Semua Bab The Pilot’s Secret Wife: Second Chances in the Sky: Bab 11 - Bab 20

Binaba ni Lila ang tawag mula sa kanyang ama at ang mga salitang sinabi nito ay patuloy na umiikot sa kanyang isipan.“Laging may mga nagmamasid, lalo na ngayon na hawak mo ang kumpanya.” Ang babala ng kanyang ama ay parang isang anino na hindi matanggal-tanggal, sumasabay sa bawat hakbang na ginagawa niya.Naramdaman niyang tila may mabigat na pasanin na dumapo sa kanyang mga balikat—ang responsibilidad na hindi na lang bilang presidente ng kumpanya, kundi pati na rin sa mga personal niyang desisyon na patuloy na nagpapahirap sa kanya.Habang bumalik siya sa sala, hinapil niya ang mga bulaklak na iniwan sa kanya ni Daniel kanina, ngunit ang kagandahan ng mga ito ay hindi kayang pagaanin ang bigat ng nararamdaman niya.Nasa labas na si Daniel, nakatayo malapit sa bintana, ang kanyang mukha ay tanging ilaw mula sa mga streetlight na mula sa labas ng bahay ang nagbigay liwanag. Tinutok ni Lila ang kanyang mata sa kanya.Sa isang sulyap, nakita niyang ang mga mata ni Daniel ay malalim at

Habang naglalakad sila sa lobby ng hotel, lumingon si Daniel kay Lila at ngumiti, may kahulugan sa kanyang mga mata. "Lila," sabi niya, ang tono ng kanyang boses ay puno ng kasiyahan, "how about we go somewhere relaxing? Somewhere peaceful and away from all the hustle and bustle. Magandang lugar kung saan tayo lang—no distractions." Nagulat si Lila at napatingin sa kanya. "Saan naman tayo pupunta?" tanong niya, may konting kabang nararamdaman. Ang ideya ng pagpunta sa ibang lugar ay tila isang magandang break, ngunit sa likod ng kanyang isipan, nandoon pa rin ang mga alalahanin na hindi kayang iwasan. "Don't worry," sabi ni Daniel, at tinitigan siya ng malumanay. "I promise, we'll be back to our hotel rooms after. Wala kang kailangang ikabahala. Gusto ko lang na maglaan tayo ng oras para sa sarili natin, walang ibang iniisip." Lila ay nag-isip sandali. Matapos ang ilang araw ng mga pag-aalala tungkol sa trabaho at ang mga kailangan niyang asikasuhin para kay Mia, tila isang magandan

"Let’s go back," suhestiyon ni Daniel, ang boses niya ay kalmado at puno ng init.Tumango si Lila, isang pakiramdam ng katahimikan ang dumapo sa kanya. Hindi niya kayang pabayaan na hilahin siya pabalik sa gulo.Lalaban siya sa buhay niya, at ipinaglaban niya iyon ng matagal. At dahil nandiyan si Daniel, hindi na siya nag-iisa sa laban na iyon.Naglakad sila pabalik patungo sa hotel, ang malamig na hangin ng gabi ay dumampi sa balat ni Lila.Tahimik ang paligid, ang mga ilaw sa labas ay nagpapakita ng mahahabang anino sa daan. Pagdating nila sa pintuan ng hotel, binuksan ni Daniel ang pinto para sa kanya, isang maliit na ngiti ang sumilip sa kanyang mga labi."Goodnight, Lila," aniya, ang tono ng boses niya ay kasing lambing gaya ng dati. Lumapit siya at hinalikan ang likod ng kamay ni Lila, ang kilos na simple ngunit puno ng init.Ngumiti si Lila, naramdaman ang isang init sa kanyang dibdib. Isang uri ng malasakit na matagal na niyang hindi nararanasan. Alam niyang hindi na niya kail

ang mga mata ni Daniel ay agad na nagbago ng direksyon, tila naramdaman ang kaba ni Lila. Nakita niya si Ethan mula sa malayo, at isang hindi maipaliwanag na rason, parang may kakaiba sa tao na ito. Hindi ito si Ethan."Wait... hindi siya si Ethan," bulong ni Daniel, sabay hila kay Lila upang magpatuloy sa paglakad.Tinutok ni Lila ang mga mata kay Ethan... o sa lalaking kahawig ni Ethan. Ang hitsura nito ay kamangha-mangha, halos magkapareho, maliban sa ilan lamang na maliliit na detalye. Ang kalituhan ni Lila ay kitang-kita. Lumingon siya kay Daniel."Ano'ng nangyayari? Ba't siya nandiyan? Hindi ko alam... Mukhang siya, pero hindi siya," sabi ni Lila, ang boses ay nanginginig na natatawa.Hinawakan ni Daniel ang braso ni Lila upang paluin siya ng mahina. "Okay, relax lang. Masyado tayonmg kinabahan besides bakit tayo kakabahan sa kaniya, hindi ba?"Tumawa na lang sila sa nangyari at nagpatuloy sa pamimili ng iuuwi ni Lila.Habang naglalakad sila palabas ng mall, si Lila at Daniel la

Tahimik na napaisip si Lila habang pinagmamasdan si Daniel. Hindi niya inasahan ang huling sinabi nito.Totoo bang gusto siya nitong isama sa probinsya? At higit sa lahat, kaya ba niyang magpanggap bilang nobya nito sa harap ng pamilya niya?"Lima lang na araw, Lila. Five days lang tayo doon," sabi ni Daniel na para bang nababasa ang iniisip niya. "Hindi mo kailangang magpanggap na sobrang sweet sa akin. Sakto lang. Hindi naman sila maghihinala kung hindi tayo masyadong PDA."Napataas ang kilay ni Lila. "Ah, so gusto mo ng professional acting, gano'n? Kailangan ba may kontrata?"Napangiti si Daniel. "Pwede rin. Pero wag kang mag-alala, walang kissing scene sa script.""Tsk. Buti na lang! Akala ko may kasamang halik sa kontrata, eh!" biro niya habang umiiling. "Pero seryoso, Daniel... bakit ako? Ang daming ibang babae diyan na pwedeng magpanggap para sa’yo."Napakamot ito ng ulo, tila hindi alam kung paano ipapaliwanag. "Wala akong ibang maisip na pwedeng isama. At ayokong magsinungali