All Chapters of Paghihiganti Pagkahiwalay: Chapter 61 - Chapter 70

NICKTumayo siya mula sa upuan at nagsimulang magligpit. “Hindi ako magugulatin, Nick. Nagulat mo lang ako.” Tinignan ko ng mabuti ang bawat kilos niya para makakita ng senyales ng ng panloloko niya. Ano ba ang pinaplano ninyo ng kapatid mo, Sandra. “Sinabi mo na huwag pagkatiwalaan ang kapatid mo, anong ginawa niya?”Mukha siyang kinakabahan. “Ano?” natawa ako; ginagawa akong tanga ng babaeng ito. “Tinatanong kita kung anong ginawa ng kapatid mo kaya mo sinasabi na hindi siya dapat pagkatiwalaan?”“Madami. Masama siyang tao, Nick.” Wow, hindi man lang siya makapagsabi ng kahit isang bagay sa akin na nagawa niya. “Masama, huh?”“Hindi ko ito gustong pag-usapan, Nick, nasasaktan ako kapag naiisip ko. Kaya pakiusap, irespeto mo ang privacy ko.” Nagalit siya. “Wow! Hindi mo kailangan magalit, gusto ko lang maintindihan. Paano kita poprotektahan mula sa kanya kung hindi mo sasabihin sa akin ang totoo? Pinrotektahan kita mula sa asawa ko, nakalimutan mo na?”Bumuntong hininga siya at i

OLIVIAPawala-wala ang malay ko. Ang unang beses na nagising ako ay may tubig na tumutulo sa noo ko. At least, ang kala ko tubig ito. Habang hira, tumingin ako sa harap. Nakita ko na may mga gumagalaw na anino. Sobrang bigat ng mga mata ko, muli kong ipinikit ang mga mata ko at nawalan ng malay.Sa sumunod na nagising ako, nakakarinig ako ng mga boses. Hindi ko alam kung sino ang mga taong ito, pero narinig ko ang isa sa kanila na nagsalita. “Siguraduhin mo na hindi siya patay, kapag namatay siya, ikaw ang susunod.” Bakit ako mamamatay sa panaginip? “Sino…ka?” Bulong ko. Narinig siguro ako ng babae dahil may tinawag siya.“Buhay siya, nagsasalita siya.” Mukha siyang sabik na marinig akong nagsasalita. Nawalan na naman ako ng malay. Pagkatapos, nagbago ang panaginip. Nasa magandang kapatagan ako na puro wildflower sa paligid. Sariwa ang simoy ng hangin, sobrang gaan at malaya ang pakiramdam ko. “Olivia?” tumalikod ako at nakita ang lola ko na nakatayo hindi kalayuan mula sa akin.Tu

ELODIETinawagan ako ng doktor at sinabihan na pumunta agad sa ospital. Naisip ko na baka may nangyari kay Olivia. Habang papunta doon, nagdadasal ako na sana magkaroon ng magandang balita pero sa paraan ng pagsasalita ng doktor ay naging dahilan para isipin ko na masama ang nangyari. Sayang naman kung lalaki ang anak niya ng wala siya, mapagmahal si Olivia, at nararapat sa anak niya na mahalin.“Pakiusap, Diyos ko, sana okay lang siya. Para sa kapakanan ng anak niya, nagmamakaawa ako sa iyo.” Ang iniisip ko noon ay mga tanga ang mga taong nagmamakaawa sa Diyos. Sa lugar namin, may slogan kami, may mga nabubuhay at may mga namamatay. Dati, parte lang ang pagkamatay sa buhay ko pero ngayon, hindi ko lubos maisip ang ideya na wala na si Olivia.Noong nakarating ako sa ospital, tumakbo ako papasok sa loob ng elevator dahil gusto ko makarating agad sa ward sa lalong madaling panahon. Pagdating ko, naghihintay na ang doktor. “Sabihin mo sa akin, anong nangyari sa kanya?” Tumingin siya pa

NICKIsang linggo na ang lumipas at hindi pa din nagigising si Olivia. Nababaliw na ako. Sinubukan ko na ang lahat ng naiisip ko para magising siya. Hiniling ko sa yaya na isama si Samuel sa ospital para makita siya at makausap. Umaasa na magigising siya, pero hindi. Hinayaan ko pa si Marcus na pumasok sa kuwarto para makausap siya. Sinubukan din ng nanay ko at ama ko pero nanatili pa din natutulog ang maganda kong asawa.Nadischarge si Ethan makalipas ang apat na araw, pero tumira din siya sa ospital tulad ko. Magtatrabaho ako sa umaga at kapag gabi na, nasa ospital ako kasama ang asawa ko. Papalit-palit ang shift ni Marcus at Ethan sa umaga habang nasa trabaho ako. Nasa ospital sila para bantayan siya. Iniisip namin na kapag ang taong iyon na bumangga sa kanya ay gusto siyang mamatay, susubukan nila ulit.Para sa kapakanan ni Olivia, isinantabi namin ang hindi namin pagkakasundo at nagtulungan para protektahan siya. Sa nakalipas na linggo, nakita ko kung paano minahal at alagaan a

NICKNanginig ang buong katawan ko sa galit, at umalis ako mula sa pader. “PAPATAYIN KO ANG P*TANG INANG BABAE NA IYON!” itinulak ko palayo si Ethan at noong liliko na ako sa kanto, nagpakita bigla ang kapatid ko mula sa wala. “Woah, nasaan ang sunog?” Tinitigan ko siya ng masama, masuka-suka ang pakiramdam ko kapag nakikita ko siya. “Tumabi ka!” nakakatakot ang boses ko at mahina.“Okay, grabe!” tumabi siya, humakbang ako at pinigilan ako ni Ethan. “Bakit hindi mo ito sinabi agad sa akin? Puwede ko naman sabihin sa iyo ang totoo at pigialn ka sa pag gawa ng pinakamalaking pagkakamali sa buhay mo.”“Kinumbinsi niya ako na huwag sabihin! Naniwala ako sa kanya at kinumpirma ng doktor ang lahat! Anong iisipin ko?”“Sabihin mo ang pangalan ng doktor, at pupunta ako doon. Gusto ko malaman kung bakit siya nagsinungaling.” Ang lahat ng ito ay puro mga kasinungalingan at pati doktor niya kasabwat. Naalala ko ang araw na gusto ko siyang dalhin dito pero ayaw niya at sinabi na gusto niyang m