putol ko sa kaniya. Her eyes widened a fraction,

Elizabeth's Point of ViewNang malaman ko na pakakasal na si Kuya Alted at Aurora, totoong naging masaya ako. Gusto kong maikasal si Kuya Alted sa babaeng kagaya ni Aurora— mabait, may mabuting puso, at mapagpatawad.Yes, she can easily forgive.Which feels unsettling to me. But I couldn't say it loud.Siguro hindi lang ako sanay na ganoon kadali magpatawad ang tao.How could she forgive Kuya Alted so fast? I mean, when I learned about Kuya Alted trying to find Aurora, I didn't tell him that she's living with me.Kahit na magpinsan kami at mahal ko siya, hindi ko nagustuhan na pinagtabuyan niya si Aurora nang ganoon lang kadali dahil sa pride niya. Alam ko na nahirapan siyang tanggapin ang katotohanan, lalo na kung bulag siya sa bagay na iyon, pero hindi ko kayang kalimutan na lang ang mga sakripisyo ni Aurora para sa kanila— para sa kaniya at sa mga bata.Pero sa kabila ng kabutihan at sakripisyo ni Aurora, walang puso niyang pinagtabuyan ang babae na animo’y hindi niya pagsisisihan

Elizabeth's Point of View Every weekdays ay nasa bahay ako ni Kuya Alted para asikasuhin ang kasal nila ni Aurora, kapag weekend naman ay umuuwi ako sa San Gabriel para makapagpahinga at para asikasuhin naman ang ibang bagay. Since last week, nakauwi na si Kuya Nexon kaya may kasama na rin ako sa villa, pero madalas pa rin siyang wala dahil inaasikaso naman niya ang mga negosyo ni Papa. "Do you really need to go to La Trinidad, Kuya?" Tanong ko habang sumusunod sa kaniya papunta sa kusina. Kagigising niya lang at mukhang maghahanda ng almusal para sa kaniyang sarili. "Yes. Si Mama ang nagsuggest sa Mayor na kunin akong judge sa pageant. Nakakahiya na hindi ko sila sisiputin kung si Mama mismo ang nagsabi kay Mayor. Besides, I have to help them to look for the best town's muse. Malapit na rin kasi ang pyesta sa La Trinidad." Ngumisi siya sa akin. I wrinkled my nose in return. Palusot ka pa. Ang sabihin mo, gusto mo lang makakita ng magagandang babae. Pinaikot ko ang mga