Semua Bab ดั่งร้ายรักมาเฟียร้าย: Bab 61 - Bab 70

ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่60คนผิดก็ต้องถูกรับโทษโรงแรมห้องเฟย์เฟย์"โอ๊ยเฮียลี่หยางปล่อยเฟย์เฟย์นะเฟย์เฟย์เจ็บ!"เฟย์เฟย์เอ่ยบอกกับลี่หยางอย่างไม่พอใจเมื่อลี่หยางลากเธอกลับมาที่โรงแรมหลังจากที่คาร์ลพาหนูนากลับไปออกไปจากร้านอาหารแล้ว"เธอทำอะไรของเธอเฟย์เฟย์!?"ลี่หยางปล่อยมือหนาออกจากข้อมือของเฟย์เฟย์พร้อมกับเอ่ยถามขึ้นอย่างใจเย็น"เฟย์เฟย์ทำอะไร?"เฟย์เฟย์ทำหน้าตาไม่รู้ไม่ชี้และนั่งลงที่โซฟา"ทำอะไรอย่าคิดว่าพวกเฮียไม่รู้นะ!""ถ้างั้นเฮียลี่หยางก็บอกเฟย์เฟย์มาสิว่าเฟย์เฟย์ทำอะไร?""เธอแกล้งนูน่าเขา""แกล้งเรื่องอะไรเฟย์เฟย์ก็อยู่ของเฟย์เฟย์เฉยๆอย่ามากล่าวหาเฟย์เฟย์นะเฮียลี่หยาง"เฟย์เฟย์เชิดหน้าขึ้นตอบอย่างไม่กลัวเกรง"เธอแกล้งยกแขนขึ้นมาชนกับแขนของพนักงานจนทำให้น้ำชาร้อนๆหกไปโดนขาของนูน่าเธอคิดว่าเฮียไม่เห็นหรือไงว่าเธอตั้งใจแกล้งนูน่า!"ลี่หยางเองก็รู้สึกไม่พอใจที่เฟย์เฟย์แกล้งหนูนาแรงๆแบบนั้นโชคดีที่น้ำชาหกลงแค่ที่ขาถ้าเป็นใบหน้าหรือตามตัวเฟย์เฟย์แย่แน่"อย่ามาใส่ร้ายเฟย์เฟย์นะเฮียลี่หยาง เฟย์เฟย์ไม่ได้ทำถ้าอยากจะโทษก็ไปโทษยัยพนักงานเสิร์ฟนู้นสิ!""พวกเฮียไม่ได้โง่นะเฟย์เฟย์พวกเฮี

ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่62ตัวช่วยที่สำคัญ"อยากกินอะไรไหม?"คาร์ลถามขึ้นหลังจากที่เจกขับรถออกมาจากร้านอาหารได้สักพักหนึ่ง"คุณไม่โกรธฉันหรือไง?"หนูนาที่กำลังนั่งมองวิวที่ด้านนอกรถหันกลับมาถามคาร์ลที่นั่งอยู่ข้างๆด้วยความสงสัย"เรื่องอะไร?"คาร์ลถามกลับเสียงเรียบ"ที่ฉันเอาสปาเกตตีสาดใส่เฟย์เฟย์น้องสาวของคุณ""โกรธ แต่ถ้ามันทำให้เธอสบายใจแล้วก็แล้วกันไป"จริงๆคาร์ลก็ไม่เห็นด้วยกับการกระทำของหนูนาที่ทำแบบนั้นกับเฟย์เฟย์แต่ในเมื่อเฟย์เฟย์ไม่ยอมขอโทษสิ่งที่หนูนาทำลงไปก็ถือว่าหายกันไปกับสิ่งที่เฟย์เฟย์ทำไว้ก่อนหน้านี้ก็แล้วกัน"ฉันนึกว่าคุณจะโกรธฉันมากแล้วก็มาบีบคอฉันให้ตายไปซะอีกที่ไปทำกับน้องสาวของคุณแบบนั้น"หนูนารู้สึกแปลกใจที่คาร์ลเขานิ่งเงียบไม่โวยวายกับเธอ"บีบคอเธอเหรอ...บีบอย่างอื่นของเธอดีกว่ามันมือกว่าเยอะ"คาร์ลพูดขึ้นและหยุดพูดก่อนที่จะโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้ๆกับหนูนาแล้วพูดขึ้นให้ได้ยินกันแค่สองคน"คะ...คุณพูดบ้าอะไรเนี่ย?"หนูนาถึงกับใบหน้าแดงซ่านอย่างเขินอายในคำพูดของคาร์ล เธอรู้ว่าที่เขาพูดถึงมันคือเรื่องอะไรก่อนที่หนูนาจะเหลือบสายตาไปมองเจกที่ตอนนี้กำลังทำหน้าที่เป็นสารถีขับร

ดั่งร้ายรักมาเฟียร้าย ตอนที่64รางวัลของเด็กดีคอนโดของคาร์ลร่างบางของหนูนายืนหมุนตัวไปมาอยู่ที่หน้ากระจกบานใหญ่ภายในห้องแต่งตัวเพื่อเช็กความเรียบร้อยให้ตัวเองก่อนที่จะออกไปเรียน วันนี้เป็นวันแรกของการเปิดเทอมของเธอหลังจากที่ปิดมิดเทอมมาเป็นเวลากว่าสองสัปดาห์ซึ่งสองสัปดาห์ที่ผ่านมาเธอแทบจะตัวติดอยู่กับคาร์ลตลอดเวลาเขามักจะชอบลากเธอไปไหนต่อไหนด้วยตลอดไม่ว่าจะไปทำงานหรือไปนัดคุยงานกับลูกค้า คาร์ลเขาไม่เคยปล่อยเธอให้อยู่คนเดียวสักวันหนึ่งเลยถ้าถามว่าเธอคุ้นชินไหมที่เธอจะต้องอยู่กับคาร์ลตลอดเวลา มันก็คุ้นนั่นแหละแต่ก็ไม่อยากชินเพราะกลัวว่าความเคยชินที่มีคาร์ลอยู่ใกล้ๆมันอาจจะทำให้ตัวเธอเองอยู่ไม่ได้สักวันหนึ่งความสัมพันธ์ของเธอกับคาร์ลมันก็ต้องจบลงแล้วทุกอย่างมันก็จะกลับไปเป็นปกติเหมือนเดิมเป็นปกติที่เธอจะอยู่คนเดียวใช้ชีวิตคนเดียวโดยที่ไม่มีคาร์ลอยู่ด้วยแต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเวลาที่เธอนึกถึงช่วงเวลาที่ไม่มีคาร์ลอยู่ด้วยกันแล้ว ข้างในของเธอมันถึงรู้สึกวูบโวงขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูกถึงแม้ว่าคาร์ลจะทำเลวกับเธอแต่เขาก็กลับดูแลเธอดีประดุจดั่งเจ้าหญิงที่ไม่ว่าอยากจะกินอะไรก็ได้กินอยากไ

ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่66ปกป้องที.เอ็น.เอส.กรุ๊ป จำกัดพรึ่บมือหนาของคาร์ลวางโทรศัพท์ลงบนโต๊ะทำงานพร้อมกับยกยิ้มขึ้นด้วยความพอใจเมื่อได้ฟังบทสนทนาระหว่างหนูนากับน้องรหัสของเธอจบคาร์ลได้ยินที่หนูนาเธอพูดคุยกับน้องรหัสของเธอทั้งหมดทุกเรื่องจากเครื่องดักฟังที่ติดอยู่ในกระเป๋าใบหรูของเธอคาร์ลคิดว่าหนูนาเธอเลือกได้ดีแล้วเธอก็เลือกได้ตรงใจเขามากที่สุดเพราะถ้าสมมุติว่าเธอเลือกไม่ตรงใจเขา เขาคงต้องเชือดไก่ให้ลิงดูอีกรอบแน่แต่ก็ถือว่าหนูนาเธอยังฉลาดพอก๊อก ก๊อก ก๊อก"ขออนุญาตครับนาย"เสียงเคาะประตูห้องทำงานของคาร์ลดังขึ้นพร้อมกับเสียงของเจกลูกน้องคนสนิทที่เดินเข้ามาภายในห้อง และเดินเข้ามาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าโต๊ะทำงานของเขา"มีอะไร?"คาร์ลถามขึ้นพร้อมกับหยิบแก้วกาแฟที่วางอยู่ขึ้นมาดื่ม"เรื่องที่นายให้ตามสืบได้เรื่องแล้วครับนาย"เจกเอ่ยบอก"ว่ามา"คาร์ลวางแก้วกาแฟลงแล้วมองหน้าลูกน้องคนสนิทด้วยสีหน้าจริงจัง"คนของเราตามสืบได้ว่าที่คุณจางเหว่ยบินมาประเทศไทยเพราะจะมาสร้างโรงแรมที่ประเทศไทยครับ"เจกเอ่ยบอก"จางเหว่ยมันคิดอย่างไงมันถึงจะมาสร้างโรงแรมที่ประเทศไทย?"คาร์ลพึมพำกับตัวเองพร้อมกับครุ่นค

ดั่งร้ายรักมาเฟียร้ายตอนที่68 ยังอารมณ์ไม่ดีอยู่NC+++หนูนาถึงกับนอนหอบหายใจอย่างหนักเมื่อคาร์ลพาเธอไปถึงปลายทางสวรรค์ด้วยลิ้นหนาของเขา หนูนาเธอยอมรับเลยว่าคาร์ลเขาสามารถทำให้เธอหลอมละลายไปกับเขาได้ตลอดทุกครั้งเลยจริงๆ"คะ...คุณจะทำอะไรอีก?"หนูนาใช้แขนทั้งสองข้างดันตัวลุกขึ้นมาด้วยความตกใจเมื่อคาร์ลลุกขึ้นยืนและดึงตัวเธอให้เข้าไปชิดกับเขาจนทำให้ใจกลางความเป็นสาวของเธอเบียดเสียดเข้ากับแก่นกายใหญ่โตของคาร์ลผ่านกางเกงสแล็คที่เขาสวมใส่อยู่"ก็เธอยังอารมณ์ไม่ดีฉันก็กำลังจะช่วยเธออยู่ไง"คาร์ลพูดขึ้นพร้อมกับปลดซิปกางเกงลง มือหนาจับท่อนเอ็นใหญ่โตออกมาและชักรูดขึ้นรูดลงจนท่อนเอ็นใหญ่โตแข็งเต็มตัว"มะ...ไม่ได้นะคุณคาร์ล"หนูนาส่ายหน้าไปมาพร้อมกับกลืนน้ำลงคอเมื่อเห็นท่อนเอ็นใหญ่โตของคาร์ลที่ตอนนี้มันผงาดขึ้นเต็มตัวแล้ว"ได้สิ ถ้าฉันอยากเอาฉันก็จะเอา"เสียงทุ้มบอกจบก็มือหนาก็จับท่อนเอ็นใหญ่ถูไถไปมาที่กลีบกุหลาบ"อื้อ...คะ...คุณคาร์ล"เสียงหวานพยายามจะกลั้นเสียงเมื่อถูกความวาบหวามเข้าเล่นงานแล่นพล่านไปทั่วร่างกาย"ชอบหรือเปล่าหรือชอบที่ฉันเอามันเข้าไปในตัวของเธอ?"คาร์ลถามด้วยน้ำเสียงกระเส่าเมื่อเห็