All Chapters of Alipin Ng Tukso: Chapter 81 - Chapter 90

Larkin POVMainit ang sikat ng araw nang lumabas ako sa likod ng malaking bahay ni Nolan. Naroon ang bakuran na mukhang ginawang training area talaga. Doon ay nakita kong maluwag, may mga punching bag sa gilid, ilang metal bars sa kanan at may matigas na flooring na parang sinadyang hindi komportable. Pagdating ko roon, bumungad agad sina Bok at Bak na parang wala pa ring kapaguran sa katawan.“You! Sit there for now,” utos ni Bok, sabay turo sa isang kahoy na bangko sa tabi. “Yanna goes first.”Yanna? Sino si Yanna?Napatingin ako sa direksyong tinuro ni Bak at doon ko siya nakita. Babae. Mukhang mas bata sa akin ng ilang taon, pero halata sa postura at tikas ng katawan na hindi basta-basta. Matangkad, naka-ponytail ang buhok, may suot na itim na training gear, at ang pinakaunang napansin ko ay ang puro pasa at sugat sa braso’t leeg niya. Mukhang kagagaling lang din niya sa pambubugbog. Grabe, kahit babae pala ay hindi nakakaligtas.Ngumisi si Bak. “She made her own defense. Let’s se

Khaliyah POVLinggo ngayon. Tahimik ang buong paligid. Walang ingay ng blender, walang maingay na tawanan mula sa mga staff ko sa silong, at higit sa lahat, walang presensya si Larkin. Pangalawang araw na ‘to na hindi siya umuuwi. Sabado pa lang ng gabi, naramdaman ko na ang pangungulila sa kaniya. Pero ngayong Linggo, ang araw na sana ay para sa pahinga at bonding namin, mas ramdam ko ang bigat ng pagiging lonely.Overtime daw siya palagi. ‘Yan ang palusot niya. Na para bang hindi ko naiintindihan ang hirap ng trabaho niya. Na para bang hindi ko rin naranasan ang bumangon ng maaga, magpuyat sa order ng customer at puwersahin ang sarili mag-smile habang pagod na pagod na ang katawan.Ayaw ko sanang pag-isipan siya ng masama. Siguro nga, gusto lang talaga niyang magpakitang-gilas. Bago pa siya sa trabaho, kaya kailangan niyang galingan. Pero bakit parang may bumubulong sa akin na hindi lang trabaho ang dahilan? Bakit parang may itinatago siya?Wala akong magawa. Naka-upo lang ako sa so

Khaliyah POVPagkasara ko ng Jam business sa silong, agad kong pinauwi ang mga staff ko dahil okay ang ganap ngayon, maraming benta at marami ulit pa-order bukas.“Good job today, guys. Kita-kits bukas,” sabi ko habang pinapatay ang mga ilaw sa silong.Halata nila na nagmamadali akong magsara dahil gusto kong maagang maghanda ng dinner. Excited ako dahil uuwi na si Larkin ngayong gabi. Dalawang araw na siyang hindi umuuwi kaya talagang miss na miss ko na siya.Pagpasok ko sa loob ng bahay, dumiretso agad ako sa kusina. Kakaibang ulam ang trip kong gawin. Menudong baboy at sarsiadong tilapia. First time kong magluluto ng menudo pero dahil tinuro kanina ni Beranichi kung paano magluto nun, sure kong magiging masarap naman ang luto ko.Habang piniprito ko ang isda, napapangiti ako. Sa wakas, mapapasarap ulit ako mamaya sa kama. Miss na miss ko na rin ang bayuhan namin.Habang nagseset-up ako ng mesa, binuksan ko ang radyo at pinatugtog ang paborito kong kanta. Naisip ko, baka pag-uwi niy

Khaliyah POVNagising ako ng madaling araw na parang nilalamig ako. Pero nagulat ako nang maramdaman kong may naglalaro sa dibdib ko. Doon ko nakita si Larkin na hubu’t hubad. “Bago ako pumasok sa trabaho, hayaan mong diligan muna kita, mahal,” sabi niya kaya nagising talaga agad ang diwa ko.“Go, laban,” sagot ko naman kahit mapungay pa ang mga mata ko.Bumangon talaga ako at saka lumuhod sa kaniya para ma-almusal ko ang masarap niyang hotdog. Akala ko nga talaga ay walang ganitong mangyayari, mabuti na lang at na-surpresa ako ngayong umaga.Pinaglaruan na naman ang bibig at dila ko ang maugat, mahaba, mataba at naninigas niyang titë. Walang kupas, ang sarap pa rin pakinggan ang mga ungol niyang kahit mahina ay talagang mag-iinit ang katawan mo.Iba talaga sa pakiramdam may ganitong eksena ang mag-asawa. Tiyak na buo na ang araw ko kasi may pa-ayuda si Larkin ngayong umaga.Binayo na naman niya ang bibig ko nang mag-init na siya lalo. Halos umaabot sa lalamunan ko ang ulo niya.“Mas

Larkin POVHindi ko pa man nasasara ang gate ng bahay ni Nolan, nakita ko nang paparating sina Yanna, Nolan, at ang ilang natirang soldiers nila. Halos maaga sana akong makakaalis, pero nagkakagulo na sa labas kaya nagdesisyon akong manatili muna.Pagkakita ko sa kanila, agad kong napansin ang itsura ng mga kasama nila—may mga duguan, may pilay, may nakaupo sa gilid habang hinahaplos ang mga tama nila sa katawan. Nakalulungkot tignan ang itsura nila na dati ay seryoso at mukhang masusungit, ngayon ay mukhang kaawa-awa.Sina Yanna at Nolan lang ang tila hindi nasaktan. Malamang na todo protekta si Yanna kay Nolan kaya ganitong mukhang fresh pa, walang galos, walang bakas ng dugo sa mga katawan nila.“What the hell happened out there?” tanong ko habang lumalapit si Yanna sa akin.“Fire,” sagot ni Yanna habang seryoso ang mukha. “Almost the entire business building of Amedeo was burned down. We were ambushed.”Napailing ako. Ganito nga pala katindi ang labanan ng dalawang mafia boss, nak