บททั้งหมดของ ARRANGED MARRIAGE WITH THE HEARTLESS BILLIONAIRE: บทที่ 161 - บทที่ 170

NANG MAPAKAIN NIYA si Lawrence ay kumain na rin siya at habang kumakain siya kanina ay pinauna na niyang maligo si Lawrence at pagkatapos nito ay naligo na rin siya para makapagpalit na rin siya ng damit niya para makapagpahinga na.Malamang na si Lawrence ay natutulog na ng mga oras na iyon. Paglabas niya ng banyo ay tahimik na sa silid at nakapatay na ang ilaw, ang tanging naiwan na nalang na liwanag ay ang malamlam na ilaw sa tabi ng kama. Dahil sa sobrang tahimik ng silid ay halos marinig niya ang sarili niyang paghinga.Naglakad siya patungo sa may sofa at nahiga nang hindi nililingon ang nasa kama nang marinig niya ang boses ni Lawrence na akala niya ay tulog na. “Matutulog ka na ba?” tanong nito sa kaniya.“Hindi pa naman. Magpapaantok pa ako, may kailangan ka ba?” tanong niya at bumangon.Bumangon din naman ito at sumandal sa may kama. “Uhm, pwede bang tabi tayong matulog ngayon?” mahinang tanong nito sa kaniya.Mabilis siyang napailing. “Hindi pwede.” napakunot ang noo niya.

NAGISING SI ASHA na sobrang sakit ng katawan niya. Marahil dahil sa pagniniig nila ni Lawrence kagabi. Hindi ba naman siya nito tinigilan hanggang sa nagmaakawa na siyang tumigil na dahil halos wala ng lakas ang katawan niya.Napahilamos siya sa kanyang mukha. Para itong hindi nasugatan kung umasta. Mabilis siyang bumaba ng kama para maligo at pagkatapos ay kumuha ng damit ni Lawrence para isuot niya muna pansamantala dahil wala na rin siyang damit. Hindi pa niya nalabhan ang mga dinala niya sa ospital kaya kailangan niya pang manguha sa condo niya ng mga damit niya.Dahil nga mas maliit siya ay halos hanggang hita niya ang damit ni Lawrence. Nang matapos siyang magbihis ay hindi niya sinasadyang malingon si Lawrence na natutulog pa rin ng mga oras na iyon. Lumabas na muna siya. Wala siyang maisip na pwedeng lutuin, nakita niya ang ilang cup noodles doon at iyon na lang ang naisip niyang ipakain dito.Naghanda siya ng dalawa at pagkatapos ay binitbit iyon pabalik sa silid ni Lawrence.

AGAD NIYANG NILINGON si Lawrence para pagalitan. “Lawrence naman, paano mong nagagawang pagtaasan ng boses ang DAddy mo?” tanong niya rito.“Huwag mo na siyang pagalitan hija, mukhang natatakot lang ang anak ko na baka magbago na naman ang isip mo.” nakangiting sabi nito na para bang iniinis pa lalo si Lawrence.“Dad, pwede bang saka niyo lang ako kausapin? Umuwi na muna kayo.” sabi nito.“Lawrence!” mabilis niyang saway dito at pagkatapos ay sinamaan niya ito ng tingin nang marinig niya ang sinabi nito. Paano nito nagagawang itaboy ang sarili niyong ama ng ganun na lang? Hindi ba parang napakawalang respeto naman nito masyado kung ganun?Napabuntong hininga ang matanda. “Alam kong gusto mong masakama si Asha nang kayong dalawa lang at hindi naman kita pinagbabawalan sa gusto mong iyon kaya lang ay gusto ko lang naman siyang tanungin.” sabi nito at bigla siyang binalingan nito. At muling ibinalik ang tingin kay Lawrence. “Gusto mo bang pakasalan si Asha?”Hindi naman makapaniwalang na

HALOS ILANG araw din siyang hindi tinigilan ni Lawrence. Makalipas ang isang linggo habang naghahanda para lumipat sa kanyang condo ay pilit siya nitong tinatanong. “Kailangan mo ba talagang pumunta doon?”“Oo.” mabilis na sagot niya, sa katunayan ay pang ilang beses na nga niya iyong tinanong sa kaniya na para bang kapag inulit-ulit niyang magtanong ay magiging iba ang sagot niya. Pagkalipas ng ilang sandali ay isang mahabang buntong hininga ang pinakawalan nito.“Bakit naman kailangan mo pang bumalik doon e pwede ka naman dito.” pagpupumilit nito sa kaniya.Isang buntong hininga ang pinakawalan niya. “Isang linggo na ako dito ah.” sagot niya rito.“E kaya nga, bakit kailangan mo pang bumalik doon kung pwede ka naman dito. Hindi naman kita pinahihirapan diba?”“Mas malapit nga kasi iyon sa university.” “Kung iyon lang ang problema mo ay pwede naman kitang ihatid araw-araw para hindi mo na kailangan pang umuwi.” sabi nitong muli sa kaniya. “Kahit ihatid sundo pa kita kung iyon lang a

PAGKAPASOK nila sa loob ng opisina ni Lawrence ay agad siya nitong nilingon kaya nakita nito kung gaano kasama ang mukha niya. “Bakit naman ganyan ang itsura mo?” agad nitong tanong sa kaniya na ikinairap lang niya.“E paanong hindi sana magiging ganito? Nakakainis kaya.” inis na bulalas niya rito.Isang ngiti lang naman ang isinagot ni Lawrence sa kaniya at pagkatapos ay hinila siya nito. “Halika na, yakapin na lang kita.” sabi nito sa kaniya at pagkatapos ay umupo ito at niyakap siya ng mahigpit.Kahit na yakap yakap na siya nito ay hindi pa rin humuhupa ang inis niya sa sekretarya ni Lawrence. “Siguro naman ay wala kayong relasyon ng sekretarya mo hindi ba?” tanong niya at pagkatapos ay nilingon ito. Hinid naman ito nag-iwas ng tingin at nakatingin lang sa kaniya na nakakunot ang noo nang marinig nito ang sinabi niya.“Bakit? Ganyan ba ang tingin mo sa akin? Tyaka wala ka bang tiwala sa akin?” magkasunod na tanong nito na may himig ng hinanakit.“Nakakainis kasi e.” muli siyang umi