All Chapters of UNEXPECTED MARRIAGE TO A RUTHLESS BILLIONAIRE: Chapter 91 - Chapter 100

WARNING ⚠️ THIS CHAPTER CONTAINS MATURED AND BLOODY SCENES THAT'S NOT SO SUITABLE FOR YOUNG AND VERY SENSITIVE READERS, PLEASE SKIP IF YOUR STOMACH IS WEAK. Thank you (⁠ ⁠◜⁠‿⁠◝⁠ ⁠)⁠♡ THIRD PERSON'S POV "Sir." His men bowed when he saw him walking down to the basement under this ancestral house. "Where is she?" Gio asked because there are many torture rooms in here. Mga silid kung saan dinadala ang mga taong may malaking atraso sa kanya, sa pamilya nila na dati Daddy at Lolo niya ang namamahala. Ngayon, siya na. Nasanay na lang ang sikmura niya sa paglipas ng panahon, hindi alam ng asawa niya ang lugar na ito and this place is prohibited from the people in this house, aside from him and his men. "This way, Sir." Iginaya siya ng isa sa mga pinagkakatiwalaan niyang tauhan sa kinaroronan ni Keira. They walked in the dimmed hallway and they went to the least room. They stopped in front of this door and they opened it for him. Nauna na siyang pumasok at doon nadatnan niy

THIRD PERSON'S POV It's been weeks since Gio told the shocking news, and she's still shocked. Sino ba ang hindi, hanggang ngayon... She's feeling so doomed, upset, angry, and guilty. Kung hindi lang siya buntis malamang, nagpumilit sana siyang umalis. Pero ayaw niya namang ilagay sa alanganin ang bata sa sinapupunan niya at magiging malaking problema pa kung magkakataon. "Fei, bibigyan kita ng new vitamins for your trimester, kailangan mag-doble ingat because the baby is going to be four months so you better take care of yourself more. Avoid crying too much malaki kasi ang epekto pag sobrang emosyonal parati ang Nanay," payo ni Vina. Nasa clinic ni Vina sina Gio at Fei ngayon para sa monthly check up ng buntis, and tomorrow is the start of Fei's second trimester. Nag undergo na rin siya ng ultrasound at napag-alaman lalaki ang anak nila, nakalalaki agad sila kaya nang malaman nila, ang asawa niya agad ang pinaka-masaya, even her, she's happy too. Niyakap siya ni Gio pero

Fei's POV "Let's go, Fei." Iginaya na ako ni Ate Vina na umakyat sa private plane na pagmamay-ari ni Gio. Wala pa rin tigil ang pag-iyak ko hanggang makasakay na kami, pinatatahan niya ako pero umiling lang ako, batid kong hindi ko lang talaga mapigilan. Lumamlam naman ang mata niya sa akin at hinayaan na lang ako hanggang sa makasakay na kami at makaupo, wala rin siyang tigil sa kabibigay ng tissue sa akin nang magtabi kami sa upuan. Hagod niya ang likod ko pinatatatag ako. "Alam ko namang mahirap," saad niya. "Pero wala tayo magagawa sa sitwasyon natin, magtiwala na lang tayo sa kanya..." Mariin na lang akong napapikit at tumanaw sa labas ng bintana ng eroplano na anuman oras magti-take off na. Nahigit ko ang paghinga ko. Wala sa pag-uwi namin sa Pilipinas ang isip ko kundi na kay Giovanni na sigurado akong sa mga oras na ito pinahihirapan na kaya hindi ko lang mapigilan ang bugso ng damdamin ko. Ni hindi ko alam paano kinakaya ng loob ko na isip-isipin kaya napahawak

Fei's POV Ang bawat pag-apak ko sa puting buhangin dinadama ng yapak kong mga paa habang hawak ko ang hinubad kong sandalyas. Tulala lang akong naglalakad sa tabing dagat na pa-dapit hapon na nang araw na iyon. Hawak ko rin ang tiyan kong namimilog na at tumigil ako sa harap ng karagatan kung nasaan ang kulay kahel na araw na nagbabadya na ang paglubog. Tumingin ako sa langit buhat nang nanginginit kong mga mata at namimigat na kalooban. Nasa tabing kalsada lang ang sasakyan, nagpatigil ako rito para mapag-isa. My lips parted and my breathing hitched. "Why?" Doon na nga nanubig ang mga mata ko at walang ibang tanong kundi bakit? "Why?" ulit ko at napahikbi na. Nanginig ang katawan ko at napaluhod sa buhanginan at nanghihinang napaupo na lang. Para akong nawalan bigla ng lakas matapos nang ibinalita sa akin ni Ate Vina... ayaw ko maniwala pero... napaiyak na lang ako. Mariin akong napapikit at tahimik na umiyak. Nasuntok ko ang buhangin at kumuha pa rito saka ko ibi

1 YEAR LATER... THIRD PERSON'S POV "Sinong kamukha ng baby na iyan, hmm? Sino kamukha?" tuwang-tuwang nilalaro ni Fei ang anak na 9 months old na ngayon at marunong nang humagikhik. Tuwang-tuwa naman si Gio sa mag-ina niya habang siya ang may karga sa baby at siya na rin ang nagpaligo at si Fei naman katatapos lang mag-handa ng umagahan nila. Nagpapadyak pa nga ang baby Kairo na iyan kaya napatawa pa silang mag-asawa giliw na giliw sa anak. "Masarap ba magpaligo si Daddy?" tuwa pang tanong ni Feira at kiniliti ang maliit nitong tiyan na ikinahagikgik muli ng bata at pinugpog pa niya ng halik sa leeg at sa pisngi. Pero inilayo ni Gio "Kaliligo lang, galing ka sa kusina," saway niya sa asawa. Pinunasan pa talaga ang parte ng mukha ng anak na hinalikan kaya nahampas siya sa braso ni Fei na ikinatawa niya. "Anak ko rin iyan! Hindi naman ako marumi nagluto lang naman ako ah?" Ngumuso pa ito. Pero sinolo lang ni Gio ang paghalik sa baby nila kaya si Fei nakisali kaya tuwang-tuwa ang