All Chapters of BREAKING THY INNOCENT: Chapter 111 - Chapter 117

Hindi mapakali si Gainne, nasa loob pa rin siya ng kanyang sasakyan. Hindi siya umaalis sa kanyang kinaruruonan. Ilang oras na ang nakalipas. Sa naging balita sa kanya ni Cris, 30minuto na lamang ooperahan na si Gyvanne.Holding the phone, Gainne contact Crisostomo again. Hindi na niya mabilang sa mga daliri kung ilang beses siyang tumawag dito. Sinagot rin agad ni Crisostomo.“Boss.”“What’s news there? Si Mahalia? Is she okay? Kumain ba siya? Ang anak ko kumusta?” sunod-sunod na tanong ni Gainne sa nasa kabilang linya. Bawat tawag niya hindi mawawala sa mga katanungan niya ang mga ito. Lalo’t alam niya na hindi kumakain si Mahalia.“Relax, boss, kumain na siya,” sagot ni Crisostomo. Nakahinga ng maluwag si Gainne sa sagot ng kaibigan. Marahas siyang sumandal sa backrest ng upuan.“Boss, nandiyan ka pa ba?”“Nadito pa ako.”“Ipinasok na si Gyvanne sa operating room,” balita ni Cris.“Pwede ka bang makalapit kay Mahalia? Samahan mo muna siya.”“Pwede ka naman pumunta dito, boss. Wala

“Mama nasaan po si papa?”Hindi masagot ni Mahalia ang anak. Kakagising pa lamang pero si Gainne ang hinahanap-hanap. Hinawakan niya ang kamay ng anak na nakahiga sa kama habang nakatayo siya sa gilid nito. Ngumiti na lamang siya sa anak, sa pamamagitan nito niya pinaparating ang kaniyang nais sabihin na hindi niya masabi.“M-mama, w-where’s p-papa?” muling tanong ng bata kahit mahina pa ito.“Hmn…” Halatang nag-iisip ng isasagot ni Mahalia. “Umuwi muna siya sa isla, may kinuha siya. Pagbalik niya sigurado ako na may dala siyang strawberry ice cream,” sagot niya sa anak.Hindi na muling nagsalita ang bata. Ngumiti ito sa ina saka ipinikit ang mga mata. Hinayaan rin ni Mahalia na makatulog ang anak. Dinudurog ang puso niya sa tuwing hinahanap ni Gyvanne ang ama nito, lalo’t alam niya na possible na matagal na naman ulit magkita ang kanyang mag-ama.Hinalikan ni mahalia ang kamay ng anak na kaniyang hawak. She felt sorry for her son. Ayaw niyang magsinungaling sa anak pero kinakilangan

Stand still, Mahalia just stared at Primo. She can’t even talk because of fear. Bumaba ito sa kama at lumapit sa kanya. Tiningnan niya ito ng nakakatakot na lalong kinakabog ng puso niya.“Sagutin mo ako, anong ginawa mo dito?”“K-kukuha—” Mahalia calmed herself. “Sorry kung nagising kita. Kukuha lang sana ako ng isang unan, kailangan ni Gyvanne lagyan ng unan sa gilid niya,” she responds. Laki ang pasasalamat niya at nakaisip siya nang maidadahilan.Tiningnan ni Primo ang babae mula paa hanggang mukha, sinuri niya ito kung nagsasabi ba ng totoo. At sa nakikita niya mukhang hindi naman nagsisinungaling sa kanya si Mahalia. Tiyak siyang wala rin itong balak takasan siya, mahihirapan ito, lalo’t kasama nito ang anak. Malalayo ang kabahayaan na kanilang kinaruruonan na lugar kaya wala itong mahingan ng tulong at ang alam niya hindi rin ito marunong magmaniho ng sasakyan.“Kumuha ka ng unan at lumabas ka na,” sabi ni Primo bago tinalikuran si Mahalia at bumalik sa kama. Umupo siya sa gil

“Mahalia, do you take Gainne to be your partner for sickness and in health, for richer or poorer, till death do you part?”Sa ilalim ng makulimlim na langit, habang ang ulan ay marahang bumubuhos sa bubong ng kapilya, nakatayo si Mahalia sa harapan ni Gainne. Nakasuot siya ng wedding gown ay bahagyang nabasa, ngunit ang kanyang mga mata ay nagniningning… hindi dahil sa luha, kundi sa pag-ibig.Tumango si Mahalia, mahigpit ang hawak sa kamay ni Gainne. “I do, father,” bulong niya, ngunit sapat upang marinig ng lahat. Pinipigilan niya ang kanyang mga luha na hindi magsilaglagan upang hindi masira ang kanyang make-up.“Gainne, do you take Mahalia to be your partner for sickness and in health, for richer or poorer, till death do you part?”“I do, Father. Not only in days of joy, but also in moments of sorrow. With every step through life, until the final beat of my heart,” vowed Gainne, as tears gently streamed down his cheeks.Wala siyang ibang nararamdamn kung hindi kasayahan dahil sa w