บททั้งหมดของ Love and Contract: Marrying A Mysterious Hot Billionaire: บทที่ 101 - บทที่ 110

"SAAN KA GALING?!" galit na tanong ni Miraflor sa kanyang anak. Sa loob ng ilang linggo, muling bumalik si Caleb sa kanilang bahay, bitbit ang payat na katawan at sugatang puso."Ma, wag niyo muna akong pagalitan ngayon, pagod ako.." mahina niyang tugon."Pagod? saan ka napagod ha? Ano? nakalapit ka ba kay Hannah? napiulit mo ba siyang bumalik sayo? sana naman, may maganda kang balita. Ginagawa na namin ni Leona ang lahat kahit nasasaktan lang si Leona, para lang mapagbigyan ka..""Mapagbigyan ako, o magawa ang plano niyo?" sagot niya sa kanyang ina."Pareho na din yun. Tandaan mo, ginagawa namin ang lahat ng ito para mabawi ang nawala sa atin. Kapag nakuha na muli natin ang kapangyarihan sa International Trading Company, maaari na ulit nating dispatsahin ang babaeng iyon at--" isang lagapak ng pinto ang narinig ni Miraflor."Lintik na to!" inis na sabi niya, "Hoy, Caleb, napakawalanghiya mo talagang anak! bastos!" pagtutungayaw niya. "Napakawalang utang na loob ng batang ito!"Biglan

Dahil sa paniniwalang may alam si Miraflor, hindi na nag-aksaya pa ng panahon si Leona. Tumayo siya mula sa sofa, kinuha ang cellphone, at agad na nagpadala ng mensahe.--Hi Tita Mira, free ka ba today? Pwede ba tayong magkita kahit sandali lang? May gusto lang sana akong itanong tungkol kay Mommy.Hindi niya alam kung sasagutin siya ng babae. Matagal na rin mula noong huli silang nagkausap nang masinsinan. Abala siya sa mga ginagawa niya upang makumbinsing bumalik si Hannah kay Caleb. Pero si Miraflor ay hindi basta-basta tinatanggihan si Romina, ang kanyang ina, kaya may pag-asang bibigyan siya nito ng oras dahil tungkol sa kanyang ina ang pag uusapan nila.. Habang naghihintay ng sagot, nilakad niya ang buong bahay, pabalik-balik sa sala at kusina, para bang doon niya makikita ang sagot sa mga tanong na gumugulo sa isipan niya.Ilang minuto pa lang ang lumipas ay nag-vibrate ang kanyang telepono.---Sure, Leona. Nandito ako ngayon sa café malapit sa Lumina Residences. Punta ka kung

Lumabas si Hannah ng elevator, ang mga hakbang niya ay may bagong liwanag. Parang isang mabigat na kurtina ang naalis sa kanyang balikat, iniwan ang isang pakiramdam ng kalayaan at kapayapaan. Nang makarating sa kanyang opisina, sinalubong siya ng kanyang sekretarya, si Allheyn, na may nag-aalalang mukha."Ma'am, okay lang po ba kayo? Mukhang pagod na pagod po kayo," anito, "gusto niyo po ba ng kape or juice?"Ngumiti si Hannah, isang tunay na ngiti na matagal na niyang hindi nararamdaman. "Okay lang ako, Allheyn, salamat sa pag aalala. Pahingi na lang ako ng juice, nakalimutan mong bawal sa akin ang kape, dahil buntis ako.""Oo nga po pala.." nakangiting sagot ni Allheyn, "sige po, kukunin ko na ang juice niyo.."Umupo siya sa kanyang swivel chair, at pinagmasdan ang tanawin mula sa kanyang malaking bintana. Ang lungsod ng Maynila ay nag-uumapaw sa buhay, isang kaibahan sa guho ng kanyang nakaraan. Naalala niya ang mga panahong puno ng luha at paghihirap, ang mga araw na ginugol niya

Nagtataka si Leona nang mapansin ang puting SUV ni Miraflor na naka-park pa rin sa tapat ng kanilang bahay. Dapat ay wala ito roon. May pupuntahan ba ang kanyang ina at ang ina ni Caleb?Hindi natuloy ang lakad nila ni Ellaine. Nagkasakit ito—sipon at lagnat—kaya imbes na tumuloy sa hike na plano nila, nagpasya siyang umuwi na lang nang mas maaga kaysa sa inaasahan.Nag-text siya sa ina pero walang reply. Kaya nang makarating siya sa bahay, agad siyang nagtungo sa loob.Tahimik ang kabahayan. Masyado. Kahit ang mga kasambahay ay tila mahimbing na ang tulog. Nilingon niya ang orasan sa dingding—alas diyes y medya na ng gabi.Luminga-linga siya habang inaakyat ang hagdan. Malinis ang paligid. Ni isang kalat o senyales na may tao sa bahay ay wala siyang makita.Napakunot-noo siya."Kung umalis sina mommy, dapat dala nila ang sasakyan," bulong niya sa sarili. "Eh bakit pareho silang nandoon pa sa garahe? imposible naman na mag commute siya."Kinilabutan siya.Hindi niya alam kung bakit, p

"Alam niyo kung-- kung sino ang kalaguyo ni mommy?" tanong ni Leona, pilit pinipigil ang namumuong luha sa kanyang mga mata.Tumango si Raul bilang pagsang-ayon. "Matagal ko nang alam, anak. Ilang taon na rin akong tahimik, dahil ayokong sirain pa lalo ang tingin mo sa nanay mo."Napaupo si Leona sa sofa, pakiramdam niya'y biglang lumiit ang mundo. Parang lumulubog ang kanyang sikmura, at pinipiga ng matinding kalituhan ang kanyang dibdib."Siya si... tita Miraflor, hindi ba?" mahinang tanong niya, bagamat ang sagot ay matagal nang sigaw sa kanyang isip.Muling tumango si Raul. "Matagal na silang may relasyon. Alam mo bang, bago pa man tayo lumipat ng bahay noon, may mga bulong-bulungan na? Pinagsawalang-bahala ko dahil akala ko chismis lang. Pero may ebidensiya akong nakita."Napatingin si Leona sa kanya. "Anong ebidensiya?""Mga sulat. Liham. Picture. At—" napahinto si Raul, halatang hindi sigurado kung dapat pa ba niyang sabihin, "—at minsan, nasundan ko pa sila. Doon sa Tagaytay.