Lahat ng Kabanata ng The Zillionaire's Abandoned Wife: Kabanata 71 - Kabanata 80

Nang magbalik siya sa sarili, saglit siyang naguluhan kung ano ang dapat gawin. Sinabi ni Sebastian na matulog siya nang maaga. Ibig sabihin ba nito ay dapat siyang manatili rito ngayong gabi? Bagamat lumipat na siya ng tirahan, hindi pa naman sila opisyal na hiwalay, kaya wala namang masama kung manatili siya rito. Ngunit kung sa master bedroom siya matutulog... Kalilimutan na lang ni Trixie. Habang iniisip iyon, huminahon siya, kinuha ang kanyang mga gamit, damit, at ilang pang-araw-araw na pangangailangan, at nagtungo sa kwarto ni Xyza. Nang gabing iyon, doon si Trixie natulog. Nagising si Trixie bago mag-alas siyete. Makalipas ang ilang sandali, nagising na rin si Xyza. Yumakap ito sa kanyang leeg at nagpa-cute habang naglalambing. "Mommy, ikaw po ang maghatid sa akin sa school mamaya, puhleassee?" Agad pumayag naman si Trixie. Matapos mag-ayos ng sarili, bumaba na sila upang mag-agahan. Maya-maya, pumasok si Sebastian sa dining room at umupo sa tapat nila.

WARNING⚠️⚠️ ⚠️: READ AT YOUR OWN RISK. Ang kwarto ay tahimik maliban sa mahina at tuluy-tuloy na ugong ng air conditioning. Nakatagilid si Trixie sa kanyang bahagi ng kama, nakatalikod kay Sebastian. Mabagal na ang paghinga niya, tanda na unti-unti na siyang dinadalaw ng antok. Nakahiga naman si Sebastian sa kanyang likuran, nakatitig sa kisame. Gumalaw siya nang bahagya, pakiramdam niya ay hindi siya mapakali. Mainit ang pakiramdam ng katawan niya, para bang kumikiliti ang bawat himaymay ng kanyang balat. Hindi ito normal para sa lalaki, dahil kadalasan ay kalmado siya, ngunit ngayon ay pakiramdam niya ay nanlalaban ang kanyang sarili. Mabigat siyang bumuga ng hininga bago lumingon kay Trixie. Nakalatag sa unan ang mahaba nitong buhok, at ang makinis niyang mga binti ay bahagyang nakalabas sa ilalim ng kumot. Ang damit na suot nito ay umangat nang bahagya, nahahantad ang hubog ng kanyang hita. Muling napalunok si Sebastian sa kaniyang nakikita ngayon, ramdam niya

Iniisip pa rin ito ni Trixie nang makaramdam siya ng kirot sa lalamunan at parang sumikip bigla ang pakiramdam niya sa loob ng sasakyan.Ibinaba niya ang tingin at nagtangkang buksan ang bintana para makalanghap ng sariwang hangin, pero sandali siyang natigilan bago pindutin ang button.Sa huli, hindi na lang niya iyon pinindot. Sa halip, tumingin na lang siya sa labas ng bintana.Hindi niya namalayan kung gaano katagal sila nagbiyahe hanggang sa marating nila ang paaralan ni Xyza. Bumaba siya para ihatid si Xyza, habang nanatili naman si Sebastian sa loob ng sasakyan.“Daddy…” tawag ni Xyza, parang umaasang bababa ito gaya ng dati.“I have something to do,” malamig na sagot ni Sebastian.“Oh…” sagot ni Xyza, halatang nadismaya.Alam ni Trixie na tuwing inihahatid nina Sebastian at Wendy si Xyza noon, laging bumababa si Sebastian para ihatid mismo ang bata sa loob ng paaralan. Pero ngayon, siya na ang nasa sitwasyon na iyon. Hindi niya alam kung may gagawin ba talaga si Sebastian o a

Nakatitig pa rin si Trixie sa papalayong likuran ng lalaki. Mula nang ikasal sila, halos hindi na siya humingi ng anumang bagay kay Sebastian para hindi na siya makaabala pa rito.Habang iniisip niya iyon, napagtanto niyang ito ang kauna-unahang bagay na kusang ibinigay nito sa kanya sa loob ng maraming taon.Isinantabi na lang niya iyon. Tiniklop ang titulo ng bahay at inilagay ito sa drawer.Makalipas ang dalawa o tatlong araw na sunod-sunod na pagkaabala, sa ikaapat na araw ay medyo gumaan na rin ang gawain ni Trixie.Dahil sa mga nagdaang araw na parehong abala sila ni Sebastian, hindi na rin niya nagawang makasama nang madalas si Xyza.Tanghali noon nang tumawag si Xyza at nagtanong kung may oras ba siya. Sinabi pa nitong matagal na mula noong huli siyang sumundo sa paaralan pagkatapos ng klase. Nang marinig iyon ni Trixie at naisip na wala na rin naman siyang gaanong trabaho, kaya maaga siyang umuwi ng hapon na iyon upang sunduin si Xyza mula sa paaralan. Pagdating sa bahay,

Matapos maghintay sandali ni Trixie sa ibaba, bumaba na rin sina Xyza at Sebastian. Pagdating nila sa hot spring villa, nagpunta sa balcony si Sebastian upang tumawag sa cellphone. Habang inaayos naman ni Trixie ang kanilang mga damit sa kwarto, pumasok ang matandang ginang at iniabot sa kanya ang isang kahon. Pabulong na sabi nito, "Ito ang damit na inihanda ni Lola para sa'yo. Huwag mong kalimutang isuot ito mamaya kapag maliligo ka na sa hot spring." Tiningnan ni Trixie ang mukha ng matanda at agad na naisip kung ano ang laman ng kahon. Medyo nailang siya. "Lola, nagdala naman po ako ng sarili kong-" "Huwag kang mag-alala, hindi ito kung ano'ng iniisip mo. Kung ayaw mong maniwala, buksan mo na lang at tingnan." Binuksan ni Trixie ang kahon. Tulad ng inaasahan niya, ito ay isang set ng panloob na damit. Ngunit ang disenyo nito ay hindi naman nalalayo sa karaniwan niyang isinusuot. Matapos itong tingnan ni Trixie, medyo nakahinga siya nang maluwag. Ngumiti ang matandang gin