All Chapters of รักอันตราย (FWB: Friend With Benefits): Chapter 41 - Chapter 50

ใบหน้าคมมีสีหน้าซีดเผือดเมื่อเห็นว่าคนรักของตนหยิบของที่ตนเองก็ลืมไปแล้วว่ายังมีอยู่ออกมา ไอ้นั่นมันเหมือนหนามสะกิดใจเขาทุกครั้งที่ได้เห็น ให้ตายสิ! พยายามจะลืมมันแล้วเชียว"ฮิลล์มึงเป็นอะไร" อาโปเอ่ยถามเมื่อเห็นอีกฝ่ายสีหน้าไม่ค่อยดีคนถูกถามไม่ตอบคำถามเพียงแต่ดึงถามเข้าไปสวมกอดแน่นราวกับกลัวอีกฝ่ายหายไป อาโปยกแขนขึ้นลูบหลังคนตัวโตกว่า ความอบอุ่นจากฝ่ามือถูกส่งไปปลอบประโลมหัวใจที่กำลังเต้นหวีดหวิวให้กลับมาเต้นปกติดังเดิม"บอกกูได้หรือยัง ว่ามึงเป็นอะไร" อาโปเอ่ยถามอีกครั้งหลังเห็นว่าฮิลล์สงบลงบ้างแล้ว ตอนนี้เขากำลังนอนเกยอีกฝ่ายอยู่บนเตียงกว้าง ยืนนานๆ มันก็เมื่อยไหมล่ะ ตนจึงพาฮิลล์มานอนสบายๆ บนเตียงดีกว่า คงต้องปล่อยให้พี่ตฤณกับลุงขุนเขารอกันไปก่อน นี่เขาติดนิสัยไม่ดีแบบนี้มาจากฮิลล์เมื่อไหร่กันไม่เพียงอีกฝ่ายไม่ตอบคำถาม ชายหนุ่มยังเอื้อมมือดึงต้นคอของคนถามลงมาดูใกล้ตัวเอง ก่อนนิ้วแกร่งจะลูบไล้รอยจางของแผลเป็นที่แทบจะมองไม่เห็นบนต้นคอขาวเนียนของอีกฝ่ายอย่างแผ่วเบา"กูไม่เป็นอะไรแล้ว" อาโปยกมือของตนขึ้นกุมมือที่กำลังลูบไล้คอของตน เขาพอจะเดาได้ลางๆ ว่าที่อีกฝ่ายมีอาการแบบนี้เพราะเหตุ

ผมยืนมองสารวัตรสไนเปอร์ที่ยังทำหน้านิ่ง ไม่แสดงออกอะไรทั้งนั้นวันนี้เขามาตรวจตราร้านของผม แต่พอเข้ามาก็ทำหน้านิ่ง ขรึม ชีวิตนี้เขารู้จักหาความสนุกให้ตัวเองบ้างหรือเปล่าวะ?“หึ…” ผมกระตุกยิ้ม ก่อนจะยกแก้วเหล้าในมือขึ้นกระดก รสขมปร่าของแอลกอฮอล์ไหลลงคอ แต่มันกลับไม่ช่วยให้ความร้อนในอกผมหายไปเลยสักนิดท่าทางของเขามันเหมือนท่านหิงสาจริงๆ น่าจับกระแทกลงเตียงให้รู้แล้วรู้รอด!ผมเม้มริมฝีปากแน่น ความคิดชั่วร้ายเริ่มแล่นเข้ามาในหัว เล่นตัวนักใช่ไหม? คอยดูเถอะ! จะกำราบให้ครางเหมือนหมาเลยเชียว! ไม่อยากยอมรับดีๆ งั้นเหรอ? ได้! เดี๋ยวจะทำให้ยอมเอง!สายตาของผมยังคงจับจ้องไปที่ร่างของคุณสารวัตร เขายังคงวางมาดเข้ม หน้านิ่งเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่เหอะ! ผมดูออกนะว่าตั้งแต่ที่เราได้อยู่ใกล้กันมากขึ้น เขาเริ่มเสียอาการไปหลายรอบแล้วไม่เป็นไร…จะเล่นให้สุดแล้วหยุดที่เตียงเลยคอยดู!แต่ก่อนไปพ่อจะ ‘กิน’ ให้เบื่อก่อน ไม่งั้นถ้าพวกไอ้ฮิลล์ ไอ้ไต้ฝุ่น ไอ้รุยรู้ คงโดนล้อตายห่า!แค่คิดภาพพวกมันเอามาล้อก็อยากจะจับเขาลากเข้าห้องเดี๋ยวนี้เลย!…สไนเปอร์ Talk…ผมรับรู้ได้ถึงสายตาที่มองมาอย่างจงใจจากอีกฝั่งของห้อ

ผลั๊วะ! ปั่ก! ปั่ก! พลั่ก!"มึงจะซ้อมมันจนตายมันก็ไม่คายออกมาหรอกว่าใครส่งมันมา" ผมบอกรุยที่ตอนนี้มันกำลังเสยหมัดเข้าท้องและปลายคางไอ้ตี๋ ซึ่งกำลังถูกมัดแขนทั้งสองข้างโยงไว้กับคานของโกดัง"ง้างปากยากฉิบหายไอ้ห่านี่" รุยสะบัดนวดข้อมือของมันพลางบ่นหลังจากเล่นไอ้ตี๋ซะยับเยิน"มึงเล่นมันขนาดนั้น ไม่ตายก็บุญล่ะ" ไต้ฝุ่นที่นั่งไขว่ห้างกระดิกเท้าอยู่บนถังน้ำมันพูดขึ้น เมื่อเห็นสภาพของร่างที่โดนมัดห้อยไว้"เก็บมันเลยดีไหมวะ ไหน ๆ มันก็ไม่พูด" รุยคลายผ้าคาดมือก่อนจะเช็ดเหงื่อที่ไหลท่วมหน้าเนื่องจากออกแรงไปเยอะ ความคิดมันก็เหมาะสมกับที่โตมาจากบ้านยากูซ่าแก๊งดัง แต่ความโหดของรุยคงแพ้พี่ริวอยู่ดี รายนั้นผมคาดเดาความคิดไม่ออกจริงๆ เบื้องหน้าอาจดูสุภาพและสง่างาม แต่ภายในต่างกันโดยสิ้นเชิง"พอเหอะ กูว่าส่งตำรวจเถอะ" ผมออกความคิดเห็น ถึงแม้ไอ้ตี๋จะสร้างความเสียหายให้คลับของพวกเรามากแค่ไหน แต่ผมยังไม่อยากได้ชื่อว่าเป็นฆาตกรตอนนี้เสียหน่อยคลับของพวกผมเพิ่งเปิดมาได้ไม่ถึงปี ไอ้ห่านี่ก็แอบเอาเคข้ามาขายจนตำรวจตามกลิ่นมาเจอ คลับพวกผมเลยต้องปิดเคลียร์เรื่องไปหลายวัน ดูจากการขายแบบโจ่งแจ้งของมัน ดูก็รู้ว่าม

....สถานบันเทิง M....'กูอยากรู้ประวัติเขาทุกอย่าง ไม่ว่าจะเรื่องเล็กหรือใหญ่แค่ไหน ตามสืบมาอย่าให้เล็ดลอดแม้แต่เรื่องเดียว' ผมพูดกับฮิลล์สองคน ในขณะที่ไต้ฝุ่นไปจัดการปัญหาที่เคาน์เตอร์ ส่วนรุยกำลังเตรียมอุปกรณ์เปิดแผ่นเสียงของมัน ซึ่งปกติหลังเลิกงานถ้าไม่ติดอะไร พวกผมมักจะมานั่งดูแลร้านร่วมกันแบบนี้เป็นประจำ เหตุผลจริงๆ ก็อยากแดกเหล้านั่นแหละ ที่เปิดร้านก็แค่สนองความต้องการพวกผมล้วนๆ บังเอิญเปิดแล้วมันเกิดประสบความสำเร็จ ก็เลยจำเป็นต้องขยับขยายไปเรื่อยๆ'เขาอยู่ในชุดปฏิบัติการพิเศษนะ มึงคิดว่าประวัติเขาขุดง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ' ฮิลล์หยิบแก้วขึ้นมาจิบหลังจากถามผมเสร็จ'ขนาดมึงยังรู้เลยว่าเขาอยู่ในชุดปฏิบัติการพิเศษ แล้วมึงคิดว่าประวัติเขาจะเป็นความลับขนาดนั้นเหรอ' ผมพ่นควันบุหรี่เสร็จถึงค่อยถามมันกลับแทนคำตอบ เป็นลูกจองอดีตนายตำรวจมีชื่อเสียง มันต้องสืบง่ายกว่าคนทั่วไปอยู่แล้วสิ อย่ามาพูดหน่อยเลยว่าเป็นความลับ ของบนโลกทุกอย่างโดนเงินหล่นทับก็งอหมดอยู่ดี ถึงแม้กระดาษมันจะเบากว่าเหล็กแต่กระดาษรวมกันหลายปึกก็จ้างคนหักเหล็กได้'....' ฮิลล์หรี่ตามองผมพร้อมยิ้มมุมปากนิดๆ'มึงก็รู้องค์กรนี้ แค

ในที่สุดผมก็พาคนของฮิลล์กลับมาคืนมันจนได้ โดยแลกกับการมอบไอ้เล็กลูกน้องไอ้ตี๋ให้คุณสารวัตรไป ลูกน้องของไอ้ตี๋คนนี้ พี่ริวเป็นคนส่งตัวมาให้ ผมว่าเขาคงอยากช่วยน้องชายของตัวเองถึงได้ตามตัวไอ้เล็กจนเจอแล้วส่งมาให้พวกผมจัดการ"กูขอโทษ กูจำเป็นต้องส่งตัวไอ้เล็กให้เขาจริงๆ" ตอนนี้ผมเลยต้องมานั่งอธิบายให้ไต้ฝุ่นฟัง"กูไม่เข้าใจ กูบอกแล้วไง เรื่องนี้เราจะหาตัวคนบงการกันเอง ทำไมมึงต้องเอาไอ้เล็กให้มันไปอีก" ไต้ฝุ่นไม่พอใจที่ผมมอบตัวไอ้เล็กให้คุณสารวัตร"ก็คนของไอ้ฮิลล์โดนจับไว้ มึงจะให้กูอยู่เฉยๆ เหรอ""มึงก็ให้เจ้านายเขาจัดการสิ มึงจะออกโรงเองทำไม""มึงไม่พูดอะไรหน่อยเหรอไอ้ฮิลล์" ผมหาเหตุผลมายันการกระทำของตัวเองไม่ทันจึงขอความช่วยเหลือจากฮิลล์ที่นั่งจิบวิสกี้อยู่เงียบๆ จะเรียกว่าขอความช่วยเหลือก็ไม่เชิงหรอก มันเป็นการโยนขี้ให้ฮิลล์ช่วยจัดการต่างหาก"ไอ้โคลนมันคงมีเหตุผลของมัน พวกมึงก็ปล่อยมันเถอะ จะคาดคั้นอะไรมันนักหนา" มันถลึงตาใส่ผมก่อนจะช่วยพูด จบเรื่องนี้กูต้องเอาพานดอกไม้ แพธูปเทียนมาไหว้มึงแล้วว่ะฮิลล์"เดี๋ยวนะ แล้วทำไมลูกน้องมึงถึงโดนจับ" สัสเอ๊ย! จะสงสัยอะไรตอนนี้ห๊ะ! ไอ้ฝุ่น!"มึงสอ