Semua Bab พ่ายรักนางบำเรอ: Bab 191 - Bab 200

เมื่ออัคคีและยาหยีได้ยินเสียงอันที่คุ้นเคยก็หันไปมองต้นทางของเสียงที่เพิ่งตะโกนเข้ามาอย่างรวดเร็ว“อ้าว ไอ่คีย์ ทำไมมาอยู่ตรงนี้?? กูนึกว่าจะบ้างานอยู่บนห้องเสียอีก” อัคคีทักคิรินอย่างเป็นกันเอง เพราะเขาและคิรินนั้นเป็นเพื่อนกันมานานแสนนาน ในขณะที่ที่มือของอัคคียังจับมือหญิงสาวอยู่ไม่ยอมปล่อยเมื่อคิรินเห็นดังนั้นก็รู้สึกอารมณ์เสียขึ้นมาทันที“มึงนั่นแหละมาทำอะไรที่นี่?? แล้วมึงกับเธอกำลังทำอะไรกัน??” คิรินถามออกไปอย่างหงุดหงิดเมื่อทั้งสองคนที่ได้ยินคิรินทักก็รีบปล่อยมือออกจากกันทันที“ขะ ขอโทษค่ะ คือ มะ เมื่อกี้!!” หญิงสาวกำลังจะอธิบายแต่ทว่า อัคคีก็พูดขึ้นมาเสียก่อน“อ๋อ คือเมื่อกี้ กูรีบไปหามึงข้างบน เลยเดินไม่ดูทาง เลยเดินชนสาวน่ารักคนนี้ แต่ดีที่กูรับเธอไว้ได้ทัน ไม่งั้นไม่รู้ว่าน้องเขาจะเป็นยังไงบ้าง” อัคคีพูดออกไป พร้อมมองไปยังหญิงสาว ทำให้คิรินที่ได้ยินก็หงุดหงิดเพิ่มเป็นทวีคูณ‘นี่ยัยนี่กล้าจับไม้จับมือกับผู้ชายคนอื่นอย่างนั้นเหรอ??’ เขานึกอยู่ภายในใจก่อนจะพูดเตินเพื่อนของตน“ครั้งหน้าไม่ต้องไปสนใจยัยนี่หรอก เธอเป็นแค่แม่บ้านของที่นี่ มึงควรรักษาระยะห่างกับเธอไว้ด้วยก็ดี” คิ

หญิงสาวที่ไม่ทันได้ตั้งตัวก็ตกใจเป้นอย่างมาก เมื่อจู่ๆ ชายหนุ่มก็ประกบริมฝีปากของเขาเข้ามาที่ริมฝีปากของเธอ‘เขากำลังจูบเธอ?? ใช่!!เขากำลังจูบเธอ’ ไวเท่าความคิด เธอใช้มือของเธอทุบที่อกแกร่งเขารัวๆแต่เหมือนยิ่งทุบแรงมากเท่าไหร่ เธอก็รู้สึกเจ็บที่ริมฝีปากของเธอเท่านั้น เพราะชายหนุ่มกำลังกัดปากของเธอยังไงล่ะตอนนี้เธอรู้สึกแสบบริเวณริมฝีปากของเธอเป็นอย่างมาก แต่ยิ่งพยายามดิ้นมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งเพิ่มแรงกัดมากเท่านั้น“อื้อ ฮืออออ อ่อยอะ (ปล่อยนะ)”เธอที่ไม่สามารถขัดขืนชายหนุ่มได้ก็ร้องไห้ออกมาหนักกว่าเดิม นานหลายนาทีกว่าจะจะยอมผละริมฝีปากจากเธอเมื่อเธอได้เป็นอิสระก็กอบโกยอากาศเข้าปอดของเธอทันที“คุณมันบ้าไปแล้ว บ้าที่สุด ฮือออ!!” เธอร้องไห้ออกมาอย่างไม่อายสายตาของเขาแม้แต่น้อย“ฉันจะสั่งสอนให้เธอรู้ว่าคนปากเก่งมันจะต้องเจอกับอะไร??”เขาพูดจบก็จับใบหน้าของเธอเงยขึ้นและประกบริมฝีปากเข้าหาเธออีกครั้งตอนนี้เธอพยายามเอาตัวรอดทั้งทุบและตีเขาแต่ก็ไม่เป็นผล และเมื่อเธอดิ้นมากยิ่งขึ้นเขาก็ใช้มืออีกข้างจับเธอกดนั่งลงบนโต๊ะทำงานไม่ให้ขยับไปไหน พร้อมใช้มืออีกข้างแหวกขาของเธอออก และใช้ตัวของเขาด

หลังจากที่หญิงสาวรู้สึกตัวขึ้นมาก็ตกใจ เพราะตอนสุดท้ายที่สติเธอเลือนลางหายไปยังอยู่บนโต๊ะทำงานกับชายหนุ่ม แต่ตอนนี้เมื่อเธอรู้สึกตัวขึ้นมากลับพบว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียงนอน และมองไปรอบๆ ก็รับรู้ได้ทันทีว่าเธอนั้นยังอยู่ในห้องทำงานของเขา และเหลือบไปเห็นเขาคุยโทรศัพท์อยู่นอกระเบียง เธอจึงเดินออกไปจากห้องนี้ให้เร็วที่สุด เพราะตอนนี้เธอไม่อยากเจอหน้าชายหนุ่มมากที่สุดในขณะที่เธอเรียกแท็กซี่กลับบ้าน ก็เปิดดูโทรศัพท์ก็มีข้อความแจ้งเตือนเข้ามา นั่นก็คือจากคุณหญิงมาลัย แม่สามีของเธอเอง และเมื่ออ่านข้อความก็พบว่าแม่สามีของเธอกำลังเตรียมตัวไปท่องเที่ยว เธอจึงถือโอกาสนี้หนีหน้าชายหนุ่มเพื่อไปทำใจสักพัก เพราะเขานั้นใจร้ายมากเหลือเกิน และจ้องที่จะทำร้ายเธอเพียงอย่างเดียว เมื่อคิดได้ดังนั้นก็ตรงกลับไปยังคฤหาสน์และเก็บของที่สำคัญออกมา ก่อนที่จะบอกพี่น้อยและพี่ใหญ่แม่บ้านในคฤหาสน์ว่าเธอจะไปเที่ยวกับเพื่อน แต่จริงๆ แล้ว เธอเดินทางไปคนเดียวต่างหากและครั้งนี้ก็เป็นครั้งแรกที่เธอนั้นเดินทางออกจากบ้านเพียงลำพัง เพราะอยากจะพังร่างกายและจิตใจอันบอบช้ำที่ชายหนุ่มนั้นกระทำเอาไว้กับเธอ ถ้าครบสองปีเมื่อไหร่ เธอจ

เมื่อหญิงสาวที่ได้ยินชายหนุ่มต่อว่าเธออย่างนั้น น้ำตาของเธอก็เอ่อล้นออกมาอีกครั้ง และใช้มือเรียวทั้งสองดันตัวเองเพื่อจะลุกขึ้น เธอทั้งโกรธทั้งอายเขาที่ปล่อยตัวปล่อยใจไปกับเขาเมื่อชายหนุ่มเห็นการกระทำของหญิงสาวก็เข้าใจได้ทันทีว่าเธอนั้นอายและโกรธเขาขนาดไหน เขาใช้มือรั้งเอวของหญิงสาวเอาไว้ทั้งสองข้างไม่ให้ขยับและใช้แก่นกายโหมกระหน่ำเข้าไปที่กลีบกุหลาบของเธออย่างไม่สนใจคำอ้อนวอนของหญิงสาว“กรี๊ด!!! คุณคิริน ปล่อยหยีนะ อ๊ะ!! ปล่อยเดี๋ยวนี้!!”ตับ!! ตับ!! ตับ!! ตับ!! ตับ!!ตุบตับ!! ตุบตับ!! ตุบตับ!!เสียงภายในห้องดังนั้นขึ้นประสานเป็นหนึ่งเดียว ชายหนุ่มเอาแต่ใจและกระแทกแก่นกายเขาไปไม่หยุดหย่อน ส่วนหญิงสาวก็ใช้มือทุบหน้าอกของเขาอย่างเต็มแรง“ฮึก!! คนบ้า อ๊าส์!!”“ถ้าเธอทุบฉันอีกที อย่าหวังว่าเธอจะได้หลุดไปจากตรงนี้ ฉันจะเอาเธอให้ตายคาเตียงไปเลย”เมื่อหญิงสาวได้ยินคำขู่ของชายหนุ่ม เธอก็หยุดการกระทำของตัวเองทันที และได้แต่กัดริมฝีปากของตัวเอง ไม่ให้เสียงน่าเกลียดของตัวนั้นเล็ดลอดออกไป“หึ พยศดีนัก เดี๋ยวเธอจะโดน!!”ชายหนุ่มเห็นว่าเธอกำลังกัดริมฝีปากของตัวเอง ก็เพิ่มแรงกระหน่ำเข้าไปในร่างกายข

เมื่อหญิงสาวได้ยินคำขู่ของชายหนุ่มเธอก็นั่งนิ่งและให้ชายหนุ่มนั้นทำแผลให้เธอทันทีเขาค่อยๆ ทำแผลให้เธออย่างเบามือ แต่ทว่าเขาก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าการเบามือของเขานั้นมันจะหนักไปสำหรับหญิงสาว เพราะเธอหลับตาและใช้มือกำผ้าปูเตียงจนยับยู่ยี่ไปหมด แถมยังกัดริมฝีปากไม่ให้ตัวเองนั้นเผลอร้องออกมา อาจจะเป็นเพราะเธอกำลังบรรเทาความเจ็บปวดอยู่“เจ็บเหรอ??”เขาถามด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวลออกไป ทำให้หญิงสาวสัมผัสได้ถึงความอ่อนโยนก็ค่อยๆ ลืมตามองหน้าชายหนุ่มทั้งสองประสานสายตากันเนิ่นนานหลายวินาที จนหญิงสาวนั้นใบหน้าเริ่มแดงขึ้น และเป็นฝ่ายหลบสายตาเขาไปเอง ทำให้ชายหนุ่มนั่นรู้สึกชอบใจกับความไร้เดียงสาของเธอเป็นอย่างมาก เขาไม่เคยคิดว่าหญิงสาวจะรู้สึกน่ารักขนาดนี้‘บ้าจริง นี่เขากำลังชื่นชมยัยนี่อยู่อย่างนั้นเหรอ??’ เมื่อนึกได้ก็นึกมั่นไส้ตัวเอง และใช้พลาสเตอร์ปิดแผลลายการ์ตูนกดไปที่ศีรษะของเธออย่างแรง“โอ้ย ฮึก!!” เขาที่เห็นว่าน้ำตาหญิงสาสวกำลังจะไหลออกมาอีกครั้งก็หงุดหงิดอีกครั้ง‘คนอะไรอ่อนแอชะมัด!!’ เขากร่นด่าเธออยู่ภายในใจ“รีบไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วมานอนซะ!!” หญิงสาวที่ได้ยินเช่นนั้นก็เริ่มงงงวย