All Chapters of The Battle Of Truth; MRS. MAXIMILLIANO’S RETURN ( BOOK 2 ): Chapter 51 - Chapter 60

RHYSAND VALDIS MAXIMILLIANO Nanatili lang akong naka tayo at nagulat ako sa mga sinabi ni Lilura. Bakit pakiramdam ko may sikreto pa siyang tinatago. Na hindi niya kaya sabihin dahil kay Elora? Pero tama ang asawa ko, nagiging selfish ako sa ginagawa ko sa kanya. Napa sabunot ako sa sarili kong buhok. “You f*cked up big time..” kinamot ko ulo ko ng marahas. “Bwiset!” Bulong ko. I will make sure na mapapatawad ako ng asawa ko. Pumasok ako sa loob at naglbihis ako para pumasok pero kailangan ko muna puntahan si Lilura sa opisina nito. Alam ko naman saan ito pumapasok hindi ko lang alam kung anong posisyon nito. DUMAAN AKO SA ISANG flower shop at bumili ako ng bulaklak. “Miss can you make me a red and pink rose? For my wife?” Tanong ko sa babae. “Oo naman po, gagawin na po namin.” Ngumiti ito kaya tumango ako ngunit tinawag ako nito muli. “Ah sir?” Tawag nito sa akin na kina lingon ko. “Yes?” Sagot ko dito. “Gusto nito po ba magsulat ng letter o print? Para sa wife niyo?”

LILURA ÁSVALDR ODESSA - MAXIMILLIANO BUMUNTONG HININGA AKO AT UMILING, “Lalim naman niyan..” wika ni Jessica. “Bakit ganun hinahanap ko yung tao?” Tanong ko dito nilingon ko pa ito, napa lingon din ito halos madala buong balikat niya. “Hinahanap? Sino ba tinutukoy mo?” Tanong nito pabalik. Napa hilamos ako at yumuko. “Si Val pakiramdam ko.. namimiss ko siya. Bakit ganun? Ayoko nga siya makita!” Inis kong tanong at ginulo ko buhok ko. “Girl.. isang araw pa lang wala si sir Val miss mo na agad?” Natatawang tanong nito. “Saka pag nandyan, sure ako na susungitan mo lang buti hindi naasar ‘yun sayo? Si Elora nga dati halos suntukin na ni Sir Val.” Tumatawa parin ito na lalo kong kina simangot. Tumawa parin ito bago tumigil. “Sorry pero tingin ko gusto mo na talaga siya, baka naman kasi hindi rin nawala? Ayaw mo na ba talaga ng second chance? Bibigyan ka naman niya..” wika nito panay parin ito tawa ng tawa. Bumuntong hininga ako. “Wala ba talagang dapat ipag alala?” Tanong

STEPHANO GUAVEZ Tulala ako na umuwi ng bahay ko, dahil sa nakita ko sa bahay ni Lilura. Saka hindi siya mukhang ordinaryo na bahay lang napaka laki nito hindi ko alam bakit hindi napansin ni Val ito na ilang beses na nakarating siya. Ang point ko lang kung ordinaryo na tao si Lilura bukod sa pagiging assassin nito, hindi mala mansion ang bahay nito. Saka yung batang kumuha ng bulaklak sakin? Sino siya? Hindi ko na itanong ang pangalan dahil natulala ako sa batang babae na ‘yun. Para siyang mini-me version ni Lilura, oo tama kamukha niya ito. Dahan dahan ako umupo at agad kong dinampot ang laptop ko, nag hanap ako ng old photos ni Lilura pero wala talaga ako makita. “Tama.. sa bahay ni Val..” bulong ko at dinampot ko ang susi ng kotse ko at mabilis ako na lumabas ng bahay ko. HINDI NAG TAGAL NAKARATING na ako sa bahay nito. Agad ko na sinabi sa Guard na pinapunta ako ni Val para papasukin nila ako. Dumeretso ako sa ikalawang palapag hindi ko na pinansin ang katulong na nag

LILURA ÁSVALDR ODESSA - MAXIMILLIANO ISANG BUWAN NA HALOS ANG LUMIPAS. Tila bula na naglaho si Elora, ang huling balita ko ay nasa ibang bansa ito. Ilang beses akong kinausap ng mga pulis dahil ako ang tinuturo ni Elora ngunit 2 weeks ang lumipas biglang huminto. Ang sabi ilang beses sinugod ng hospital si Elora dahil sa hindi malamang virus na pumasok sa katawan nito. Ang tungkol sa amin ni Val naman ay nakikita ko na ginagawa niya ang lahat para lang mag tiwala ako muli sa kanya. Ngunit napansin ko na lagi itong nawawala mas lalo sa gabi uuwi ito sabi ni Donya Aurelia na pagod na pagod puro pasa at sugat. Tinanong ko naman ito ngunit hindi ito nagsasalita. Kung nasabi ko na ba ang tungkol sa anak ko? Hindi pa rin dahil natatakot ako na kunin nila ang anak ko. Sinabihan din ako ni Kohen na huwag kong gagawin kundi mawawala ang anak ko sa akin. “Nag iisip ka parin ba?” Tanong sa akin ni Jessica kasama ko siya dahil inaasikaso ko ang anak kaarawan ng anak ko. Masaya ang nag

LILURA ÁSVALDR ODESSA - MAXIMILLIANO “Sigurado ka na ba na dadalhin mo ang anak mo?” Tanong sakin ni Nanay. Naka tingin kami pareho sa anak ko na masayang nagbubukas ng regalo. “Opo, kung may gagawin man sila hindi naman ako magdadalawang isip na hindi sila labanan..” naka ngiti kong sagot kasama ng anak ko ang yaya nito nag kasama sila na nagbubukas ng regalo. “Gusto ko na rin po makalaya sa nakaraan ko nanay,” pag amin ko at niyakap ako ni nanay. “Kung desido kana talaga, sige mag ingat kayo doon..” paalala ni Nanay sakin. Tumango ako at kumalas na ito sa pagkaka yakap sakin. Nag tungo naman ako sa anak ko, “Ate Nida? Prepare mo po si Louvre may pupunta kami, sama ka po mag bihis ka po..” pag kausap ko kay ate Nida. “Sige po,maligo lang po ako muna para si Louvre na paligu—-” hindi ko pinatapos ito. “Ako na po mag paligo, tapos ikaw na mag bihis ilalabas ko yung susuotin niya..”utos ko dito. Tumango-tango ito. “Okay po ma’am.. maligo na ako..” paalam nito at mabilis