All Chapters of One night ป้ายรัก: Chapter 21 - Chapter 30

รถกอล์ฟคันเล็กถูกพนักงานโรงแรมนำมาจอดส่งรอให้ที่ตรงทางเข้าด้านหน้าโรงแรมระหว่างที่เขา เธอ และณรายากำลังทานอาหารเช้ากันอยู่ ระหว่างนั้นสายตาทุกคู่ต่างก็มองมาที่เธอและณวัฒน์กันอยู่แทบจะตลอดเวลาที่มีโอกาส ถ้าเดาไม่ผิดก็คงจะต้องมีคนเข้าใจผิดคิดว่าเธอและณรายาเป็นลูกและเป็นภรรยาของณวัฒน์บ้างแน่ๆ ดูจากสายตาและการแอบซุบซิบ หรือไม่ก็คงจะต้องสงสัยว่าเธอและณรายาคือใคร ทำไมถึงได้มากับเขา ทำไมเขาถึงต้องมาคอยบริการเดินไปตักอาหารมาให้ ยามเวลาเขาเดินลุกขึ้นไปตักอาหารที่เป็นแบบบุฟเฟ่ต์บริการตัวเองมาให้เธอและณรายา พนักงานที่อยู่บริเวณแถวนั้นต่างก็พากันยกมือไหว้ไปตามกัน สรุปแล้วตอนนี้ก็คือว่าเธอจะไม่สามารถมีข้อกังขาใดๆในตัวเขาได้อีก ว่าเขาใช่เป็นเจ้าของโรงแรมแห่งนี้จริงหรือเปล่า ระหว่างนั่งทานอาหารเช้า กชกรก็ไล่มองสำรวจโรงแรมหรูแห่งนี้ไปรอบๆ ก็พบว่ามันสวยงามตามคำร่ำลือและราคาที่พักต่อคืนที่แพงหูฉี่ จะว่าไปตั้งแต่ที่อยูที่นี่มาเป็นเดือนๆ เธอยังไม่เคยได้มีโอกาสเหยียบย่างเข้ามาเลยแม้แต่น้อย เพราะปกติก็จะเลี้ยงดูณรายาอยู่แถวบริเวณบ้านพักมากกว่า แล้วระยะทางจากบ้านพักมายังโรงแรมก็ถือว่าจะต้องเดินไกลพอควร เธอ

หลังจากที่นั่งไล่ชิมขนมและคุกกี้สารพัดชนิดมาจนเกือบหมดทั้งกองจนกระทั่งพระอาทิตย์เริ่มที่จะตกดิน อยู่ๆหญิงสาวที่ชื่อบังอรก็วิ่งออกมาบอกว่าณรายาดูเหมือนว่าจะตัวร้อนและเริ่มมีไข้ กชกรตกใจมากที่ได้ยินเช่นนั้น เพราะไม่คิดว่าอยู่ดีๆณรายาจะตัวร้อนมีไข้ขึ้นมาได้ จึงรีบลุกขึ้นแล้วบอกให้หญิงสาวคนนั้นรีบพาเธอหาณรายาทันทีทุกๆคนที่อยู่ตรงนั้นต่างก็พากันเดินตามมาด้วยความเป็นห่วง เด็กหญิงณรายานั้นแก้มเริ่มแดงเนื่องจากว่ามีไข้ พอกชกรมาถึงก็รีบแตะหลังมือลงไปบนหน้าผากเล็กและได้จัดการค่อยๆนำผ้าขนหนูขึ้นมาเช็ดตามใบหน้าแขนขาและลำตัวให้"คุณน่าน คุณช่วยพาฉันกับขนมไปส่งที่บ้านหน่อยได้ไหมคะ ที่บ้านพอจะมียาลดไข้เด็กอยู่"กชกรหันมาร้องขอและถามความคิดเห็นจากเขา ทีแรกณวัฒน์ก็ดูเหมือนว่าจะเห็นดีด้วย แต่คุณอำพาก็ดันขอร้องไว้ว่าให้ณรายาอยู่ที่นั่นต่อจะดีกว่า เนื่องจากว่าที่บ้านนี้อยู่กันหลายคน มีอะไรปุบปับจะได้ช่วยกันได้"แต่แม่ว่าให้ขนมนอนพักอยู่ที่นี่ก่อนดีกว่านะน่าน บ้านเราอยู่กันตั้งหลายคน มีอะไรจะได้ช่วยกันดูได้ แล้วกั้งก็นอนเฝ้าขนมที่นี่เถอะลูก ห้องหับก็มีตั้งเยอะแยะ ขืนอุ้มแกไปตอนนี้แม่ว่าเดี๋ยวแกก็จะงอแงเป

ทันทีที่กชกรพูดคำนั้นจบ ริมฝีปากร้อนนั่นก็บดลงมาจนแทบจะทันที ร่างกายของณวัฒน์ด้านบนนั้นเปลือยเปล่า หากแต่ว่ากางเกงยีนส์ด้านล่างกลับแน่นเปรี้ยะจนแทบจะปริแตกด้วยความคับแน่นของตัวตนของเขา และเผอิญว่ากชกรเองนั้นก็เป็นคนใจดี ก็เลยช่วยจัดการปลดเข็ดขัดหนังสีน้ำตาลออกให้ ตามด้วยช่วยแกะกระดุมและปลดซิปกางเกงให้ เพราะเห็นว่ามันแฉะชื้นเต็มที นาทีนี้เธอเองก็ไม่รู้ว่าตัวเองกำลังเป็นอะไร รู้เพียงแค่ว่าผู้ชายตรงหน้ากำลังทำให้เธอทำสิ่งท้าทายอย่างที่ไม่เคยทำมาก่อน ยามที่ลิ้นร้อนดูดเลียวนที่สองเต้า อกขาวๆก็พร้อมจะแอ่นขึ้นให้เขาดูด"อ๊ะ คุณน่าน""เรียกพี่สิกั้ง เรียกพี่""คุณอยากเป็นพี่กั้งเหรอคะ""เปล่าหรอก พี่อยากเป็นผัว""คุณน่าน!"กชกรแหวออกมาจนณวัฒน์ยิ้มขำที่ได้แกล้งเธอ ดูสิเออ ขนาดช่วงจังหวะแบบนี้เขาก็ยังจะมีหน้ามาทำให้เธอโวยใส่เขาได้อีก จนกระทั่งถูกมือเล็กทุบลงไปที่ไหล่ใหญ่หนึ่งที"ตีพี่แรงเท่าไหร่ เดี๋ยวตอนพี่ใส่เข้าไปกั้งจะมาว่าพี่ เอา แรงไม่ได้นะครับ"แล้วเขาก็บดริมฝีปากลงมาอีกครั้ง กชกรรู้ว่าด้านล่างกางเกงยีนส์ตัวเองก็กำลังถูกเขาจัดการปลดกระดุมและรูดซิบออก แต่ด้วยความเสียวซ่านที่กำลังถูกเขารุ

หกโมงครึ่งกชกรลืมตาตื่นมาตามเวลาที่เคยตื่นตามปกติ นี่เธอพึ่งจะหลับตาไปได้เพียงแค่ชั่วโมงเดียวเท่านั้นเองหรอกหรือ ในเมื่อคนที่ยังคงนอนกอดเธอเอาไว้ เล่นใช้เวลาในการระบายความหื่นของตัวเองไปจนถึงเกือบจะเช้าร่างงามขยับกายทำท่าว่าจะลุกขึ้นจากเตียงมา หากกลับถูกคนมือไวดึงกลับให้นอนลงไปบนเตียงด้วยกันอีกครั้ง เขาดึงเธอเข้าไปจูบอยู่เป็นพัก จนกระทั่งพออกพอใจจึงได้ยอมถอนละริมฝีปากออกมา"อื้อ พอแล้วค่ะ""ทำไมตื่นเช้าจัง พึ่งหกโมงครึ่งเอง""กั้งจะไปดูขนมค่ะพี่น่าน แต่ว่าเสื้อผ้าไม่มีใส่เลยทำยังไงดี""งั้นพี่พากั้งกลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่บ้านก่อนดีไหม กั้งใส่เสื้อกับกางเกงพี่ไปก่อน แล้วคลุมด้วยแจ็คเก็ตเอาไว้"กชกรพยักหน้าเห็นด้วยกับสิ่งที่เขาเสนอมา จากนั้นทั้งสองคนก็ออกจากบ้านหลังใหญ่มาตั้งแต่เช้า โดยณวัฒน์ขับรถพาเธอกลับมาเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วกะว่าจะรีบพากับไปพาณรายาอย่างที่คุยกันไว้ แต่พอขับกลับมาทันทีที่รถจอดหน้าประตูบ้าน ก็เห็นว่ามีรถของณภัทรขับกลับมาจอดที่ข้างบ้านเรียบร้อยแล้ว"นะกลับมาแล้ว" กชกรยิ้มกว้างด้วยสีหน้าที่แสดงออกถึงความดีใจก่อนจะหันกลับมาบอกณวัฒน์ที่นั่งอยู่ข้างๆด้วยใบหน้าที่เรียบเฉย

หลังจากวันนั้นณวัฒน์ก็หายหน้าไป มีเพียงบางครั้งที่กชกรได้ยินเสียงรถของเขาที่ขับกลับเข้ามาตอนดึกๆ แล้วตอนเช้าก็กลับออกไปอีก เป็นอย่างนี้อยู่หลายวันจนเธอเริ่มรู้สึก..คิดถึง และอยากเห็นหน้า อาการของเธอชักจะเริ่มหนัก ด้วยความที่ไม่รู้ว่าไม่รู้ว่าควรที่จะจัดการกับความรู้สึกที่กำลังเกิดขึ้นอยู่ในตอนนี้ยังไง จึงได้เริ่มหาทางระบายความอัดอั้นด้วยการตามเข้าไปสอดส่องเขาตามโซเชียลแทน อย่างน้อยก็ยังทำให้ตัวเองได้รู้สึกว่าได้เห็นเขาบ้าง เพราะถ้าเกิดขืนเธอไปบอกกับเขาตรงๆว่าเธอคิดถึง มีหวังณวัฒน์คงจะคิดว่าเธอเป็นไบโพล่า เพราะเป็นคนไล่ให้เขาไม่ต้องมายุ่งกับเธอเองแท้ๆแน่นอนว่าบัญชีโซเชียลเธอกับเขานั้นไม่เคยมีความเกี่ยวข้องกัน หนทางเดียวที่พอจะทำได้ก็คือเริ่มสืบหาไปทางณภัทร จนกระทั่งเจอ กชกรไม่คิดจะรอช้าที่จะรีบกดเข้าไปเพื่อหวังว่าอย่างน้อยพอที่เธอจะได้เห็นความเคลื่อนไหวใดๆของเขาบ้าง แต่ใครจะคิดล่ะว่าในนั้นกลับไม่ได้มีรูปอะไรเลย นอกจากภาพบรรยากาศภายในอาณาจักรของเขา ไม่ว่าจะเป็น ภาพต้นไม้ ใบหญ้า สิงสาราสัตว์ที่มีอยู่ในการครอบครอง ทำเอาคนที่แอบทำตัวเป็นนักสืบได้แต่ผิดหวังน้อยๆ เมื่อไม่ได้เห็นในสิ่งที่ตั