Lahat ng Kabanata ng UNEXPECTED MARRIAGE TO A RUTHLESS BILLIONAIRE: Kabanata 101 - Kabanata 110

Vina's POV "Why are you always keep on saying that?!" galit kong tanong kay Nikolai nang hinarap ko siya nang tumigil ako sa tapat ng sasakyan ko.Lumabas na ako ng club, ni hindi man lang ako tinamaan sa ininom ko. Iniwan ko na ang mga kasamahan ko ro'n. Pero itong lalaking si Nikolai hindi pa man siya nakakaisang baso ng alak kaagad niya akong sinundan palabas.Nagpamulsa siyang hinarap ako sapo niya ang ibabang labi kaya hindi sinasadyang napatingin din ako dito at wala sa loob kong napagmasdan. Ngumisi siya nang mapansin niya kung saan ako nakatingin at lumapit siya sa akin at nabigla ako kasabay ng pagsinghap nang hinapit niya ako bigla sa baywang. "Ano ba!" Nagpumiglas ako. I tried to push him but he just hugged my waist tightly using his large hands!Inis ko siyang itinutulak pero napasinghap ako nang hawakan niya ako bigla sa batok hindi naman hinalikan pero muntik na magdikit...Nakabuka ang mga labi niya habang nakakurbang pangiti at pinagmamasdan ang galit kong mukha n

Vina's POV Nakatutok lang ako sa harap ng computer ng desk ko habang nakaupo sa swivel chair at ang mga siko nakatuon sa arm rest habang sapo ko ang baba ko. I'm wearing a reading glass, still studying something about ovarian diseases, and female reproductive. At ang tulad ng propesyon na meron ako kahit sabihing isa na kaming successful na doctor ay hindi pa rin mawawala diyan ang pag-aaral, parating upgrade nang upgrade buhat ng paiba-iba ng panahon at higit sa lifestyle ng kababaihan. I took off my eyeglass and lean my back on the back of the chair, I rested my head and looked up at the ceiling. Ganito lang, kapag walang patient tamang aral lang, tamang tambay sa clinic pero pag naman nandiyan na ang actual na trabaho, lisensya at buhay ang nakataya. Pumikit ako para ipahinga ang isip at katawan ko. I was lacking of sleep last night, alam niyo na kung bakit. Kahit ayoko sana siyang isipin, kusa siyang napasok sa isip ko at kahit utak ko inaabala niya. Nikolai... when

Vina's POV Matalim ang tinging ipinupukol ko kay Nikolai na prenteng ngisi-ngisi lang sa harapan ko habang nasa restaurant kami para sabay mag-lunch. Talagang pinadalhan niya rin ng food for lunch si Nurse Gera para manahimik ito pero alam naman namin pareho na makakalabas at makakalabas pa rin ang nakita nito sa clinic. "Gusto mo ba talaga akong ipahiya sa buong hospital?!" Nahampas ko ang lamesang katapat namin pero sinaway niya ako. "Iyung lamesa, babayad ka bahala ka," pananakot niya baka masira ko kaya kaagad kong inayos ang table cloth na nagusot ko at tinawanan niya pa ako. Pero ibinalik ko rin ang tingin ko sa kanya. "How dare you do that, Nikolai huh?" galit kong tanong ulit sa kanya at naikuyom ko ang dalawa kong palad. Pinanlakihan ko siya ng mata. "You did such shameless thing! Very unprofessional and very inappropriate!" Hindi ko mapigilan maglabas ng galit ko. Pero inarkuhan niya lang ako ng isang kilay at kinuha ang isang baso ng tubig sa tabi ng plato niya

Vina's POV Pagdaan ko sa nurse station para umuwi na, mga new shift nurses na ang nakita ako, wala na si Gera na balak ko sanang kausapin bago man lang ako umuwi. Kanina ko pa ito gustong makausap, hindi lang kinaya ng oras ko dahil maghapon ako sa loob ng operating room. Ipinagsabi pa rin pala ang nakita niya kaya ngayon laman kami ng usapan sa hospital! Kapag iniisip ko, nanggigigil ako lalo lalo panay pa ang intriga sa akin ng mga co-doctors ko, mga damuhong talaga naturang mga professional napaka-chi-chismosa.Anyways, ano pa nga bang magagawa ko, hindi ko na rin maiaalis sa isip nila ang nalaman nila at ang iniisip nila sa amin kaya wala na lang ako magagawa kundi h'wag nang pansinin pa. Um-exit na 'ko ng hospital building nang wala nang lingon-lingon pa at nagtungo na sa parking lot at kinuha ang susi ng sasakyan ko sa bag ko at pinatunog and it beeped. Pero akmang bubuksan ko na sana ang driver's seat nang bigla may magbukas ng headlight ng sasakyan katapat ng akin kaya

THIRD PERSON'S POV Pagkarating ni Nikolai sa kanyang condo, nag-tungo siya agad sa kusina, binuksan ang fridge, kumuha ng clear glass mula sa itaas ng cabinet at nagsalin siya ng tubig. Ibinalik niya ang pitsel sa fridge at pagod na humilig siya sa kantuhan ng kitchen island at uminom sa basong napangalahatian. Inisip niya ang ginawa niyang paghalik kay Vina kaya muli niyang nakagat ang ibabang labi niya at hindi mapigilang umalpas ang ngiting hindi mapigil-pigilan. Hindi niya alam kung bakit ganito na lang kalakas ang tama niya sa kapatid ng kaibigan. Siguro dahil isa na rin sa dahilan na-cha-challenge siya, pangalawa nagmamadali na siya dahil 34 na siya. Gusto na rin niyang magka-anak at magkapamilya lalo na sa tuwing nakikita niya ang mga kaibigan niya na may mga palakihin na, at mga asawang inaalagaan at nandiyan parati sa kanila. Samantalang siya, unan. Unan ang parating kayakap. Naaawa na siya sarili niya. Wala na ngang nayayakap, wala pang babaeng napaglalaba