All Chapters of BENEATH THE SURGEON'S BLADE (FILIPINO): Chapter 31 - Chapter 37

“Yeah, okay lang iyon. Pero kung hindi mo ako masasamahan, okay lang din. Walang problema,” ang mabait at mahinahong paliwanag ni Celeste.Noon sandaling sinipat ni Pauline ang suot nitong relo. Pagkatapos ay nagbuka ito ng bibig para sagutin siya. “Sige, basta ihahatid mo ako ah. Ite-text ko na ang Tita ko na medyo mali-late ako ng uwi,” anitong pagkatapos ng sinabi ay saka nito inilabas sa loob ng bag nito cellphone saka sinimulang mag-text.Naging mabilis ang paglipas ng kalahating oras pero nanatili silang naghihintay pa rin doon. Kaya mas pinili niyang abalahin na lamang ang sarili sa pagbabasa ng novel na hiniram niya sa library. Hanggang sa nadagdagan na naman iyon ng another ten minutes nang sa wakas ay bumukas rin ang pinto ng faculty room. Pero dahil naiinis ay mas pinili ni Celeste ang magpatay-malisya nalang. Hindi siya lumingon kahit ang pa-cute na boses ng babaeng estudyante na nag-iinarte ang naririnig niya. “Ah–if you don’t mind po Sir Marcus, pwede ko po bang kayong

“MABUTI naman kung ganoon. Sigurado akong matutuwa ang lolo mo oras na marinig ang mga salitang iyan mula sa iyo,” ani Mang Damian na halatang masaya rin sa isinagot niya.Hindi na nagsalita pa si Celeste pagkatapos ng sinabing iyon ng matanda. Isang oras din ang byahe mula SJU hanggang sa mansyon. At dahil nga inihatid pa nila si Pauline ay medyo na-extend ng kaunti ang oras. Kaya mas pinili nalang ng dalaga na abalahin ang sarili niya tanawing nasa labas ng bintana. Sandaling sinulyapan ni Celeste ang kanyang suot na relo. Malapit ng mag-six PM kaya madilim na rin. Pero ganoon pa man ay hindi pa rin nakaligtas sa paningin niya ang isang pamilyar na bultong bumaba mula sa isang kulay puting SUV. Walang iba kundi si Marcus.Nasa kabayanan na sila noon ng Mercedes. Medyo traffic at ang sasakyan ng binata ay nakatigil sa harap ng isang kilalang bangko. At dahil nga mahaba ang linya ng mga sasakyang hindi agad makausad ay nagkaroon ng chance si Celeste na panoorin ang lalaki. Napangiti

“WOW, ang taas ng grade mo ah! In fairness, nanghihinayang tuloy ako na hindi ko nakita ang presentation mo,” ang masayang komento ni Pauline.Katulad ng nauna na nilang napagkasunduan ay kumain sila ng pancit sa canteen pagkatapos ng presentation niya sa CAS building.“Ako nga rin hindi ko inasahan na ganoon ang magiging reaksyon niya sa presentation ko,” hindi niya napigilang sabihin habang ngiting-ngiti.“Hindi ba tama ako? Mabait si Sir Marcus. Kaya sana kahit kaunting appreciation lang magkaroon ka sa kanya. Kasi hindi mo makikita ang magaganda qualities ng isang tao hanggang nabubulagan ka ng galit at inis,” paliwanag sa kanya ni Pauline sa mabait at nagpapaunawa nitong tono.Ngumiti si Celeste. “Salamat, Pau,”aniya pa.Nagkibit ng mga balikat nito ang kaibigan niya. “Para ano pa at naging bestfriend kita kung hindi ko maitatama ang mga hindi magaganda at maling paniniwala mo,” anito sa kanya.Lumapad ang pagkakangiti ni Celeste. “Dahil dyan, sasabihan ko ulit si Mang Damian na