บททั้งหมดของ ARRANGED MARRIAGE WITH THE HEARTLESS BILLIONAIRE: บทที่ 151 - บทที่ 160

ISANG MALALIM NA BUNTONG HININGA ang pinakawalan ni Asha habang nakatitig sa nakabukas na pinto ng silid ni Lawrence. Hindi niya alam pero pagod na pagod na siyang makipagtalo pa rito. Kahit na anong gawin niyang pagtanggi ay puro ang gusto lang nito ang sinusunod nito.Kahit na anong tanggi pa niya rito ay hindi siya nito pinapakinggan. Napaka makasarili nito kahit kailan. Isa pang buntong hininga ang pinakawalan niya. Naglakad siya patungo sa banyo upang maghilamos na muna at pagkatapos ay lumabas na rin siya hanggang sa may kusina. Pinaupo siya nito sa isang upuan. Kung hindi lang dahil sa susi ng kotse ay hinding hindi siya mananatili doon. Napakahirap kase ang mag commute lalo pa at napakaraming napapabalita na nire-rape kaya natatakot siya.Habang pinapanood niya ito ay hindi niya maiwasang hindi ito tanungin dahil mukhang hirap na hirap ito sa ginagawa. “Kaya mo ba talagang magluto?” tanong niya rito.“Oo naman ako pa ba? Ilang beses na akong nanuod ng cooking tutorials para l

HABANG KUMAKAIN SI Asha ay bigla na lang tumunog ang cellphone niya at nang tingnan niya ito ay pangalan ni Adama ang nakalagay sa may screen kaya walang pag-aalinlangan niyang sinagot kaagad ito. Uminom na muna siya ng tubig bago siya nagsalita. “May problema ba?” bungad niya rito.Tumikhim naman muna ito bago nagsalita. “Huwag ang mabibigla sa sasabihin ko Asha…” panimula nito at dahil ganun ang unang sinabi nito ay agad na kumabog ang dibdib niya. Hindi siya sumagot at hinintay lang ang susunod na sasabihin pa nito. “Nabaril si Lawrence at nasa kritikal siyang kalagayan…” mahina at puno ng takot na sabi nito.Ang kutsara na nasa kamay niya ng mga oras na iyon ay nabitawan niya at kumalansing. Hindi siya nakagalaw mula sa kanyang narinig. Mali lang ba ang narinig niya? “A-anong sabi mo?” tanong niya ulit dito dahil baka namali lang siya ng rinig.“Nabaril nga si Lawrence. Pumunta ka na dito kaagad bago pa mahuli ang lahat. Ipapadala ko sayo kung saang ospital siya dinala.” sabi nito

SA LOOB NG KWARTO ni Lawrence ay tahimik na umupo si Asha sa gilid ng kama nito at tinitigan ang napakagwapo nitong mukha na mahimbing na natutulog at naghihintay kung kailan ito magigising. Nang bumalik pala si Adam doon ay may dala-dala itong pagkain at ibinigay sa kaniya ngunit tinitigan niya lang iyon dahil wala talaga siyang gana.Nang mga oras na iyon ay wala na siyang gustong mangyari kundi ang magising lang si Lawrence dahil napakaraming bagay na gusto niyang sabihin dito. Gusto niyang humingi dito ng twad dahil sa pagiging matigas niya at balak na rin niyang sabihin dito ang tunay niyang nararamdaman.Noon ay napakalupit nito sa kaniya ngunit unti-unti ay talagang nagbago ito at sinusubukang bumawi sa lahat ng kasalanan nito sa kaniya kaya doon niya napagtanto na mahal nga talaga siya nito at handa nitong gawin ang lahat para lang mapatawad niya ito pero dahil sa sobrang galit niya ay hindi niya nakita kung paano siya nito suyuin.Napahugot siya ng isang malalim na buntong hi

DAHIL SA TAKOT ni Asha na baka matagalan siya sa kanyang paliligo ay napagdesisyunan niya na lang na sa ospital na lang siya maliligo. At bago siya umalis ay tinawagan niya muna si Vienna para sabihin dito na hindi muna siya makakapasok dahil kailangan niyang bantayan si Lawrence at ito na ang bahalang magpaalam sa kaniya. Isa pa, guso niya na kapag gumising si Lawrence ay naroon siya at makita siya nito kaagad.Binuksan niya ang pinto ng silid ni Lawrence kung saan ay nakita niya na binabantayan pa rin ni Adam at Luke. ibinaba niya ang kanyang mga dalang gamit at pagkalapag niya ng mga ito ay agad siyang lumapit sa gilid ng kama at tiningnan ang nakapikit pa ring si Lawrence. “Wala pa rin bang pag-asa na magiging na siya?” tanong niya sa dalawang habang nakatitig pa rin sa mukha ni Lawrence.“Ang sabi ng doktor kanina ay baka magising na daw siya mamaya o kaya mga bukas pa.” sagot ni Luke sa kaniya.Napakagat labi siya. “Gusto ko ng magising siya.” malungkot na sabi niya at iniisip p

NANG MAKITA NIYA ang itsura ni Lawrence ay agad niyang napagdesisyunan na tumawag na ng doktor. “Tatawag na muna ako ng doktor para matingnan ka.” at akmang tatayo na sana siya nang pigilan na naman siya nito.Hinawakan nito ang kamay niya at pagkatapos ay inilagay ang kamay niya sa labi nito pagkatapos ay marahang hinalikan. “Pwede bang huwag ka nang tumawag pa ng doktor? Sapat na sa akin na makasama kita ngayon.” sabi nito sa kaniya at wala na siyang nagawa pa kundi ang mapabuntong hininga na lang.Nahiga siya sa tabi nito dahil doon siya nito pinatabi at hindi niya namamalayan ay nakatulog na siya.~~~~KINABUKASAN, mas naging mabuti pa ang lagay ni Lawrence na para bang isang linggo na itong nagpapagaling sa ospital pero ang totoo ay halos ilang araw pa lang itong nananatili doon ngunit higit sa lahat, ang sabi ng doktor ay pwede na raw itong lumabas bukas. Hindi niya tuloy maiwasang hindi magtaka, ganun ba kabilis makalabas ng ospital ang isang nabaril?Habang pinapanood niya nga