All Chapters of NINONG NOAH'S LOVE CONTRACT (SPG): Chapter 321 - Chapter 330

ANTONIA MELISSA“Kuya, sabi po ni Ate Anton, ayaw mo raw sa babaeng kulot ang buhok. Totoo po ba? Bakit po? Bakit ayaw mo? Ang ganda kaya ni atte, bagay nga kayong dalawa eh,” biglang napapreno ang boss ko dahil halatang nagulat siya. Kahit nga ako ay nagulat rin naman sa kapatid niya.“I didn’t say that, ‘wag ka ngang nagpapaniwala sa babaeng ‘yan,” sabi ng boss ko sa kapatid niya.“Naiinis ka nga sa buhok ko,” sabi ko sa kanya.“Para ka kasing w*tch,” sabi niya kaya naman maang akong nakatingin sa kanya.“Siya po ang pinakamagandang w*tch na makikilala mo, kuya. Maganda kaya si ate, like Ate Letlet, she’s pretty rin. Mabait ka nga kay ate Letlet tapos kay ate Ate Anton ang sungit mo. Bakit kaya?” sabi pa ni Nyza.“Magkaiba sila,” sabi ni Boss Fabio.“Crush mo kasi si Ate Letlet kaya ka ganyan,” sabi pa nito.“Don’t say that lalo na kapag kasama natin si kuya.”“Alam ni kuya na crush mo ang misis niya. Kaya ‘wag ka ng magtataka pa kung alam naming lahat. Kaya dapat magmove on ka na, k

ANTONIA MELISSA“Kuya?” tanong ko sa kanya.“Yes, frenny. He’s my kuya, he’s my cousin,” nakangiti pa na sagot niya sa akin.“Pinsan?”“Why, frenny? Magkakilala kayo ni kuya?” Tanong niya sa akin.“He’s my boss,” pabulong na sagot ko sa kanya.“Oh, really?” tanong niya sa akin pero nakangisi siya.“Bakit ganyan ang ngiti mo?”“Wala lang, bagay kasi kayong dalawa,” pabulong pa na sabi niya sa akin kaya tumingin ako sa boss ko na nakatingin rin sa akin.“Hindi naman,” sagot ko sa kanya.“Bagay kaya kayong dalawa at isa pa single ‘yan. Wala kang magiging probl–”“Mayroon,” putol ko sa kanya.“Ano?”“Ang sama ng ugali ni–”“Kuya, sabi ni Anton masama daw ang ugali mo,” sabi niya sa akin.“Tsk!” narinig ko na asik ng boss ko.“Kuya, you’re single diba? Bakit hindi na lang kayo magdate ni Anton? Bagay naman kayong dalawa eh,” sabi niya sa akin.“Hindi ah, hindi ko talaga siya gust–”“Uso kaya ang office romance kaya subukan niyo minsan,” sabi pa ng kaibigan ko na para bang si Nyza.“Stop it

ANTONIA MELISSA“Sorry, pero pagtitiisan mo ako araw-araw—”Hindi ko nagawa na tapusin ang sasabihin ko dahil bigla na lang niya akong hinalikan sa labi ko. Alam ko na labi niya ang nakadikit sa labi ko at hindi ako magkakamali. Kaya naman pinipilit ko siyang itulak pero ang lakas na niya ngayon kaya hindi na ako makagalaw. Nakasandal ako sa pader at nakakulong ako sa bisig niya.Kailangan kong mag-isip. Kailangan kong makaalis at mapatigil siya sa ginagawa niya sa akin. Pero habang tumatagal ay nag-iiba ang galaw ng labi niya. Hindi ko maintindihan ang sarili ko. Gumalaw pa ang labi niya na para bang kakainin na niya ang labi ko.“Tama na nga, tumigil ka na,” sabi ko sa kanya.“Bakit naman ako titigil kung puwede naman kitang patahimikin?” sabi niya sa akin at muling hinalikan ang labi ko.“Ano ba?!”“Wala akong pakialam sa ‘yo, parusa mo ito sa pagiging maingay mo,” sabi niya sa akin at muli na naman niya akong hinalikan.Ako naman itong aaminin ko na nadadala na ako sa halik niya s

ANTONIA MELISSA“Hain?” tanong ko sa kanya at gumalaw ako dahil hindi ako komportable pero nagmura ulit siya hanggang sa nagulat ako dahil bigla na lang niya akong hinila kaya napadapa ako sa kanya.Ang lapit ng mukha naming dalawa. Sa sobrang lapit ay mahihiya na dumaan ang hangin sa aming dalawa.“F–Fabio,” nauutal na sambit ko sa pangalan niya.Nakatingin lang siya sa akin, nakatingin siya sa labi ko at gano’n rin ako sa kanya hanggang sa nagkadikit na ang mga labi naming dalawa. This time ay hindi na ako tumutol. Hindi ako marunong humalik pero ayaw kong ipahalata sa kanya. Kaya naman sinubukan ko na gayahin ang galaw ng labi niya. Hanggang sa naghalikan kaming dalawa habang nakahiga pa rin siya.Hindi ko alam pero kakaiba ang halik na ito. Napapapikit ako sa bawat paghagod ng labi niya sa labi ko. Sa una ay banayad lang ang paraan ng paghalik niya pero katagalan ay nagulat ako dahil mas bumilis at naging agresibo na ito ngayon. Hindi ko rin mapigilan ang sarili ko na hindi tumugon

ANTONIA MELISSA“Nay, talaga bang payag kayo na magpakasal ako sa boss ko?” tanong ko sa nanay ko.Kami na lang ang nandito sa bahay dahil umalis na sila. Ang mga kapatid ko naman ay nagpapahinga na dahil may pasok pa bukas sa school at si tatay naman ay tulog na rin dahil pagod ito sa trabaho niya.“Wala namang dahilan para tumutol ako. Mabuti naman silang tao, sincere rin sila kaya walang dahilan para tumutol ako. Hindi ka na rin bata kaya puwede ka ng mag-asawa. Mukha namang mabuting tao ang asawa mo. Mukhang responsable naman siya at hindi ka niya pababayaan.”“Sa tingin mo po?”“Oo, anak ko.”“Baka po ginagawa mo lang ito dahil sa utang na loob natin sa kanila?” hindi ko mapigilan na hindi sabihin sa nanay ko.“Kahit na minsan ay hindi ko ‘yan naisip, anak. Oo malaki ang utang na loob natin sa kanila, dahil sa kanila kaya ka nakapagtapos sa pag-aaral at dahil sa kanila kaya nakakapag-aral pa ang iba mong kapatid. Pero hindi ‘yon eh, ang pumunta sila dito para hingin ang kamay mo