All Chapters of Forget me not เกลียดนักนายแฟนเก่า: Chapter 41 - Chapter 50

1 สัปดาห์ผ่านไปโรส เลย์ ก็ได้ไปยื่นสมัครงานที่บริษัทของเฮียสีฝุ่นซึ่งเป็นบริษัทยักษ์ใหญ่ผลิตอาหารสำเร็จรูปหลายหลายชนิด โรส เลย์ ได้ตำแหน่งฝ่ายบัญชีที่พวกเธอต้องการแต่พวกเธอได้อยู่กันคนละแผนกกัน ส่วนสายป่านก็ยื่นหาสมัครงานไปเรื่อยๆ สายป่านไม่ได้เพ่งเล็งบริษัทของมังกรหรือเฮียสีฝุ่นเลยเพราะคำว่า...ใช้เส้นสายค้ำคอสายป่านเป็นอย่างมาก ในส่วนของปีได้ยินว่าปีได้กลับบ้านที่ต่างจังหวัดเพราะมารดาป่วยต้องกลับไปดูแลอย่างใกล้ชิด สีน้ำ ไม่ต้องเป็นกังวลเลย เข้าๆออกๆ ทำงานทุกตำแหน่งที่บริษัทของเฮียสีฝุ่นนั่นแหล่ะ ทำทุกตำแหน่งคล้ายๆแจกจ่ายงานให้ทุกแผนกไปทั่ว เพราะเป็นน้องสาวของเจ้าของบริษัทเลยไม่มีใครกล้าบ่นอะไรเยอะ จะหาว่าใช้เส้นสายเข้ามาไหมก็ไม่เชิง เพราะสีน้ำเป็นน้องสาวแท้ๆของเจ้าของบริษัทนี่ “ มาทำอะไรที่นี่!? ” เสียงทุ้มต่ำแต่แฝงไปด้วยอารมณ์ขุ่นมัวเอ่ยถามสายป่านที่กำลังเดินมาแผนกฝ่ายต้อนรับของบริษัทแห่งหนึ่ง สายป่านแต่งตัวเป็นทางการอย่างเรียบร้อย เธอใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวพร้อมกับสูทสีดำคลุมเอาไว้และใส่กระโปรงทรงกระสอบสีดำยาวคลุมเข่าพร้อมกับรองเท้าคัชชูสีดำพร้อมกับเครื่องประดับเล็กๆน้อยๆสำหรับผู้

“ แล้วโต๊ะทำงานฉันอยู่ตรงไหน ” “ คะ ” สายป่านที่เกือบลืมตัวพูดในฐานะเพื่อนก็รีบพูดสรรพนามลงท้ายประโยคทันทีที่คิดได้ “ นั่นไง ” มังกรเลิกคิ้วและพยักหน้าไปอีกฝั่งหนึ่งแถวๆโซฟา ซึ่งมีโต๊ะทำงานจัดเตรียมไว้เรียบร้อยแล้วภายในไม่กี่ชั่วโมง เพราะตั้งแต่แยกกับสายป่านเมื่อคืนเขาก็โทรให้เลขาคนสนิทพ่ออย่าง ลุงพล จัดเตรียมที่สำหรับเธอ...สายป่าน “ ตะ ตรงนี้นี่นะ ”“ คะ ” สายป่านถึงกับอ้ำๆอึ้งๆ โต๊ะทำงานอยู่ในห้องท่านรองเลย...จะบ้าหรือไง อุตส่าห์เลขาส่วนตัวแท้ๆโต๊ะทำงานของเธอยังอยู่ด้านล่างชั้น 32 รวมกับพนักงานคนอื่นๆเลย เหตุผลของท่านรองก็คือ...ไม่ชอบความวุ่นวาย ชั้นที่ 33 เลยมีแค่ห้องทำงานของท่านรองเท่านั้น“ อ่าห้ะ! หรือคุณผู้ช่วยมีปัญหาอะไรหรือเปล่าครับ ” มังกรถามด้วยตำแหน่งหน้าที่ เล่นกันแบบนี้สายป่านเลยไม่กล้าเถียงอย่างที่เคยเถียง “ ปะเปล่า ”“ ค่ะ ” สายป่านที่หมดฤทธิ์เลยเดินไปนั่งบนโต๊ะทำงานแต่โดยดี โดยมีท่านรองยืนเอามือล้วงกระเป๋ากางเกงอย่างอารมณ์ดี นานทีจะเอาคนอย่างสายป่านลง พอใจยิ่งนัก“ หึๆ ” มังกรแอบยิ้มและหัวเราะในลำคอ ..วันแรกของการทำงาน – ภายในออฟฟิศชั้น 33 บริษัท MK“ คุณเริ

กะหล่ำที่รับรู้จากข่าวเม้ามอยท์จากพนักงานคนอื่นๆว่าสายป่านเคยเป็นแฟนกับมังกรมาก่อน กะหล่ำเลขาส่วนตัวของมังกร ที่แอบชอบเขาและรู้สึกถูกคุกคามจากการปรากฏตัวของสายป่าน คิดแผนการที่จะเริ่มใส่ร้ายเพื่อทำลายชื่อเสียงสายป่านต่อหน้าพนักงานคนอื่นๆในบริษัทโถงสำนักงาน – ช่วงสายของวันถัดมาบรรยากาศในออฟฟิศวันนี้ดูแปลกไปเล็กน้อยสายตาหลายคู่ที่เคยมองด้วยความสงสัยเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นความคลางแคลง ข้าวของเล็กๆ น้อยๆ บนโต๊ะของสายป่านที่ชั้น 32 ถูกย้ายที่เธอสังเกตได้ทันทีที่มาถึง โต๊ะทำงานเป็นโต๊ะสำรองการทำงานเมื่อมังกรมีประชุมหรือคุยธุระสำคัญ เธอจะออกมาทำงานด้านนอกรวมกับพนักงานคนอื่นๆแต่ยังไม่ทันจะได้เอ่ยถามกับใคร เสียงของใครบางคนก็ดังขึ้น“ ระวังตัวไว้นะคะน้องสายป่าน เดี๋ยวจะเผลอเอาเอกสารไปให้หัวหน้าผิดอีก ” น้ำเสียงเหน็บแนมดังมาจากด้านหลัง พร้อมรอยยิ้มที่ดูดีเกินกว่าจะจริงใจสายป่านหันไปมองก็พบกับกะหล่ำเลขาส่วนตัวของมังกรยืนกอดแฟ้มแนบอก ดวงตากลอกขึ้นลงราวกับกำลังดูถูก“ ขอโทษนะคะ? ” สายป่านถามกลับด้วยน้ำเสียงสงบ เพราะสายป่านไม่อยากมีเรื่องกับหล่อน เธอมาในฐานะพนักงานคนหนึ่ง ไม่ใช่ฐานะเพื่อนแบบคราวที

วันถัดไปล็อบบี้บริษัทสายป่านเดินเข้าบริษัทพร้อมมังกร ซึ่งปกติก็แทบจะไม่มีใครกล้าเข้าใกล้เขาอยู่แล้ว แต่วันนี้เธอแต่งตัวเรียบร้อย สดใสเป็นพิเศษ และรอยยิ้มบางๆ บนหน้าเธอก็ทำให้หลายคนแอบเหลือบมองรวมถึง…“ พี่ป่าน~! อรุณสวัสดิ์ค้าบ ” เสียงสดใสของ ตั้ม พนักงานหนุ่มแผนกไอที ที่ยกกาแฟสองแก้วมาให้ พร้อมยื่นหนึ่งในนั้นให้สายป่าน“ เมื่อวานเห็นพี่หน้าเครียดๆ วันนี้เลยซื้อลาเต้มาฝาก หวานน้อย ไม่มีน้ำตาล ~”“ แบบที่พี่ชอบเลยนะ! ” สายป่านรับกาแฟมาอย่างเกรงใจ“ ขอบคุณนะตั้ม…พี่ไม่คิดเลยว่านายจะจำได้ ”“ แหม จำได้อยู่แล้ว~ พี่น่ารักจะตาย ใครจะลืมลง! ” ตั้มตอบ เพราะเขาไม่รู้เรื่องข่าวลือที่สายป่านเคยเป็นแฟนกับมังกรเสียงหัวเราะของตั้มทำให้หลายคนหันมามอง รวมถึงมังกรที่ยืนข้าง ๆ ด้วยสีหน้า…นิ่ง แต่โคตรเย็นเขายืนกอดอก มองภาพนั้นแบบไร้คำพูด ก่อนจะพูดเสียงเรียบๆ แต่ฟังแล้วรู้เลยว่า “โคตรไม่พอใจ”“ กาแฟสั่งมาให้พนักงานแผนกอื่นแบบนี้ เข้าข่ายติดสินบนหรือเปล่า? ” ตั้มหันขวับ มองมังกรแล้วหน้าเหวอ“ เอ่อ…เปล่าครับหัวหน้า ผมแค่ ”“ เธอก็ด้วยสายป่าน ” เขาหันมาพูดกับเธอ“ ถ้าจะรับกาแฟจากใคร ก็ควรเช็กก่อนว่าเข

กลับมาที่บริษัท ปิ่นเดินเข้ามาในบริษัทพร้อมมังกร สายป่านยืนอยู่หน้าโต๊ะทำงานกับเอกสารปิ่นเดินตรงเข้ามาหาเธอ“สายป่าน…” ปิ่นส่งยิ้มหวานอย่างมีเลศนัย“นายมังกรบอกว่าเธอเก่ง ฉันก็เลยอยากมาดูให้เห็นกับตา”สายป่านยิ้มตอบ“ขอบคุณค่ะ ฉันก็หวังว่าจะเป็นคนที่คู่ควรกับความไว้ใจของเจ้านายเหมือนกัน”ปิ่นยิ้มค้าง ก่อนจะพูดเสียงเบาให้ได้ยินกันสองคน“อย่าคิดว่าการที่เขาปกป้องเธอ…แปลว่าเธอจะชนะเกมนี้นะ”สายป่านเงยหน้ามองเธอเต็มตา“ฉันไม่ได้มาเล่นเกม…”“ฉันแค่จะไม่ยอมให้ใครมาพรากสิ่งที่หัวใจฉันเลือกแล้ว ไปอีก”วันถัดไปบริษัทMK - ห้องประชุมใหญ่วันนี้บริษัทมีประชุมใหญ่ที่มีผู้บริหารเข้าร่วมหลายคน มังกรนั่งหัวโต๊ะ สายป่านนั่งข้างๆ ทำหน้าที่เป็นเลขาบันทึกการประชุมอยู่ดี ๆ “ปิ่น” ก็ปรากฏตัวในชุดเดรสสีฟ้าอ่อนเธอเดินเข้ามาพร้อมพ่อของเธอที่เป็นที่ปรึกษาบริษัท ซึ่งไม่มีใครกล้าทักท้วงปิ่นยิ้มหวาน“ขอโทษนะคะที่มาสาย…พอดีมีเรื่องอยากเสนอเกี่ยวกับแผนการตลาดชุดใหม่ค่ะ” ปิ่นส่งไฟล์พรีเซนต์ให้เจ้าหน้าที่เปิดขึ้นจอ“และแน่นอน…เกี่ยวข้องกับฝ่ายบัญชีโดยตรงด้วย”สายป่านชะงัก เพราะเห็นชื่อเธอถูกแทรกอยู่ในสไลด์ — ใน