บททั้งหมดของ ลิขิตรักนายสุดหื่น: บทที่ 171 - บทที่ 180

ด้านจาซุสพอเห็นพ่อของเขาพูดออกมาแบบนั้น เขาก็มองพ่อของเขาอย่างจดจ้องเลยทีเดียว เพราะปกติพ่อของเขาไม่ใช่คนที่จะยอมอะไรง่ายๆแบบนี้เลยโดยเฉพาะเรื่องที่จะทำให้ท่านเสียผลประโยชน์น่ะ ยิ่งท่านบอกว่ายอมรับกวินตาและลูกของเขาก็ยิ่งทำให้เขานั้นอึ้งไปใหญ่ ก่อนจะคิดว่าพ่อของเขาจะมีอะไรแอบแฝงหรือเปล่าอย่าพิจารณา“คุณแม่คะ…ไหนคุณแม่บอกว่าถ้าคุณพ่อรู้เรื่องนี้ คุณพ่อจะต้องไปยอมให้พี่จาซุสทำแบบนี้กับอาย่าไงคะ แล้วนี่มันอะไรคะกันคะคุณแม่…” อาย่ารีบหันไปทางแม่ของจาซุสทันทีพร้อมกับเอ่ยพูดออกไปด้วยสีหน้าบึ้งตึงที่พ่อของจาซุสนั้นบอกให้เธอยอมรับเรื่องกวินตาและลูก“อ่อ แม่….แม่ก็ไม่คิดว่าคุณจามีลเขาจะตัดสินใจแบบนี้เหมือนกัน แม่เองก็ไม่ได้อยากให้จาซุสมาประชดประชันอะไรแบบนี้ด้วย หนูอาย่าก็ยอมทำตามที่คุณจามีลเขาบอกเถอะ จะได้อยู่กับแบบสงบๆ จาซุสก็แค่มีเมียเพิ่มมาอีกคนเอง หนูเป็นเมียแต่งหนูจะกลัวอะไรล่ะลูก” ชามาพูดตอบไปด้วยสีหน้ายิ้มแห้งๆ เพราะเรื่องมันก็มาถึงขนาดนี้แล้ว เธอก็คงต้องว่าตามสามีนั่นแหละ อีกอย่างเธอก็อยากจะอุ้มหลานด้วย แค่เห็นจาซุสอุ้มอยู่แบบนั้นก็ยิ่งอยากจะเห็นว่าหลานหน้าตาเป็นยังไง“หนูไม่ได้กลัวค่

จากนั้นไม่นานพออาย่าขับรถออกมาจากบ้านของจาซุส เธอก็กลับบ้านของเธอพร้อมกับฟ้องพ่อของเธอเกี่ยวกับสิ่งที่เธอเจอในครอบครัวของจาซุส จนราฮิลนั้นนั่งฟังลูกสาวอย่างอดที่จะสงสารไม่ได้“ลูกก็ทนหน่อยก็แล้วกัน พ่อจะรวบรวมหลักฐานฟ้องหย่าจาซุสให้ลูกเอง” ราฮิลพูดบอกไปเพราะเขาก็ไม่อยากให้ลูกสาวทนอยู่แบบนั้น และเขาก็วางแผนจะให้ลูกสาวหย่ากับจาซุสอยู่แล้วเพื่อที่เขาจะได้หุบเอาธุรกิจที่พึ่งลงทุนร่วมกันไปมาเป็นของเขาทั้งหมด“ไม่นะคะพ่อ หนูไม่ได้อยากจะหย่ากับพี่จาซุส ที่หนูมาบอกพ่อก็เพราะอยากจะให้พ่อไปจัดการกับเมียและลูกของพี่จาซุสเขาต่างหาก หนูแค่ไม่อยากจะเห็นหนามตำใจอยู่ในบ้านเดียวกับหนู” อาย่าพูดพูดออกไปแล้วทำหน้าส่ายไปมาอย่างไม่ต้องการให้พ่อของเธอนั้นให้เธอหย่ากับจาซุส“จะให้พ่อจัดการยังไงหึ ก็ลูกก็พูดอยู่ไม่ใช่เหรอว่าคุณจามีลกับคุณชามาน่ะเขากำลังเห่อหลานของเขา แล้วพ่อจะไปจัดการหลานเขาได้ยังไงล่ะ…ถ้าเป็นเมื่อก่อนก็คงจะจัดการได้ไม่ง่าย แต่ตอนนี้มันจัดการไม่ได้แล้ว…พ่อไม่อยากจะมีปัญหากับคุณจามีลเขา” ราฮิลพูดบอกไปแล้วมองลูกสาวอย่างหนักใจเลยทีเดียว“พ่อก็อย่าให้พ่อแม่พี่จาซุสเขารู้สิคะ จัดการแบบเงียบๆไงคะ

“คุณรู้ไหมว่าถ้าผมใส่ใจหรือให้ความสำคัญกับเขาเพราะความสงสารน่ะ มันก็เหมือนว่าผมไปให้ความหวังอาย่าเขาอีก แล้วเขาก็จะตัดกับผมได้ยากขึ้น ดังนั้นผมไม่สนใจเขา ไม่ให้ความหวังเขาตรงๆแบบนี้น่ะมันดีที่สุดแล้ว คุณน่ะอย่าใจดีนักเลย หวงผัวตัวเองบ้างก็ได้ ไม่ใช่ว่าจะไปประเคนให้เขาขนาดนี้” จาซุสพูดบอกไปแล้วมองกวินตาแบบค้อนๆที่เธออยากให้เขานั้นใส่ใจอาย่า นี่เธอไม่คิดจะหวงเขาเลยหรือไงนะ“ก็เขาเป็นเมียอีกคนหนึ่งของคุณนิคะ แถมยังเป็นเมียหลวงด้วย ฉันหึงหวงไปก็ไม่ได้อะไรหรอกค่ะ เพราะคุณก็ไม่ใช่ของฉันอยู่ดี..” กวินตามองหน้าเขาแล้วพูดบอกไปด้วยเสียงอ่อนๆ“อดทนหน่อยก็แล้วกัน ต่อไปผมก็จะเป็นของคุณแค่คนเดียวแล้ว ผมจะเลิกเจ้าชู้มารักลูกรักเมียไม่มองไม่สนผู้หญิงคนอื่นอีกแล้ว…กับอาย่าเองก็ด้วย ผมจะพยายามที่จะไม่มีอะไรกับเขา ผมจะมีแค่กับคุณคนเดียวเท่านั้น” จาซุสพูดบอกไปก็เอามือจับที่ขาของกวินตาแล้วยิ้มออกไปแบบกรุ้มกริ่ม“เชื่อได้เหรอคะ คุณน่ะ แค่ผู้หญิงแกผ้าตรงหน้าคุณก็กระโจนเข้าใส่แล้ว คุณห้ามใจตัวเองไม่ได้หรอกค่ะถ้าคุณอาย่าเขายั่วยวนคุณน่ะ ฉันน่ะรู้ไส้รู้พุงคุณหมดแล้วล่ะค่ะ” กวินตามองเขาและเบะปากใส่ทันทีที่เขาพู

ด้านอาย่าที่กลับมาบ้านแล้วก็ไปนั่งรอให้จาซุสนั้นมาทานอาหารเย็น แต่ก็ไม่มีวี่แววของเขาเลย เธอจึงให้แม่บ้านไปตามเขามาทานข้าว แต่แม่บ้านกลับมารายงานว่าไม่กล้าเรียก“ฉันให้เธอไปตามพี่จาซุสเขาแค่นี้เธอก็ไม่ได้เหรอ เธอนี่มันไร้ประโยนช์จริงๆ” อาย่าด่าแม่บ้านออกไปอ่างอรมณ์เสีย เพราะวันนี้เธอเจอแต่เรื่องมาทั้งวันแล้ว ตอนนี้ก็ยังไม่มีอะไรได้ดั่งใจของเธออีก“ดิฉันได้ยินเสียงครางของนายท่านกับคุณกวางนิคะ ดิฉันก็เลยไม่กล้าเรียกค่ะ…” แม่บ้านสาวพูดออกไปตามตรง เพราะทั้งสองครางอย่างมีความสุขกันแบบนั้นแล้วเธอจะไปขัดขวางได้ยังไงล่ะ“อะไรนะ…นี่พี่จาซุสกำลังมีอะไรกับนังนั่นงั้นเหรอ…” อาย่าได้ยินแบบนั้นก็กำหมัดแน่นเลยทีเดียว เพราะมันเข้ามาไม่ทันข้ามวันเขาก็ไปนอนกกกับมันแล้ว“ก็น่าจะใช่นะคะนายหญิง ก็ครางกันดังซะขนาดนั้น” แม่บ้านพูดตอบไปแล้วก็ก้มหน้าลงทันที เพราะถ้าสองคนนั้นไม่มีอะไรกันแล้วจะครางกันทำไมล่ะ“ยกอาหารพวกนี้ไปซะ ฉันไม่กงไม่กินไม่มันแล้ว…” อาย่าพูดบอกไปอย่างอารมณ์เสีย ก่อนจะลุกพรวดพลาดออกไปทันที ทำให้แม่บ้านสาวนั้นได้แต่ถอนหายใจอย่างเหนื่อยใจกับอารมณ์ของนายหญิงที่เธอต้องเจอในแต่ล่ะวันพออาย่าเดินอ

จากนั้นทั้งสองก็นั่งพูดคุยกันไปอย่างกันเอง จากนั้นฮัสลานก็ออกไปทำงานพร้อมกับมารียา ส่วนปรมินทร์และมุกดาก็กลับไปที่โรงแรมของฮัสลานเพื่อจะเตรียมตัวไปเที่ยวสวีทกันในวันนี้ ส่วนฮัสลานก็มาที่บริษัทของเขาซึ่งวันนี้เขานัดเซ็นสัญญากับจาซุสแบบเงียบๆ“มีน…เย็นนี้ราชิดมันจัดปาร์ตี้สละโสดให้ผมแล้วมันก็นัดเพื่อนที่สนิทกันมาด้วย…แล้วผมคงพาคุณไปด้วยไม่ได้เพราะมีแต่ผู้ชายทั้งนั้น คุณไม่ว่าผมนะ…” ฮัสลานพูดบอกมารียาไปขณะที่เขานั้นขับรถมาที่บริษัท“หึๆ ฉันจะว่าอะไรล่ะคะ ในเมื่อมันเป็นสังคมของคุณนิคะ คุณไปงานปาร์ตี้สละโสดกับเพื่อนๆเถอะค่ะ เพื่อนคุณเขาอุตส่าห์จัดให้ทั้งที อย่าให้เขาเสียน้ำใจเลยค่ะ เอาให้สนุก เอาให้เต็มที่เลย…เพราะต่อไปคุณไม่โสดแล้วนะคะ” มารียาพูดบอกไปแบบไม่คิดอะไร เพราะเขาอยู่ในสังคมระดับนี้การที่จะสละโสดก็ต้องมีงานปาร์ตี้อยู่แล้ว แล้วส่วนใหญ่งานแบบนี้เขาก็จะจัดแยกหญิงชายด้วย เธอก็ต้องเข้าใจสิ“คุณรู้ใช่ไหมว่างานปาร์ตี้แบบนี้มันจะมีพวกผู้หญิงมาเอนเตอร์เทรนด้วยนะ…” ฮัสลานได้ยินมารียาพูดมาแบบไม่คิดอะไรแบบนั้น เขาก็เอ่ยบอกเธอว่างานนี้มันอาจจะมีผู้หญิงมานะ“ฉันรู้ค่ะ แล้วไงล่ะคะ…” มารียาหันมา