บททั้งหมดของ CERVANTES BROTHER SERIES 1-5: บทที่ 41 - บทที่ 50

Nagising si Dawson na wala na si Jeraldine. Ngunit ayos lang naman dahil ang mahalaga ay mukang nagiging mabuti na silang dalawa. Pag gising palang niya ay nakangiti na s'ya. Hanggang sa makapasok siya. Inabutan pa n'ya si Jeraldine na papasok palang sa building, mas lumawak ang ngiti niya dahil hindi niya nakitang ihinatid ito ni Gunner. "Good morning." Bati niya bago hinawakan ang kamay nito. "Let's go?" "Oh? Bakit may pa holding hands?" "Ah, wala lang baka madulas ka." Palusot ni Dawson bago pigil ang ngiti. "Pag bigyan mo na ako." "Pinagsasabi mo?" Napakunot ang noo nito kaya naman nababasag ang pag porma ni Dawson. "Nag almusal kaba? Mukang lutang ka pa." Natawa siya ng matawa si Jeraldine. "Oo nga parang gutom ako." Sang-ayon niya. "Sabay tayong mag lunch mamaya." Hinila na niya ito papasok sa office. At kahit madaming nakatingin na mata sakanila ay walang pake si Dawson."Kamusta pala tulog mo kagabi?" "Dawson nasa trabaho na tayo." Paalala nito. "I know, pero gusto kon

"Ano bang problema mo?" Hindi kumibo si Dawson. Tuloy lang ang pag lagok niya sa alak. Nakakadalawang bote na siya ngunit hindi siya sumusuko kahit na nahihilo na nga s'ya. "Daig mo pa broken hearted kung umasta ka.""Shut up Cormac." Saway ni Ameer. Ngunit si Dawson ay walang balak na makipag usap sa mga ito. "Malala pa kay Karen 'to eh. Samantalang nung mag hiwalay sila ni Karen hindi naman 'yan tahimik na ganiyan. Sinabi agad niya sa atin.""G*go umiiyak ba 'yan?" Gulat na sinuri siya ni Ameer. "Mukang malala 'to. Tawagan kaya natin si Gunner at Ace?" "Layo ni Ace mag isip ka nga Ameer. Iistorbohin mo pa 'yung taong inlove na inlove sa asawa niya." Natatawang wika pa ni Cormac. "Binilhan akong sports car nun hahahahaha.""Edi si Gunner nalang," muling sabi ni Ameer. "Pwede bang wag kayong maingay? At pakiusap wag na wag ninyong ba-banggitin ang pangalan ng hayop na 'yon." Matalim ang titig ni Dawson sa dalawa. "Problema mo kay Gunner? S'ya ba kaaway mo? Anong issue ninyong

Haplos ni Jeraldine ang buhok ni Dawson. "Hindi mo naman kailangan mag lasing." Gumalaw si Dawson at isinubsob nito ang mukha nito sa leeg niya. Nakatulog ito nang mahimbing at tumigil sa pag luha. Napangiti siya bago pinag patuloy ang pag haplos sa buhok nito. "Bukas na bukas ipapakilala ko na si Dorothea sayo." "Alam kong maraming taong nasaktan sa ginawa kong pag li-lihim pero handa na ako Dawson, at sana kasama parin kita. Sana nasa tabi parin kita." Ilang oras pa ay dinalaw na siya ng antok. May balak pa sana siyang umuwi ngunit gabi na masyado at sinabihan narin siya ni Ace na mag pahinga na. Kaya nga nag iwan na lamang siya nang mensahe sakaniyang ina na hindi siya makakauwi ngayong gabi. Mahimbing ang tulog ni Jeraldine. Ngunit naramdaman niyang tila ba may nakamasid sakaniya kaya sinubukan niyang imulat ang kaniyang mata. Nakita niya si Dawson na nakangiti at pinagmamasdan siya. "Ang aga mong magising, at bakit nakatitig ka naman sa mukha ko?" Naiiling niyang tanong. "M

"Dorothea anak makilala mo na ang papa mo." Karga ni Jeraldine ang anak niya habang hinehele ito upang patulugin. Malapit na kasi ang oras ng usapan nila ni Dawson. Inaasahan niyang mag ki-kita na lamang sila sa lugar na kanilang napili. "Dada.." "Opo, si Dada makikilala na ni Dorothea." Pag kausap pa niya sakaniyang anak. "Ma, may milk pa naman po si Dorothea?""Marami anak, dinala ni Ace. Padala daw ni Malia.""Ang babaeng 'yon talaga. Pakisabi po na kapag tumawag ay wag na siyang mag alala. Ayos na po ang lahat." "Ang papa mo anak hindi gusto ang ideya mo." Malungkot ang kaniyang ina. "Po? B-Bakit daw po?""Kausapin mo nalang anak." Kinuha ng kaniyang ina si Dorothea kaya napuntahan niya ang ama niyang nasa labas nakatanaw lang sa kawalan. "Papa." "Hindi na ba kita mapipigilan?" Ito ang bungad na tanong ng kaniyang ama. "Pa, hindi nyo po ba nais na makilala ni Dorothea ang ama n'ya? Ayaw ko naman pong lumaking broken si Dorothea. At papa pinatawad ko na po si Dawson.""Pero

"Pasensya na po kung ngayon lang ako humarap sainyo." Hiyang-hiya si Dawson. Hindi nga niya alam kung paano pag hingi nang tawad ba ang dapat niyang gawin. Mabuti na lamang at sinusuportahan at kasama niya ang taong mahal niya. Walang iba kundi si Jeraldine. "Nasabi na ni Jeraldine lahat sa akin na maayos na kayo. Kami naman ay walang tutol hijo. Ang sa amin lang ay nais parin namin na makasiguro kaya pinatatawag namin ang magulang mo."Napatango siya sa sinabi ng ama ni Jeraldine. "Opo nakausap ko na po sila kanina lang, at nasabi nga po nila na pauwi na sila. Kapag po nakarating na sila ay mag se-set po agad kami ng pah punta dito.""Ano bang balak mo sa anak namin hijo?" Sumegunda ang ina ni Jeraldine. "Gusto ko po sanang makasal kami at maipalipat si Dorothea sa apelyido ko.""Maganda 'yang nais mo. Ngunit iyon ay kung gusto ba ng anak namin."Napasulyap si Dawson kay Jeraldine. Umaasa siyang oo ang magiging sagot nito. "Wala naman pong dahilan para humindi ako." Nakangiting s