"อย่าคิดมากน่าเกรียง มีอะไรก็ค่อยพูดค่อยจากัน ปล่อยไปก่อนสักพัก ทำไมแกไม่คิดว่ะ ว่าช่วงที่แกเข้าป่า อะไรๆ มันอาจจะดีขึ้นก็ได้ ตั้งใจทำงานเถอะ บางทีมันอาจมีอะไรๆ ดีขึ้นก็ได้ ตอนนี้ก็ปล่อยกัญญาไปก่อน เขาก็ไปอยู่กับแม่เขาไม่ใช่เหรอ ไม่ได้ไปอยู่ที่อื่นสักหน่อย แกต้องให้เวลาและหัดปล่อยวางเสียบ้าง ขืนคิดอยู่แบบนี้ตายพอดี ไม่มีกะจิตกะใจทำงานหรอก งานสำคัญน่ะเว้ยเกรียง ถ้าไม่มีงานแกจะอยู่ยังไง เรียนมาก็ตั้งเยอะ ปัญหาแค่นี้เอง"เกรียงไกรกำลังใจดีขึ้นเมื่อได้รับคำปลอบใจจากเพื่อนสนิท แต่ในหัวเขาก็มีแต่เรื่องของกัญญา สองสามเดือนมานี่ กัญญาหงุดหงิดใส่เขาเกือบทุกวัน อารมณ์ฉุนเฉียว เขาทำอะไรก็ผิดไปหมด เธอบอกว่าเขาขี้หึง ควบคุมเธอตลอด ไม่ให้ออกไปเที่ยวไหน แค่งานเธอก็ปวดหัวมากพอแล้ว ยังมาเจอเขาหึงหวงอีก ทะเลาะกันทุกวัน กัญญาบอกว่าช่วงที่เขาเข้าป่าเธอขอไปอยู่บ้านกับแม่ ไว้ให้เขาออกจากป่าแล้วถึงจะกลับมาอยู่ด้วยกันอีกสัปดาห์เดียวเขาต้องเข้าป่าแล้ว เขายอมรับว่าเขาห่วงกัญญามาก งานที่กัญญาทำต้องพบปะเจอผู้คนมากหน้าหลายตา แต่เขาซิต้องอยู่แต่ในป่า กัญญาหน้าตาสวย เขากลัวใจเธอ เขาพยายามไม่คิดมาก แต่มันก็อดคิดไม่
Terakhir Diperbarui : 2025-04-22
Masuk
