Semua Bab ภรรยาคุณสีหนุ: Bab 61 - Bab 70

ใบหม่อนถูกพากลับมาที่บ้านพร้อมกับวิทย์และนันท์ บรรยากาศที่บ้านของคุณสีหนุตอนนี้เต็มไปด้วยบอดี้การ์ดจำนวนมากยืนตรึงกำลังกันทุกมุม มองจากภายนอกทุกอย่างดูเงียบสงบ แต่ในความเงียบกลับแฝงไปด้วยความตึงเครียดและความอันตรายที่ยากจะคาดเดาวิทย์ที่ดูเหมือนจะมีท่าทางใจดีนุ่มนวล เมื่อจับแขนของนันท์ก็ดูเหมือนคนละคน เขาลากตัวนันท์ขึ้นบันไดไปยังห้องฝั่งปีกตะวันตกอย่างไม่ปรานีแม้แต่น้อย ร่างของนันท์แทบปลิวตามแรงของวิทย์ไปทั้งที่พยายามขัดขืนเต็มที่ ส่วนใบหม่อนถูกปล่อยให้ยืนอึ้งอยู่ที่บันไดชั้นล่าง ท่ามกลางบรรยากาศที่เย็นยะเยือกและกดดันความสับสน ความเหนื่อยล้า และความหวาดหวั่นพุ่งเข้าจู่โจมเขาในคราวเดียว ชีวิตหลังแต่งงานเพื่อเสริมดวงชะตาที่เคยเป็นไปอย่างเรียบง่าย ดูจะเปลี่ยนไปในทันทีเมื่อความจริงที่ซับซ้อนค่อย ๆ ถูกเผยออกมา ใบหม่อนกลายเป็นแค่หมากตัวหนึ่งในเกมอันตรายของสองพี่น้องตระกูลวสุธรไปแล้วใช่หรือไม่“คุณใบหม่อน...” เสียงของป้าเพ็ญดังขึ้นข้างหลัง คนตัวเล็กสะดุ้งน้อย ๆ ก่อนจะหันไปมองคนรับใช้วัยกลางคนที่เดินเข้ามาหา ดวงตาของป้าเพ็ญฉายแววความเป็นห่วงอย่างเห็นได้ชัด“ป้าเพ็ญ...” ใบหม่อนพึมพำเบา ๆ ความ

คำพูดของสีหนุทำให้นันท์ถึงกับสะอึก ความเจ็บปวดพุ่งเข้ามาในใจอย่างรุนแรงจนเขาเผลอกำหมัดแน่น แต่ไม่ทันที่เขาจะตอบโต้อะไร สีหนุก็พูดต่อ“ไหน ๆ มึงก็พูดถึงที่ดินของโครงการกูพอดีเลย” สีหนุเหยียดยิ้มเยาะ “ที่ดินผืนนั้นแม่ยกให้เรา...ครึ่งหนึ่งเป็นของกู อีกครึ่งหนึ่งเป็นของมึง แต่ตอนนี้ มันเป็นของกูทั้งหมดแล้ว” สีหนุเอ่ยอย่างมั่นใจ “กูเป็นคนจ่ายเงินซื้ออีกครึ่งหนึ่งจากมึงไปในราคาหนึ่งพันล้านบาท”พูดจบ สีหนุก็ปาเอกสารตรงใส่หน้านรภัทร เอกสารที่เขารู้ว่าน้องชายของเขาอยากได้มากที่สุดนันท์ก้มลงมองเอกสารตรงหน้า เขาอึ้งไปชั่วขณะ พยายามอ่านทบทวนซ้ำไปมาอย่างไม่เชื่อสายตา “นี่มันของปลอม... ผมไม่เคยได้เงินจำนวนนี้เลย”“ก็เงินหนึ่งพันล้านที่ว่านั่นน่ะ กูเอามาชดเชยความเสียหายจากความผิดพลาดของมึงเมื่อแปดปีก่อนไง กูส่งเอกสารไปให้มึงถูกต้องทุกอย่าง ลายเซ็นของมึงก็อยู่ตรงนั้น ทำไม หรือว่ามึงหลับหูหลับตาเซ็นเอกสารไปเรื่อยไม่ตรวจเช็ก" สีหนุมองน้องชายฝาแฝดอย่างระอา "แล้วมึงใช้อะไรคิดถึงคิดว่ากูจะออกเงินให้คนที่กำลังจะยึดตำแหน่งกูเป็นพันล้านฟรี ๆ คิดว่าถ้าไม่ใช้เงินจำนวนนี้ คู่ค้าของเราจะยอมเงียบง่าย ๆ กับเหตุก

หลังจากคืนแห่งสงครามเล่นน้ำจบลง เช้านี้ใบหม่อนลืมตาตื่นขึ้นมาในสภาพอิดโรย บอกได้คำเดียวว่าทั้งตัวซีดและตัวเปื่อย เมื่อคืนเขาเอาใจปรนนิบัติสามีอย่างเต็มที่ในอ่างน้ำ และยังลามต่อถึงเตียง ดีที่สามีมีเมตตา จบที่เตียงเท่านั้น ไม่ไปที่ระเบียง ตู้ โต๊ะ ไม่เช่นนั้นคนป่าอย่างสีหนุคงไม่ออมมือกับเขาแต่จะว่าเขาฝ่ายเดียวก็ไม่ถูก พอเครื่องติด ใบหม่อนเองก็ไม่ใช่ย่อยเหมือนกัน สุดท้ายต่างฝ่ายต่างทุ่มแรง เหมือนไฟเจอกับน้ำมัน พอเจอกันก็บรึ้ม! ระเบิดกลายเป็นโกโก้ครั้นช์แต่วันหลังเขาไม่ทำวันธรรมดาอีกแล้ว ต้องทำวันหยุดเท่านั้น ใบหม่อนจะจำไว้เขาหยิบมือถือขึ้นมาดูก็พบว่ามียอดเงินเข้าสองแสนบาท นับว่ายังดีที่สามีไม่ลืมที่จะโอนเงินให้เขาทุกครั้ง ค่อยสมกับเป็นคู่แต่งงานทางธุรกิจหน่อยเดี๋ยวช่วงไหนร้อนเงินจะมาบ่อย ๆ นะจ๊ะแด๊ดดี๊ใบหม่อนปล่อยให้สีหนุนอนหลับพักผ่อนไป ส่วนตัวเองที่เป็นพนักงานกินเงินเดือนก็ยังมีหน้าที่รับผิดชอบมากมาย แม้จะมีสามีเป็นเจ้าของบริษัท แต่เขาไม่รู้ว่าอนาคตจะอยู่ในสถานะนี้ไปอีกนานเท่าไหร่ ฉะนั้นเขาจึงยึดเกาะงานนี้ไว้แน่น ขยันทำงานอย่างเต็มที่มาถึงออฟฟิศ ใบหม่อนก็เจอพีระเป็นคนแรกตามเคย ห

“มากเลยครับ” ใบหม่อนตอบพร้อมรอยยิ้มขื่น ๆ “ตอนที่บ้านเริ่มกลับมาดีขึ้นได้ พ่อกับแม่เคยพาผมมากินร้านนั้น” เขาชี้ไปที่ร้านอาหารริมแม่น้ำเล็ก ๆ น่ารักแห่งหนึ่ง ก่อนจะมองไปรอบ ๆ ราวกับเห็นภาพในความทรงจำ “ตอนนั้นมันดีมาก พวกเราหัวเราะด้วยกันอย่างมีความสุข เสียดายนะครับที่พวกท่านจากไปเร็วเหลือเกิน” แม้จะไม่ได้เจ็บปวดเท่าเมื่อก่อน แต่ความโหยหาอันลึกซึ้งก็ยังคงอยู่ในใจของเขาสีหนุฟังแล้วก็พยักหน้า “ฉันเองก็คิดถึงพ่อกับแม่เหมือนกัน ท่านจากไปไม่กี่เดือนหลังจากที่ฉันแต่งงานครั้งก่อน มันกะทันหันจนไม่มีเวลาได้เตรียมใจ ตอนนั้นฉันตั้งใจจะไปอเมริกาเพื่อเริ่มธุรกิจของตัวเอง แต่สุดท้ายก็ต้องขึ้นเป็นประธานวสุธรแบบไม่ทันตั้งตัว”“โอ้โห” ใบหม่อนเบิกตากว้าง “ผมไม่เคยรู้มาก่อนเลยนะเนี่ย แบบนี้คุณต้องทิ้งทั้งโอกาสและความฝันของตัวเองเพื่อมารับช่วงต่อสินะครับ”“ใช่” สีหนุยิ้มขมขื่น “ฉันยอมทิ้งโอกาสหลายอย่างเพื่อมาดูแลตรงนี้ ใคร ๆ ก็บอกว่าตำแหน่งประธานวสุธรยิ่งใหญ่ แต่ความฝันของฉันไม่ได้อยู่แค่ในไทย ที่อเมริกามีเทคโนโลยีล้ำหน้า ฉันอยากไปสร้างทุกอย่างด้วยตัวเอง ตอนที่รับตำแหน่ง วสุธรก็กำลังเผชิญวิกฤตหนัก จนบางทีก

“ผัวปล่อยให้ออกมาสู่สังคมแล้วเหรอจ๊ะ คุณนายวสุธร” อิงฟ้าทักใบหม่อนทันทีที่เห็นหน้า แววตาล้อเลียน ใบหม่อนในวันนี้ดูสดใสเปล่งปลั่งยิ้มแย้ม มีออร่าสีชมพูของคนมีความสุข ต่างจากภาพจำครั้งสุดท้ายที่เจอกันในร้านเหล้าอย่างลิบลับ วันนี้พวกเขานัดกินข้าวเย็นกันที่ร้านกินดื่มแห่งหนึ่ง ดูเหมือนช่วงนี้คุณนุจะวางใจเรื่องความปลอดภัยของใบหม่อนขึ้น ใบหม่อนเลยได้โอกาสออกมาพบปะเพื่อนฝูงตามปกติ ส่วนคืนนี้สามีของเขาก็จะไปเคลียร์ปัญหาทุกอย่างกับวสุธรให้จบสิ้นก็ดี ยังไงก็ถือว่าเป็นวสุธรเหมือนกัน เขาในฐานะภรรยา อะแฮ่ม ในฐานะคนนอกก็ได้แต่เอาใจช่วยให้ตกลงกันได้ด้วยดีแต่ไอ้คุณนันท์นั่น ถ้าใบหม่อนได้ตั๊นหน้าสักทีจะดีมาก ไอ้แก่หลอกเด็ก“มาก็ดีแล้ว คราวนี้คงไม่ทะเลาะกับผัวอีกแล้วนะ พวกกูเบื่ออาหารหมาจะแย่” มีนบ่นอย่างเซ็ง ๆ “ก็ไม่ได้ทะเลาะอะไรกันสักหน่อย พวกแกก็พูดเกินไป” ใบหม่อนแก้ต่าง“เกินตรงไหนไม่ทราบ มึงร้องไห้น้ำตาท่วม ตะโกนปาว ๆ ว่าจะหาผัวใหม่ อย่าให้กูพูดเลย” มีนพูดอย่างหมั่นไส้ ก่อนจะสั่งอาหารและเครื่องดื่มแล้วหันมาถามต่อ“แล้วตกลงดีกันแล้วสินะ กูได้ยินว่าแฟนมึงนั่นคือคุณไซรัส เจ้านาย Astorial ของมึงเ