All Chapters of Hood X Mania จีบเเบบผู้ชายฮาร์ดคอ: Chapter 211 - Chapter 220

ผมกระซิบเสียงหนักข้างหูเธอ แล้วคว้าเอวเธอจับพลิกตัวให้หันหน้ามาทางตัวเอง นิ้งทำหน้าตื่นๆ แก้มเธอแดงก่ำตอนที่สบตาผมแล้วคว้าไหล่ผมไว้เพราะตกใจ ผมมองหน้าเธอ แล้วเลื่อนมือมาไล้แก้มเธอเบาๆ “ใจจริงพี่ไม่เคยอยากกลับ”“...”“ขอโทษที่เมื่อกี้ประชดนะนิ้ง พี่แค่อยากลองใจเธอดู”คะนิ้งสบตาผมเงียบๆ เธอเม้มริมฝีปาก แล้วก้มหน้าลงมองมือตัวเอง เธอคงไม่กล้าสบตาผม ผมเลยไม่ได้ทำอะไร เอาจริงๆ เพราะเธอพูดว่าอยากให้ผมดีๆ กับเธอ จะไปบังคับให้เธอทำห่าไรตามใจผมอีกแม่งก็จะดูเห็นแก่ตัวอีกผมทำได้แค่รอดูท่าทีเธอ“... จูบนิ้งได้นะ” ผมชะงักไปตอนที่อยู่ๆ เธอก็พูดเสียงเบา แล้วก็เห็นว่านิ้งไม่ยอมสบตาผมตอนที่พูด “นะ... นิ้งรู้ว่าพี่อยากทำ”ผมแค่นหัวเราะออกมาเพราะคิดว่าเธอเองก็ดูผมออกเหมือนกัน แล้วรอเธอเงยหน้าขึ้นมา ถึงได้เลื่อนหน้าไปจูบเธอหนักๆนิ้งหลับตา ผมเห็นเพราะผมลืมตามองเธออยู่ ก่อนที่ผมจะรั้งเอวเธอเข้ามาใกล้ ร่างเล็กก็ทึ้งไหล่ผมไว้แน่นเหมือนกัน จนผมพลิกตัวเธอให้นอนลงบนเตียง นิ้งถึงได้ผละออกแล้วดันอกผมออกไปด้วย“มะ... ไม่เอา”“โห่ นานๆ ทีบรรยากาศจะเป็นใจงี้นะนิ้ง” ผมบ่น กลับไปเป็นตัวเองจนได้เลยว่ะ แล้วร่างเล็กก็หน

ติ๊ดผมดึงมือถือออกจากหูแล้วจ้องมัน ก่อนที่จะแค่นหัวเราะสั้นๆ ตอนที่ล้วงบุหรี่ออกมาจุดไฟแช็คดูด พอได้นั่งอยู่ในห้องเงียบๆ แล้วหัวไม่ค่อยนิ่งเท่าไหร่ต้องหาเงินเพิ่ม หาให้มันได้เร็วกว่านี้ผมพ่นควันออกมาหนักๆ เพราะคิดไม่ตกแล้วพ่นลมหายใจ ได้ยินเสียงประตูเปิด ผมเงยหน้าขึ้นมอง พอเห็นว่าเป็นเจ๊ผมก็หันหน้าหนีไปพ่นควันทางอื่น ช่วงนี้เจอหน้ามันบ่อยจนเริ่มเซ็งๆ นิดหน่อย ปกติมันก็มาที่นี่บ่อย แต่ผมว่าวันนี้คงเจาะจงมาคุยเรื่องนิ้งมากกว่า“คุยกับน้องยังมึง?”เห็นปะผมเคยคิดไรผิดที่ไหน“คุยอยู่” ผมตอบส่งๆ ตัดปัญหาแล้วก้มหน้าลงมองพื้นข้างล่างเพราะไม่อยากมองหน้ามัน“แล้วว่าไงบ้าง เคลียร์กันยัง?”“เคลียร์”“จริงเหรอวะ แล้วทำไมทำหน้างั้น เคลียร์จริงใช่ปะ” ผมพ่นลมหายใจออกมาเงียบๆ“ไม่ต้องยุ่งหรอกว่ะ”“เฮ้ย มึงพูดงี้ได้ไงวะอีหลาม” ผมลูบหน้าตัวเอง ก็รู้สึกเหมือนกันว่าพูดแย่ไป เลยเปลี่ยนคำใหม่“เปล่า กู...” ผมมองพื้นเหมือนเดิม “ก็ไม่ได้เคลียร์มั้ง หรือเคลียร์ไม่รู้ว่ะ”“อีหลาม สรุปคือมึงยังไม่ได้เคลียร์ใช่มั้ย?” มันสวนกลับมาตรงๆ พอเห็นว่าผมเล่นลิ้น แล้วผมก็นิ่งไป แล้วดูดบุหรี่เงียบๆ “ทำไมวะ ทำไมเรื่องแค่น

ฉันนั่งอยู่ที่เดิม... แล้วก็มองแผ่นหลังของฉลามจากที่ไกลๆฉันเห็นว่าเขากลับมาสูบบุหรี่ ถึงในใจจะรู้สึกเป็นห่วง แต่ก็พอจำได้ถึงเรื่องที่เขาบอกว่าเวลามีเรื่องเครียดๆ เลยต้องผ่อนคลายด้วยสิ่งนั้น เขาไม่เคยสูบอยู่ใกล้ตัวฉันเลย ฉันรู้ว่าฉลามเป็นห่วงฉันเพราะเขารู้ว่าฉันไม่ชอบกลิ่นบุหรี่ แต่เขากลับสูบมัน ถึงจะเป็นที่ไกลๆ ที่ฉันจะไม่โดนทำร้ายด้วยกลิ่นควัน แต่เขาก็รับมันไปทั้งหมดจนถึงตอนนี้... ขนาดเขาโกรธฉัน ฉลามก็ยังทำตัวเหมือนเป็นเกราะกำบังให้ฉันเสมอตั้งแต่ที่เขาโกรธแต่ก็ยอมไปส่งฉันเพราะมันดึกแล้ว ถึงโกรธแต่ก็ตามขึ้นมาส่งฉันถึงห้องจริงๆ ที่ผ่านมาฉันก็ถูกฉลามปกป้องมาตลอดจริงๆ นั่นล่ะ ถึงที่ผ่านมาจะมีหลายครั้งที่เราทะเลาะกันเพราะเขาเอาแต่ใจ ปากร้ายเวลาทะเลาะ แต่การกระทำที่แข็งกระด้างของเขาก็ยังคงคอยเป็นโล่ที่ปกป้องฉันอยู่เสมอเพราะแบบนั้น... พอมาเจอเรื่องนี้เขาถึงได้โกรธฉันมากตอนแรกฉันจะเข้าไปดูรูปนั้น อยากอ่านข้อความที่พูดถึงตัวเอง แต่ตั้งแต่เมื่อเช้าที่พี่เพทายบอกว่าไม่ต้องเข้าไปดูหรอก เพราะยังไงเดี๋ยวอีกสักพักก็ต้องถูกลบออกไปอยู่แล้ว ยังไงข้อความพวกนั้นก็จะหายไปฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าใคร

มะ... เมื่อกี้ฉันพูดอะไรผิดไปรึเปล่านะ“ถอดออกมาดิ แล้วเข้ามานี่”ทำไมมารู้สึกตัวอีกทีเราก็มาอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ได้อ่ะฉันแค่บอกว่าเวลาฉลามเครียดหรือเหนื่อยก็ให้เขากอดฉันได้ จริงๆ ฉันหมายความอยู่แค่นั้นนะ ความหมายที่ฉันคิดมันบริสุทธิ์ใจมากจริงๆ จนฉลามถามว่าลองกอดกันดูมั้ย แล้วเขาก็ถอดเสื้อตัวเองออกแล้วบังคับให้ฉันถอดออกด้วย... ฉันถึงได้คิดว่าตัวเองอาจจะพูดออกมาได้ไม่ดีเท่าไหร่จะ... จริงๆ ก็ไม่ได้หมายถึงแบบนี้เลยนะ“ทะ... ทำไมแค่กอดกันต้องถอดเสื้อด้วยอ่ะ”“มันดีกว่าใส่เสื้อ” เขาตอบอย่างไม่ใส่ใจ ในขณะที่ฉันเริ่มกระเถิบตัวหนี แต่ก็ถูกเขาคว้าข้อขาไว้เพราะยังนั่งอยู่บนโซฟา “จะไปไหน?”“ระ... เราง้อฉลามอยู่ก็จริง แต่เรายังไม่พร้อมนะ” ฉันตอบเสียงสั่นแล้วทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ “... เราเพิ่งมีกันไปไม่กี่อาทิตย์ที่ผ่านมาเองนะ”ฉลามจ้องหน้าฉันนิ่ง ในขณะที่ฉันเองก็สะอื้นนิดๆ ตอนที่ทั้งหน้าแดงก่ำ“ก็ไม่ได้หมายถึงเรื่องอย่างว่า” ฉันสะดุ้งทันทีที่เขาพูดหน้าตาย “แค่กอดเฉยๆ”“...”“แต่ไม่ต้องก็ได้ ขี้เกียจล่ะ”“ถะ... ถ้าแค่นั้นก็ได้” พอเห็นว่าเขาดูมีท่าทีไม่สบอารมณ์แล้วคว้าเสื้อจะมาใส่ ฉันก็รีบลนลานโ

สุดท้ายฉันก็ยังคงไม่เข้าใจ จนฉลามมาส่งฉันถึงหอพัก“เดี๋ยวมารับตอนสี่ทุ่ม” ฉันทำหน้าตื่นตอนที่ฉลามพูดแค่นั้นแล้วขับออกไปเลย นั่นก็แปลว่าเขาอนุญาตแล้วใช่มั้ย... ถึงฉลามจะโกรธฉันแต่เขาก็ตามใจฉันตลอดเลยตั้งแต่เรื่องเมื่อกี้แล้ว ตอนแรกฉันก็ตกใจที่ฉลามให้ฉันตบหัวชินแบบนั้น แต่พอได้มาคิดๆ อะไรกับตัวเองแล้ว ฉลามก็แค่อยากให้ฉันแสดงออกว่าไม่พอใจตรงๆ บ้าง เขาคงดูออกว่าฉันไม่โอเคกับการที่ชินทำแบบนั้นจริงๆ ถึงได้ให้ฉันทำแบบนั้น ถึงวิธีจะดูห่ามๆ แต่ก็เป็นวิธีในแบบของเขาเห็นคนที่เป็นเพื่อนชินบอกว่ามีคนพูดถึงฉันในทางไม่ดีในนั้นเยอะเลย... งั้นที่ฉลามโกรธฉันขนาดนี้ก็เป็นเรื่องนั้นจริงๆ ด้วยไม่รู้เหมือนกันว่าฉันเป็นอะไรไปแล้ว... แต่พอยิ่งได้รู้ ได้เข้าใจอะไรแบบนี้มันกลับทำให้ฉันรู้สึกดีใจ เพราะถ้าโกรธขนาดนี้ก็แปลว่าฉลามห่วงฉันมากจริงๆ... เขาปกป้องฉันเสมอเลยฉันขึ้นห้องเหมือนอย่างปกติ เริ่มต้นด้วยการทบทวนหนังสือระหว่างรอฉลามมารับ ก่อนหน้านั้นเราทะเลาะกันด้วยเรื่องที่ไม่จริงจัง มันทำให้ฉันรู้สึกว่าฉลามเหมือนไม่แคร์ฉันเลย เพราะเขาชอบทำตัวเอาแต่ใจ เวลาฉันโกรธก็เอาแต่แกล้งฉัน กวนอารมณ์กัน ทำเหมือนไม่สนใ