Semua Bab The Pilot’s Secret Wife: Second Chances in the Sky: Bab 31 - Bab 40

“Lila...” tawag ni Ethan sa pangalan niya ng tahimik ngunit taos-puso. Parang may bigat sa boses niya, na para bang matagal na niyang pinigilan ang lahat ng nararamdaman.“Gusto ko sanang makipag-usap,” nagsimula si Lila, ang boses niya ay halos pabulong.Tumabi si Ethan sa pinto at pinapasok siya. “Sige. Gusto kong marinig ang sasabihin mo.”Napansin niya ang katahimikan sa loob ng apartment. May kakaibang pakiramdam ng emptiness, katulad ng nararamdaman niyang pagkakalungkot sa loob. Naglakad siya papasok at huminto sa sala, bago niya tinignan si Ethan na nakatayo ilang hakbang ang layo mula sa kanya, ang kanyang postura ay matigas ngunit naghihintay.“Pinag-isipan ko ang lahat ng pinagdaanan natin. At, Ethan...” napahinto si Lila, kinakalap ang lakas ng loob. “Handa akong subukan ulit. Pero may ilang bagay tayong kailangan ayusin.”Nagulat si Ethan, at ang mga mata niya ay lumaki. “Ibig mong sabihin... susubukan pa natin ulit?”Tumango si Lila. “Oo, pero may mga hangganan. Kailanga

Habang naglilinis ng pinagkainan, si Lila ay nakaramdam ng kaunting pagod. Ang buong araw ay puno ng emosyon—mula sa pag-uusap kay Ethan hanggang sa simpleng bonding nila ni Mia.Ang mga simpleng bagay, tulad ng paglalaro ng dolls o paggawa ng pasta ay nagbigay sa kanya ng kaunting ginhawa mula sa mga kumplikadong sitwasyon. Ngunit hindi pa rin mawala sa kanyang isip ang mga tanong tungkol kay Ethan.Paano nila malalampasan ang lahat ng ito? At paano niya magagampanan ang kanyang mga responsibilidad bilang ina at bilang fake partner?Habang siya'y naglalakad sa kusina upang iligpit ang mga pinagkainan, narinig niyang tinatawag siya ni Mia mula sa sala. "Mommy! Come here!"Pumasok siya sa sala at nakita si Mia, nakaupo sa sahig at hawak ang isang malaking mangkok ng popcorn. "Mommy, popcorn! Let's eat!" Ngumiti si Lila at lumapit kay Mia. "Ano, gusto mo pang mag-popcorn?" tanong niya na may biro sa tinig."Opo! Lagi!" sagot ni Mia na may kagalakan sa mga mata.Nagtulong silang magtapon

Pagkalipas ng ilang oras matapos umalis ng kanyang ama, nanatili si Lila sa kanyang opisina, abala sa pagtapos ng mga natitirang gawain. Subalit, nang malapit na siyang mag-clock out para sa lunch break, bumukas ang pinto at tumambad sa kanya si Daniel, may dalang dalawang lunch box sa kanyang mga kamay."Hey, Lila," bati niya habang papalapit. "Sakto, magla-lunch ka na, di ba? Naalala kong hindi ka madalas kumain ng maayos kapag busy ka kaya naisip kong dalhan ka ng pagkain."Napangiti si Lila sa kabutihang-loob ni Daniel. "Salamat, Daniel. Tama ka, kanina ko pa nakakalimutan na mag-lunch. Sige, sabay na tayong kumain."Inilapag ni Daniel ang mga lunch box sa mesa at binuksan ang isa. "Niluto ‘to ni Mom. Sabi niya, nagustuhan daw niya noong dumalaw tayo noong isang gabi. Ang saya nila, lalo na si Dad, kasi matagal na rin silang hindi nakakapag-entertain ng bisita lalo na ikaw yung nakita nila."Habang kumakain, tumango si Lila. "Masaya nga sila noong pumunta tayo. Ang bait ng parents

Nang matapos si Ethan sa pagluluto, inayos niya ang hapag-kainan at inilagay ang mga niluto niya sa mesa. May chicken soup, stir-fried vegetables, at isang malaking plato ng rice."Halika na, Lila. Kumain na tayo, huwag ka mahiya kumain, my love," tawag niya habang inaayos ang upuan para sa kanya.Lumapit si Lila ngunit agad na nagtaas ng kamay bilang pagtutol. "Ethan, pasensya na, pero hindi ako pwedeng kumain ng marami. Kakain pa kami ni Papa mamaya. Ayoko namang mabusog na bago pa kami mag-dinner."Ngumiti si Ethan, pero kita sa mata niyang hindi siya sang-ayon. "Kahit konti lang? Alam kong abala ka sa trabaho at minsan nakakalimutan mong kumain. Ayoko namang magutom ka."Napabuntong-hininga si Lila at napaupo. "Sige, konti lang talaga, ha?"Ngunit sa pagdaan ng ilang minuto, napansin niyang tila hindi "konti" ang binigay sa kanya ni Ethan. Nilagyan nito ang kanyang plato ng maraming pagkain, halos hindi na niya alam kung paano uubusin ang lahat."Ethan," protesta niya, "sabi ko ko

"I'l be retiring soon at ibibigay ko kay Lila ang kumpanya," mahinang saad ni Geo at halos nakanganga sina Lila sa sinabi nito.Napatulala si Lila sa kanyang ama, hindi makapaniwala sa mga salitang kanyang narinig. Paulit-ulit iyong umalingawngaw sa kanyang isipan, ngunit hindi niya magawang lunukin nang buo ang kahulugan ng mga iyon. "Magreretiro ka? Ibibigay mo sa akin ang kumpanya?" Ang tinig niya ay puno ng pagkabigla, at lalong humigpit ang hawak niya sa basong may tubig.Bahagyang natawa si Geo, ang kanyang ama. "Hindi agad-agad, anak. Pero oo, sa loob ng ilang taon, gusto kong maging handa ka upang pamahalaan ito."Mabilis na inilapag ni Lila ang baso sa mesa, mas madiin kaysa sa nararapat. "Papa, ni hindi ko nga gusto maging presidente ng kompanyang hawak ko ngayon. Paano pa ‘yang buong airline mo? Ibang antas na ng stress ‘yan!"Malamig ngunit mapanatag ang titig ni Geo sa kanya. "Naiintindihan ko ‘yan, Lila. Pero ito ang pamana ng ating pamilya. Mula sa wala, itinayo ko ang