All Chapters of One night ป้ายรัก: Chapter 11 - Chapter 20

"นี่คุณ อ๊ะ""ผมชื่อน่าน เรียกชื่อผมสิ"ใบหน้างามสะบัดส่ายศรีษะไม่ยอมทำตามอย่างที่เขาบอกอย่างง่ายๆ ในขณะที่ตัวคนที่ออกคำสั่งเองก็กำลังเมามายอยู่กับโนมเนื้ออย่างไม่ยอมลืมหูลืมตา กระโปรงเดรสตัวสั้นค่อยๆถูกรูดขึ้นมาหาต้นขาอย่างช้าๆแล้วฝ่ามือร้อนก็ลูบคลึงไปตามสะโพกงามอย่างถือดีทำเอาเรี่ยวแรงกำลังที่เธอเคยมีนั้นหายวับและดับสูญ กชกรทำได้แค่นอนรอรับสัมผัสที่เขาเป็นคนบงการอย่างร้อนรุ่มเท่านั้น จากนั้นต้นขาเรียวงามด้านในก็เริ่มถูกรุกรานด้วยนิ้วแกร่งแล้วเขี่ยสะกิดเข้ากับขอบกางเกงชั้นในพร้อมทั้งแหวกมันออกมาไว้ข้างๆ"อ๊ะ ไม่นะ""ปฏิเสธผมทั้งๆที่เปียกขนาดนี้ไม่ทรมานหรือไง""มะ ไม่ อ๊ะ ไม่ อ๊า"ทุกๆคำว่า 'ไม่' ของเธอแลกมาด้วยการที่เกสรกุหลาบงามถูกนิ้วร้ายนั่นถูไถ เรียวขางามค่อยถ่างอ้าออกอย่างช้าๆ ยามเมื่อเขาสัมผัสอย่างลืมตัว จนในที่สุดก็เผยให้เห็นความงดงามสะกดสายตาที่น่าหลงใหลถูกเคลือบเอาไว้ด้วยน้ำหวานเยิ้มวาววับจับตาในขณะที่นิ้วของเขาสอดมุดเข้าไปอย่างช้าๆ กชกรก็ได้แต่หลับตานิ่งด้วยความเสียวซ่าน นี่เธอกำลังพ่ายแพ้ให้กับความต้องการทางร่างกายอีกแล้วอย่างนั้นหรือ เธอกำลังยอมให้มันเกิดขึ้นเป็นครั้งที่

หลังจากที่เคลียร์ทุกอย่างที่กรุงเทพเสร็จหมดเรียบร้อยแล้ว กชกรก็พาตัวเองย้ายมาที่เขาใหญ่ในเวลาต่อมา คอนโดของเธอนั้นไม่ได้ถูกขาย ส่วนหนึ่งข้าวของที่เก็บเอาไว้ยังคงอยู่ที่นั่นเป็นส่วนมาก ส่วนกระเป๋าที่ติดตัวมาที่นี่มีเพียงสองกระเป๋าเดินทางใบใหญ่เท่านั้นที่เธอยัดใส่หลังรถมา โดยณภัทรบอกว่าให้เธอย้ายมาอาศัยอยู่ที่บ้านพักของเขาได้เลย ที่นี่มีที่พักให้พร้อมถ้าหากว่าเธอไม่ติด เพราะช่วงหลังๆมานี้เขาเองต้องเลี้ยงลูกเองคนเดียว เด็กหญิงณรายาก็เลยค่อนข้างติดเขา เขาก็เลยอยากให้ลูกอยู่ในสายตาตลอด ซึ่งนั่นกชกรคิดว่าก็เป็นเรื่องดีเสียอีกที่เธอจะได้มีโอกาสได้กลับมาอยู่ใกล้กับณภัทรกชกรใช้เวลาประมาณสองชั่วโมงกว่าในการขับพาตัวเองมาถึงยังอาณาบริเวณที่ตั้งของโรงแรมหรูขนาดใหญ่ใจกลางเขาใหญ่ โรงแรมแห่งนี้เธอเองก็เคยพอได้เห็นผ่านตามาบ้าง แต่ไม่คิดว่ามันจะเป็นหนึ่งในธุรกิจของบิดาณภัทร ทันทีที่รถยนต์ของเธอขับเลี้ยวเข้ามาจอดยังส่วนที่เป็นบ้านพักสไตล์โมเดิร์น ซึ่งอยู่เลยมาทางส่วนที่เป็นโรงแรมไกลอยู่พอสมควร กชกรก็ได้แต่ตกตะลึงในความงามของบ้านและทัศนียภาพที่ล้อมรอบไปด้วยภูเขา โดยบ้านพักที่อยู่ตรงหน้าเธอตอนนี้เป็นบ้า

หนึ่งเดือนผ่านไปไวเหมือนโกหก อยู่ๆไปๆมาๆเธอก็กลายเป็นพี่เลี้ยงเด็กได้สี่อาทิตย์แล้ว ทุกอย่างก็ดูว่าจะเป็นไปได้ด้วยดี เธอเริ่มรู้ใจณรายามากขึ้น จนทุกวันนี้ณภัทรส่งตัวลูกสาวมานอนด้วยกันกับเธอแทบจะทุกคืน เพราะบางคืนเขาเองก็เลิกงานดึก บอกว่ามีงานเลี้ยง ยิ่งช่วงนี้เป็นไฮซีซั่น ณภัทรบอกว่างานที่โรงแรมค่อนข้างจะยุ่ง เลยอยากจะขอฝากณรายาไว้เพิ่มกับเธอมากขึ้นโดยที่เขายินยอมที่จะจ่ายโอทีให้แบบงามๆ เรื่องเลี้ยงลูกสาวให้เขานั้นเธอเองก็ไม่ได้มีปัญหา มัดรวมทั้งหน้าที่พี่เลี้ยงและเพื่อนสนิทรวมกันเข้าไป ดูแลเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆแค่นี้ถือว่าชิวมากอยู่แล้วแต่..หลังจากเมื่อเช้าที่เธอเปิดประตูพาณรายาออกไป หัวใจของเธอเองก็แทบจะหยุดเต้น เมื่อภาพที่เห็นเบื้องหน้าคือณภัทรนุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวเดินออกมาส่งผู้หญิงคนหนึ่งออกประตูบ้านไป ทันทีที่เขาเห็นเธอก็หน้าเจื่อนลงคล้ายกับว่าตกใจ แต่เธอนี่สิที่ตกใจกว่า หัวใจที่เคยเบิกบานถึงกับเหี่ยวแฟบลงจนแทบจะหยุดเต้น ขนาดว่าอยากจะร้องไห้ แต่ก็กลับไม่มีน้ำตา จากนั้นณภัทรก็ขอตัวกลับเข้าห้องไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วจึงกลับออกมา กชกรเองยอมรับว่าเธอเองก็ไม่รู้ว่าควรจะทำหน้าแบบไหน รู้เ

"สวัสดีดีค่ะพี่น่าน ยี่หวาคิดถึงจังเลย"กชกรได้แต่แอบเบะปากด้วยความหมั่นไส้อยู่ในใจ ใครจะว่าเธอนิสัยไม่ดีก็ได้ เพราะเธออยากจะทำแบบนั้นจริงๆ เมื่อคนสองคนตรงหน้าทำราวกับว่าพึ่งจะได้กลับมาพบหน้ากันหลังจากที่ต้องห่างกันไกล เอาแต่กอดรัดฟัดเหวี่ยงโดยที่ไม่ได้คิดจะสนใจเลยว่าที่ตรงนี้มันยังมีคนอื่นอยู่ด้วยหรือเปล่า ทำอย่างกับว่าทั้งสองคนนั้นไม่ได้นึกแคร์เลยว่าเธอและณภัทรยืนอยู่ตรงนี้ ราวกับว่าโลกทั้งใบมีเพียงแค่เขาสองคน"ขอโทษทีค่ะยี่หวาคิดถึงพี่น่านมากไปหน่อย สวัสดีนะคะพี่นะ ไม่ได้เจอกันนานเลยนะคะตั้งแต่ขายคอนโด แล้วก็ เอ่อ นี่ใครเหรอคะ"สายตาดูร้าย! กชกรลอบประเมินดูสถานะการณ์จากหญิงสาวที่ยืนอยู่ฝั่งตรงข้ามมาสักพักแล้ว ผู้หญิงที่หน้าตาสะสวย แต่งตัวจัดเต็มแบบขาดๆ เกาะอกยีนต์สีซีดโชว์สะดือกับกระโปรงยีนต์เข้าชุดสีเดียวกันเกือบสั้นเสมอต้นขาที่แอบเหลือบสายตามามองเธอสองสามหนตั้งแต่วินาทีแรกที่เหยียบย่างเข้ามา"สวัสดียี่หวา นี่กั้งเพื่อนสนิทพี่เอง แล้วก็ตอนนี้พ่วงตำแหน่งพี่เลี้ยงกิตติมศักดิ์ของลูกสาวพี่ด้วย""อ๋อเหรอคะ เพื่อนสนิทพี่นะงั้นก็แสดงว่าอายุมากกว่ายี่หวาสินะคะ พี่เขาดูหน้าเด็กมากเลย ตอนแร

ขณะที่กำลังครึ่งหลับครึ่งตื่น อยู่ๆหูก็แว่วดังได้ยินเสียงประตูห้องถูกเปิดเข้ามา ณภัทรคงจะกลับมาแล้ว แต่หนังตาเธอก็กลับหนักกว่าที่จะลืมขึ้นมาดูไหว จึงได้ปล่อยให้ตัวเองหลับต่อไปที่บนเตียงขนาดไม่เล็กไม่ใหญ่ที่ณภัทรเอามาตั้งไว้สำหรับนอนเฝ้าลูกทันใดนั้นเอง อยู่ๆกชกรก็เริ่มรู้สึกราวกับว่าเตียงที่เธอนอนอยู่นั้นมันได้ยูบลง ดวงตากลมโตจึงจำเป็นต้องพยายามปรือขึ้นท่ามกลางเเสงสลัวของโคมไฟที่หรี่เอาไว้จนเหลือแสงแค่เพียงเล็กน้อยให้พอได้มองเด็กเด็กหญิงตัวอ้วนที่นอนหลับอุตุอยู่บนเตียงของตัวเองณภัทรอย่างนั้นเหรอ? แต่ก็ไม่น่าจะใช่ปกติถ้าณภัทรเห็นว่าเธอนอนอยู่ในห้องนี้กับขนมแล้วเขาก็จะไม่เข้ามายุ่ง รายนั้นพอเห็นว่าเธอดูลูกให้ได้ก็จะหาเรื่องออกไปข้างนอกต่ออย่างที่ใจเขาอยากไปให้เธอได้ปวดใจเล่น ทันทีที่ได้ลืมตา อยู่ๆก็มีฝ่ามือใหญ่ตามเข้ามาปิดปากเธอเอาไว้ราวกับล่วงรู้ว่าเธอกำลังจะอ้าปากร้อง แต่ก็ถูกฝ่ามือนั่นปิดปากเอาไว้ได้ทัน"อื้อ""เงียบๆสิครับน้องกั้ง เดี๋ยวหลานพี่ตื่น"กระนั้นพอเห็นหน้าชัดบวกกับได้ยินน้ำเสียงเสียเต็มสองหูว่าคนที่กำลังบุกรุกเข้ามาในห้องของณรายาคือใคร กชกรก็รีบสะบัดหน้ามือตามด้วยรีบแก