Semua Bab จริตหมอนวดทำรัก: Bab 31 - Bab 35

ณ คอนโดของวิสุทธิ์วิสุทธิ์เริ่มคิดมากและเริ่มจิตใจไม่ดีเขาเริ่มมีความคิดที่เริ่มว้าวุ่นขึ้นมาเรื่อย ๆ มันเป็นเรื่องของเซนส์ที่เกิดขึ้นโดยธรรมชาติ เขาไม่รู้เลยว่ามันเกิดขึ้นเพราะเขาคิดมากหรือว่าสัญชาตญาณมันบ่งบอกเองกันแน่ แต่เขาก็ไม่แน่ใจเพราะเขาไม่เคยมีแฟนมาก่อนซึ่งนี่เป็นครั้งแรกที่ทำให้เขาได้ตัดสินใจโทรหาเพื่อนสนิทของตนที่ไม่ได้คุยกันมาสองเดือนเนื่องจากเธอต้องย้ายไปอยู่ฝรั่งเศสเพื่อปรึกษาปัญหาใจในทันทีตื๊ด… ตื๊ด… ตื๊ด!!“ฮัลโล่จ้า ว่าไงเธอ” ปลายสายรับสายด้วยเสียงใสไพเราะเสนาะหู“เรามีเรื่องจะปรึกษาหน่อย ชิสาว่างคุยมั้ยครับ”วิสุทธิ์พูดถามด้วยสีหน้าที่ดูตื่นตัวและเคร่งเครียด“ว่างจ้าคุยได้ แล้ววิสุทธิ์มีเรื่องอะไรให้ชิสาช่วยหรอ”ชิสาพูดตอบด้วยความแปลกใจเพราะปกติตั้งแต่ทั้งสองคบกันมาวิสุทธิ์มักไม่ค่อยมีปัญหาอะไรที่รีบหรือร้อนรนจนกระทั่งครั้งนี้“ชิสาว่าการที่คนเราไม่รับโทรศัพท์และชอบโทรกลับมาตอนที่เราโทรไปหลาย ๆ สาย หลาย ๆ ครั้งมันหมายความว่าอะไรหรอครับ”วิสุทธิ์พูดด้วยสีหน้าที่เคร่งเครียด เขารู้สึกกระอักกระอ่วนใจ ใจเต้นตุบ ๆ ไม่เป็นจังหวะเหมือนจะระเบิด ก่อนที่ชิสาเพื่อนสนิทของเขาจะ

เช้าวันที่ 14 ของการกักตัวณ คอนโดของวิสุทธิ์แสงอาทิตย์สอดส่องเข้าม่านหน้าต่าง วิสุทธิ์ตื่นขึ้นจากการนอนหลับที่ไม่ค่อยสนิท เมื่อคืนเขาได้นอนคิดไปมาอย่างว้าวุ่นใจเพราะวันนี้เป็นวันครบกำหนดกักตัวของรามที่จะได้กลับสู่บ้านและใช้ชีวิตปกติของตนเอง และสาเหตุอาจจะมาจากความตื่นเต้นหรือความรู้สึกอื่น ๆ ที่อยู่ภายในจิตใจของเขาที่กำลังจะได้พบกับคนรักของตนอีกครั้งหลังจากหายหน้าหายตากันไปสองสัปดาห์อย่างมีทีท่าที่แลดูเปลี่ยนไป ซึ่งเขาได้ครุ่นคิดภายในใจ ณ ช่วงเวลา ต่าง ๆ ที่ผ่านมาเสมอ มันเป็นความรู้สึกที่เขาสัมผัสได้แต่ถึงอย่างไรการเลือกที่จะถามคนรักของตนเองด้วยคำถามซึ่ง ๆ หน้าย่อมดีกว่าการคุยกันผ่านแชตหรือการโทร เขาจึงเลือกที่จะลุกขึ้นจากเตียงนอนและเดินเข้าไปทำกิจวัตรประจำวันของตนในห้องน้ำให้เรียบร้อย ก่อนจะเดินออกมาที่โต๊ะของเชฟประจำตัวที่ได้เตรียมเมนูกาแฟหอมกรุ่นกลิ่นหอมโชยออกมาจากแก้ว มันเป็น กาแฟอเมริกาโน่ที่เพิ่มช็อตที่ถือเป็นกาแฟแก้วโปรดของวิสุทธิ์เหมือนกับชาเปปเปอร์มิ้นที่เขาชอบเช่นกันที่ถูกจัดเตรียมให้โดยเชฟโทนพร้อมกล่าวคำทักทาย ในทุก ๆ วันว่า“สวัสดีตอนเช้าครับคุณวิสุทธิ์วันนี้ตื่นเร็วเป็น

บรื้น ๆ ๆเสียงรถสปอร์ตวิ่งบนถนนทางด่วน วิสุทธิ์เหยียบคันเร่งในระดับปกติที่ถูกกำหนดโดยกรมทางด่วนก่อนประโยคคำถามจะถูกพูดออกมาจากสถานการณ์ที่เงียบงันไปสักพักประมาณห้านาที“ฟังเพลงมั้ยครับราม รถคันนี้บีทเยี่ยมมากเลยนะ”วิสุทธิ์กล่าวถามด้วยสีหน้าที่ยินดีมีความสุข“ทำไมวันนี้คุณวิสุทธิ์ถึงเอารถคันนี้มารับผมที่โรงแรมหรอครับ”เพลงยังไม่ทันได้เปิดรามก็รีบเปิดประเด็นเข้าคำถามที่เขารู้สึกอึดอัดใจอย่างบอกไม่ถูกตั้งแต่ขึ้นรถมา ที่มันเป็นคำถามด้วยอารมณ์ทางสีหน้าที่ไม่สู้ดี“ครับ!…”วิสุทธิ์งงงวยกับคำถามไปชั่วขณะ ก่อนเขาจะชงสีหน้ากลับมาและมองเหลือบข้างหารามในขณะที่กำลังขับรถไปบนทางด่วน“ก็ไม่มีอะไรครับ ผมอยากขับครับราม คันนี้เขาจอดอยู่ในโรงจอดรถมานานแล้ว และผมเห็นว่าวันนี้เป็นโอกาสดีที่จะใช้ในการรับแฟนของตัวเองกลับมาหาผมอีกครั้งไงครับหลังจากที่ไม่เจอกันมาตั้งสิบสี่วันครับ”วิสุทธิ์พูดตอบด้วยสีหน้าที่แลดูปกติแต่ในใจเขากลับรู้สึกเหมือนมันเริ่มไม่สู้ดี ในขณะเดียวกันรามที่ได้ยินในคำตอบเขาก็ไม่ได้ตอบกลับอะไร วิสุทธิ์ที่เห็นรามเงียบไปสักพักเขาก็ได้ถามถึงข่าวการฉีดวัคซีนที่รามจะต้องฉีดในเร็ว ๆ นี้“แล้ววั