Semua Bab รักของปรายลดา: Bab 51 - Bab 60

“อ้าว....นั่นใครมาล่ะนั่น นี่ยังเช้ามากเลยนะ รถภาษนี่นา ใช่ไหมแม่” นายอลงกตถามภรรยา“เดี๋ยวนะคะ ขอแม่ใส่แว่นแป๊ปหนึ่งใช่ค่ะรถประภาษ แล้วอีกคนสองคนคือใคร"นางกรกนกพูดเบาพร้อมขยับแว่นอีกครั้ง เพื่อเพ่งสายตาดูให้ชัดๆ แล้วหันมาบอกสามี พ่อคะ"ตะวันกับน้องกานค่ะ”สองสามีภรรยา หันหน้ามาสบตากันเงียบๆ“มากันยังไงล่ะ ประภาษ พ่อตะวัน หนูกาน นี่มาจากบ้านหรือมาจากกรุงเทพฯ มาๆ เข้ามานั่งก่อน” นางกรกนกเอ่ยปากถามตะวันและกานดาราทั้งสามคนยกมือไหว้สองสามีภรรยา มาจากกรุงเทพฯ ครับ อยากมาพบคุณน้าทั้งสอง“ผมมีเรื่องมาสารภาพครับ ตะวันพูดด้วยน้ำเสียงเครือๆ ผมขอโอกาสอธิบายเรื่องทั้งหมดของผมและน้องปรายให้คุณน้าทั้งสองฟังนะครับ”“เอาเลยตามสบาย พูดออกมาให้หมด จะได้เคลียร์กันให้จบ ไม่มีเรื่องค้างคากัน" นายอลงกต พูดกับชายหนุ่ม เขาก็อยากรู้เหมือนกันว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ นับว่าเขาก็เป็นลูกผู้ชาย ที่กล้าเข้ามาหาเขากับภรรยา ดูแล้วเขาก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรหรอก อาจจะเพราะยังหนุ่ม ประกอบกับเป็นคนที่ใจร้อน มั่นใจในตัวเองมาก จนกลายเป็นข้อเสียของตัวเอง พฤติกรรมที่ตะวันทำ มันแตกต่างกับบุคคลิกเขามาก เอาเถอะ เขาจะลองฟังดูก่อน

ตะวันนั่งจ้องมองรูปชุดฮาวายสีสด พื้นสีเขียว ดอกชบาสีเหลืองใหญ่ แขนพองใหญ่เกือบเท่าหัวคน คอปาดเรียบ เลยเอวลงไปยังมีระบายสามชั้นฟูฟ่อง เขาสงสัยว่าแขนเสื้อแบบนี้ ช่างเขาทำยังไงแขนถึงได้พองยกขึ้นได้มากขนาดนี้ และชั้นของชั้นของกระโปรงก็ดูพองดีจัง ดูสวยแปลกตามาก เขาเห็นชุดแบบนี้บ่อยๆ น้องปราย กับน้องกานใส่ ยิ่งปรายลดาได้ใส่ สวยมาก อยู่ที่ไม้แขวนจริงๆตั้งแต่รู้จักกับปรายลดา ไปคัดผ้าที่ตลาดโรงเกลือที่อรัญประเทศ และที่ใต้ ด้วยกัน หลังจากนั้นเขาก็ชินกับชุดเดรสดีไซน์แปลกๆ บางทีก็เป็นเสื้อ เพราะน้องปรายใส่ประจำ ไม่ว่าจะอยู่บ้านหรือเดินทางไปไหนมาไหนเธอจะสวมใส่ตลอด ลามมาถึงน้องสาวของเขาด้วย กลายเป็นว่ากานดาราก็ชอบแต่งตัวเหมือนปรายลดา แต่น้องสาวเขาไม่ใส่แบบที่เวอร์วังเหมือนน้องปราย เวลาที่ใครก็ตามที่พบเห็นเกือบทุกคนก็จะหันหลังกลับมามอง ตลอด บางคนก็อาจชื่นชม บางคนก็จะมองแบบแปลกๆแต่เขาก็ไม่เคยเห็นน้องปรายสนใจใคร แต่งตัวในแบบที่ตัวเองชอบ และเพราะรักจริงๆ เขากลับมองว่าเธอใส่สวยมาก เขาชอบ เขาไม่ได้ติดตามเพจของปรายลดา เพราะน้องสาวเขาบอกว่า ถ้ากดติดตามเจ้าของเพจจะรู้ เขาไม่อยากให้ปรายลดาคิดมาก เกิดเธอเห็

“พี่ตะวันคะ พี่ตะวันคะ ตั้งสติก่อนค่ะ มือสั่นเลย มานี่ค่ะ เดี๋ยวกานหาเบอร์พี่เอกให้”กานดาราหยิบโทรศัพท์จากมือพี่ชายมาค้นหารายชื่อ เพื่อนพี่ชายที่ชื่อเอก พี่ชายเธอสติแทบไม่อยู่กับเนื้อกับตัว คงจะตื่นเต้นและดีใจมาก เธอเห็นสภาพพี่ชายแล้ว สงสารมาก เธอไม่ได้โกรธเขาแล้ว เพราะรู้ว่าพี่ชายเธอรักปรายลดามาก เธออยู่กับพี่ชายเธอเกือบทุกวัน ทำงานช่วยเขา รู้ว่าเขารอปรายลดาจริงๆ เขาสำนึกผิดจริงๆ“เจอแล้วค่ะ แต่...พี่ตะวันจะพูดอะไรบ้างคะ จะถามเรื่องปรายเลย หรือถามสารทุกข์สุขดิบของเพื่อนก่อน”“จริงซิ พี่จะเริ่มยังไงดี เพราะพี่ก็ไม่อยากให้น้องปรายรู้ เดี๋ยวเขาว่าพี่ฝืนคำสั่งเขา เขาสั่งไว้ว่าห้ามตามนี่นา” ตะวันหน้าเครียดขึ้นมาอีกครั้ง คุณน้าทั้งสองก็ไม่ให้เขาตาม น้องปรายเองก็ไม่ให้เขาตาม เขาต้องทำยังไง ตะวันนิ่งไปอีกครั้ง“ไม่เป็นไรเอาเบอร์เพื่อนตะวันมาให้พี่ เดี๋ยวพี่คุยเอง พี่จะคุยกับก้อย เชื่อว่าน้องต้องจำพี่ได้” ประภาษรับโทรศัพท์ของตะวันมากดเบอร์ของเอก“พี่ภาษคะ แล้วพี่เอกเขาจะสงสัยไม่ไหมคะ ว่าพี่เป็นใคร สนิทกันขนาดไหนถึงจะคุยกับแฟนเขา” กานดาราท้วงประภาษ นั่นทำให้ชายหนุ่มชะงัก“ขอบใจมากนะน้องกาน พี

"บ้านปรายเหมือนเดิมเลยนะ คุณน้าทั้งสองก็เหมือนเดิม ขนาดก้อยจากที่นี่ไปตั้งหลายปี ความรู้สึกก้อยยังเหมือนเดิมเลย ดีจัง นี่แหละเขาว่า ถ้าในอดีตเรามีเรื่องราวที่ดี นานขนาดไหน เราก็จะไม่มีวันลืมเลย""เหมือนเดิมทุกอย่างเลยก้อย เพิ่มเติมคือเรามีเพื่อนบ้านใหม่อีก 1 ครอบครัว ก็คือบ้านของกานดาราคนสวยนี่ไง"“ขอบใจนะจ๊ะที่ชมว่าสวย” กานดารายิ้มหน้าบาน "ปรายเราจะออกเดินทางกันวันไหน กานจะได้บอกแม่ ""ปรายว่าจะออกเดินทางวันมะรืน เพราะถ้ากานเปลี่ยนแผนไม่บินไป เราต้องเลื่อนทางหาดใหญ่ออกไปอีก เกรงใจเขา หรือกานว่ายังไง""อยู่ที่ว่าพี่ชายกานเขาจะกลับเมื่อไหร่ เพราะถ้าเราไป คุณป้าก็ต้องอยู่บ้านคนเดียว สงสารท่าน อันนี้แล้วแต่กานนะ" ก้อยออกความเห็น"งั้นเดี๋ยวคืนนี้กานคุยกับแม่ก่อน พรุ่งนี้กานให้คำตอบนะ แต่กานคิดว่าไม่น่าจะมีปัญหาอะไรนะ ดีเสียอีกที่กานได้ไปพร้อมปราย""ปราย กาน พี่เอกโทรมา ก้อยคุยกับพี่เอกแป๊ปนะ" พี่เอกมีอะไรน่ะปกติไม่โทรบ่อยแบบนี้ ก้อยบ่นพึมพำคนก่อนรับสายเอก"สวัสดีค่ะพี่เอก ยังไม่ถึงไหนค่ะ พี่เอกมีอะไรเหรอคะ เอ่อ....พอดีปรายแวะบ้านค่ะพี่เอก ยังไม่รู้ว่าจะพักอยู่กี่วัน "ก้อยตอบเลี่ยงไป ทั้

เช้านี้ที่บ้านไร่ ทุกคนรวมตัวกันที่ลานจอดรถหน้าบ้านปรายลดา“น้องปราย น้องก้อย ป้าฝากน้องกานด้วยนะลูก น้องกานอย่าลืมโทรบอกพี่เขาด้วยนะ เขาจะได้ไม่เป็นห่วง” นางดุจเดือนบอกลูกสาว นี่เป็นครั้งแรกที่ลูกสาวนางเดินทางท่องเที่ยว โดยที่ไม่มีแม่และพี่ชายไปด้วย นางเชื่อมั่นในตัวกานดารา ตั้งแต่ลูกสาวนางรู้จักคบหากับปรายลดา ลูกสาวนางเข้มแข็ง และแข็งแรงมาก เป็นผู้ใหญ่มากขึ้นด้วยเอาจริงนางก็ห่วง แต่ไม่ห่วงมาก เพราะมีน้องปราย น้องก้อยไปด้วย เด็กทั้งสองคนไว้ใจได้“เดี๋ยวปรายขับเองนะ ไว้ถึงประจวบค่อยให้กานขับ ทางตรงไม่ใช่หน้าเทศกาล กานขับได้อยู่แล้ว ถึงชุมพรค่อยให้ก้อยขับ ดีไหมทุกคน”ปรายลดาถามเพื่อนทั้งสองคน“ได้เลย ก้อยไม่มีปัญหา ถ้าปรายเหนื่อยตอนไหน ก้อยเปลี่ยนก็ได้ สบายมาก”“กานก็ไม่มีปัญหาเลย ตกลงตามนี้นะ “สามสาวออกเดินทางจากนครนายก นางดุจเดือน และนางกรกนก เตรียมอาหาร ให้สามสาวเต็มที่ มีแต่ขอชอบ งของทุกคนทั้งนั้น รถจิ๊ปของปรายลดาคันใหญ่ จุของได้เยอะมากปรายลดาใส่ชุดฮาวายสีเหลืองสด ใส่รองเท้าผ้าใบสีขาว ชุดที่เธอใส่ไม่ได้เข้ากับรถที่ขับเลย แต่เธอไม่ได้สนใจเพราะชอบ เธอชอบใส่เดรสหลวมๆ มากกว่าใส่กางเ