All Chapters of Taming The Arrogant Boss (SPG): Chapter 11 - Chapter 20

Nagkaroon na nga ng dalawang kama sa kuwarto ni Brandon. Maayos at malaki naman ang kama ni Bea kaya makakatulog siya ng maayos. Nakahinga siya ng maluwag dahil may sarili na siyang kama. Hindi niya kasi gustong makatabi sa iisang kama ang masungit niyang boss. "Baka mag-inarte ka pa niyan? Magkalayo ang kama natin sa isa't isa. At malaking kama iyang binili ko para maayos ang tutulugan mo. May balak ka pa bang magreklamo?" kunot noong wika ni Brandon. Mabilis na umiling si Bea. "Wala po akong balak magreklamo, sir. Maraming salamat po sa maayos at komportableng matutulugan." "Mabuti naman kung ganoon. Akala ko, may lakas ka pa ng loob mag-reklamo. Dapat nga, maging masaya ka pa at magpasalamat dahil dito ka pa sa kuwarto ko matutulog. Makakasama mo ang isang katulad ko. Tama ba?" mayabang na wika ni Brandon. Napangiwi si Bea. "Sige po, sir. Salamat po," walang gana niyang sabi. 'Ang yabang talaga ng lalaking ito. Feeling niya sobrang guwapo niya. May mas guwapo pa naman sa

Ilang linggo pa ang lumipas, nakakahakbang-hakbang na ng maayos si Brandon. Kung tutuusin, kayang-kaya na ni Brandon lumakad mag-isa pero mas gusto niyang inaalagaan siya ni Bea. "Ayusin mo nga iyang mukha mo," inis na sabi ni Brandon sa kanya. Kumunot ang noo ni Bea at saka hinawakan ang kanyang mukha. "Bakit po, sir? May dumi po ba ako sa mukha?" Nag-iwas ng tingin ang kanyang boss. "Masyadong maganda," bulong nito at hindi niya iyon narinig. "Ano po, sir? Pasensya na po hindi ko narinig," aniya sabay kagat labi. Pinandilatan siya ng mata ni Brandon. "Wala! Ang bingi mo. Halika na nga dito! Alalayan mo na akong maglakad!" Napakurap si Bea dahil bahagyang tumaas ang boses ni Brandon. Lumapit siya sa binata at saka kinuha ang braso nitl bago inilagay sa kanyang balikat. Nagulat siya nang bigla siyang yakapin ni Brandon nang mahigpit. Damang-dama niya ang mainit na katawan ni Brandon. Hanggang dibdib lamang siya ng binata. Kaya pakiramdam niya, habang yakap siya ng kanyang boss,

BEA ILANG ARAW NA ang lumipas matapos ang pangyayaring iyon, hindi pa rin mawala sa isip ni Bea ang sandaling iyon. Kung paano magkiskisan ang maseselang bahagi ng kanilang katawan, kung paano siya umungol sa sarap. Lalo tuloy naku-curious si Bea kung ano ang pakiramdam kapag nakikipag-séx. Ayaw niya sa ugali ni Brandon dahil napakaarogante nito at masyadong mataas ang tingin sa sarili. Mahilig manghamak ng kapwa. Ngunit tila nagagawa siya nitong pasunurin sa ibang paraan. "Kumain ka na po, sir," sabi niya sa kanyang boss na si Brandon. Abala si Brandon sa pagkalikot ng kanyang cellphone. Tinuon ni Brandon ang tingin nito sa kanya bago ngumisi. "Subuan mo ako. Tinatamad akong kumaing mag-isa," saad ng kanyang boss. "Sige po, sir," nauutal niyang sabi. Bumuga ng hangin si Bea. "Simula ngayon, ayoko ng tawagin mo akong sir. Ang gusto ko, boss. Boss Brandon. Para naman damang-dama kong ako ang boss mo, at caregiver lang kita." Napakagat labi si Bea bago tumango. "Si-Sige

Tahimik ang buong bahay nang gabing iyon. Maliban sa marahang hampas ng hangin sa mga kurtina at tunog ng orasan sa dingding, walang ibang maririnig. Nasa kwarto si Bea, nakaupo sa gilid ng kama, nakayuko habang pinipisil-pisil ang laylayan ng kanyang blusa. Hindi pa rin nawawala sa isip niya ang eksena kaninang umaga—ang pagkakatayo ni Brandon, at ang lahat ng kasinungalingan na ginawa nito para lang manatili siya sa tabi nito. Hindi niya alam kung matatawa ba siya sa kabaliwan ng lalaki, o magagalit pa rin dahil sa pambabalewala nito sa tiwala niya. May kumatok. Tatlong mahihinang katok na sinundan ng isang maikling katahimikan. “Bea…” boses ni Brandon, mababa at may halong pag-aalinlangan. Hindi siya sumagot. Ngunit makalipas ang ilang segundo, bumukas ang pinto. Nakatayo si Brandon sa may bungad, hawak-hawak ang tungkod na halatang hindi naman niya gaanong kailangan. “Pwede ba… mag-usap tayo?” mahina niyang sabi. Tumingin lang si Bea, hindi gumagalaw. “Ano pa bang kai

Makalipas ang dalawang buwan mula nang maging opisyal silang magkasintahan, iba na ang buhay sa mansyon ng pamilya ni Brandon. Wala na ang tensyon at sungit na dati’y tila naninirahan sa bawat sulok ng bahay. Sa halip, punô ng halakhak, kuwentuhan, at mga maliliit na sandaling pinapahalagahan ng lahat. Ngayon, girlfriend na siya ni Brandon. At gaya ng dati, hindi pa rin ito mapakali kapag hindi niya kasama. Tuwing umaga, dinadalhan siya ng kape kahit siya na mismo ang gumagawa noon para sa sarili. Sa hapon, magkasama silang naglilibot sa bayan o kaya’y nagbabasa ng libro sa veranda. Sa gabi, madalas silang mag-uusap nang mahaba tungkol sa mga pangarap nila. Pero sa kabila ng lahat ng saya, wala ni isa sa kanila ang nakakaalam na may matagal nang pinaplano si Brandon. Niyaya ni Brandon si Bea na magpunta sa isang resort sa tabing-dagat. Hindi na ito nakapagtataka para kay Bea dahil mahilig silang maglakad-lakad at mag-relax, pero napansin niyang masyadong tahimik si Brandon sa biy