All Chapters of THE BOY พ่อตามขา: Chapter 71 - Chapter 80

89 Chapters

บทที่ 71 ก็เหี้ยแล้ว

“อย่าบอกนะว่าเด็กมึง”ปากถามไปส่วนในใจโคตรสวนทางกันเลยผมพูดรัวๆ ในใจว่าขอให้อย่าเป็นแบบนั้นแบบที่ปากตัวเองพูดออกไปเพราะของเพื่อนผมไม่เคยคิดแตะ เพื่อนกันจริงต้องไม่เอาผู้หญิงของเพื่อนคำนี้ใช้กับผมได้เสมอและมันจะใช้ได้ตลอดไป“เด็กมึงจริงๆ ใช่มั้ยวะไอ้บอล”“พูดเหี้ยไรไอ้หินอยากให้ตะเกียบไอ้ตามลอยมาปักอกกูหงายหลังล้มตึงตายคาร้านหมู’ทะหรือไงวะ” ไอ้บอลพูดรัวแถมการใช้กำลังยกเท้าเตะเข้าหน้าแข้งไอ้หินแรงระดับหนึ่ง “ไม่ใช่เด็กกู”โอเค คำยืนยันหนักแน่น“ถ้าใช่กูฆ่ามึงแน่ไอ้สัสบอล”“เอาตรงถามแบบลูกผู้ชาย มึงตอบกูมาตรงๆ ไอ้ตาม” ไอ้บอลทำหน้าจริงจังเบี่ยงไปมองเธอหนึ่งครั้งก่อนมาหยุดตรงหน้าผม คราวนี้ผมรู้ว่ามันไม่ได้ล้อเล่นใดๆ ทั้งสิ้น “จริงจังหรือแค่อยากหลอกฟัน”“ก็ชอบ”“งั้นเอาใหม่ ชอบกับจริงจังมึงรู้ดีนะว่ามันมีแค่เส้นบางๆ คั่นไว้ ไอ้คำว่าชอบมันหมายถึงการพอใจถูกใจส่วนจริงจังมันหมายถึงแน่วแน่ไม่เล่นๆ นะเว้ย”“กู...”“คิดให้ดีนะไอ้ตามถึงมึงจะดีกับเธอด้วยการกระทำเมื่อกี้แต่ถ้าวันหนึ่งในอนาคตมึงมีคนที่พิเศษกว่าเข้ามา คนๆ นั้นต้องได้มากกว่าคนอื่นแล้วเมื่อถึงเวลามึงจะไม่ได้เสียใจ”“...” ผมไม่เสียใจหรอก
last updateLast Updated : 2025-09-25
Read more

บทที่ 72 แสดง

“หรือว่าจารย์เขาสอนมากไปวะ หลงๆ ลืมๆ หรือว่าแก่ขึ้น”มันก็น่าคิดกับประโยคของไอ้หินด้านบนเหมือนกันเพราะมีเหตุผลประกอบ รายงานกลุ่มของพวกเรามีผม ไอ้บอล ไอ้หิน ไอ้เฮียติและคนสุดท้ายก็คือไอ้กวาง“พวกมึงไม่รู้ไงว่าจารย์คนนี้เป็นที่เลื่องลือมาก ดังในหมู่นักศึกษาที่อยากเลี่ยงเรียนด้วยมากที่สุด” นิ้วมือไอ้บอลหยุดพิมพ์ก่อนยกกาแฟขึ้นดื่มและพูดต่อ “ตอนถามต่อหน้าเอารายงานให้ดูบอกถูกส่งได้แต่มาอีกวันห่ารากบอกว่าใครให้ทำแบบนี้แก้แทบไม่ทันเหมือนที่พวกเราเจออยู่ไง”แต่กลุ่มผมมันพึ่งเจอไงทั้งที่เรียนมาด้วยกันหลายตัวแล้ว“ไอ้หินมึงตรวจดูเล่มรายงานอีกทีดิวะ” อยู่ๆ ก็รู้สึกอะไรบ้างอย่าง ผมไม่ได้สมองเสื่อมนะเว้ยถึงไม่รู้ว่าที่ตัวเองทำไปนั้นมันถูกแล้ว “เอาให้ละเอียด”แค่เสี้ยวเดียวที่พวกมันหันหน้ามามองผมเหมือนสงสัยอะไรบางอย่างแต่ไม่มีใครเอ่ยปากถาม เอาเป็นว่ารู้ๆ กันอยู่ เกิดเป็นอย่างที่ผมสงสัยจริงไม่ว่าหน้าไหนไม่มีทางที่ผมจะเอาไว้เหมือนกัน จะเอาคืนทั้งต้นทั้งดอกรวมกันโดยไม่มีความเวทนาใดๆ ทั้งนั้น“พวกเราโดนแล้วใช่มั้ยวะ”“ทีนี้ทำเป็นมาฉลาด มึงมาสรุปหัวข้อนี้ด่วนเลยไอ้กวาง ถ้าไม่วางโทรศัพท์ลงกูกระทืบแม่ง”“โ
last updateLast Updated : 2025-09-25
Read more

บทที่ 73 ทำให้ไม่ได้

“เมื่อกี้ที่จริงจังมึงแสดงละครงั้นเหรอไอ้ห่าตาม”“แล้วควายอย่างมึงก็เชื่อกูไอ้สันขวานบอล!” เสียงหัวเราะทั้งของตัวเองและไอ้เฮียติผสมขึ้น การแสดงของผมก่อนหน้าคงตบตาคนอื่นได้แน่ถ้าผ่านไอ้พวกเพื่อนตัวเองได้ ถือว่าสอบผ่าน “มึงเอาไปส่งจารย์ก็แล้วกันไอ้เฮียติ กูไปเยี่ยวล่ะ”พอเข้าห้องน้ำเสร็จผมกับไอ้บอลที่มันติดตามมาตั้งแต่ตอนแรกก็เดินมาทางเดิมจุดมุ่งหมายก็คือโต๊ะตัวเดิมนิดเดียวเกือบถึงแค่เลี้ยวมุมเสาตรงหน้า“มาได้ไงไหนว่าไปเที่ยวกับเพื่อนไงไอ้ตูน”ตูน...ประโยคของไอ้เฮียติทำเอาเท้าของทั้งผมกับไอ้บอลต่างหยุดโดยไม่ได้นัดหมาย ต่างกันเพียงแค่คนเสือกอย่างไอ้บอลขยับตัวโน้มไปโผล่หัวออกจากมุมเสานิดหน่อยเพื่อต้องการดูส่วนผมยืนนิ่งผิดกันเหมือนเดินคนละทางจากในใจที่เหมือนกระโดดโลดเต้นออกมาจากร่างกายไปเป็นที่เรียบร้อยแล้วตูน... ชื่อนี้โคตรมีอิทธิพลต่อผมมากจริงๆ“นี่ไงที่กูบอกคุ้น น้องร้านหมู’ทะคนนั้นที่แท้ก็เป็นญาติกับไอ้ติ” ไอ้บอลสะกิดแขนผมพูดขึ้นคราวนี้ผมเชื่อมัน ความจริงก็รู้มาบ้างกับญาติของไอ้เฮียติแต่ผมก็ไม่ได้สนใจ “มึงควรเชื่อกูไอ้ห่าตาม เธอไม่ได้เป็นเด็กกู”ไอ้บอลยืนยันขนาดนี้ไม่จำเป็นที่ผมต้องโ
last updateLast Updated : 2025-09-25
Read more

บทที่ 74 ก็ให้มันท้า

แปลกมาก...“ใช่แกเป็นญาติเฮียถึงเอ่ยปากห้ามไงวะ ถ้าเป็นคนอื่นไม่มีทางที่เฮียจะสนใจด้วยซ้ำไป”“น่าเสียใจนะคะ ตูนทำที่เฮียติบอกไม่ได้”“ไอ้ตามมันเป็นเพื่อนเฮียนะไอ้ตูน” ที่แท้ก็เกี่ยวกับผมเอง โล่งใจไปเปาะหนึ่งดีเหมือนกันที่มันเป็นผมคราวนี้ชีวิตของเธอจะได้เชื่อมกันกับชีวิตผมสักที “มันไม่ใช่คนที่จะเข้าหาง่ายๆ คิดหรอว่าไอ้คนที่ดูนิ่งๆ เย็นชาราวกับน้ำแข็งขั้วโลกวันๆ ดูไม่สนใจห่าเหวอะไรทั้งนั้นด้านในลึกๆ มันจะโง่ บอกเลยว่าแกคิดผิดจะทำอะไรควรใช้สมองคิดหน่อย”“งั้นมาดูกันว่าตูนจะเข้าหาพี่ตามได้ยังไง”พี่ตามงั้นเหรอ...ทำไมผมถึงรู้สึกดีชะมัดที่เธอเรียกพี่@ลานถนนเก่า 23.25 น.ถนนเส้นเก่าที่รกร้างปล่อยการใช้งานมาเกือบปีดูน่าไม่ผิดสมัยนัก สองข้างทางปกคลุมไปด้วยความมืดร่วมมือกับมีกอหญ้าสูงต่างแข่งกันเจริญขึ้นรอบบริเวณสองข้างทางชวนน่ากลัวแน่นอนว่าคนอื่นไม่มีใครมีความคิดมาเดินสูดอากาศบริเวณที่แบบนี้แน่นอนเพราะมันเสมือนเป็นแหล่มัวสุ่มดีๆ นี่เอง เว้นแต่ไอ้คนจำพวกผม“จำได้มั้ย...” ดีหน่อยที่คืนนี้ดวงจันทร์สว่างจ้าทำให้เห็นอะไรชัดเจนขึ้น ผมจับจ้องไปยังไอ้กล้ากับเพื่อนร่วมแก๊งอีกคนพวกมันถูกลากตัวมาตั้งแ
last updateLast Updated : 2025-09-25
Read more

บทที่ 75 ถึงขั้นแต่งไหม

“มึงได้เห็นสัสอย่างกูแน่” คราวนี้ผมก้าวเท้าเข้าไปคว้าลำคอไอ้กล้าไม่นานภาระแรงกำลังจากลำแขนก็ถูกส่งตรงไป ใบหน้าเหมือนคนกำลังจะหมดลมแสดงต่อหน้าผมริมฝีปากมันพยายามอ้าสูดลมเข้าหลายครั้งแต่ผมก็ส่งแรงไปขัดขวางอีกครั้ง เป็นแบบนี้เรื่อยกระทั่งสีหน้าคนโดนกระทำเปลี่ยนไปการคลายมือออกจากลำคอมันจึงเริ่มขึ้น “พวกมึงเอามันนอนราบกับพื้นถนน”ทั้งไอ้กวางและไอ้หินถีบเก้าอี้ออกไปบังคับให้ร่างไอ้กล้ากับเพื่อนนอนถัดกันสภาพนอนราบคว่ำหน้าไปกับพื้นถนนตรงกลางเส้นเหลือง มือไอ้พวกนั้นถูกชูตรึงออกมาชูไว้บนหัวราบไปกับพื้นถนนเช่นกัน มือพวกนี้ใช่ไหมที่กล้าแส่เข้ามาทำให้รายงานพวกผมเปื้อน ทำให้เสียเวลาและสุดท้ายพวกมันเลือกเสือกเองกูจะเอาให้เจ็บหนักผมเลือกถอยหลังเข้าด้านข้างนิดหน่อยจากนั้นชูมือขึ้นเป็นสัญญาลักษณ์โอเคส่งให้ไอ้บอลที่เตรียมตัวอยู่ไม่ไกลมากไม่นานเสียงมอเตอร์ไซค์ก็ดังกระหึ่มขึ้นแรงบิดดังสนั่นชวนขนลุกทำให้ไอ้พวกที่กำลังจะโดนเชือดต่างพยายามดึงมือลง พวกมันพยายามแค่ไหนก็สู้แรงของไอ้หินกับไอ้กวางไม่ได้ บทลงโทษพวกนี้จะไม่มีวันเกิดขึ้นถ้าจะทำอะไรรู้จักคิดสักหน่อยบางครั้งควรเลือกทำบ้างบางทีคู่ที่ไปสร้างศัตรูไว้เ
last updateLast Updated : 2025-09-25
Read more

บทที่ 76 เธอน่ารัก

“รวบยอดเลยนะมึง แล้วถึงขั้นแต่งมั้ย?”“ถึงขั้นนั้นโคตรดี” ครั้งนี้ผมตอบทันทีพร้อมรอยยิ้มหวานเพราะยังไงความรู้สึกมันไปไกลแล้ว ไกลจนไม่สามารถกู่กลับได้ถึงผมจะรับรู้ทุกอย่างแต่ไม่อยากให้เธออึดอัดจึงเว้นพื้นที่ส่วนตัวให้แต่ถ้าสถานภาพขยับขึ้นตามความสัมพันธ์ถึงวันนั้นค่อยมาพูดกันอีกที “ถามขนาดนี้มึงยอมให้กูเป็นน้องเขยเหรอ”“ของแบบนี้มันต้องดูอีกที”“มึงต้องแฮชแท็กน้องเขยตามเท่านั้นไอ้เฮียติ ไม่มีสิทธิพูดอีก”“โอเค ถ้ามึงทำได้กูก็อยู่ทีมมึง”คู่สนทนาผมมันยกยิ้มนิดๆ ยิ้มที่ยังไงก็มองว่าโคตรวายร้ายตัวจริง“อะไร?”คำว่าอยู่ทีมผมมันไว้ใจไม่ได้เลยสักนิด เดาได้ว่าคนอย่างไอ้เพื่อนตัวดีคนนี้ต้องอยู่กลางไม่ยอมให้ใครได้เปรียบและเช่นกันไม่ยอมให้ใครเสียเปรียบ เรียกง่ายๆ แม่งสนับสนุนทุกๆ ทางนั่นแหละ“ไอ้ตูนทำอะไรก็อย่าโกรธไม่ว่าจะเข้าหามึงด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่” ผมไม่โง่จึงพอรับรู้มาบ้างสมทบจากที่ได้ยินมาด้วยหูตัวเอง เอาเป็นว่าผมโอเคไม่ว่าน้องเขาจะเข้ามาหาตัวเองด้วยเรื่องอะไรจุดมุ่งหมายแปลกแค่ไหนก็ไม่สนก็ผมรักไปแล้วนิ “เพื่อความอยู่รอดใครก็ทำ”“โอเคได้ มีแค่นี้ใช่มั้ยวะ”“ยังอันนี้แถมอยากรู้จริง”“ว่า”
last updateLast Updated : 2025-09-25
Read more

บทที่ 77 ไม่บอกก็ดูแล

ได้ทีผมยิ้มหวานพูดออกมาแกมหัวเราะ ใช่ผมไม่ได้มองไอ้บอลทั้งที่กำลังตอบคำถามมันทว่ามีคนหนึ่งสะกดสายตาผมมากเธอนั่งลำดับสุดท้ายหางโต๊ะห่างจากผมมากที่ยืนตรงหัวโต๊ะ หญิงสาวในเสื้อปาดไหล่สีขาวรับกับกระโปรงสีดำเรียบ น่ารัก...“สวัสดีค่ะพี่ตาม” เสียงผู้หญิงชื่อทรายเอ่ยขึ้น เธอนั่งใกล้ไอ้กวางถัดไปก็เป็นเพื่อนผู้หญิงอีกคน คนนี้ก็เอ่ยสวัสดีตามเหมือนกันเอาเป็นว่าสองคนนี้ให้ผ่านไป ผมกำลังรอคนท้ายไปรั้งท้ายต่างหากแน่นอนการกระทำต่างกันมากตูนยกมือขึ้นไหว้จากนั้นก็พูด “สวัสดีค่ะพี่ตาม”นี่ไงที่เขาพูดกันว่าประโยคเดียวกันแต่ทำให้ความรู้สึกต่างกัน“สวัสดีครับ”“แล้วมึงเป็นไงโดนจารย์ด่ามั้ย ขึ้นส่งผิดเวลาขนาดนี้”“ไม่เห็นว่าไรนะ เงียบๆ อ่ะ” ผมตอบไอ้กวาง“กูว่าแล้วไงระดับไอ้เหี้ยตามไม่โดนว่าแต่ถ้าพวกเราช้าแม่งโดนด่าทั้งวันอีกทั้งหักคะแนนกดเกรดกูสุดๆ” เป็นไอ้บอลที่บ่นบรรยายความรู้สึกออกมา“หรอวะที่กูบอกว่าเงียบๆ ไม่ว่าอะไรก็เพราะจารย์ไม่อยู่ห้องโว้ย กูเลยเดินเข้าไปส่งงานได้สบายต่างหาก”จากนั้นก็ถึงเวลาส่งยิ้มกวนๆ ออกไปเย้ยเพื่อน“ไอ้...”“จุ๊ๆ ไม่พูดครับเพื่อน เห็นมั้ยรุ่นน้องอยู่เยอะเป็นผู้หญิงด
last updateLast Updated : 2025-09-25
Read more

บทที่ 78 ลืมยาก

ดูกลายๆ เหมือนการหยอกล้อมากกว่าแต่ถ้ามองอีกมุมผมแฝงการจีบลงไปด้วยนะดูท่าตูนจะรู้ด้วยถึงยิ้มหวาน ไปตลอดทางต่างจากเด็กผู้หญิงเรียบร้อยคนนั้นอย่างสิ้นเชิง ตูนในเวอร์ชั่นนี้ดูรู้ทันไปหมดไม่อ่อนหวานแต่ก็ไม่แข็งกระด้างเกินมันบอกไม่ถูกรู้แค่ว่าเปลี่ยนเย็นวันนั้นปรากฏว่าเรามาถึงร้านสองคนรั้งท้ายสุดของกลุ่มเพราะตอนจอดรถเห็นรถไอ้กวางจอดอยู่ก่อนแล้วอีกทั้งผมยังให้ตูนเข้าไปก่อนเพราะโทรศัพท์สายสำคัญซึ่งเธอก็ไม่ได้เซ้าซี้อะไรไม่ติดใจด้วยซ้ำแต่ก็เอาเถอะตอนนี้ไม่ได้เป็นอะไรด้วยจะมีท่าทีแบบนี้ก็ไม่แปลกแต่ถ้าเกิดสถานะเปลี่ยนไปอย่ามีอาการแบบนี้เลย ผมคงน้อยใจขึ้นมาแน่การเดินเข้ามาในร้านที่แสงสว่างลดลงปรับเปลี่ยนโทนมืดสลัวหน่อยนักท่องเที่ยวเยอะพอสมควร มุมซ้ายเป็นเคาน์เตอร์บาร์โชว์เครื่องดื่มหลากหลายชนิดทั้งไทยและเทศถัดไปก็เป็นมุมเล่นดนตรี ผมเดินไปอีกทางไม่นานสายตาก็เห็นเพื่อนของตัวเองสู่สายตา“เจ้ามือมาแล้วโว้ย ช้ามากไอ้ห่าอีกนิดนึกว่าเบี้ยวแล้วนะ”“ช้าหรือเร็วมึงอย่าพูดไอ้บอลยังไงมึงก็แดกก่อนกูอยู่ดี” ในขณะผมด่ามันยังเคี้ยวข้าวตุ้ยๆ ไม่แคร์ห่าเหวอะไรทั้งนั้น พอได้ฟังประโยคผมมันก็ยักไหล่ไม่แคร์เหมือน
last updateLast Updated : 2025-09-25
Read more

บทที่ 79 คิดดีแล้วใช่ไหม?

Ti: คิดว่ากูจะลืมหรอ บอกเลยยากจบการพูดคุยผ่านแชทแค่นี้โทรศัพท์ก็ถูกเก็บเข้ากระเป๋ากางเกงก่อนเปิดประตูห้องน้ำออกเดินแค่ไม่กี่ก้าวก็ต้องชะงักเมื่อคนตรงหน้าผมเป็นตูน เธอเข้ามาในห้องน้ำชายที่ดีหน่อยว่ามันร้างผู้คนพอผมจะเดินอีกก้าวเธอก็เข้ามาขวางทางเดินหน้าผลักผมถอยหลังเข้าไปในห้องน้ำห้องเดิมหลังจากนั้นก็ใช้เท้าปิดตึง!ผู้หญิงคนเดิมเพิ่มเติมก็คือ เธอเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงแววตาไม่มีการฉายแววล้อเล่นหรือว่าอ่อนแอเจือปนมีแต่ความเด็ดขาดความมั่นใจ ยิ่งเมื่อเธอเลือกขยับกายเข้ามาประชิดตัวผมกลิ่นน้ำหอมอ่อนๆ ไม่ฉุนแตะจมูกชวนให้น่าเข้าใกล้เป็นที่สุด ยิ่งกว่าการเชิญชวนด้วยกลิ่นกายคราวนี้กับมีฝ่ามือเรียวขาวเคลื่อนเข้ามาวางตรงหน้าอกของผมเราสองคนต่างจ้องมองตากันโดยไร้บทสนทนากระทั่งมือเรียวขาวอีกข้างวางเหมาะตรงเนินอกอวบนูนขึ้นมาเรียกสายตาผมได้ดีมากกับการกระทำนี้จากนั้นไม่กี่นาทีต่อมาคนตรงหน้าก็เคลื่อนมืออย่างช้าประกอบกับใช้แววตายั่วยวนจนผมแทบอยากจับกด นิ้วมือเล็กค่อยปลดดึงเสื้อปาดไหล่ลงต่ำไปกองรวมกันตรงเอวขอดต่อนี้ไปตรงหน้าผมมีแค่บราไร้สายปราการเดียวเท่านั้นที่ทำหน้าที่ห่อหุ้มทรวงอกสวย เนินอกขาวเรียบเน
last updateLast Updated : 2025-09-25
Read more

บทที่ 80 เชิญชวน

“พี่คิดว่าอย่างอื่นก็... ต้องครั้งแรกเช่นกัน ตูนคิดดีแล้วใช่มั้ย?”แว๊บเดียวที่สีหน้าเธอถอดสี แต่ก็กลับมาเป็นดังเดิมเพิ่มความเชิดหยิ่งเหมือนไม่แคร์บอกตามตรงว่าผมไม่เชื่อหรอกผู้หญิงคนนี้โกหกไม่เก่งสักนิดเดียวที่เอ่ยปากถามออกไปก็เพราะเธอเป็นคนที่ผมรักผมแคร์ทุกอย่างจึงอยากให้เธอตัดสินใจดีๆเมื่อเกิดขึ้นแล้วมันไม่มีทางกลับไปเป็นเหมือนเดิมเพราะผมไม่ยอม“กลัวหรอคะ?”หมับ!แต่ผมกลับได้ฟังประโยคท้าทายออกมาแทนครั้งนี้มาพร้อมกับฝ่ามือของผมที่เอื้อมเข้าไปคว้าเอวขอดออกแรงกระชากนิดหน่อยร่างบางก็ปลิวมานั่งบนตัก ถ้าจะรู้สึกโกรธมันก็ไม่แปลก“ใครกันแน่ ครั้งนี้แม้จะร้องไห้ก็ไม่ปล่อยแล้วนะเพราะเมื่อกี้ถือว่าให้โอกาสแล้ว”จบประโยคริมฝีปากผมก็เข้าไปครอบครองริมฝีปากของตูนอีกครั้งความรุนแรงเกิดขึ้นตามลำดับการบดขยี้ปราศจากความอ่อนโยนเหมือนโหยหามาตลอดไม่นานเธอก็ตอบรับขยับริมฝีปากแต่ไม่ยอมเปิดกลับกระตุ้นโดยใช้ฝ่ามือเรียวลูบไล้เข้ามาสอดคล้องลำคออีกครั้งหนึ่งส่วนมือของผมคราวนี้บอกเลยว่าไม่มีทางอยู่นิ่งเพราะตอนนี้มันเลื้อยขึ้นมาหยุดตรงทรวงอกอวบเหมาะ...กุมได้เต็มไม้เต็มมือร่างผอมเพรียวแต่โคตรซ่อนรูปด้านใน เต่ง
last updateLast Updated : 2025-09-25
Read more
PREV
1
...
456789
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status