All Chapters of ซ้อนเล่ห์รัก | NC18+: Chapter 11 - Chapter 20

“งั้นเราไปทานข้าวเช้ากันเถอะครับ” ริชาร์ดเลือกที่จะถอยอย่างยินดี หากเขารุกหนักกว่านี้ จนเมษาเกิดกลัวแล้วหนีเขาไป เขาก็แย่น่ะสิ“ค่ะ” เมษาหมุนตัวไปลงที่เตียงอีกข้าง ทันทีที่ปลายเท้าแตะถึงพื้น และกำลังจะลุกขึ้น ความเจ็บร้าวที่ใจกลางร่างก็ประท้วงขึ้นมาทันที “อ๊ะ”ส่งผลให้เธอต้องกลับมานั่งสูดลมหายใจลึก ๆ ก่อน ขณะที่คนสร้างความเจ็บปวดลุกขึ้นไปคว้าเสื้อคลุมมาใส่ แล้วเดินมาหยุดที่หน้าเธออย่างอารมณ์ดี จนเธออดหมั่นไส้ไม่ได้“เมื่อคืน เราทำไปกี่ครั้งคะ” คำถามตรง ๆ ทำให้ชายหนุ่มเลิกคิ้วด้วยความสนใจ“ถ้าแบบเน้น ๆ เลย ก็ 4”4 ครั้ง สำหรับคืนแรก หนักหน่วงเกินไปไหม ตาบ้าเอ๊ย“ว้าย” ร่างบางหวีดร้อง เมื่อริชาร์ดก้มลงช้อนร่างของเธอขึ้นอุ้ม และไม่ใช่ท่าอุ้มแบบเจ้าสาวด้วยนะ เขาอุ้มเธอด้วยแขนข้างเดียวแบบอุ้มเด็กเล็ก ๆเธออายุ 30 แล้วนะ ไม่ใช่ 3 ขวบ จะทำให้โรแมนติกหน่อยก็ไม่ได้ริชาร์ดพาเธอออกจากห้องนอน เข้าห้องนั่งเล่นที่มีการจัดเตรียมอาหารเช้าไว้ 2 ที่อย่างเรียบร้อยที่ริมหน้าต

ชายหนุ่มช้อนอุ้มร่างบางขึ้นมานั่งพักบนเคานเตอร์อ่างล้างมือ ก่อนจะแหวกขาเรียวออกแล้วแทรกตัวเข้าไปยืนตรงกลาง มือหนาใช้ผ้าเช็ดตัวซับน้ำออกจากร่างกายอีกฝ่ายจนแห้งสนิท ก่อนจะหลุบมองกลีบกุหลาบที่ยังฉ่ำวาวด้วยน้ำสีใสเขาจึงก้มลงคุกเข่าแล้วยึดขาอ่อนค้างไว้ ก่อนจะลงลิ้นทำความสะอาดส่วนนั้นทันที“อ๊ะ อ๊า~ พอ... แล้ว...” เมษาร้องครางเสียงหวาน พร้อมเลื่อนมือมาขยำเส้นผมเขาไว้เมื่อกี้ เธอก็เพิ่งจะเสร็จไปเองนะ เขาจะเอาอีกแล้วเหรอ“อ๊า ฉัน... ไม่... ไหว...” หญิงสาวร้องอุทธรณ์เสียงสั่น“แทนตัวเองว่า เมย์ก่อน” ชายหนุ่มยื่นข้อเสนอ“เมย์... ไม่... ไหว... แล้ว... อา” ร่างบางทำตามทันที เพื่อขอให้เขาหยุดพักก่อนปลายลิ้นร้อนฉกวูบเข้าไปในโพรงลึก ก่อนจะตวัดหยอกล้อกับทับทิมเม็ดงามอีกครั้งส่งท้าย รอบนี้ เขาไม่ได้ดึงดันที่จะส่งเธอไปแตะขอบฟ้า เขากำลังยั่วให้เธออยาก จึงเลือกที่จะทิ้งเธอไว้กลางทางแบบนั้น“อื้อ” เขาถอนลิ้นออกไปตามสัญญา แต่เธอกลับรู้สึกเหมือนขาดอะไรไป เธอหายใจไม่ทัน จนต้องหายใจทางปาก แ

ช่วงบ่ายของวันเสาร์ เมษาพาริชาร์ดลองนั่งตุ๊กตุ๊กตระเวนเที่ยวรอบกรุงเทพอย่างสนุกสนาน ด้วยช่วงอากาศที่ร้อนอบอ้าว ทำให้ต้องแวะหาเครื่องดื่มเย็น ๆ อยู่ตลอดทางหลังจากที่พาฝรั่งร่างยักษ์เข้าวัดไหว้พระอย่างที่ตั้งใจไว้แล้ว เมษาก็พามาเดินตะลุยหาของกินแถวเยาวราช สร้างความแปลกใหม่ในรสชาติที่เขาได้ลิ้มลอง จนบางอย่างริชาร์ดต้องขอเบิ้ลเลยทีเดียว“เฮ้อ อิ่มมาก และเหนื่อยมาก” ริชาร์ดทิ้งตัวลงบนเตียงด้วยความเมื่อยล้า หลังจากที่เดินเที่ยวตลอดวันกับหญิงสาว ผิดกับอีกคนที่ยังดูร่าเริง รับของฝากที่ริชาร์ดซื้อไปฝากครอบครัวจากบอดี้การ์ดมาจัดเรียง “ทำไมดูคุณไม่เหนื่อยเลย ฮอตตี้”“ชินแล้วมั้งคะ ก็อากาศมันร้อนด้วยแหละ คุณเลยยิ่งเหนื่อยง่าย” ร่างบางหันมาส่งรอยยิ้มสดใสอย่างที่เขาชอบถึงแม้ว่าจะเหนื่อย แต่ริชน้อยของเขาดึงดันที่จะออกมาสู่โลกกว้างด้วย ใจกลางร่างของเขาเริ่มแข็งขึ้นมาทันทีที่เห็นรอยยิ้มนั้น“งั้นเดี๋ยวเมย์วางของไว้ให้ตรงนี้นะคะ” เมษาจัดเรียงทุกอย่างเสร็จสรรพ “ส่วนคุณ วันนี้ก็พักผ่อนเถอะค่ะ เหนื่อยมาทั้งวัน อุ๊

“เหนื่อยไหม ฮอตตี้” ริชาร์ดแอบก้มกระซิบถามหญิงสาวข้างตัว“ไม่เลยค่ะ” เมษาส่ายหน้า พร้อมส่งรอยยิ้มบาง ๆ กลับคืนให้เขาตอนนี้ เธอรู้สึกสบายใจเป็นอย่างมาก ทุกอย่างกำลังจะจบลงภายในคืนนี้แล้ว“เมย์ขอไปหาพ่อกับแม่ของพี่กฤษก่อนนะคะ”เมษาลุกขึ้นจากเก้าอี้ ก่อนจะเดินตรงไปหาพ่อกับแม่ของกฤษณะที่นั่งอยู่โต๊ะหน้าสุด ในขณะที่บนเวที พิธีกรกำลังดำเนินพิธีการต่อ โดยที่มีกฤษณะยืนหน้ายุ่งและพราวฟ้าตอบคำถามอย่างคนมีความสุข“เมย์ขอโทษนะคะ คุณพ่อคุณแม่” หญิงสาวยกมือไหว้อย่างเสียใจต่อผู้ใหญ่ทั้งสอง“นี่มันอะไรกัน หนูเมย์” เนตรนภัสถามอย่างไม่เข้าใจ ทำไมผู้หญิงที่กำลังจะได้เป็นลูกสะใภ้เธอถึงมาอยู่ตรงนี้ แล้วคนบนเวทีนี่คือใครกัน“คือ จริง ๆ แล้ว พี่กฤษกับพราวเป็นแฟนกันน่ะค่ะ แต่ด้วยตอนนั้น พราวเขายังไม่พร้อม พี่กฤษก็เลยให้เมย์แกล้งเป็นแฟนไปก่อน” เมษาอธิบายอย่างลื่นไหล “จนตอนนี้ ‘อะไร ๆ’ ก็เข้าที่แล้ว พี่กฤษกับพราวก็พร้อมที่จะเปิดตัวแล้วน่ะค่ะ”“แต่แม่..

เมื่อกดส่งคลิปเสียงออกไปเรียบร้อย เมษาก็เลือกที่จะปิดเครื่องโทรศัพท์ในมือ เธอไม่อยากพูดคุยกับใครอีกแล้วในคืนนี้เหนื่อยจัง อยากหนีไปไหนสักที่ อยากอยู่เงียบ ๆ คนเดียว...“คุณใจดีเกินไปนะ ฮอตตี้” มือหนาเอื้อมมือมาดึงโทรศัพท์มือถือออกจากร่างบาง “พวกนั้นควรจะโดนให้หนักกว่านี้”“แล้วคุณจะให้เมย์ทำยังไงล่ะคะ”“อย่างที่ผมเคยบอกคุณไป” ริชาร์ดเริ่มบ่นอีกครั้ง “คุณน่ะ เป็นผู้เสียหาย เป็นเหยื่อที่โดนทำร้ายในที่ลับ เราก็แค่จัดฉาก ดึงตัวเองออกมาในที่แจ้ง ให้สังคมเป็นคนลงโทษพวกนั้นไป”“พวกเขาคงไม่ยอมเล่นหนังสดต่อหน้าคนอื่นหรอกค่ะ” เมษานั่งแย้งตาใส ฟังเค้าบ่นอีกครั้ง เมื่อเขาเคยเล่าแผนการที่จะช่วยเธอ แต่ในตอนนั้น เธอยืนกรานในความคิดนี้ เขาก็ยอมถอย ทำตามแผนของเธอ“ฮอตตี้ คนสติดีที่ไหนเขาจะทำกัน เราก็แค่ทำให้เขาขาดสติสิ” พูดจบ ร่างสูงก็เดินไปรินเหล้าที่เคานเตอร์บาร์ประกอบคำพูด “ไม่ว่าจะยา หรือแอลกอฮอล์ ก็ทำคนขาดสติได้ทั้งนั้น ตัวคุณก็น่าจะรู้ดีนี่”“บ