Semua Bab เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน: Bab 181 - Bab 190

โอสถทะลวงลมปราณ ฉินหลิวซีเคยคิดจะใช้มันให้พ่อแม่ได้กลายเป็นผู้ฝึกตน แต่ด้วยข้อจำกัดด้านอายุทำให้นางต้องล้มเลิกที่จะใช้ยาตัวนี้ไป โอสถทะลวงลมปราณหนึ่งเม็ดราคาเป็นหมื่นตำลึงทอง หายากยิ่งกว่าตัวยาที่นางเคยให้อาจารย์ช่วยปรุง สมุนไพรที่ต้องใช้ก็มีหลายชนิดมาก ๆ จนยาห้ามเลือดของนางยังต้องอายหลังจากเช็ดคราบเลือดออกจากกระบี่อ่อนนางก็จัดการลากชายผู้นั้นไปทิ้งไว้มุมถ้ำ ส่วนตัวเองก็มาจัดการกับสมุนไพรที่เหลือ สมุนไพรทั้งหมดที่ต้องใช้มีถึงเก้าสิบเก้าชนิด ตอนนี้นางได้ชนิดที่เจ็ดสิบสองในรายการมาแล้ว ตั้งแต่ได้เรียนรู้ และฝากตัวเป็นลูกศิษย์ของหมอเทวดานางก็เก็บสมุนไพรสะสมไว้มาโดยตลอดตำรับตำราเกี่ยวกับยาเป็นของอาจารย์นางที่เขียนขึ้นเอง นางได้เรียนรู้มันตั้งแต่ตอนที่พึ่งเจอเขาเหตุแห่งความบังเอิญที่นำพามาพบกัน ทำให้ปัจจุบันนางลงเอยที่ฝากตัวเป็นศิษย์เขา และเพราะตำราที่เขียนขึ้นเองไม่ใช่ของที่ใครจะได้รับอนุญาตให้เปิดอ่านก็ได้ ในนั้นมีทั้งข้อมูลที่เป็นทั้งคุณและโทษ หากถูกคนเจตนาไม่ดีนำไปใช้งานอาจกลายเป็นความโกลาหล ฉินหลิวซีจึงไม่เคยวางใจให้ผู้อื่นปรุง“เท่านี้พอแล้วหรือไม่เจ้าคะ”ซุนเป่ยฉีเหลือบมองในย่ามน

ฉินหลิวซีมีความรู้เกี่ยวกับสมุนไพร และใช้พลังธาตุในการปลูกสมุนไพรได้ หากนำไปปรุงในมิติประสิทธิภาพยิ่งสูง และพลังของนางก็จะทำงานได้ดีกว่าอยู่ข้างนอก เพราะข้างในนั้นนับว่ามีพลังทิพย์บริสุทธิ์วนเวียนอยู่อย่างหนาแน่น ต้นท้อมรกตของนางเติบโตได้ดีก็เป็นเพราะสิ่งนี้ด้วยเช่นกันขั้นตอนแรกของการฝึกปรุงยา น้องชายของนางเงอะงะมากจนอาจารย์ต้องจับมือทำเลยทีเดียว ส่วนตัวนางที่เชี่ยวชาญในระดับหนึ่งแล้วสามารถทำไปได้เลย แค่รอให้อาจารย์มาประเมินผลลัพธ์ในภายหลังเท่านั้นสมุนไพรในตำรามากกว่าหมื่นชนิด ส่วนผสมในการปรุงโอสถ ฉินหลิวซีจำได้ทั้งหมดแล้ว แต่ยาบางตัวนางไม่สามารถทำได้ เพราะยังขาดวัตถุดิบอีกหลายอย่าง ระหว่างเดินทางนี้ก็เก็บพวกมันมาได้ไม่น้อย แต่ก็ยังไม่ครบเป็นการเรียนรู้ที่ยาวนานเหลือเกิน แต่แค่นี้ไม่ทำให้นางท้อใจได้หรอกครึ่งปีให้หลังทั้งสามก็ยังไม่ได้กลับไปที่หมู่บ้าน การเดินทางของนางกับท่านอาจารย์ไร้จุดหมายแน่นอน บทจะเปลี่ยนก็เปลี่ยนโดยง่าย ปัจจัยภายนอกส่งผลต่อการเดินทางของพวกนางไม่น้อย บ้างก็เป็นเพราะใจอาจารย์อยากเปลี่ยนเอง บ้างก็เป็นเพราะมีเหตุให้ต้องเปลี่ยนจุดหมายกะทันหันเช่นวันนี้ที่ซุนเป่ย

นางเล่าสถานการณ์ให้น้องชายฟังอย่างคร่าว ๆ ตอนนี้พวกเขาติดอยู่ในเมือง โดยที่อาจารย์ก็ช่วยอะไรไม่ได้ และยังต้องตามหาไอ้วาสนาอะไรนั่นที่นางก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไรเหมือนกัน แต่คำสั่งของอาจารย์คือต้องหาให้เจอ และต้องรักษาชีวิตตัวเองไว้ให้ได้ด้วยพูดน่ะมันง่ายอยู่หรอก แต่เมืองนี้นอกจากสายฟ้าที่ไล่ผ่าข้าไม่หยุดจะต้องมีกลไกอะไรอีกแน่ แค่คิดก็เหนื่อยไปล่วงหน้าแล้วเด็กหญิงพรูหายใจออกมา เอ่ยกำชับน้องชาย “ซือหยวน เจ้าอยู่ในนี้ก่อน พี่ไม่แน่ใจว่าข้างนอกอันตรายมากแค่ไหน พี่คงปกป้องเจ้าไม่ได้” ฉินหลิวซีเอ่ยบอกอย่างจริงจัง ลำพังนางสามารถหลบหนีอันตรายได้ หากสู้ไม่ไหวก็หนีเข้ามิติสวรรค์แทน แต่น้องชายนางไม่สามารถหนีไปไหนได้“แล้วท่านพี่ล่ะ”“ข้ามีภารกิจต้องทำ หากเจ้าออกไปด้วยข้าจะห่วงหน้าพะวงหลังไม่เป็นอันทำอะไรกันพอดี เพราะฉะนั้นอยู่เป็นเด็กดีในนี้นะ”ฉินซือหยวนเบะหน้าราวกับคนจะร้องไห้ เขาก็กลัวพี่สาวเป็นอันตรายเหมือนกัน แต่รู้ดีว่าตอนนี้ฝีมือตัวเองยังไม่ถึงขั้นพอที่จะปกป้องภัยได้ กับศัตรูที่ไม่รู้ว่าต้องการอะไร เขาออกไปตอนนี้ก็เป็นตัวถ่วง เผลอ ๆ จะกลายเป็นตัวประกันเข้าให้ด้วย“ท่านพี่ ท่านต้องกลับมาร

นางถอนหายใจออกมาเป็นครั้งที่สามของวัน ยิ่งกว่านั้นทันทีที่เปิดประตูมิติพาน้องชายออกมาพอดีกับที่กำแพงโปร่งแสงที่ขวางกั้นตัวเมืองกับภายนอกออกจากกันหายไปจนสิ้น รอบกายของนางก็พลันปรากฏร่างชาวบ้านขึ้นมาพวกเขาเหมือนถูกหยุดเวลาเอาไว้ขณะหนึ่ง แต่ละคนเคลื่อนไหวต่อจากที่ทำท่าทางค้างเอาไว้ทั้งแบบนั้นอย่างเป็นธรรมชาติ เหมือนไม่รับรู้ว่า ก่อนหน้านี้มีอะไรเกิดขึ้น แต่ละคนไม่มีท่าทีเอะใจถึงความผิดปกติก่อนหน้านี้เลยตอนนี้สองพี่น้องยืนอยู่หน้าประตูทางเข้าเมืองพอดี เห็นกลุ่มคนที่เดินเข้ามาก่อนหน้านางกับอาจารย์ พวกเขาเองก็เหมือนไม่รับรู้อะไรเช่นกัน“แค่กระเทียมไม่กี่หัวจำต้องถ่อมาถึงในเมืองขนาดนี้ด้วยหรือ”“ก็ถ้าในสัมภาระมันยังเหลืออยู่ จะต้องถ่อออกมาทำไมเล่า ใครใช้ให้เจ้าอุตริเอาพวกมันไปให้น้องเจ้าเล่นหมดล่ะ”“ก็ได้ เรื่องนี้ข้าผิดเอง”คนกลุ่มนั้นเดินผ่านหน้านางไป เด็กหญิงไม่ค่อยเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นอยู่เหมือนเดิมแต่ก็โล่งอก คิดว่าดีแล้วที่ไม่มีใครบาดเจ็บ“คงไม่มีอะไรแล้วละซือหยวน เราออกไปจากที่นี่กันเถอะ”เพราะไม่ได้เจอผู้คนมานานเด็กชายข้างกายนางก็ตาเป็นประกาย ยามเดินทางผ่านเมืองมองผู้คนอย่างตื่นเต้

เขาเห็นว่าพี่สาวเหนื่อยมากแล้ว เวลาจะพักผ่อนเต็มที่ตลอดหนึ่งเดือนที่ผ่านมาก็ไม่มี เขาจึงอยากให้พี่สาวได้พักผ่อนมาก ๆ ฉินซือหยวนรู้ว่าพี่ตนเองเก่งกาจ แต่หากไม่ได้พักผ่อนอย่างเพียงพอ จอมยุทธ์คนไหนก็เป็นต้องล้มลงทั้งนั้น จะช้าหรือเร็วเท่านั้นเอง “ข้าซื้อวัตถุดิบมาไว้แล้ว อยู่ในครัวนั่นละ เอามาใช้ตามสบายเถอะ” ซุนเป่ยฉีเอ่ยบอก หลังจากลูกศิษย์หญิงตัวน้อยขึ้นไปพักผ่อนบนชั้นสองรออาหารเสร็จ เขาก็ลุกไปจัดการหลอมยาในหม้อต่อจากที่ทำค้างไว้ฉินซือหยวนเข้าครัวไปทำอาหารอย่างง่าย สับมีดลงบนเขียงดังโป๊ก ๆ ไปถึงชั้นสอง แต่มันไม่ได้รบกวนฉินหลิวซีที่ใช้ความคิดอยู่แต่อย่างใดจากที่นางจำได้ สัตว์ในตำนานทั้งหกมีลักษณะพิเศษที่แตกต่างกัน หากนางพบหงส์แดงเพลิงที่นี่ก็เป็นไปได้ว่า จะมีคนพบสัตว์ในตำนานตัวอื่นในยุคนี้เช่นเดียวกัน จะเป็นมิตรหรือศัตรูก็ไม่อาจรู้ได้จนกว่าจะได้เจอ หากมีการปะทะกันเกิดขึ้นจริงในอนาคตข้างหน้า นางก็ควรต้องหาวิธีรับมือไว้ก่อนดูจากโชคชะตาที่พานางรวนเรไปเรื่อย โอกาสได้พบไม่ใช่ศูนย์เลยขอข้านึกก่อนนะเด็กหญิงนั่งเท้าคางกับโต๊ะระหว่างลากพู่กันลงบนแผ่นกระดาษหงส์แดงเพลิงคือสัตว์ในพันธะวิญญาณข