บททั้งหมดของ กฎคือห้ามรัก: บทที่ 81 - บทที่ 90

99

บทที่ 81

กฎคือห้ามรัก บทที่ 81"แล้วพ่อหนุ่มจะมาหามันทำไม" พอได้ยินว่าคนต่างถิ่นมาหาผู้หญิงที่ชื่อข้าวหอม ชาวบ้านที่เดินอยู่ริมถนนก็เลยถามดู"คุณป้ารู้จักเธอหรือครับ""ก็พอจะรู้จัก" ป้าคนที่หอบหิ้วของเดินอยู่ริมถนนตอบแบบไม่เต็มเสียงนัก เพราะอีกใจหนึ่งคิดว่าเป็นเจ้าหนี้ตามมาหรือเปล่า"ผมเป็นเพื่อนของเธอที่ทำงานครับ""เป็นเพื่อน?" หายใจโล่งขึ้นมาหน่อย"ใช่ครับ พอดีผมผ่านมาทางนี้จำได้ว่าบ้านข้าวหอมอยู่แถวนี้ก็เลยแวะเข้ามา""ตอนนี้ข้าวหอมมันไม่อยู่บ้านหรอก""อ้าวเหรอครับ แล้วข้าวหอมอยู่ไหนครับ""มันอยู่ทุ่งนากับพ่อ ขับรถไปอีกไม่ไกลก็จะถึงกระท่อมแล้ว ตามมาสิ"เทวาชวนป้าคนนั้นขึ้นรถด้วยกัน แต่เท้าของป้าเปื้อนมากเพราะเดินอยู่ถนนลูกรังนางก็เลยไม่ยอมขึ้น เทวาก็เลยค่อยๆ ขับรถตามหลังมา"รถคุณคงต้องจอดไว้ตรงนี้ก่อน ถนนลงไปมันเล็กมากแต่ก็เดินไม่ไกลหรอก""ได้ครับ" เอาวะถึงยังไงก็มาแล้ว ป้าคนนี้คงไม่หลอกเราไปฆ่าชิงทรัพย์หรอกมั้ง ..ชายหนุ่มจอดรถไว้แล้วหยิบเอาของสำคัญติดตัวออกมาด้วยถ้าเดินถนนปกติคงไม่เหนื่อยแต่นี่เป็นถนนลูกรังเล็กๆ ผ่านป่าละเมาะลงไปจนถึงทุ่งนา"พ่อมึง ข้าว มากินข้าวได้แล้วแม่เตรียมข้าวมาให้แล
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-13
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 82

"เดี๋ยวแม่ไปตักน้ำมาให้ก็ได้" ดวงใจเห็นว่าลูกสาวปฏิเสธก็เลยจะลุกไปตักน้ำมาให้แขกแทน"ไม่ต้องหรอกแม่ ข้าวไปตักเองก็ได้" แล้วข้าวหอมก็เดินไปตักน้ำที่ตุ่มมาส่งให้เทวา"เดี๋ยวนะเมื่อกี้คุณเอาน้ำที่ไหนมาให้ผมกิน" ด้วยความที่เผ็ดมากเขาก็เลยกินน้ำเข้าไปก่อน"ก็น้ำในตุ่มนั่นไง" ข้าวหอมชี้ไปที่ตุ่มดินเผาเล็กๆ ที่มีฝาปิด"มันกินได้เหรอ""มันก็เป็นน้ำกินนี่แหละคุณ ถ้าเราใส่ตุ่ม น้ำจะเย็นชื่นใจไม่ต้องใส่น้ำแข็ง" คนที่ตอบก็คือแม่"ครับ" หวังว่าคงไม่เอาชีวิตมาทิ้งที่นี่นะพอทานข้าวเสร็จสาธิตพ่อของข้าวหอมก็ลงไปไถนารอลูกสาวกับภรรยาคนในปัจจุบันส่วนมากจะจ้างรถไถนาและจ้างคนหว่านข้าว หรือแม้แต่ดูแลรักษาต้นข้าวก็ใช้เงินว่าจ้าง แต่ครอบครัวนี้ยังถือวัฒนธรรมแบบเดิมอยู่ คือดำด้วยมือ เพราะการดำนามันจะทำให้ได้ข้าวเยอะกว่า และต้นข้าวก็จะสวยไม่ต้องพึ่งสารเคมี"เธอจะไปไหน""ก็ลงไปช่วยพ่อทำนาน่ะสิ""??" เขามองลงไปทุ่งนา ตอนนี้แม่เธอกำลังถือมัดอะไรสักอย่างเดินไปทิ้งลงตรงที่พ่อเธอไถเสร็จแล้ว"ฉันว่านายกลับไปเถอะ ฝากบอกสโนว์ด้วยว่าฉันสบายดี""เธอคิดว่ามันจะง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ ถ้าฉันกลับไปก็คงถูกไล่ให้กลับมาตามเธออีกอ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-13
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 83

พาตัวเธอเข้ามาในมุ้งได้เขาก็ไม่พูดพร่ำ จับร่างของเธอให้นอนหงายลงกับที่นอนบางๆ ที่เธอเพิ่งจะปูเสร็จไป"ปล่อยนะคุณเทวา..อือ คุณ! อื้มม" หญิงสาวพยายามเบือนหน้าหลบริมฝีปากที่เขาขยับต่ำลงมา แต่เธอก็หลบไม่ได้จนถูกเขาปิดมันได้สำเร็จลิ้นหนาแทรกเข้าไปสำรวจในโพรงปากทันทีโดยไม่ให้เธอได้ตั้งตัวข้าวหอมยังคงพยายามผลักเขาออก แต่เทวาก็ไม่คิดจะหยุด วันนี้เขาต้องปราบพยศเธอให้ได้"อือ" มือเรียวเอื้อมลงไปดึงผ้าถุงตัวที่เธอเพิ่งใส่หลังอาบน้ำเสร็จ เพราะที่นี่มีแค่ผ้าถุงของแม่ ข้าวหอมก็เลยใส่ๆ ไปก่อนในเมื่อเธอไม่ให้ถอดมันออก เทวาก็เลยจับชายผ้าถุงนั้นยกขึ้นมาแทน และก็พบว่าเธอไม่ได้ใส่กางเกงชั้นใน"โอ๊ย คุณเทวา!" เธอไม่รู้ว่าเขาล้วงเอาไอ้เจ้านั่นออกมาตั้งแต่เมื่อไร พอรู้ตัวอีกทีเขาก็ได้สอดใส่มันเข้ามา "คุณจะทำแบบนี้กับฉันไม่ได้นะ ฉันไม่อนุญาต โอ๊ย!" ร่างเล็กสะดุ้งเมื่อเขาดันท่อนเอ็นนั้นเข้ามาให้ลึก"ซี๊ดด" มาถึงขั้นตอนนี้แล้วใครจะไปหยุดได้ล่ะ แต่เขาก็ไม่คิดจะหยุดอยู่แล้ว ชายหนุ่มดันมันเข้าไปเท่าที่จะดันได้ แล้วก็ขยับออกมาเพื่อที่จะดันมันเข้าไปใหม่ "อ๊าาเสียวจัง" เทวาคิดว่ามันคุ้มมากกับการเดินทางไกลและเหนื่
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-13
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 84

"อืมม" ข้าวหอมรีบปล่อยจากที่กัดเขาอยู่ทันทีเมื่อถูกบีบจมูก"จะกัดให้ขาดเลยหรือไง""นายเองไม่ใช่เหรอให้ฉันกัด""ให้กัดแค่นิดเดียวไม่ใช่ให้กัดขนาดนี้ เห็นไหมเนี่ยเป็นรอยเลย" มือหนาลูบร่องรอยที่ถูกเธอกัดเพื่อบรรเทาความเจ็บ"สมน้ำหน้า""ทำอะไรกันอยู่ เรียกพ่อมากินข้าวเร็ว" เสียงแม่ดังขัดจังหวะมาพอดีข้าวหอมจ้องเขาเล็กน้อยก่อนที่จะสะบัดใบหน้าใส่แล้วเดินลงไปตามพ่อมากินข้าว"หึหึ" มือยังคงลูบร่องรอยที่ถูกเธอกัดแต่ใบหน้านั้นแอบยิ้มตาม ผู้หญิงธรรมดาทำไมถึงทำให้เขาสนใจได้"ยืนทำอะไรอยู่ตรงนั้น มาทานข้าวเร็ว""ครับ" เทวาเดินไปล้างมือแล้วก็ไปนั่งรอข้างแม่ของเธอ"วันนี้แม่เตรียมอาหารที่คิดว่าเราคงจะกินได้มาด้วย""เขากินได้ทุกอย่างนั่นแหละแม่" ลูกสาวกลับมาทันได้ยินแม่พูดเอาใจเขาพอดี"แล้วพ่อล่ะ""พ่อกำลังตามขึ้นมาค่ะ" ขณะที่พูดสายตานั้นมองไปเห็นเขากำลังตบพื้นเบาๆ เพื่อเรียกให้เธอไปนั่งใกล้ๆ"แม่ขยับไปหน่อยค่ะ" แต่ข้าวหอมบอกให้แม่ขยับไปตรงที่เขาบอกเธอไปนั่ง"เรานั่นแหละขึ้นมา แม่จะได้ลงง่ายๆ หน่อย""หึหึ""ขำอะไร"เพี๊ยะ.."โอ๊ยแม่ตีข้าวทำไม""พูดไม่เพราะเลยนะลูก""เจ็บนะแม่" ที่จริงแม่ตีไม่แรงหรอก
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-13
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 85

"ถอยไปนะคุณเทวา" เสียงเธอกระซิบว่าให้เมื่อเห็นเขาขยับกายเข้ามาใกล้ยิ่งเธอกลัวแม่ได้ยินมันก็ยิ่งทำให้เขาต้องการ อยากเห็นว่าเธอกลั้นเสียงครางแล้วจะเป็นยังไง เพราะเมื่อคืนนี้เสียงเธอลั่นทุ่งนาเลย"อี๊ดด!" ข้าวหอมถีบขาคู่เมื่อเขาจับเธอนอนหงายลง แต่ก็ไม่กล้าต่อว่าเขาเสียงดังเทวายิ่งชอบใจใหญ่ ขึ้นคร่อมร่างของเธอแล้วกดไว้กับที่นอน"คุณ!"ใบหน้าคมคายที่แฝงไปด้วยความเจ้าเล่ห์ โน้มลงไปจูบร่องหน้าอก ถึงแม้เธอจะดิ้นแต่ก็ดิ้นไม่หลุด เขายังคงจูบต่ำลงมาจนถึงสะดือกางเกงที่เธอใส่นอนตัวบางๆ ก็ถูกเทวาถอดออกอย่างง่ายดาย"คุณเทวาหยุดนะ!" ขาเรียวชิดเข้าหากันเมื่อเห็นว่าเขาไม่ได้หยุดอยู่แค่นั้น ริมฝีปากของเขายังคงกดจูบลงไปจนถึงเนินน้องสาว ซึ่งตอนนี้มันยังมีกางเกงชั้นในปิดกั้นอยู่ "หยุดนะคุณ" สะโพกงามพยายามขยับหนี แต่มือของเธอก็ยังถูกเขาพันธนาการไว้กับที่นอนงับ..ด้วยความมันเขี้ยวเขากัดตรงเนินนั้นเบาๆ จนข้าวหอมสะดุ้ง"ไอ้บ้าถอยไปนะ!" เสียงเธอดังขึ้นมาหน่อย แต่ก็รีบเก็บเสียงตัวเองให้ไวเพราะกลัวแม่ได้ยินยิ่งเธอมีท่าทีแบบนี้เขาก็ยิ่งอยากจะแกล้ง ชายหนุ่มจับมือของเธอรวบไว้ด้วยกัน ส่วนมืออีกข้างเทวาขยับกางเกงช
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-13
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 86

เทวาออกมาก็เห็นแม่กับลูกยืนคุยกันอยู่หน้าบ้าน สายตาเขามองตามที่เธอมอง เพราะตอนนี้ข้าวหอมมองไปที่ร้านค้า และคนกลุ่มหนึ่งที่อยู่ร้านค้าก็มองมาเช่นกัน"แม่ไปทำกับข้าวก่อนนะ เดี๋ยวไปส่งข้าวพ่อสาย""ข้าวช่วยค่ะ" ข้าวหอมเดินตามแม่ไปโดยไม่ได้สนใจเขาที่ยืนอยู่ด้านหลังเลยพอช่วยแม่ทำกับข้าวเสร็จ ข้าวหอมก็ออกมาก่อน เพราะไม่เห็นเขาตามเข้ามาเธอก็รู้สึกไม่สบายใจ"ขึ้นรถสิ""คุณกลับไปเถอะ" ออกมาก็เห็นเขานั่งรออยู่ที่รถ"อะไรนะ""ที่นี่มันไม่เหมาะกับคุณหรอก คุณกลับไปเถอะนะ" ถ้าเขายังอยู่คงเห็นเธอเป็นแค่ของเล่น แต่เธอนี่สิยิ่งถลำลึกเข้าไปทุกที เพราะแค่เขาอยู่หน้าบ้านเธอก็ยังรู้สึกเป็นห่วง สู้ปล่อยเขาไปตอนนี้เลยดีกว่า "ฉันขอร้องคุณกลับไปเถอะ""คำก็ไล่สองคำก็ไล่""คุณจะคิดแบบนั้นก็ได้ คุณก็เห็นแล้วว่าฉันกับคุณใช้ชีวิตคนละแบบ""แม่เตรียมของเสร็จแล้ว เราไปกันเถอะ" ที่จริงคนเป็นแม่ก็ได้ยิน และคิดว่าลูกทำถูกแล้ว "ป่านนี้พ่อคงหิวแล้ว""ผมไปส่งครับ""แม่เดินจนชินแล้ว แป๊บเดียวก็ถึง"ข้าวหอมหิ้วของช่วยแม่แล้วก็รีบเดินตามกันไป ทิ้งให้เทวายืนมองแต่ทั้งสองเดินมายังไม่ถึงท้ายหมู่บ้านเลย รถคันหรูก็เคลื่อนตัวมาจอด
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-13
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 87

[บริษัท]ข้าวหอมเดินตามทั้งสองเข้าไปในลิฟต์ ดูเธอสิช่างแตกต่างจาก ภรรยาของพี่ชายเขามาก ถ้าเขาจะเลือกภรรยาก็คงเลือกคนที่เป็นหน้าเป็นตาให้ได้เหมือนสโนไวท์ ไม่ใช่เลือกเด็กบ้านนอกลูกชาวนาเหมือนเธอหรอกเขาถึงได้หายหน้าไปตั้งแต่มาถึง จะว่าให้เขาก็ไม่ได้เพราะเขาไม่ได้เต็มใจที่จะรับผิดชอบเธออยู่แล้วเพียงไม่นานลิฟต์ก็เปิดออกที่ชั้นบน"น้องข้าว" กุ้งนางเห็นข้าวหอมออกจากลิฟต์ก็รีบเดินมาหา"สวัสดีค่ะ""ไม่ต้องสวัสดีพี่หรอกจ้ะ" กุ้งนางรู้แล้วว่าข้าวหอมอยู่ในฐานะอะไร"คุณกุ้งนางคะ ช่วยให้คนจัดโต๊ะในห้องทำงานฉันให้อีกตัวหนึ่งนะ""ได้ค่ะ""เดี๋ยวนะ ทำไมต้องจัดในห้องเธอด้วย" ข้าวหอมถามเพื่อนทันทีที่ได้ยินคำสั่ง"ก็โต๊ะทำงานของเธอไง""ฉันอยู่หน้าห้องได้""จะนั่งหน้าห้องทำไม อยู่ในห้องด้วยกันนั่นแหละดีแล้ว""ไม่เอา ฉันเป็นแค่ผู้ช่วย คุณกุ้งนางคะให้คนจัดไว้หน้าห้องก็พอนะคะ" เธอรู้ว่าเพื่อนต้องใช้สมาธิในการทำงานมาก ถ้าอยู่ในห้องด้วย กลัวว่าจะทำลายสมาธิของเพื่อนเปล่าๆ"แล้วนี่เจ้าเทวายังไม่มาเหรอ" เทวินถามก้าวหน้า"เออ..คือว่าคุณเทวา..""มีอะไร"สโนไวท์และข้าวหอมที่กำลังจะเดินไป หยุดแล้วหันมามองก่อนว่าก้า
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-13
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 88

หญิงสาวมองไปรอบๆ บริเวณแถวนั้น เผื่อมีใครเดินผ่านมาจะได้ขอความช่วยเหลือ เพราะแค่แรงของเธอคงพาเขาลงจากรถไม่ได้แต่ดึกขนาดนี้ใครจะเป็นบ้ามาเดินเพ่นพ่านล่ะนอกจากเธอ"เดินไหวไหมเดี๋ยวฉันพาคุณไปเอง" หญิงสาวพาเขาออกจากรถได้ ก็ยกแขนของเขาให้โอบไหล่เธอ "คุณไปพักห้องรับรองแขกข้างๆ ห้องฉันก่อนนะ ฉันคงพาคุณขึ้นไปข้างบนไม่ได้"ข้าวหอมประคองเขาเดินมาจนถึงห้องรับรองแขก โชคดีที่ห้องไม่ได้ล็อก"โอ๊ย" จังหวะที่เธอทิ้งตัวเขาลงไปบนเตียง มือที่โอบไหล่อยู่ไม่ยอมปล่อย จนร่างข้าวหอมล้มลงไปด้วย "คุณ!" หญิงสาวพยายามแกะมือที่เขาเปลี่ยนมาเป็นกอดรัดเอวเธอให้ออกแต่นอกจากจะไม่ปล่อยแล้ว เทวายังเอาขาพาดช่วงลำตัวของเธอไว้แน่น"ฉันอึดอัด" ยิ่งดิ้นเขาก็ยิ่งรัดแน่นขึ้น จนข้าวหอมหยุดดิ้นก่อนถ้าไม่งั้นคงหายใจไม่ออกกอดอยู่แบบนั้นครู่หนึ่งมือของเขาก็เริ่มขยับต่ำลงไป.."ตกลงเมาไม่ได้สติจริง หรือแค่แกล้ง..เอามือออกไปนะ"แทนที่จะเอามือออกแต่เทวากลับล้วงมันเข้าไปด้านใน"คุณเทวา!" ในเมื่อไม่ต้องการเรา ทำไมยังอยากจะทำแบบนี้กับเราอยู่อีก "อื้อ ไม่นะ!"พอมือของเขาล้วงเข้าไปถึงเนื้อใน นิ้วนั้นก็แหย่เข้าไปในร่องเพื่อสัมผัสยอดเม็ดเส
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-13
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 89

คนที่มาขัดจังหวะรีบตรงเข้าไปพยุงให้ข้าวหอมลุกขึ้น "เป็นอะไรไหม"เธอส่ายหน้าเล็กน้อยก่อนที่จะแกะมือเขาออก"เทวาคะ" อันอันเห็นว่าข้าวหอมแกะมือของเทวาออกก็รีบเข้าไปคล้องแขนเขาแทนพนักงานหลายคนที่ทำงานอยู่แถวนั้นหรือเดินผ่านไปมาต่างก็หยุดมอง เพราะดูเหมือนว่าพวกเขากำลังมีเรื่องและมีพนักงานคนหนึ่งหยิบโทรศัพท์มาถ่ายรูปส่งไปให้กับกุ้งนางได้ดู"ฉันถามว่าเมื่อกี้เธอพูดอะไร" สายตาของเขากรอกมองดูใบหน้าผู้หญิงที่อยู่ใกล้ และค่อยๆ แกะมือของเธอคนนั้นออก"อันไม่ได้พูดอะไรสักหน่อยมันเป็นแค่เรื่องเข้าใจผิดกัน"ขณะที่เทวาพูดกับอันอันอยู่ ข้าวหอมกำลังจะเดินออกมาทำธุระของเธอ แต่เพิ่งเดินได้ไม่กี่ก้าวก็ถูกเขาตามมารั้งตัวไว้"จะไปไหน"ข้าวหอมไม่พูดเธอแกะมือเขาออกอีกครั้ง แต่เทวาไม่ยอมปล่อย"ฉันจะไปเอายาอยู่ที่รถ""เป็นอะไรทำไมต้องกินยา""มันเป็นยาบำรุงครรภ์ คุณอยากรู้อะไรอีกไหม""ยาบำรุงครรภ์เหรอ?" นั่นแสดงว่าเธอท้องจริง..สายตาเขามองต่ำลงไปที่ท้องของเธอ เพราะการตรวจครั้งแรกหมอยังไม่ชัดเจนว่าท้องจริงไหม"คุณหมอบอกว่าช่วงนี้อย่าให้ฉันเครียดมากกลัวมีผลกระทบต่อเด็กที่อยู่ในท้องของฉัน คุณเข้าใจหรือยัง" ขณะที่พู
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-13
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 90

พอเห็นสายตาพ่อและแม่ของเธอ เทวาก็พอจะเดาออกแล้วว่าตอนนี้เธออยู่ที่ไหน"ผมเดินทางมาเหนื่อยขอพักก่อนได้ไหมครับ""เออ.." ดวงใจหันมองไปดูหน้าสามีเล็กน้อย"ถ้างั้นก็ไปพักผ่อนเถอะ พรุ่งนี้ค่อยคุยกัน""ขอบคุณครับ" เทวาไม่รอช้ารีบตรงไปที่ห้องของเธออึบ! จังหวะที่เขาเข้ามาในห้อง คนที่อยู่ด้านในกำลังจะออกไป แต่เทวาคว้าตัวไว้ได้ทัน แล้วเขาก็ปิดประตูล็อกไว้"ปล่อย"นอกจากจะไม่ปล่อยแล้วเขายังคว้าตัวเธอเข้ามากอด"ปล่อย!" ข้าวหอมยังคงพยายามผลักเขา แต่เทวาก็ยิ่งกอดแน่นขึ้น "ฉันอึดอัด"ได้ยินแบบนี้เขาถึงค่อยๆ คลายวงแขนออกเล็กน้อย พอให้เธอหายใจได้สะดวก"มาถึงนานหรือยัง""คุณตามมาทำไม""เมียพาลูกหนีมาใครจะไม่ตามล่ะ""คุณ!" ข้าวหอมยื่นมือขึ้นมาปิดปากเขาไว้ เพราะพ่อกับแม่ยังไม่รู้เรื่องนี้"พรุ่งนี้เราจะคุยกับพวกท่าน""คุยอะไรคะ""คุยเรื่องนี้แหละ""ถ้าคุณยังไม่แน่ใจฉันขอร้องอย่าพูด""ทำไมผมถึงจะไม่แน่ใจ""คุณถามใจตัวเองดูดีหรือยัง"เขาไม่ได้ตอบคำถามนี้ แต่ชายหนุ่มล้วงเอาโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋ากางเกง แล้วเลื่อนหาเบอร์ที่ต้องการ..>>{"พ่อครับ ผมอยากได้เมีย"}"....." ข้าวหอมที่ยังคงถูกเขาโอบร่างอยู่เงยหน้าข
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-13
อ่านเพิ่มเติม
ก่อนหน้า
1
...
5678910
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status