All Chapters of My Boss is Obsessed with me: Chapter 391 - Chapter 400

CHAPTER 389“Alam mo Jeffrey… sa totoo lang ay hindi ka naman mahirap mahalin. Mabait kang tao at base na rin sa mga kwento nila Jillian at Jane tungkol sa’yo ay talagang wala na akong masasabi pa. Gwapo ka at… b-bata pa,” sagot ni Rose. “Jeffrey, hindi ka ba napapaisip na malayo ang agwat ng edad nating dalawa? Hindi mo ba naisip na baka kung ano ang isipin ng ibang tao dahil halos mas matanda pa ako sa ate mo?” hindi na napigilan na tanong ni Rose sa binata dahil yun lang din talaga ang inaalala niya at nahihiya talaga siya sa isipin na iyon.“Wala naman akong pakialam sa sasabihin ng ibang tao. Bakit sila ba dapat ang magdedesisyon kung sino ang mamahalin ko? Saka required ba na dapat ay kaedad ko lang ang liligawan ko? Hindi naman diba? Ako pa rin ang magdedesisyon dahil buhay ko ito at wala akong pakialam sa kanila dahil ang mahalaga sa akin ay mapatunayan ko sa taong mahal ko kung gaano ko siya kamahal,” mahabang paliwanag naman ni Jeffrey kay Rose.Nagulat naman si Rose sa nagi

CHAPTER 391Hindi naman na namamalayan pa nila Rose at Jeffrey ang oras dahil talagang sinulit nila ang pagpunta nila roon dahil minsan lang din talaga sila makapamasyal sa mga ganoong lugar dahil madalas talaga ay mga papeles ang kanilang kaharap.Papalubog na rin ang araw ng mga oras na iyon at naisipan nilang dalawa na sumakay ng ferris wheel dahil maganda ang view sa taas habang pinapanood nila ang paglubog ng araw.Habang abala si Rose sa pagtingin sa kanilang paligid habang tumataas ang kanilang sinasakyan ay hindi naman napigilan ni Jeffrey ang mapatitig kay Rose. Sa unang tingin mo kasi kay Rose ay hindi mo kaagad mapapansin ang angking ganda nito pero kapag napatitig ka na sa kanyang mukha ay para bang ayaw mo ng alisin ang pagkakatitig mo rito dahil hindi ito nakakasawang tingnan.Habang tulala si Jeffrey kay Rose ay napansin naman ng dalaga na nakatitig na lang pala sa kanya ang binata kaya pala hindi ito nagsasalita.“Baka naman matunaw ako nyan ha,” pukaw ni Rose sa aten

CHAPTER 393Samantala pagkarating naman ni Jeffrey sa kanilang tinitirhan ay naging maingat naman ang bawat pagkilos niya habang ipinapark niya ang kanyang motor. Gabing gabi na kasi at ayaw naman niyang makagambala siya ng mga nagpapahinga na kaya nagdadahan dahan lang talaga siya sa kanyang pagkilos.Nang maayos ng maipark ni Jeffrey ang kanyang motor ay akmang pupunta na siya sa kanilang bahay ng bigla na lang siyang natigilan ng may biglang magsalita mula sa kanyang likuran.“Mukhang nag enjoy kayo sa inyong pamamasyal dahil ginabi na kayo ng uwi,” sabi ni Jane na kanina pa naghihintay sa kanyang kapatid.“Naku, Jane. Hayaan mo na lamang sila na mag enjoy ni Rose. Minsan lang naman iyan kaya pagbigyan mo na,” sabi naman ni Harold.Naabutan kasi ni Harold si Jane na naghihintay din sa pagdating ni Jeffrey kaya naman sabay na lamang nila na hinintay ito dahil gusto rin talaga niyang makibalita rito kung ano ang nangyari sa lakad ng dalawa at umaasa siya na mayroong good news na dala

CHAPTER 395Dahan dahan naman na nag angat ng kanyang tingin si Rose pero kahit na hindi na niya ito tingnan ay alam naman na niya kung sino ang nagsalita na iyon. Isang malalim na buntong hininga naman ang pinakawalan ni Rose at saka siya pilit na ngumiti sa kanyang ama.“D-dad!? A-ano po ang ginagawa ninyo rito?” kandautal pa na sabi ni Rose sa kanyang ama dahil sa totoo lang ay kinakabahan na siya s abiglang pagsulpot ng kanyang ama roon.“Tsk. Ganyan mo na ba ako batiin ngayon, anak? Hindi mo man lang ba ako namiss? Matagal tagal ka na ring hindi umuuwi ng mansyon at namimiss ka na ng mommy mo,” sagot naman ni Gerome sa kanyang anak at saka siya naupo sa upuan na nasa tapat ng table nito.Napakurap kurap naman si Rose at ramdam niya ang malakas na kabog ng kanyang dibdib sa mga oras na iyon.“P-pasensya na po dad. Masyado lang po akong abala kaya hindi po ako umuuwi sa mansyon. Pero wag po kayong mag alala dahil ngayong weekend ay pupunta po ako roon. Pangako po yan,” sagot ni Ros

CHAPTER 397“Ssshhhh. Tahan na. Masasanay ka rin na wala ka rito sa kumpanya ko. Gustuhin ko man na tutulan si tito ay wala naman din akong magagawa dahil siya ang iyong ama,” sagot naman ni Harold na nagpipigil na rin ng kanyang emosyon dahil ayaw niyang makita ni Rose na sobra rin siyang nalulungkot sa pag alis nito sa kanyang kumpanya.“Bakit ba kasi bumalik pa siya rito? Okay naman na ako ni hindi ko nga pinapakialaman ang mga binibigay niya sa aking pero dahil kaya ko naman na ang sarili ko. Bakit kailangan pa niya akong kunin dito?” humahagulhol pa na sabi ni Rose dahil sibrang bigat talaga sa kanyang dibdib na aalis na siya roon.Isang malalim na buntong hininga naman ang pinakawalan ni Harold dahil hindi rin talaga niya alam ang sasabihin niya sa kanyang kaibigan dahil wala rin naman siyang laban sa ama nito.“Wala naman na kasi tayong magagawa pa dahil kilala mo na rin naman ang iyong ama. At ang tangi na lamang talaga nating magagawa ngayon ay ang sumunod sa gusto niya. Ayok