Semua Bab ลิขิตรักนายสุดหื่น: Bab 201 - Bab 210

ด้านมารียาที่นั่งเงียบอยู่ที่โต๊ะทำงานของเธอข้างๆฮัสลานก็เงยหน้าขึ้นมาฟังฮัสลานและอาลี เธอก็คิดในใจว่าเซดาจะหายไปไหนดื้อๆแบบนี้ได้ยังไง เธอจึงเอ่ยถามออกไปเพื่อคลายความสงสัยของเธอ“แล้วคุณแอนเดรียสเขามาทำงานไหมคะ” มารียาเอ่ยถามออกไปอย่างอยากรู้ เพราะหลายวันก่อนเซดายังมาถามเธอเรื่องพิชิตใจแอนเดรียสอยู่เลย ไม่แน่ว่าสองคนนี้อาจจะอยู่ด้วยกันก็ได้“แล้วคุณจะไปถามถึงไอ้หมอนี่ทำไมหึมีน…มันเกี่ยวอะไรกับเซดาด้วยห้ะ” ฮัสลานได้ยินชื่อของแอนเดรียสต่อมหึงของเขาก็ทำงานทันที เขาก็หันไปมองเธอด้วยสีหน้าดุๆอย่างไม่สบอารมณ์เลย“อย่าทำหน้าหึงกันอย่างนั้นสิคะ ฉันไม่ได้ถามหาคุณแอนเดรียสเขาเพราะสาเหตุอื่นนะคะ ที่ฉันถามเนี่ยเพราะว่าวันก่อนฉันคุยกับคุณเซดาเขาเรื่องคุณแอนเดรียสน่ะค่ะ คุณเซดาเขาจะจีบคุณแอนเดรียส เขาก็เลยมาขอคำปรึกษาจากฉัน…ฉันว่าถ้าคุณแอนเดรียสไม่มาวันนี้ เขาสองคนก็น่าจะอยู่ด้วยกันนะคะ” มารียาพูดอธิบายออกไปเพื่อไม่ให้ฮัสลานนั้นเข้าใจเธอผิด“เซดาเนี่ยนะจะจีบนายแอนเดรียสน่ะ…” ฮัสลานได้ยินแล้วทำหน้าอึ้งไป เพราะเขาไม่คิดว่าเซดาจะเปลี่ยนใจจากเขาไปจีบแอนเดรียสรวดเร็วขนาดนี้ หลายเดือนก่อนยังร้องไห้ฟูมฟา

“ก็ถ้าผมไม่ทำแบบนั้นคุณจะกล้าลักหลับผมตอนเมาหรือไงล่ะ…เมื่อคืนผมก็เลยต้องปล่อยให้คุณทำกับผมไป แล้วผมค่อยมาจัดหนักคุณตอนเช้าแทนไง…หึๆ…” แอนเดรียสพูดบอกความจริงเธอไปด้วยรอยยิ้ม เพราะไม่ใช่เขาที่หลงกลเธอ แต่เธอต่างหากที่มาหลงกลเขา“คนบ้า…เมื่อคืนฉันก็ว่าอยู่ทำไมคุณเมาแล้วไอ้นั่นของคุณมันแข็งสู้ซะขนาดนั้น…โอ๊ย…คุณทำให้ฉันอายหมดแล้วเนี่ย…จะมาบอกความจริงฉันทำไมเนี่ยคุณแอนเดรียส” เซดาพูดไปแล้วเอามือกุมหน้าอย่างอายเลยทีเดียว เพราะเมื่อคืนเธอเล่นร้องครางแล้วพูดพร่ำออกไปเยอะมาก แค่คิดเธอก็อายจนอยากจะแทรกแผ่นดินหนีแล้วล่ะ“ฮ่าๆ….ก็ถ้าผมไม่บอกความจริงกับคุณ คุณจะรู้เหรอว่าผมก็ชอบคุณเหมือนกันน่ะ..ไม่ต้องอายหรอกคุณ ที่คุณทำเมื่อคืนน่ะสุดยอดมากๆเลย…ทำซะผมติดใจคุณเลยเนี่ย คุณควรจะดีใจสิ…” แอนเดรียสหัวเราะออกมาอย่างชอบใจกับความเขินอายของเธอ ก่อนจะพูดตอบไปแล้วเอามือไปจับมือของเธอที่พยายามปิดหน้าอย่างอายๆนั้นออก“คุณไม่ต้องมายิ้มเลยนะคุณแอนเดรียส คุณนี่มันโคตรเจ้าเล่ห์เลย…เห็นใสๆซื่อๆดูอ่อนโยน ที่ไหนได้ เจ้าเล่ห์จริงๆเลยนะคุณน่ะ…ฉันไม่น่าเชื่อคุณมีนเลย ไม่งั้นฉันคงไม่ต้องมาอายให้คุณแบบนี้…” เซดามองหน้าเ

ณ โรงพยาบาล…ด้านจาซุสที่ไม่ได้ไปส่งน้องเมียกลับไทยเพราะเขากำลังมาเคลียร์เรื่องหย่าของเขาและอาย่าให้เสร็จสิ้น เพราะเขาไม่ต้องการให้มันยืดเยื้อไปมากกว่านี้แล้ว แค่ที่ผ่านมาก็ถือว่าเขาใจเย็นรอจนพ่อของอาย่าอาการดีขึ้น จนเขาคิดว่ามันถึงเวลาที่เขาจะเป็นอิสระจากอาย่าสักที“พี่จาซุสพาทนายมาทำไมคะ…” อาย่าที่นั่งเฝ้าพ่อของเธออยู่นั้นก็เอ่ยถามออกไป เมื่อจาซุสนั้นเดินมาพร้อมกับทนายของเขา ทำให้เธอนั้นเดาในใจเลยว่าเขาต้องมาพูดเรื่องหย่ากับเธอแน่ๆ“พี่จะมาคุยเรื่องหย่า…พี่ไม่อยากจะให้มันยิดเยื้อไปนานกว่านี้แล้ว เราควรจะหย่ากันให้มันจบๆไปได้แล้วอาย่า…” จาซุสพูดบอกไปเพราะตอนนี้เรื่องที่อาย่าส่งทนายฟ้องหย่าเขามันไปถึงชั้นศาลแล้วและศาลก็สั่งให้เธอหย่าให้เขาตั้งแต่วันก่อนแล้ว แต่เธอก็ผลัดวันไปจนเขาต้องมาด้วยตัวเอง“อาย่าไม่อยากจะหย่า…พี่จาซุสไม่เห็นเหรอคะว่าพ่อของอาย่ายังนอนรักษาตัวอยู่เลย พี่มาพูดกับอาย่าเรื่องหย่าต่อหน้าพ่อของอาย่าแบบนี้พี่จงใจจะทำให้ท่านอาการแย่ลงอีกเหรอคะ…อาย่าไม่หย่าค่ะ…” อาย่าพูดออกไปเสียงเข้มอย่างไม่ยอม เพราะเขามันหัวหมอใส่เธอก่อนเธอก็จะไม่ยอมหย่าให้เขาง่ายๆหรอก“แต่ทางศาลเขาสั่ง

ณ บ้านของจาซุส…กวินตาก็พาแม่และลูกชายของเธอนั้นกลับมาบ้านในช่วงเย็นๆ เธอก็เห็นว่าแม่บ้านพากันขนกระเป๋าออกมาเรียงที่หน้าบ้านหลายใบเลย จนเธอมองอย่างแปลกใจเพราะมันเยอะมาก“ป้าคะ กระเป๋าพวกนี้มันอะไรคะ จะขนไปไหนกัน” กวินตาเอ่ยถามแม่บ้านที่ขนกระเป๋ามาไว้เรียงกันอย่างอยากรู้“อ่อ…นายท่านสั่งให้เก็บของของคุณอาย่าใส่กระเป๋าแล้วเอาไปส่งคืนให้ที่บ้านของคุณอาย่าให้หมดภายในวันนี้ค่ะ…พวกเราก็เลยวุ่นกันมาแต่บ่ายเลยค่ะนายหญิง…สงสัยว่านายท่านกับคุณอาย่าจะหย่ากันได้แล้วแน่ๆเลยค่ะ…” แม่บ้านคนไทยตอบไปแล้วก็ยิ้มออกมา เพราะดูท่านายท่านจะหย่าเลิกกับอาย่าแล้วจริงๆ“แล้วคุณจาซูสอยู่ไหนคะป้า…” กวินตาได้ยินแบบนั้นก็ใจเต้นขึ้นมาทันทีเลย เพราะถ้าเขาหย่ากับอาย่าได้แล้วจริงๆ เธอกับเขาก็จะได้ใช้ชีวิตครอบครัวแบบพ่อแม่ลูกได้อย่างภาคภูมิสักที“อยู่ในบ้านค่ะนายหญิง…นายท่านก็กำลังรอนายหญิงกับคุณหนูกลับบ้านค่ะ…” แม่บ้านพูดไปเนื่องจากจาซุสถามหากวินตาและลูกก่อนหน้านี้จากนั้นกวินตาก็บอกให้แม่ของเธอไปพักผ่อนแล้วเธอก็อุ้มลูกชายเข้าบ้านไปหาจาซุสทันที เพราะเธออยากจะรู้ว่าเขาหย่ากับอาย่าได้แล้วจริงๆใช่ไหม เขาถึงได้ให้คนขนของที

“งั้นพี่ปริมก็รอดูได้เลยค่ะ มุกจะทำให้พี่ปริมเห็นว่ามุกก็สามารถทำให้ตัวเองคู่ควรกับพี่ปาล์มเขาได้ แล้วไม่ต้องกลัวว่ามุกจะใช้เงินของพี่ปาล์มมาทำธุรกิจนะคะ เพราะมุกจะไม่แตะต้องเงินของพี่ปาล์มเขาสักบาท…มุกจะทำธุรกิจด้วยตัวมุกเอง…และวันนั้นพี่ปริมก็อย่าลืมหอบช่อดอกไม้มาแสดงความยินดีกับมุกนะคะ” มุกดาเอามือห้ามปรมินทร์ไว้ไม่ให้เขาตอบโต้อะไรน้องสาวของเขา จากนั้นเธอก็พูดตอบไปแบบท้าทายปาลิน เพราะเธอจะพิสูนจ์ให้ปาลินนั้นได้เห็นเอง“ถ้าไม่ใช้เงินพี่ปาล์มแล้วเธอจะใช้เงินใครทำธุรกิจล่ะ จะใช้เงินพี่สาวของเธอที่พึ่งได้แต่งงานกับสามีเศรษฐีน่ะเหรอ…หึ แบบนั้นน่ะมันไม่น่าภูมิใจหรอกนะ อยากจะพิสูจน์ความสามารถของตัวเอง เธอก็ควรจะใช้เงินของเธอเองสิมุกดา…” ปาลินพูดออกไปแล้วแสยะยิ้มใส่มุกดาไป“พี่ปริมไม่ได้ใช้เงินตัวเองมาทำธุรกิจ แต่ทำธุรกิจต่อจากครอบครัวไม่ใช่เหรอคะ มุกก็เห็นพี่ปริมดูจะภูมิใจออกนิคะ ถ้ามุกจะใช้เงินของพี่สาวที่เป็นคนในครอบครัวก็คงไม่แปลกมั้งคะ เพราะเขาก็เต็มใจที่จะส่งเสริมและผลักดันให้มุกได้ดิบได้ดีแบบที่คุณพ่อคุณแม่ช่วยพี่ปริมไงคะ” มุกดาพูดตอบกลับไปแล้วก็ยิ้ม เพราะปาลิมนั้นเอาแต่พูดจาดูถูกเธ