Semua Bab ดั่งร้ายรักมาเฟียร้าย: Bab 41 - Bab 50

ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่41มีเรื่องต้องเคลียร์ฮ่องกงร่างสูงใหญ่ของมาเฟียหนุ่มยืนมองซากโกดังสินค้าที่ถูกไฟไหม้จนไม่มีอะไรเลย คาร์ลได้แต่จ้องมองภาพตรงหน้าด้วยแวววาวโรจน์สินค้าที่นำเข้ามาและเตรียมจะส่งออกละลายหายสิ้นไปในกองเพลิง"งานนี้เสียยับเลยวะ"ไฉเดินมายืนข้างกับคาร์ลพร้อมกับลี่หยางและมองซากโกดังที่ถูกไฟไหม้จนไม่เลยชิ้นดีงานนี้พวกเขาอ่วมแน่"กูกำลังให้คนของเราสืบอยู่ว่าเป็นฝีมือใครที่มาลอบกัดพวกเราแบบนี้"ลี่หยางพูดขึ้น"งานนี้จับมือใครดมก็คงยากเพราะไม่รู้ว่าฝีมือคนที่ทำเป็นศัตรูของใครกันแน่"ไฉพูดขึ้นพร้อมกับถอนหายใจออกมาเพราะไม่ว่าตัวเขาตัวลี่หยางเองหรือคาร์ลก็ต่างมีศัตรูที่มองไม่เห็นจ้องที่จะเล่นงานอยู่ตลอดเวลา"ไม่ว่าจะเป็นใครเรื่องนี้ต้องมีคนรับผิดชอบ!"คาร์ลเอ่ยบอกด้วยน้ำดุดัน"แน่นอนคาร์ลเรื่องนี้กูจะไม่ปล่อยแน่นอน"ลี่หยางเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงจริงจัง"อืม...กูจะให้คนของกูช่วยสืบในฝั่งของกูด้วยแล้วกัน"คาร์ลเอ่ยบอก"ถ้างั้นแต่ละคนก็สืบฝั่งของตัวเองน่าจะเร็วขึ้นกูก็จะให้คนของกูสืบด้วย"ไฉเอ่ยบอกทุกคนจึงพยักหน้าอย่างเข้าใจ"ถ้างั้นทางนี้กูฝากด้วยแล้วกัน"คาร์ลพูดจบก็เดินไปทันที"แล

ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่43กำลังท้าทายฮ่องกงTHE RICH CLUB ห้องVIPปึก!คาร์ลโยนโทรศัพท์มือถือเครื่องหรูลงบนโต๊ะกระจกตรงหน้าอย่างแรงจนมันเกิดเสียงดังพร้อมด้วยอารมณ์ที่คุกรุ่นเมื่อเห็นภาพที่ลูกน้องที่เขาสั่งให้อยู่ที่ไทยส่งมามันคือภาพของหนูนาที่กำลังนั่งหัวเราะอย่างมีความสุขกับผู้ชายที่ชื่อโอมน้องรหัสของเธอที่ร้านอาหารในโรงแรมแห่งหนึ่ง"เธอกำลังท้าทายความอดทนของฉันนะหนูนา"ไม่ใช่ว่าคาร์ลไม่รับรู้ว่าตลอดสองอาทิตย์ที่ผ่านมาหลังจากที่เขากลับมาจากประเทศไทยหนูนากับน้องรหัสของเธอใกล้ชิดกันมากแค่ไหนทั้งสองคนสนิทสนมกันมากขึ้นในช่วงเวลาเพียงสั้นๆในเวลาที่เขาไม่อยู่ เขาพยายามระงับของตัวเองให้เย็นลงที่จะไม่สั่งจัดการกับคนที่ชอบมายุ่งกับของๆเขาและความพยายามของเขามันก็กำลังจะสิ้นสุดลงเมื่อเห็นรูปภาพในวันนี้แกร๊กเสียงประตูห้องVIPถูกเปิดเข้ามาพร้อมกับร่างสูงของลี่หยางและไฉเจ้าของคลับTHE RICH CLUB ที่เดินเข้ามาในห้องก่อนที่ทั้งคู่จะเดินไปนั่งลงที่โซฟาฝั่งตรงข้ามกับคาร์ลคาร์ลไม่ได้สนใจเพื่อนสนิททั้งสองคนที่เดินเข้ามานั่งสิ่งเขาสนใจตอนนี้คือขวดวิสกี้ที่วางอยู่ตรงหน้า คาร์ลยกขวดวิสกี้ขึ้นมาแล้ว

ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่45อยากให้ประทับใจมหาวิทยาลัย"แหม...เช้าก็มาส่งเย็นก็มารอรับแบบนี้เขาเรียกว่าคนคลั่งรักหรือเปล่านะ"หลินหลินพูดขึ้นเมื่อพวกเธอสามคนเดินออกมาจากตึกคณะหลังจากที่สอบมิดเทอมวิชาสุดท้ายเสร็จเรียบร้อยแล้วและเห็นว่าโอมน้องรหัสของหนูนายืนรอหนูนาอยู่ที่หน้าตึกคณะ "คลั่งลงคลั่งรักอะไรกันเล่ายัยหลินหลินเธอก็พูดไปเรื่อย"หนูนาได้แต่ส่ายหน้าไปมาให้กับเพื่อนรักตั้งแต่หลินหลินกับลูกแก้วรู้ว่าเธอคุยกับโอมเพื่อนรักทั้งสองคนก็แซวเธอไม่พักเลย"ก็เห็นมารับมาส่งเช้าเย็นแถมกลางวันก็หาซื้อแต่ของที่ชอบมาให้แบบนี้ไม่เรียกว่าคลั่งรักแล้วจะเรียกว่าอะไรยะใช่ไหมลูกแก้ว?"หลินหลินหันไปถามลูกแก้วอย่างขอความคิดเห็น"อิจฉาก็พูดตรงๆเถอะหลินหลิน"ลูกแก้วพูดขึ้นพร้อมกับหัวเราะออกมา"จะว่าอย่างงั้นก็ได้ก็คนมันไม่มีกับเขานี่น่า"หลินหลินพูดขึ้นพร้อมกับทำหน้ายู่ใส่ลูกแก้ว"ก็รีบหาสิจ๊ะแม่หลินฮุ่ยนั่งอยู่บนคลานมันจะเหงาเอานะ"หนูนาพูดจบก็แลบลิ้นใส่หลินหลินก่อนที่จะเดินไปหาโอมที่ยืนรอเธออยู่ที่รถ"แรงมากแม่เดี๋ยวนี้นะฝีปากยัยหนูนาแรงมากยัยลูกแก้วเธอดูสิ"หลินหลินหันไปพูดกับลูกแก้วและไปมองหนูนาที่เดินไ

ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่47ยินดีที่ได้รู้จักประเทศไทยคอนโดหนูนา"ขอบคุณมากเลยนะหลินหลินที่ไปเป็นเพื่อนฉัน"หนูนาเอ่ยบอกเมื่อหลินหลินขับรถมาจอดที่หน้าคอนโดของเธอหลังจากที่เราสองคนไปเยี่ยมโอมที่โรงพยาบาลกันมาแล้วเรียบร้อยโชคดีที่โอมไม่ได้เป็นอะไรมากแต่สำหรับหนูนาเธอคิดว่ามันก็หนักอยู่เหมือนกันเพราะโอมศีรษะแตกแขนขวาหักแต่ยังโชคดีที่ภายในไม่ได้รับความกระทบกระเทือนอะไร"อืมไม่เป็นไรเรื่องแค่นี้เองอีกอย่างฉันก็เป็นห่วงโอมเหมือนกันแต่ที่สำคัญไปมากกว่านั้นฉันก็เป็นห่วงเธอไม่อยากให้เธอขับรถไปคนเดียวด้วย"หลินหลินเอ่ยบอกเพราะเธอคิดว่าสภาพจิตใจของหนูนาของขับรถไม่ไหวแน่"ฉันสงสารโอมจังคงจะเจ็บมากน่าดู"หนูนาเอ่ยบอกอย่างไม่สบายใจ"ดูเธอกังวลนะหนูนามีอะไรหรือเปล่า?"หลินหลินถามขึ้นเมื่อเห็นท่าทีของเพื่อนสนิทที่ดูเหมือนจะเป็นกังวล"ไม่รู้สิแต่ฉันรู้สึกว่ามันเหมือนความผิดของฉันเลย"หนูนาเอ่ยบอกพร้อมกับถอนหายใจออกมา"ทำไมถึงคิดแบบนั้นยัยหนูนา?""ถ้าฉันไม่ไปดูหนังกับโอมจนดึกดื่นโอมก็คงไม่ต้องกลับคอนโดดึกๆแบบนั้นแล้วเรื่องก็คงไม่เกิด"หนูนารู้สึกไม่สบายใจอย่างบอกไม่ถูกถึงรู้ว่ามันเป็นอุบัติเหตุแต่ทำไมเ

ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่49จับจ้อง"มีอะไร?"คาร์ลถามเจกขึ้นทันทีเมื่อเดินแยกตัวออกมา"คนของเราที่อยู่ที่ไทยรายงานว่าเมื่อสองวันก่อนคุณจางเหว่ยไปทานข้าวกับครอบครัวคุณหนูนาพร้อมกับพร้อมคุณหนูนาที่ร้านอาหารครับนาย"เจกเอ่ยรายงานเรื่องที่ได้รับรู้มาให้กับผู้เป็นเจ้านายฟัง"มึงว่าอย่างไงนะ จางเหว่ยไปกินข้าวกับหนูนาอย่างงั้นเหรอเรื่องใหญ่ขนาดนี้มึงพึ่งมารายงานกูเนี่ยนะ!"คาร์ลตวัดสายตาไปมองเจกด้วยสายตาดุดันที่แฝงไปถึงความไม่พอใจ"ขอโทษครับนาย"เจกโค้งศีรษะเล็กน้อยให้ผู้เป็นเจ้านาย"แล้วสองคนนั้นไปรู้จักกันได้อย่าง?"พอพูดถึงชื่อจางเหว่ยคาร์ลก็รู้สึกได้ถึงกลิ่นที่ไม่ดี จางเหว่ยมันคิดจะทำอะไรกันแน่"ไม่มีใครทราบครับนายว่าทั้งสองคนรู้จักกันได้อย่างไงดูท่าแล้วฝั่งคุณจางเหว่ยก็คงให้คนปิดข่าว"เจกบอก"จางเหว่ยมันคิดจะทำอะไรของมันกันแน่ถึงไปยุ่งกับหนูนา"คาร์ลพึ่งพำกับตัวเองเบาๆพรางกับใช้ความคิดอย่างคิดไม่ตก"เป็นไปได้ไหมครับนายที่คุณจางเหว่ยจะเล่นงานคุณหนูนา ผมคิดว่าคุณจางเหว่ยคงสั่งให้คนสะกดรอยตามนายและก็รู้ว่าคุณหนูนาอยู่ใกล้ชิดกับนาย"เจกพูดขึ้น"..."คาร์ลไม่ได้ตอบอะไรออกไป ไม่ใช่ว่าเขาไม่รู้ว่าจ