Taming The Arrogant Boss (SPG)

"Hoy, Bea gumising ka na! Tanghali na pero nandiyan ka pa rin sa higaan mo natutulog? Abala wala na tayong makain pasarap buhay ka pa diyan? Bumangon ka ng babae ang kapal na masyado ng pagmumukha mo!" malakas na sigaw ng babae.Ginising si Bea ng matinis na boses ng tiyahin niyang si Lolita. Kinusot-kusot niya ang kanyang mata sabay unat. Pagkatingin niya sa may pinto, matalim na nakatingin sa kanya si Lolita. "Ano? Magtititigan na lang tayong dalawa dito, ha? Aba! Umayos ka! Hindi puwedeng panay lang ang tulog mo dito! Hindi ka prinsesa!" bungangerang sabi ni Lolita kay Bea. Dito kasi sa bahay ni Lolita nakatira si Bea simula nang mamatay ang mga magulang niya. Wala rin siyang ibang matirahan dahil si Lolita lang ang kapatid na kadikit ng mama niya. Simula nang tumira siya sa bahay ng kanyang tiyahin, hindi na naging maganda ang takbo ng buhay ni Bea. Para siyang ginawang katulong doo. Para ngang hindi kamag-anak ang turing ni Lolita sa kanya kung utus-utusan siya nito."Maglinis

ISANG LINGGO ANG LUMIPAS, matapos ang nangyari sa club, isang linggo na ring naghahanap ng trabaho si Bea. Hindi niya talaga kaya ang trabahong mayroon ang kaibigan niyang si Baks. "Ano? Nakahanap ka na ba?" tanong ni Baks sa kanya. "Marami na akong nakita at pinagpasahan ng resume pero wala pang tumatawag. Panay kasambahay ang hanap o 'di kaya caregiver, pinatos ko na. Sana tawagan na ako ngayon. Pasensya ka na, Baks. Hindi ko talaga kaya ang trabaho doon sa club. Hindi ko kayang pasukan ako ng maraming stick." "Ayos lang. Naiintindihan kita. Sana makahanap ka ng trabaho mo," wika ni Baks bago ngumiti ng tipid. "Salamat, Baks. Wala talaga akong balak maging caregiver dahil nakaka-stress mag-alaga ng matanda. Pero malaki ang sahod. Sayang. Makakaipon din ako. Tiis na lang talaga." "Oo kaysa naman pilitin mo ang sarili mo dito sa trabaho ko. At least diyan makakaipon ka. Batukan mo na lang iyong matandang aalagaan mo kapag pasaway," wika ni Baks sabay tawa. Kinabukasan, nakatan

"Kumusta ang pakiramdam mo? I hope na napapabilis ang paggaling mo ngayong may caregiver ka na. Huwag ka sanang masyadong masakit magsalita sa kanya para tumagal ang caregiver mo. Mahirap ka pa namang alagaan dahil sa ugali mo," wika ni lola Laurel. Ngumisi si Brandon. "Bakit? Nagsumbong ba sa iyo ang babaeng iyon? Mukhang tanga eh." Bumuga ng hangin ang matanda. "Wala siyang sinusumbong na kahit ano. Napapansin ko lang sa tuwing lalabas siya sa kuwarto mo, malungkot ang mga mata niya. At naririnig ko ang pagsigaw mo sa kanya. Huwag ka namang umastang parang binili mo ang pagkatao niya. Tandaan mo, lahat tayo pare-parehas lang. Pare-parehas lang na sa hukay ang bagsak natin kaya matuto kang maging mabuti sa kapwa mo." Asar na pinatunog ni Brandon ang kanyang labi. "Lola, bakit parang kinakampihan niyo ang babaeng iyon? Parang nagmamalaki pa nga ang babaeng iyon! Parang ang gusto niya, siya pa ang masunod! Siya ba ang boss sa aming dalawa?" Tumaas ang kilay ni lola Laurel. "Paa

"Ayusin mo nga iyang kama ko. Masyadong magulo," utos ni Brandon sa dalaga. Agad namang kumilos si Bea. Nang maalala niyang malapit ng mag-isang Linggo ang bed sheet sa kama ni Brandon, kumuha na siya ng bagong bed sheet at saka iyon pinalitan. "Bumibilis ka na rin kahit papaano sa pagkilos mo. Dapat ganiyan palagi, ha? Hindi iyong pagong ka kung kumilos. Nakakainis kasi kapag pagong," nakangising sabi ni Brandon kay Bea. "Salamat po sa compliment, sir," seryosong wika ni Bea bago tipid na ngumiti. Mag-iisang buwan na rin si Bea bilang caregiver niya. At nasanay na rin ito sa bunganga niyang walang preno kung magsalita at masyadong mapanakit. At sa loob ng isang buwan iyon, naging maayos ang pag-aalaga sa kanya ni Bea. Sa makatuwid, medyo nakakahakbang na siya ng mabilis kahit papaano. "Pagkatapos kong kumain, mayamaya samahan mo ako sa garden. Gusto kong maglakad kahit kaunti," malumanay niyang sabi. "Sige po, sir. Wala pong problema." Tumaas ang isa niyang kilay. "Alalayan

Nagpaalam si Bea na mag-day off muna siya dahil masyado siyang napagod kay Brandon at nai-stress siyang bigla sa kalokohang pinaggagawa nito sa kanya. Tatlong beses na siyang hinalikan ni Brandon. Ngunit naiinis siya sa sarili dahil sa lahat ng iyon, nasarapan siya. "Buwisit talaga ang lalaking iyon!" inis niyang sabi sa sarili habang naglalakad. Nang matapat siya sa inuupahan ng kaibigan niyang si Baks, tatlong beses siyang kumatok. Ilang minuto ang lumipas, bumukas ang pinto at nakangiting sinalubong siya ng kaniyang kaibigan. "Wow! Ang ganda mo lalo! Bakit bigla kang naging blooming? Maganda ka naman talaga, in born na iyan pero bakit parang mas lalo ka yatang gumanda? Anong ginawa mo? Mukhang hiyang ka yata sa pagiging caregiver mo?" nanlalaki matang tanong sa kanya ni Baks. Humalukipkip siya at saka pumasok na sa loob ng inuupahan nito. Naupo siya sa sofa doon. "Seryoso ka ba diyan sa sinasabi mo? Anong hiyang? Anong blooming? Stress nga ako sa inaalagaan ko! Animal na