Lahat ng Kabanata ng CLOSE FRIEND เพื่อนเล่นไม่เล่นเพื่อน: Kabanata 31 - Kabanata 40

“ปะ… ไปยัง?” ฉันร้องถามขึ้น เดินเข้าหาไอ้ยักษ์ที่ดูปกติสุขที่สุดแม้มันจะหัวร้อนอยู่ก็ตามคนอื่นหันมองหน้ากันเองแล้วออกเดินนำโดยไม่มีใครพูดอะไร ฉันเลยคล้องแขนไอ้ยักษ์เดินรั้งท้ายขบวนเพราะรับรู้ได้ถึงบรรยากาศที่แปลกไป ทั้งรามที่ไม่รู้หงุดหงิดอะไร ทั้งเจินที่บังเอิญเห็นคราบเลือดบนที่นอน กระทั่งครามเองว

ฉันเดินไปนั่งลงที่ขอบเตียงเงยหน้าสบตาราม ก่อนที่คนตัวโตจะถอนหายใจพรืดใหญ่แล้วเริ่มถกประเด็น “มึงโกรธที่กูเอามึง?” “กูเปล่า” “แล้วทำไมไม่ยอมคุย ไม่มองหน้า?” “ราม แล้วกูต้องทำตัวยังไง?” “มึงก็ทำตัวเหมือนเดิมไม่ได้รึไง?” “แต่กูเพิ่

“รอบนี้เลือกไร?” ครามเป็นคนถาม วันนี้มันดูเมาไม่น้อยเหมือนกันเพราะเราเริ่มดื่มกันตั้งแต่ย่ำค่ำ แต่ก็นับว่าดีแล้วเพราะไม่งั้นคงได้เห็นหน้าเบื่อโลกของมันไม่จบไม่สิ้นเป็นแน่ อย่างน้อยตอนนี้หน้าหล่อ ๆ ของเพื่อนก็กำลังยิ้มอยู่“ถามมา!” ฉันตบเข่าฉาดอย่างฮึกเหิม มันจะตอบยากสักแค่ไหนกันเชียว!ในทันทีไอ้คราม

CLOSE FRIEND CHAPTER 22RAM TALKS “เป็นไร?”เสียงของใครสักคนที่ดังขึ้นด้านหลังทำให้ผมตื่นจากภวังค์ ไอ้เจินทิ้งตัวลงนั่งข้าง ๆ ดึงบุหรี่ออกมาจุดสูบ บรรยากาศข้างนอกสงบเงียบเชียบ แต่ยังได้ยินเสียงไอ้ยักษ์ดังลอดออกมาเป็นระยะ “มึงบอกให้เมียมึงไปนอนกับน้องเหมยได้ปะ?” “

CLOSE FRIEND CHAPTER 23รามปล่อยฉันให้เป็นอิสระแล้วยืดตัวขึ้นเต็มความสูง ส่วนฉันก็ผุดตัวขึ้นนั่งรู้สึกใบหน้าเห่อร้อนอย่างคุมไม่อยู่กับคำว่า หวง ของมันร่างสูงยืนเท้าสะเอวจ้องมาเงียบ ๆ โดยไม่คิดขยายความสิ่งที่ตัวเองเพิ่งพูด มันคว้ามือถือไปอีกครั้ง ไม่ถึงนาทีก็โยนมาให้ฉันดู หน้าจอยังคงค้างอยู่ที่หน้า