All Chapters of UNEXPECTED MARRIAGE TO A RUTHLESS BILLIONAIRE: Chapter 81 - Chapter 86

Fei's POV May ilang araw nang masama ang pakiramdam ko, mabuti kahit papaano nakikisama na naman na si Keira matapos naming mag-usap-usap noong nakaraang linggo, hindi siya sumasabay."Ilang araw ka nang sinasamaan, hindi mo sinasabi sa asawa mo," magaalala nang puna ni Manang Linda sa akin.Kapag nandito si Gio, lakas-lakasan ako dahil ayokong mang-abala na naman siya ng mga doctor na titingin sa akin."Ayos lang, Manang nahihilo lang naman ako tuwing umaga, tapos sobrang antok ko gusto ko parating hihiga." Naupo ako sa lamesa at sumandal sabay tingala.Si Keira nasa taas lang ng kwarto hindi masiyadong naglalabas magmula noong manggaling dito sina Ate Vina at Nikolai at klaseng iniiwasan niya rin ako.Mas mabuti na rin siguro para hindi na kami nauuwi sa pagtatalo, marahil dinadamdma pa rin niya ang balak naming pauwiin siya ng Pilipinas.Si Gio naman kapapasok lang sa opisina, naging abala rin ito noong mga nagdaang araw. Naging tahimik at payapa naman ang lahat, taliwas sa mga s

Fei's POV Lahat masaya, walang hindi lalo na nang makauwi kami ng bahay agad sumalubong sa amin si Manang Linda na nagtatalon pa sa tuwa habang magkadaop palad sabay hawak sa tiyan ko na ikinatawa ko."Sinasabi ko na nga ba, kutob ko na talaga!" Mangiyak nitong reaksyon kahit si Gio natawa rin. Ngumiti naman siya kay Manang habang nakahawak siya sa baywang ko parati na rin siyang nakaalalay sa akin magmula pag-uwi namin galing clinic ni Ate Vina na mamayang gabi ay pupunta pa raw dito sa bahay para mag-celebrate. Hinawakan niya pa ito sa balikat para pakalmahin dahil mukang mas masaya pa ito kaysa sa kanila."Hindi niyo sinabi sa 'kin ng maaga na may nararamdaman ang asawa ko sana maaga nating nalaman," saad niya sa matanda sabay payakap inakbayan ito na yumakap din naman sa kanya at humawak sa baywang niya. Tuwa akong pinagmasdan ang mag-yaya. Tiningala ni Manang si Gio. "Ang sabi kasi h'wag sabihin at ayaw ka raw pagalalahanin pero hindi na ako nakatiis kanina dahil lumal

Fei's POV"Matulog ka na," tanging iyon lang ang sinabi niya at tinalikuran na ako akmang lalabas na siya at magtutungo sa sa pinto nang bigla ko siyang hawakan sa kamay."Gio," muli kong tawag sa kanya na may pagsusumamo at pinigilan siya lumabas.Napa-igting lang siya ng panga at muli akong hinarap. He took a deep breath and he closed his eyes tightly before be talked and looked at me tiredly."Mahirap ang hinihiling mo sa 'kin," malamig niyang sagot sa pakiusap ko."Gaano kahirap?" tanong ko.Umiling lang siya. "Very."Tumagal ang tingin namin sa isa't isa habang nakatitig ako sa mga mata niya nababasa ko na nahihirapan din siya pilitin man niyang ikubli masiyadong malinaw para sa akin.Hinawakan ko ang mukha niya at ipinaglapat ang mga noo namin, kapwa nagtatama ang aming mga paghinga galing sa ilong at wala rin siyang nagawa kundi ang yakapin ako."Kahit gaano pa kahirap iyan... handa ako tumayo sa tabi mo sa gitna ng proseso ng pagbabago mo..." pangako ko kasabay ng panginginit