Semua Bab Undisclosure : Bab 171 - Bab 180

กลุ่มทหารยกพลกันมาสองคันรถ ตัวรถถังกึ่งรถบรรทุกจุคนได้ราวยี่สิบ เขานับเมื่อทั้งหมดออกมาจากรถ บวกกับพลเดินเท้าอีกหยิบมือก็ได้สี่สิบกว่า ทั้งหมดสวมชุดป้องกันและอาวุธพร้อม ไมเคิลตัดสินใจดูเชิงอยู่ห่าง ๆ พวกเขากำลังจะบุกเข้าไปในตึกสูงเจ็ดชั้นซึ่งเมื่อก่อนน่าจะเป็นศูนย์บังคับการกลางของเขตราซา ตัวตึกเป็นทรงห้าเหลี่ยมขนาดกว้างพอดู ไมเคิลกับอเล็กซิสเล็งไว้ว่าจะเข้าไปหลังจากพักเหนื่อยแต่ถูกตัดหน้าเสียก่อน เจ้าหน้าที่รายหนึ่งถือแผ่นจอสกรีนแบบที่พวกเขาชอบพกกัน (มีไว้ครอบครองเพียงแค่ข้าราชการ) กดอะไรบางอย่างแล้วปรึกษากับเจ้าหน้าที่อีกคน สักพัก คนที่สองยกมือหมุนรอบหนึ่ง ทหารทุกนายหันหน้ามาพร้อมเพรียง“ระวังตัวให้มากที่สุด และพยายามหาตัวประกันให้เจอ ผู้ต้องสงสัยทุกรายขอให้จับเป็น แต่หากขัดขืน สังหารทิ้งได้ทันที เราจะไม่เสียกำลังพลของเราเพื่อแลกกับพวกมัน นอกจากปกป้องตัวประกัน คำสั่งของท่านซีโนฮอฟเป็นอันว่าที่สุด”ทั้งหมดยกมือขวาทาบอกตอบพร้อมกันว่า “ขอรับ!”เขามองหน้าอเล็กซิส “ซีโนฮอฟ เธอเคยได้ยินชื่อนี้ไหม”เพื่อนข้างตัวส่ายหน้า &ldqu

สองเดือนแล้วหรือ ไม่สิ เกือบสองเดือนต่างหาก เทสซ่ามองไม่เห็นหนทางเลยว่าความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับโคดี้จะไปรอด เขาว่ากันว่าช่วงคบกันใหม่ ๆ โลกจะเป็นสีชมพู แต่เทสซ่าไม่เคยสัมผัสอารมณ์แบบนั้นเลย หมายถึง แค่ความสัมพันธ์ของเธอกับโคดี้ ไม่นับรวมครั้งเก่า ความตื่นเต้น ตัวตนที่น่าค้นหาของเขาหมดลงภายในเวลาอันสั้น ยิ่งโคดี้โกหก เธอยิ่งหมดศรัทธา พวกเขาทะเลาะกันรุนแรง (หรืออันที่จริงแล้ว เทสซ่าเป็นฝ่ายฉะอย่างเดียวมากกว่า) ตั้งแต่เมื่อคืน เธอไม่คุยกับเขาอีก แม้ได้ยินคำขอโทษ แต่เธอไม่ให้อภัย“...พวกเขากลับมาปลอดภัยไม่ใช่เหรอ” เบลินดาให้เหตุผล “ไมเคิลกับอเล็กซิสปลอดภัยดี เธอจะโทษโคดี้ไม่ได้ ถ้าไม่อย่างนั้นเธอต้องโทษเรมีด้วย พวกเขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นนะเทส จะให้รอจนเช้า ถ้าเกิดโดนจับได้ล่ะ ฉันเห็นด้วยที่พวกเขาออกมาแล้วกลับมาตั้งหลัก ไม่ได้แปลว่าทิ้งสองคนนั้น แล้วยังไง สุดท้ายโคดี้ยังอยู่กับเรมีเพื่อให้แน่ใจว่าไมเคิลกับอเล็กซิสกลับมา ไม่อย่างนั้นเขาคงกลับมาที่ห้องก่อนเธอตื่น เขาไม่ใช่พวกเอาตัวรอดคนเดียวหรอกนะ”ทุกคนพูดแบบนี้ เทสซ่ากอดอกแน่น น้อยใจที่เพื่อนไม่เข้าใจเธอพวกเขานั่งอยู่ในห้องของอาคุสะกับอ

ลานประลองที่หลายคนพูดถึงไม่เหมือนกับเวทียกพื้นที่มีเชือกกั้นและกรรมการคอยนับสิบ ไม่มีแม้แต่โต๊ะกรรมการ และระฆัง มันอยู่ระหว่างตึกทับซ้อนกันจนเกิดตรอกเป็นรูปดาวห้าแฉกมาบรรจบ ณ ลานขนาดครึ่งสนามฟุตบอล อัฒจันทร์ก็คือขั้นบันไดโอบล้อมพื้นที่ราบตรงกลาง และคนที่นั่งดูจะทำหน้าที่เป็นกรรมคอยนับ กฎกติกามีอยู่ว่า หากต้องการประลอง ต้องวางเงินเดิมพันให้ตัวเองอย่างต่ำห้าร้อยชิป ไม่สูงมากนักเพื่อเปิดโอกาสให้มือใหม่กล้าพอเดิมพันตัวเองเพื่อแลกกับเงินรางวัล เงินรางวัลนั้นมาจากไหน คำตอบคือ ค่าเดิมพันของอีกฝ่ายบวกกับส่วนแบ่งจากเงินพนันของฝั่งแพ้อีกสิบเปอร์เซ็นต์ และผู้พนันจะวางเงินพนันขั้นต่ำตั้งแต่หนึ่งพันชิปขึ้นไป คนที่วางเงินพนันจะได้สิทธิพิเศษด้วยที่นั่งแถวหน้าไล่ไประดับไปเรื่อยจนถึงแถวยืน ทีแรกเทสซ่าคิดว่าคนคงไม่เยอะมาก แต่อย่างที่อเล็กซ์พูดถูก ที่นี่เป็นศูนย์รวมประชากรจากทุกเขตสองสาวเดินตามหลังอเล็กซ์ง่ายกว่านำด้วยตัวเอง ความสูงของเขาเป็นประโยชน์มาก พวกเธอรู้ว่าต้องเดินไปจุดไหนบ้างเพียงแค่เขาแหวกทางให้ สิ่งหนึ่งที่เธอสัมผัสได้จากสถานที่แห่งนี้คือความมีชีวิตชีวา จากที่ผ่านมาเธอรู้สึกเหมือนห

วินาทีต่อมา พวกเขาเล่นมวยปล้ำกัน รีเวอร์ดูท่าจะถนัดแนวนี้มากกว่า แต่ก่อนที่เขาจะล็อกคออีกฝ่ายได้ ดวงตาสีฟ้ามองขึ้นมาแล้วสบเข้ากับเธอพอดี ริมฝีปากของเขาเผยอ พึมพำว่า “เทสซ่า”ชั่วเวลานั้นหัวใจของเธอสั่นระรัวแรงฮึดบนใบหน้าแปรเปลี่ยนเป็นประหลาดใจ คงเหมือนกับภาพสะท้อนที่เธอเห็นเขาเมื่อครู่ บลูสบโอกาสใช้ศอกกระแทกหลังและบั้นเอวจนสะบัดตัวออกได้ก่อนจะหมุนตัวหมายเตะก้านคอ รีเวอร์ย่อตัวแต่เพราะสายตายังพะวงมองหาเธอจึงไม่มีสมาธิ บวกกับบลูเริ่มมีน้ำโหเพราะเกือบโดนล็อกคอเมื่อครู่ เขาจึงกลายร่างเป็นกระทิงร้ายเกินต้านทาน ไม่มียั้งมืออีกแล้ว รีเวอร์ตกอยู่ในสภาพคิ้วแตกและช้ำไปทั่วตัว จนหมัดสุดท้าย เธอเห็นรีเวอร์ล้มลงช้า ๆ ทุกคนเริ่มนับถอยหลัง รีเวอร์ยังดูมีสติทุกอย่างหากแต่ตระหนักได้ว่าต่อให้สู้ไป ร่างกายคงช้ำหนักจึงไม่ลุกขึ้นอีกแม้ยังยืนไหว“โดนขนาดนั้น พักเป็นอาทิตย์แน่” อาคุสะเปรย ปรบมือให้กับผู้ชนะ คนที่เชียร์ฝั่งบลูได้ส่วนแบ่งจากที่ลงพนันไว้ ทว่าเบลินดากดแบ่งให้เธอครึ่งหนึ่ง “มันไม่เยอะหรอก คนเชียร์ฝั่งบลูเยอะกว่า อีกอย่างฉ

ชายผมเทานั่งเคาะโต๊ะ จ้องหน้าเธอเหมือนชั่งใจ “ฟังนะ การปกครองในทอยซิตี้ไม่ขึ้นกับนิวโฮป...จะเรียกว่าอย่างนี้ก็ได้ คณะบริหารของพวกเราไม่มีอะไรข้องเกี่ยวกับนิวโฮป”อเล็กซิสนึกภาพยานหน่วยพยาบาลที่แล่นลงมาในเขตราซาในคืนนั้นแล้วยิ่งสงสัย เทคโนโลยีระดับนี้สามารถถล่มเขตราซาให้วอดวายได้ง่าย แต่เมื่อลองคิดอีกที มันก็เสี่ยงต่อชีวิตเบ็กกี้ ทว่า... “พวกคุณเป็นใครกันแน่”เขาส่ายหัว “เรียกว่าหน่วยพิเศษก็ได้ เดวิส...สิ่งที่เธอควรกังวลก็คือตัวเธอเอง หมอขอย้ำอีกครั้ง พกยาไว้ให้ดีและอย่าปล่อยให้มันออกฤทธิ์จนถึงระดับที่เธอควบคุมตัวเองไม่ได้ อยู่ใกล้เพื่อนที่ไว้ใจไว้ อย่างวาดาสกับโธมัสที่รออยู่ข้างนอก”“หา” อเล็กซิสมองเหลียวหลัง แม้มันเป็นกำแพงทึบ“คงรู้จากเจ้าตัวตึก” ตัวตึก? ทรอยคงหมายถึงริงโก้อเล็กซิสยังไม่อยากออกไป อย่างน้อยขอให้หายคาใจอีกสักนิด “ขอสองคำถามได้ไหมคะ”หมอผมเทาพยักหน้า“คุณอายุเจ็ดสิบจริง ๆ เหรอคะ”เขาเลิกคิ้ว คงแปลกใจที่