All Chapters of The Zillionaire's Abandoned Wife: Chapter 271 - Chapter 280

Hindi pa man bumabalik ang tibok ng puso ni Trixie mula sa frustration kay Sebastian, ay heto na naman, si Racey, ang matalik niyang kaibigan na parang laging kasabay ng gulo, drama, at mga hindi inaasahang pangyayari.Sa kalagitnaan ng pag-uusap nila, habang sinisilip ni Trixie ang sarili sa reflection ng salaming bintana at pasimpleng pinapawi ang pagod sa paligid ng kanyang mga mata, ay biglang sumingit ang pamilyar na boses ng lalaki mula sa kabilang linya. Hindi iyon si Sebastian, thank God, pero sapat ang tono nito para mapaangat ang kilay niya.“Miss Racey,” wika ng sekretarya ni Racey, si Marco, “you have a scheduled appointment with Mr. Cuevillas today, remember?”Napangisi si Trixie. So she’s at the office this early? Quiet punctual, huh.“Wow. Did the world just shift on its axis?” ani Trixie habang tinatawa-tawanan ang sarili. “Racey Quin Andrada, on time? Is this even real life?”“Shut up, girl,” natatawang sagot ni Racey. “It’s annoying already, don’t even start.”Napai

“I do not want reconciliation,” mariing sambit ni Trixie, pero agad niyang binaba ang boses. “I just want my peace back. My name back. My life back. There’s no marriage to save.”“Doon tayo mahihirapan,” maingat na sagot ng abogado. “Kung hindi siya pipirma sa final decree, we’ll have to move into contested divorce territory. That means the court will evaluate the irretrievable breakdown of the marriage. Kailangan natin magbigay ng compelling evidence, emotional abandonment, failure of cohabitation, and possibly even psychological distress. Are you prepared for that?”Humugot ng malalim na buntong-hininga si Trixie, ramdam ang bigat ng responsibilidad sa balikat niya. “I’m not afraid to fight him on this.”Tiniklop ni Casper ang mga daliri niya sa ibabaw ng mesa. “You shouldn’t have to. You’ve already done your part, Amore.”Tumalikod si Trixie kay Casper at tumingin kay Atty. Juan Miguel. “Can we counter his motion? Legally?”“Yes,” sagot ng abogado, sabay tulak ng isang form palapit

Samantala, ng gabing iyon, matapos ang mainit na hapunan nina Sebastian, Trixie, at Xyza sa loob ng bahay nila sa Ayala Westgrove, akala ni Sebastian ay maaari na siyang huminga nang maluwag kahit saglit. Matapos niya sa study, si Xyza ay tulog na ng silipin niya ito. Ngunit wala si Trixie sa tabi nito na siyang nakakagtaka. Even doubtful, tinungo niya ang daan papunta sa kwarto nilang mag-asawa. Nang mabuksan niya ang pinto, agad napangiti si Sebastian nang makita na nakahiga doon si Trixie. His wife is peacefully sleeping on their bed.Tatabihan na niya sana ito nang marinig niya ang message tone ng kaniyang cellphone. Mula sa numerong hindi niya inaasahang magpaparamdam pa.The message was from Wendy’s number. Wendy: Seb, please. Just one night. Meet me at Grand Lucentia Hotel. Room 1903. I swear this is not a trap. I just need answers… or closure. You owe me that much.Napatigil si Sebastian. Alam niyang isa lang itong bihirang pagkakataon. Hindi ito ordinaryong babae. Hindi

Ang katahimikan ng presidential suite ay napalitan ng tensyon na mas matalim pa sa mga bubog na nasa sahig. Ang mga alon ng damdaming matagal nang kinikimkim ay ngayo’y unti-unting bumubulwak, mapanira, walang kontrol, at sadyang mapanganib.Ngunit tila nabulag na nga ng kaba, takot, at taranta si Wendy. Ang tangi na lang nitong nagawa ay tarantang panlakihan ng mata si Klaud Buenavides, na ngayo’y tahimik lang na nakatayo malapit sa pintuan, walang bakas ng awa o gulat. Parang isa itong multong bumangon mula sa libingan ng mga sikreto ni Wendy.“You need to get out!” sigaw ni Wendy, nanginginig ang tinig habang mabilis na lumapit kay Klaud para itulak palabas. “You don’t belong here, Klaud! Get out of my sight!”Ngunit bago pa man niya maabot ang lalaki ay mabilis siyang sinunggaban ni Sebastian. Mahigpit ang hawak nito sa braso ni Wendy para pigilan ang babaeng makalapit kay Klaud. Higpit na may kasamang galit at pagkasuklam.“Not so fast, Wendy,” malamig na sambit ni Sebastian. “We

Malakas ang ugong ng pag-vibrate ng cellphone sa bedside table, sabay sa sunod-sunod na ringtone na tila ba sinasakal ang katahimikan ng silid. Sa pagkakadapa, bahagyang kumilos si Sebastian, hindi pa rin bumabangon, habang pilit kinakapa ng kamay ang pinagmumulan ng tunog. Magaan pa ang talukap ng kaniyang mga mata, tila ginagapang pa ng antok ang buo niyang katawan.Sa wakas ay nasapo niya ang cellphone. Pinindot niya ang “accept” nang hindi na tumingin pa kung sino ang tumatawag.“Good afternoon, Mr. Valderama,” ani ng pamilyar na boses sa kabilang linya.Nagtagal ng ilang segundo bago niya tuluyang makilala ang boses. Nang magrehistro sa isip niya kung sino ang kausap, bahagya siyang napakislot at pilit binawi ang katamlayan ng boses.“Yes, Atty.? What makes you call me?” sagot niyang garalgal at groggy pa. Sebastian furowed his brows.“Mr. Valderama, I just called to inform you that your wife just filed a Motion to Deny the Stay of your marriage in court,” tugon ng abogado sa mah