All Chapters of BENEATH THE SURGEON'S BLADE (FILIPINO): Chapter 21 - Chapter 30

Sinundan lang ng tingin ni Celeste ang paglabas ni Eva. Pagkatapos ay nagbuntong hininga siya saka naupo sa gilid ng kama. “Ang ganda mo naman,” aniyang nakangiting hinaplos ang poste ng four-poster bed.Muli ay tumayo siya saka ibinukas ang pinto palabas ng veranda. Pagkatapos ay hinayaan niyang humaplos sa mukha niya ang mabangong hangin. “Sa tingin ko magugustuhan ko dito,” muli ay kausap niya sa sarili saka matamis na ngumiti.Ilang sandali rin nanatili sa ganoong ayos ang dalaga. Hinayaan niyang yakapin siya ng nakahahalinang hangin ng bayang iyon. Habang sa kalooban niya, alam niyang totoo ang kanyang sinabi—na magugustuhan niya sa bayang iyon. Kahit pa hindi rin naman niya maitatanggi na nami-miss niya ang California, ang kanyang ama, at pati na rin ang mga kaibigan niya. “I will be okay,” iyon ang huli niyang sinabi saka tinitigan ng may paghanga ang asul na asul na langit. Iniwan niyang bukas ang pinto. Nagtuloy siya sa banyo para maligo. Bumungad sa kanya ang isang modern

“KUNG gusto mo, hija, pwede kitang pasamahan kay Eva para—” “No need, Lolo—malaki na ako. At isa pa, nakalimutan na po ba ninyong sa America ako lumaki?”aniyang tumawa ng mahina habang amuse na nakatitig sa matanda.Tumango-tango si Salvador habang amused siyang pinagmasdan bago hinalikan ang ulo. “Tama ka nga naman,” anitong tinitiga siya ng may pagmamahal pagkatapos.Nagtaas-baba ang dibdib ni Celeste nang magpakawala siya ng isang mabigat at malalim na buntong hininga. “Magiging okay ako, Lolo,” pagtitiyak niya . “Mauuna na po ako,” iyon lang at sumakay na siya sa van na maghahatid sa kanya sa unibersidad na kanyang papasukan.“ANONG oras ba ang uwi mo?” tanong ni Juliana kay Marcus.Napangiti ang binata sa tanong ng kanyang ina. Nakaupo si Juliana sa paanan ng kanyang kama habang pinanonood siya nito sa pag-aayos sa harapan ng salamin. “Gabi na siguro, Ma,” aniya habang sinisipat ang sariling repleksyon.Narinig ni Marcus ang malalim na buntong hiningang pinakawalan ng nanay niy

MABILIS ang naging takbo ng mga oras. Pagpasok niya sa classroom ay isa-isa na ring nagdatingan ang kanyang mga kaklase. Isang medyo matabang babae ang tumabi sa kanya. Agad siya nitong nginitian.“Hello,” bati nito sa kanya.Isang simple pero matamis na ngiti ang pumunit sa mga labi ni Celeste. “Hi,” aniyang hindi itinago ang kagalakan sa tinig. Ang kagalakang makilala ito dahil hindi pa man, ramdam niya sa aura nito na mabait at palakaibigan ang kaklase.“I’m Pauline, ikaw?” anitong inilahad ang kamay sa kanya.“Celeste,” ang isinagot ng dalaga saka tinanggap ang pakikipagkamay ni Pauline.Humahangang hinagod nito ng tingin ang kanyang mukha. Alam ni Celeste kung bakit at sanay na siya sa ganoon. “Ang ganda mo, alam mo ba?” anito habang halata sa tinig at tono ng pananalita ang sinabi.“Thank you,” ang tanging naisagot niya habang ang matamis niyang ngiti ay hindi napalis.Nagbuka ng bibig si Pauline para sagutin muli ang sinabi niya pero pinigil iyon ng pagpasok ng isang babaeng s

Hindi man aminin ni Celeste pero nagkaroon siya ng hindi maipaliwanag na discomfort kay Marcus. Hindi lang iyon dahil sa nauna na nilang naging engkuwentro. Dahil iyon sa nangyari sa classroom. Kahit pa sabihing isang linggo na rin ang nakalilipas at tatlong beses nang nakapag-klase sa block nila ang lalaki.“Sure ka? Ida-drop mo talaga?” si Pauline saka siya binigyan ng hindi makapaniwalang titig matapos nitong marinig ang kanyang sinabi.Kumakain sila noon ng meryenda sa canteen. Masarap ang pansit na inorder niya. Pero dahil sa idea ng magaling na lalaking lumilingon sa pangalang Marcus, parang bigla ay naglasang sapal iyon. Nakakawalang gana. Pero syempre hindi niya pwedeng ipahalata iyon kay Pauline. Hindi niya pwedeng ipahalata na apektado siya sa kahit anong pinaka simple at pinaka maliit na detalyeng nauugnay sa kanilang Science teacher na ngayon ay kinasusuklaman niya.“Hindi ko pa sure,” sagot niya pero syempre hindi iyon totoo.Kasi ang totoo gusto na nga niya talagang i-dro

PRESENT DAYAng paghinto ng sasakyan sa may stop light ang humila kay Celeste pabalik sa kasalukuyan. Nagbuntong hininga siya. Nasaan na nga kaya ngayon si Pauline? Bukod kay Manang Eva, ito ang naging kanlungan niya noon. Pero dahil nga sa mga bagay na hindi niya naintindihan. Mga bagay na nangyari na hindi niya inasahan, nagkahiwalay silang dalawa ni Pauline.Agad na gumuhit ang matinding sakit sa puso ni Celeste. Saka niya naalala ang sinabi sa kanya ni Lemuel noon.“B-Bakit pati si Pau? Bestfriend ko siya,” ang naiiyak niyang tanong sa ama.“Kung gusto mong makalimutan si Marcus, kailangan mong layuan ang kahit sino at kahit ano na pwedeng makapagpaalala sa iyo sa kanya. Iyon ang gawin mo at makinig ka sa akin,” matigas ang tono ni Ismael, alam niyang hindi niya ito matitinag kahit gaano pa katigas ang ulo niya.“Bakit ba pati ako nadadamay sa problemang ito? Ano ba talaga ang nangyari at—”“Anak–” putol sa kanya ng kanyang ama. Halata hindi lang sa mukha nito kundi lalong higit s