Semua Bab one secret ดีลแลกรัก: Bab 1 - Bab 10

59 Bab

บทที่ 1 ทิชา AE คนเก่ง

MD Agencyทิชาหญิงสาววัยยี่สิบสามปี ส่งยิ้มทักทายบรรดาเพื่อนร่วมงานที่ทยอยกันเดินเข้าบริษัท เธอได้เข้ามาฝึกงานที่บริษัทผลิตสื่อโฆษณาขนาดใหญ่เมื่อหลายเดือนก่อนสมัยยังเป็นนักศึกษาฝึกงาน และก็ได้รับการทาบทามให้ทำงานต่อเลยเธอเป็นสาวน่ารัก สดใส ร่าเริงและอัธยาศัยดีคนหนึ่ง นอบน้อมต่อทุกคนทำให้พี่ๆ ในแผนกจึงค่อนข้างเอ็นดูทีเดียวขณะเดินทักทายคนนู้นคนนี้ สายตากลมโตก็เหลือบไปเห็นสาวผมสั้นประบ่าท่าทางกระฉับกระเฉงเดินลิ่วอยู่เบื้องหน้า ทำให้ทิชายิ้มกว้าง ไม่รอช้าวิ่งเข้าไปกระโดดเกาะคออีกฝ่ายทันที"มอร์นิง~""โอ๊ย ยัยทิชา! ปล่อยเลย จะฆ่ากันเหรอไง" อันดามันบ่นอย่างไม่จริงจังนัก ทิชายังคงยิ้มกว้าง แต่ก็ยอมปล่อยคอหญิงสาวร่างเล็กกว่าเป็นอิสระ ดวงตาวิ้งวับเป็นประกายมีความสุขจากข่าวที่เพิ่งรับทราบเมื่อสองวันก่อน"แก~ ดีใจด้วยนะ ฉันเห็นคลิปคุณวิคเตอร์ขอแต่งงานแล้ว ขอบอกเลยว่าน่ารักมากกกกกก! ความหวานนี่ทะลุผ่านมือถือมาเลยทีเดียว""ธรรมดา~ ฉันมันของพรีเมียม"อันดามันสะบัดบ๊อบท่าทางชวนน่าหมั่นไส้แบบกวนอารมณ์ มุมปากกระจับประดับยิ้มหวานพลางยื่นนิ้วที่มีแหวนเพชรสองวงสวมเอาไว้บนนิ้วนางซ้ายให้ทิชาอิจฉาเล่น เนื
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-04-13
Baca selengkapnya

บทที่ 2 โดนเพื่อนเท

ทิชานอนกระดิกเท้าอยู่บนโซฟาภายในอะพาร์ตเมนต์ห้องเล็กกะทัดรัด เปิดโทรทัศน์ฟังข่าวไปเรื่อยๆ ขณะมือน้อยก็ไล่ไถ่ดูสตอรีดารานางแบบในประเทศที่ตนติดตามเอาไว้ ทั้งซื้อรถบ้านหรู รีวิวรถแพง ไปกินร้านอาหารชั้นดี ก็ได้แต่อิจฉาตาวาวตามประสา โดยไม่ลืมกดบันทึกร้านเอาไว้ วาดฝันว่าสักวันหนึ่งก็อยากมีชีวิตสุขสบายอย่างคนอื่นบ้างแต่ด้วยเงินเดือนแสนน้อยนิด บวกกับปัญหาหนี้สินรัดตัวของทางบ้านก็ได้แต่ปลงตก แล้วเฝ้ามองชีวิตความเป็นอยู่ของคนอื่นด้วยความหวังริบหรี่ต่อไป"หื้มมมม ไอ้ไข่ปลาคาเวียร์นี่มันรสชาติยังไงเนี่ย กินทีจะได้ขึ้นสวรรค์เลยไหม ทำไมถึงแพงมหาศาลขนาดนี้""ฮืออออ ตับห่านนี่เหมือนตับหมูไหมนะ สาธุ~ จ่ายหนี้ที่บ้านเสร็จทิชาจะเก็บเงินขอไปลองกินเป็นบุญปากสักครั้งเถอะ"ร่างเล็กยกมือขึ้นพนมเหนือหัว สาบนสาบานด้วยท่าทางจริงจังครืด ครืดในขณะที่หญิงสาวกำลังเพ้อฝันกับอาหารอร่อยๆ จากรูปภาพของคนอื่นอยู่นั้น โทรศัพท์ในมือก็ส่งเสียงร้องเรียกสติเธอกลับมาสู่โลกแห่งความเป็นจริง"ฮัลโหล" เธอรับสายด้วยน้ำเสียงเบื่อหน่ายเล็กน้อยเมื่อเห็นชื่อที่แสดงบนหน้าจอ(ฮืออออ ไอ้ชา~)"เฮ้ยๆ! เป็นอะไรกิ๊ฟ ร้องไห้ทำไม!" เธอสะดุ้ง
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-04-13
Baca selengkapnya

บทที่ 3 ถูกวางยา

หญิงสาวนั่งทำธุระส่วนตัวอยู่ในห้องน้ำครู่ใหญ่ ก็รู้สึกร้อนๆ ครั่นเนื้อครั่นตัวอย่างบอกไม่ถูก เหงื่อเม็ดเย็นผุดขึ้นตามไรผม หัวใจดูเต้นแรงขึ้นอย่างไร้สาเหตุ สิ่งแปลกประหลาดที่เกิดขึ้นกับร่างกายทำสมองที่ยังคงมีสติรับรู้เริ่มตื่นตระหนกเธอถูกวางยา!ริมฝีปากแดงระเรื่อขบเม้มเข้าหากันรุนแรง ข่มอาการปั่นป่วนที่พวยพุ่งแผ่ซ่านไปตามร่างกาย ร่างน้อยสั่นระริก นิ้วทั้งสิบจิกเข้าที่ต้นแขนจนเป็นรอยเล็บหวังสะกดแรงปรารถนาที่เพิ่มสูงเธอเดินโซซัดโซเซออกจากห้องสุขาตรงไปล้างหน้าล้างตาบริเวณอ่างล้างมือ ใช้ความเย็นจัดของน้ำช่วยบรรเทาอาการร้อนรุ่มตามร่างกาย แต่ก็เหมือนจะไม่ดีขึ้น อกซ้ายบีบรัดหนักหน่วงขึ้นทุกวินาที เธอต้องรีบออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุดมีหญิงสาวหลายคนยืนต่อแถวรอคิวเข้าห้องน้ำอยู่ ทิชาไม่รอช้ารีบตรงเข้าไปขอความช่วยเหลือ อย่างน้อยหากมีคนเดินออกไปเป็นเพื่อนก็น่าจะปลอดภัยกว่า"พี่คะๆ ช่วยหนูด้วยค่ะ เหมือนหนูถูกวางยา พี่ออกไปส่งหนูหน้าร้านได้ไหม"ทิชาน้ำตาคลอเบ้าด้วยความทรมานภายในร่างกาย ตรงเข้าไปหาหญิงสาวสองคนที่มาด้วยกัน ทั้งคู่มีสีหน้าแตกตื่น มองกลับมาอย่างหวาดระแวง"แน่ใจเหรอน้อง หรือแค่เมาเปล
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-04-13
Baca selengkapnya

บทที่ 4 การช่วยเหลือของพลเมืองดี

"อึก...ร้อน...ทำไมมันร้อนขนาดนี้" ทิชาพึมพำด้วยความทรมาน ลูบไล้มือน้อยไปทั่วร่างกาย ยิ่งสัมผัสมันก็ยิ่งรู้สึกดี เพลิงไฟแห่งความปรารถนาลุกโชนยากจะมอดดับมือหนาเอื้อมมาเร่งอุณหภูมิของแอร์ ปรับสปีดจนเย็นฉ่ำ แต่มันก็ดูเหมือนจะไม่ช่วยให้อาการเธอดีขึ้นสายตาคมกริบจ้องไปยังท้องถนนเบื้องหน้า สลับกับดูอาการหญิงสาวข้างตัวไปด้วย ไม่รู้ว่ายานรกนั่นส่งต่อผ่านอากาศได้หรือเปล่า เพราะเพียงแค่มองอาการร้อนรุ่มกระสับกระส่ายของสาวน้อยข้างกาย เขาก็เริ่มปั่นป่วนเช่นกันมือเล็กเลื่อนเข้าไปใต้ชุดเดรสสีขาวที่บัดนี้เปรอะเลอะไปด้วยฝุ่นสีเทาหลังผ่านการล้มลุกคลุกคลานมา เธอแยกขาออกกว้าง ทำหัวใจหนุ่มคนขับสั่นระรัว แต่แค่นั้นมันคงยังทรมานเขาไม่มากพอ เธอจึงใช้ปลายนิ้วลูบเนินเนื้อสาวต่อหน้าต่อตาฉิบหายเอ๊ย!หนุ่มที่พยายามวางตัวเป็นคนดีถึงกับสบถในใจ บัดนี้สติเขาไม่ได้จดจ่อกับท้องถนนแม้แต่น้อย เฝ้ามองสาวข้างกายลงมือจัดการตัวเองในระยะประชิดเพียงแค่คอนโซลกั้นฝ่ามือน้อยอีกข้างบีบกุมหน้าอกคู่สวยของตัวเองไปพลาง ส่งเสียงกระเส่าระรื่นหูชวนให้คนขับสติแตกออกมาเป็นระยะ กระโปรงของเธอร่นขึ้นมาสูงทำให้ชายหนุ่มข้างกายสามารถเห็นทุกกา
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-04-13
Baca selengkapnya

บทที่ 5 จ่ายค่าตอบแทน

เขาสามารถขับรถกลับมาถึงคอนโดได้โดยปลอดภัย แม้ว่าสาวแปลกหน้าข้างกายจะพยายามเข้ามาคลอเคลีย นัวเนีย กระตุ้นอารมณ์ไม่หยุดก็ตาม มือใหญ่จัดการช่วยเธอแต่งตัวอย่างทุลักทุเล เพราะสาวเจ้าเอาแต่จะดึงเสื้อผ้าที่เขาเพิ่งสวมให้ออกจากกาย แถมยังตรงเข้ามาจู่โจมริมฝีปากร้อนผ่าวอยู่ตลอด"คุณตั้งสติก่อน ยกขาขึ้นมา""อื้ออออ ไม่เอา ฉันร้อน ไม่อยากใส่""ใส่ก่อน เดี๋ยวถึงห้องก็ได้ถอดแล้ว""ฉันอยากอีกแล้ว คุณ~ ช่วยฉันอีก" เสียงหวานออดอ้อนพร้อมใบหน้าฉ่ำเยิ้มด้วยแรงพิศวาสเอนซบพิงกับแผงอกกำยำ ทำชายหนุ่มอยากจะจับฟัดอีกรอบตรงนี้ให้รู้แล้วรู้รอด"เดี๋ยวช่วย แต่ตอนนี้คุณต้องใส่กางเกงในก่อน""จริงน้าาาา~""อื้อ"กว่าจะหลอกล่อหญิงสาวจนคล้อยตามได้ก็เล่นเอาเขาเหงื่อตกทั้งคู่เดินเข้ามาในคอนโดพร้อมกัน โดยร่างสูงโอบประคองเอวเธอเอาไว้แนบชิด มือบางอยู่ไม่สุขลูบไล้ปั่นป่วนอารมณ์เขาเสียพลุ่งพล่าน"อยู่นิ่งๆ อย่ามือซน" เขาดุเสียงเข้มเป็นการตักเตือนหลังจากทั้งคู่ก้าวเข้ามาในลิฟต์ แต่ยานรกที่ออกฤทธิ์เต็มที่ก็ทำให้เธอไม่ได้ใส่ใจเลยริมฝีปากบางจูบซับซุกไซ้ไปตามซอกคอ แนบกลีบปากจรดรอยสักตัวเลขโรมันที่ข้างลำคอพร้อมส่งลิ้นเล็กออกมาตว
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-04-13
Baca selengkapnya

บทที่ 6 เผ่นแน่บ

เช้าวันต่อมาทิชาขยับร่างกายเล็กน้อย ก่อนจะรู้สึกปวดร้าวระบมไปทั้งตัว อาการวิงเวียนศีรษะเป็นสิ่งถัดมาที่รับรู้ ดวงตากลมสวยราวกับแมวน้อยปรือขึ้นช้าๆ ไล่สำรวจสภาพแวดล้อมรอบด้านด้วยความมึนงง เพราะทั้งห้องตกอยู่ในความมืดมิด แต่สติสัมปชัญญะก็ยังไม่ฟื้นตัวเต็มที่ ยังคงปวดหัวตุบๆ จากฤทธิ์ยาที่คั่งค้างอยู่ภาพความทรงจำขาดห้วงเมื่อคืนย้อนเข้ามาในหัว ตั้งแต่เพื่อนสาวนัดให้ไปเจอที่ผับ ดื่มแก้วเหล้าจากคนแปลกหน้า ก่อนที่เธอจะถูกพวกเขาฉุดกระชากแล้วมีรถพุ่งเข้ามาหายิ่งคิดเส้นขมับก็ตึงเปรี๊ยะ ปวดจี๊ดขึ้นมาพร้อมภาพฉากรักวาบหวิวร้อนแรงไหลเข้ามาเธอนอนตัวแข็ง เริ่มปะติดปะต่อเรื่องราวทั้งหมดได้ก็แตกตื่นสุดขีด ทิชาหลับตาปี๋ หัวใจเต้นแรงสั่นระรัวราวกับจะหลุดออกมานอกอก เพราะรับรู้ได้ว่าบัดนี้เธอไม่ได้อยู่ตามลำพังบนเตียงกว้างริมฝีปากบวมช้ำจากการถูกบดจูบดูดดื่มตลอดคืนเม้มเข้าหากัน ค่อยๆ ขยับกายออกห่างหนุ่มแปลกหน้าด้านหลัง เสียงตุบๆ กลางอกดังลั่นด้วยความตื่นกลัวไม่ต่างกับต้องกู้ระเบิดที่มีตัวเลขนับถอยหลังอยู่โชคดีที่ชายหนุ่มคนนั้นหลับสนิทจากความอ่อนเพลีย ทำให้ไม่ได้รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาตอนที่ทิชากำลังย่องลงจา
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-04-13
Baca selengkapnya

บทที่ 7 กลับไปใช้ชีวิตเหมือนปกติ

สองเดือนต่อมาร่างบางของพนักงานสาวคนขยันนั่งไขว่ห้าง มือก็เลื่อนไล่ดูข่าวสารอัปเดตต่างๆ บนโซเชียลผ่านโทรศัพท์เครื่องเก่าหน้าจอร้าวของตนเอง วันนี้เธอมาถึงบริษัทเร็วกว่าปกติ จึงใช้เวลานั่งโง่ๆ ฆ่าเวลาในคาเฟ่เล็กๆ บริเวณชั้นหนึ่งของตึก ส่วนเรื่องน่าอัปยศสุดทุเรศของตัวเองเมื่อหลายเดือนก่อน ก็ได้ขุดหลุมแล้วฝังกลบมันให้ลึกสุดใจ เลือกที่จะไม่จดจำอะไรทั้งนั้น แม้บางคืนความฝันวาบหวามหวิวสะท้านจะแวะเวียนเข้ามาก่อกวนบ้างก็ตามงานอดิเรกในยามว่างของสาวออฟฟิศงบน้อยอย่างเธอคือการได้ชื่นชมการใช้ชีวิตหรูหราฟู่ฟ่าของคนอื่น แอบกดติดตามร้านอาหารดังๆ ราคาแพงเอาไว้ เผื่อว่าสักวันจะมีโอกาสได้ลิ้มลองรสชาติบ้างเธอมักชอบนั่งเปิดคลิปรีวิวอาหารหรู มโนเพ้อฝันว่าได้กินเนื้อวากิวชั้นดีอย่างในคลิป ในขณะที่ตนเองนั่งโซ้ยบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปไปด้วย แค่นั้นก็สร้างความสุขเล็กๆ ให้กับชีวิตแสนน่าเบื่อได้แล้วมือน้อยชะงักค้างเมื่อเลื่อนไปเจอโพสต์ของอดีตสาวคนรู้ใจภาพของสาวสวยคนหนึ่งกอดท่อนแขนของชายหนุ่มท่าทางดูมีภูมิฐาน ใบหน้าสดใสเอียงซบไหล่เขาอย่างคู่รักแสนสุข เธอแอบปวดจี๊ดกลางใจเล็กน้อย แต่มันก็แค่แวบเดียวก่อนจะจางหายไปอย่
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-04-13
Baca selengkapnya

บทที่ 8 เจอหน้าอีกครั้ง

วันต่อมาหญิงสาวสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวแขนยาวคู่กับกระโปรงทรงเอสีน้ำเงินเอวสูงยาวเหนือเข่าเล็กน้อย ดูเรียบร้อยเป็นทางการ เธอยืนชะเง้อคอมองไปรอบๆ อยู่บริเวณหน้าบริษัท สลับกับก้มดูนาฬิกาเรือนเก่าไม่ได้มีราคาอะไร เมื่อเห็นว่าใกล้ถึงเวลานัดหมายแล้ว แต่ลูกค้าคนสำคัญก็ยังเดินทางมาไม่ถึงครืด ครืดโทรศัพท์ในมือส่งเสียงดังขึ้น เธอมองเบอร์ที่ปรากฏก่อนจะรับสายด้วยน้ำเสียงสดใสร่าเริง"สวัสดีค่ะคุณไทเป""ครับ...ผมกำลังจะเลี้ยวเข้าบริษัทแล้ว ไม่ทราบว่าจอดรถตรงไหนได้บ้างครับ""คุณไทเปสามารถจอดด้านหน้าได้เลยค่ะ...ใช่รถคันสีดำที่เลี้ยวเข้ามาหรือเปล่าคะ" เธอยิ้มไปด้วยขณะร้องถามออกไป เมื่อเห็นรถคันหนึ่งเลี้ยวเข้ามาในช่วงเวลาเดียวกัน แต่ก็แอบขมวดคิ้วเล็กน้อยเพราะรู้สึกคุ้นตารถคันดังกล่าวแปลกๆ แต่ก็จำไม่ได้ว่าเคยเห็นจากไหน"ใช่ครับ""คุณไทเปขับเลยประตูหน้าบริษัทไปเล็กน้อยนะคะ จะมีที่จอดรถสำหรับลูกค้าเข้ามาติดต่ออยู่ค่ะ ตอนนี้ทิชายืนรอด้านหน้าแล้วค่ะ""โอเคครับ"อีกฝ่ายรับคำแล้วกดวางสายไป สักครู่รถสปอร์ตสีดำท่าทางราคาแพงคันนั้นก็ขับผ่านทิชาไปยังจุดจอดรถหญิงสาวก้มสำรวจการแต่งกายตัวเองอีกครั้งเพื่อความเรียบร้อย
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-04-13
Baca selengkapnya

บทที่ 9 แก๊งคอลเซนเตอร์

สัปดาห์ต่อมาทิชาก็ยังคงกังวล วนเวียนคิดถึงเรื่องราวของไทเปในหัวเสมอ เนื่องจากยังคงต้องติดต่อประสานงาน อัปเดตความคืบหน้ารายงานกันตลอด และตอนนี้เขาก็เล่นคุยกับเธอผ่านแชตไลน์ ที่ปกติหญิงสาวไม่ค่อยยอมให้ลูกค้าคนอื่นแอดมา เพราะคิดว่ามันเป็นพื้นที่ส่วนตัว แต่วันนั้นด้วยความตกใจทำให้ไม่ได้ปฏิเสธไปตรงๆนอกจากเรื่องของไทเปที่ต้องใช้สติขั้นสูงในการรับมือแล้ว ยังมีคุณธนินท์อีกคนที่เป็นปัญหาน่าหนักใจไม่น้อยสำหรับเธอตอนนี้"ขับรถกลับดีๆ นะคะ"เธอเอ่ยลา พลางส่งยิ้มนอบน้อมให้ ไม่มีการเล่นหูเล่นตาใดๆ หลังจากที่เดินมาส่งลูกค้าถึงรถยนต์ แต่ชายหนุ่มเจ้าของแบรนด์อาหารเสริมกลับยังรั้งรอไม่ยอมขึ้นรถเสียที"นี่ก็ใกล้จะเลิกงานแล้ว คุณทิชาสนใจออกไปกินข้าวกับผมสักมื้อไหมครับ""เอ่อ...ยะ...อย่าดีกว่าค่ะ ทิชาว่ามันคงไม่ค่อยเหมาะ"ใบหน้าสวยเริ่มปั้นหน้าไม่ถูกเมื่อโดนรุกหนักเช่นนี้ พยายามจะปฏิเสธแบบสุภาพเพื่อไม่ให้ลูกค้าเสียหน้า"อย่าพูดแบบนั้นเลยครับ เราก็ร่วมงานกันมาสักพักแล้ว ผมอยากรู้จักคุณให้มากกว่านี้จริงๆ นะครับ""ทิชาไม่สะดวกจริงๆ ค่ะ"ร่างเล็กเริ่มเดินถอยหลังออกห่าง หัวใจเต้นเร็วขึ้นเล็กน้อยเมื่อชายหนุ่ม
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-04-13
Baca selengkapnya

บทที่ 10 สาวสู้ชีวิตแต่ชีวิตสู้กลับ

ร่างเล็กรวบรวมเรี่ยวแรงที่เหลือเพียงไม่กี่เปอร์เซ็นต์ลุกขึ้นมาจากโซฟา นอนอยู่เฉยๆ ก็ไม่อาจแก้ปัญหาได้ เธอต้องวางแผนการใช้เงินให้รัดกุมขึ้น และควรจะต้องหาทางออกเฉพาะหน้าไปก่อนมือน้อยล้วงกระเป๋าสตางค์ออกมานับเงินที่พอเหลือติดตัว ก็ต้องพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ เพราะมีเหลือไม่ถึงสามพันบาทด้วยซ้ำ เงินเก็บสะสมตั้งแต่ทำงานหลังจากหักส่งกลับบ้าน แม้จะไม่ได้เยอะ แต่มันก็มาจากน้ำพักน้ำแรงตลอดหลายปีในขณะที่ครุ่นคิดว่าควรจะทำอย่างไรดี เสียงเรียกเข้าจากโทรศัพท์ก็ดังขึ้นเธอแอบหลอนเล็กน้อย กลัวจะมีเบอร์แปลกๆ โทรเข้ามาอีก แต่ก็เห็นว่าเป็นชื่อของมารดา นั่นยิ่งทำให้เธอเครียดกว่าแก๊งคอลเซนเตอร์เสียอีก"ฮัลโหลค่ะ"(ไงลูก สบายดีไหม ช่วงหลังไม่ค่อยโทรหาแม่เลย) น้ำเสียงอบอุ่นจากปลายสายทำให้ขอบตาเธอเห่อร้อนขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้เธอใช้หลังมือปาดคราบน้ำตาที่เตรียมจะไหลทิ้งไป สูดหายใจเข้าปอดปรับน้ำเสียงให้ดูสดใสร่าเริงดังเดิม"นานอะไรกัน ทิชาเพิ่งโทรไปคุยเมื่อสามสี่วันก่อนเอง"(แม่ก็คิดถึงหนูอยู่ดี ไม่กลับมาบ้านเราจริงเหรอลูก)"แม่คะ~ กลับไปจะหาเงินจากไหนล่ะ งานที่นี่มีเยอะ แถมบริษัทที่ทิชาทำอยู่ก็ดีมาก"(ถ้าว่างก
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-04-13
Baca selengkapnya
Sebelumnya
123456
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status