LILURA ÁSVALDR ODESSA - MAXIMILLIANO “Sigurado ka na ba na dadalhin mo ang anak mo?” Tanong sakin ni Nanay. Naka tingin kami pareho sa anak ko na masayang nagbubukas ng regalo. “Opo, kung may gagawin man sila hindi naman ako magdadalawang isip na hindi sila labanan..” naka ngiti kong sagot kasama ng anak ko ang yaya nito nag kasama sila na nagbubukas ng regalo. “Gusto ko na rin po makalaya sa nakaraan ko nanay,” pag amin ko at niyakap ako ni nanay. “Kung desido kana talaga, sige mag ingat kayo doon..” paalala ni Nanay sakin. Tumango ako at kumalas na ito sa pagkaka yakap sakin. Nag tungo naman ako sa anak ko, “Ate Nida? Prepare mo po si Louvre may pupunta kami, sama ka po mag bihis ka po..” pag kausap ko kay ate Nida. “Sige po,maligo lang po ako muna para si Louvre na paligu—-” hindi ko pinatapos ito. “Ako na po mag paligo, tapos ikaw na mag bihis ilalabas ko yung susuotin niya..”utos ko dito. Tumango-tango ito. “Okay po ma’am.. maligo na ako..” paalam nito at mabilis
Terakhir Diperbarui : 2025-06-11 Baca selengkapnya