All Chapters of Alipin Ng Tukso: Chapter 61 - Chapter 70

Khaliyah POVTahimik sa bahay ngayon. Kanina pa akong paikot-ikot, hindi mapakali. Si Larkin, maaga pa lang ay umalis na para sa training niya sa bar na pagtatrabahuhan niya. Ngayon lang ulit naging ganito katahimik ang paligid. Wala akong marinig kundi ang tik-tak ng wall clock sa sala at huni ng ibon sa labas. Gusto ko sanang magpunta sa palengke para mamili ng mga need, kaya lang ay hindi puwede dahil baka makita ako doon ni Konsehal Ricardo at ni Rica. Nakakainis kasi kahit nakapag-iba na ako ng look, nakilala pa rin ako ni Konsehal Ricardo, kahit iba na ang kulay ng buhok ko, madali niya akong nakilala.Hindi ako sanay na ganito, gusto kong may gawin habang nandito lang ako sa bahay. Para kasi talagang may kulang. Sanay na akong nandito siya, nag-aasaran, loving-loving at tulungan sa gawaing bahay.Kaya imbes na umupo lang at tumunganga, naisip kong ayusin ang sala. Matagal ko na rin gustong baguhin ang ayos nito pero lagi akong nauudlot. Lagi na lang may ibang kailangan gawin. P

Khaliyah POVPagod man ako buong araw, sinigurado kong may masarap na merienda si Larkin pag-uwi niya galing sa training niya sa bar. Mahigit isang oras ko ring niluto ang carbonara. Hindi ito ‘yung instant na tipong lalagyan lang ng powder. Pinag-igihan ko talaga ang pagluluto kasi gusto kong makuha ‘yung lasa ng carbonara na natikman namin sa may coffee shop sa palengke. Gusto kong makita sa mukha ni Larkin ‘yung saya—’yung tipong ngiting papawi sa pagod niya sa buong training niya. Baka kasi nahirapan siya ngayon sa naging training niya, kawawa naman. Kaya kung pagod man siya, deserve niya ang masarap na merienda ko.Habang pinipilit kong ayusin ang plating ng carbonara sa puting plato, naglalakad-lakad na ako pabalik-balik sa kusina at dining area. Kumukulo pa ang tubig sa kettle para sa kape niya. Natutunan ko na kasi kung gaano siya kasaya tuwing may mainit na kape siya tuwing hapon, lalo na kung umuulan o kung pagod talaga siya. Parang pampawi niya iyon ng pagod ng katawan.Sak

Khaliyah POVNgayong araw, wala munang training si Larkin at sa Lunes pa magsisimula ang regular na pasok niya sa trabaho, kaya sinamantala na naming dalawa ang pagkakataon para asikasuhin ang paglilinis ng silong ng bahay namin.Pagkagising palang ng umaga, nagluto na agad ako ng masarap na almusal para kapwa kami masipag sa mga gawain ngayon. Nagluto lang ako ng fried rice, adobong pusit at saka fried egg. Gumawa rin ako ng guyabano juice at pati na rin kape para mamimili na lang siya kung anong gusto niyang inumin.Pagkababa namin sa silong, agad kaming sinalubong ng alikabok at amoy ng lumang kahoy doon. Grabe, nung makapasok kami sa pinaka-loob, nakita namin ang mas marami pang kagamitan, may mga sirang upuan, lumang bentilador, kahon ng mga hindi na ginagamit na kagamitan ni Larkin noong binata pa siya.Hindi pa kami nag-uumpisa pero parang pagod na ako. Pero dahil para ito sa future namin ng asawa ko, laban lang!Tinapik na niya ako sa balikat. “Let’s start clearing, mahal,” an

Khaliyah POVNakatulog pa rin si Larkin pagkatapos ng bakbakan namin sa kama ngayong umaga, kaya hindi ko na siya ginambala. May gusto kasi akong gawin—kailangan ko na kasging maghanap ng staff para sa big jam business ko. Ngayong malinis na ang silong, ready na itong gawing production area, at siyempre, hindi ko kakayanin ‘to mag-isa.Pagkakain ko ng almusal, agad akong lumabas ng LJS street. Una kong nilapitan ang ilang tindera sa kanto—may nagbebenta ng banana cue, fishball, kwek-kwek at turon.“Ate, baka gusto mo mag-part time sa akin? Sa paggawa ng jam, magre-repack, minsan magde-deliver din. Kung gusto mo, puwede ka ring maging regular na sa work sa akin?”“Ay naku, ate, salamat ha, pero hindi ko kayang iwan tong paninda ko. Marami na kasi akong suki sa pagtitinda ko nito,” sagot ng isa sa kanila.Umiling din ang iba. Pare-pareho ng sagot. Sayang, mababait sana sila pero naiintindihan ko naman na may priority din sila. Baka kasi galamay na nila ang ganoong negosyo kaya ayaw na n

Khaliyah POVNagsimula na ang pagsalang ng unang batch. Pineapple-calamansi. Amoy pa lang, parang gusto ko nang gawing pabango. Pinaghalo namin ang diced pineapple, calamansi juice, at brown sugar. Dahan-dahan itong hinahalo ni Larkin habang kami ay nag-aayos pa ng iba pang sangkap sa gilid.“Guys, 3 hours daw ‘to na halo-halo. Gusto niyo ng kape?” tanong ko.“Ako gusto ko ng milk tea,” sabay taas ng kamay ni Poge.“Ako gusto ko ng cake,” sabay ngiti ni Ipe.“Ako gusto ko ng jowa,” hirit naman ni Uda.“Ako gusto kong manahimik kayo pagdating sa trabaho,” sagot ni Larkin habang tuloy lang sa paghahalo.Natahimik tuloy ang lahat bigla. Napasabi tuloy ako sa isip ko na minsan, KJ ang asawa ko. O, baka ganito talaga siya kapag may ibang tao. Kapag kaming dalawa lang kasi ang magkasama ay super bait at super sweet niya.Sa akin kasi, okay lang na magbiruan at tuksuhan, basta nagagawa naman ng maayos ang trabaho.“First natin kaya dapat seryoso at ipakita ang galing at kasipagan, saka ang a